- 21 Ocak 2015
- 720
- 268
8 aylık evliyim.ve ilk günden beri hatta eşimle tanıştığım günden beri hep sorunlu bata çıka ilerleyen bi ilişkimiz vardı.uzun bi ilişki sonunda sanki evlenmeye mecburmuşuz gibi evlendik.nikah masasında evet derken bile bişeyler eksikti.oysa yıllardır birbirmize aşıktık.
düğün oldu.eşim 10 gün sonra urfaya göreve gitti.ben kendim kaldım.ve 3 ay sonra geldi.ne olduysa o dönemde oldu.hep kavga ettik.şunu bile dedik birbirmize.geldiğimde ilk iş boşanma davası açmak.
sonuçta geldi.ama dava açan olmadı.ama hala kavgalar devam etti.ve bana aşık olan eşim gitti yerine soğuk, tek bir kelime konuşmayan bi adam geldi.ve sadece canı istediğinde gelip beni öpen sarılan güler yüz gösteren.ve kış boyu baya maddi sıkıntı çektik.
bu arada benim derslerim yoğundu.baya hastalık geçirdim.bronşit oldum 3 4 kez.hiç bi şekilde anlayış,saygı kalmadı.yediğim yemek bile batar oldu.
eski konularımda yazmıştım.ben eşime sinirden çaresizlikten vuruyodum.ama bi gün hiç bişey yokken o bana vurdu.ben evi terk ettim gece saat 1 de.ama eşim yoldan çevirdi.özür diledi.ama benim içimde bişeyler bitmişti artık.biraz süre geçtikten sonra eşim beni dövmesi konusunda espriler yapar oldu.tv de reklam çıksa güler dalga geçer oldu.
derslerim daha da yoğunlaştı.sabah kalkamıyodum kahvaltı hazırlamaya.bi iki gün bunu söylememe rağmen bi akşam bana dedi ki sana yediklerin haram olsun.10 kez dedi bunu.
sonra memlekete gittik.benim annemde kalmak istemem olay oldu.kalamazmışım.babası bu ne biçim evlilik boşanın dedi.annesi kriz geçirdi.ben eşimden önce pzartesi günü öndüm eve.ve o kadar huzurluydum ki.onun geleceği gün yaklaştıkça sinirlierim bozuldu.cumartesi o geldi.ve hiç bişey olmamış gibi davrandı.bunu da benimle birlikte olmak için yaptı.emindim ve haksız çıkmadım.ama regl olmuştum.bunu öğrenince hemen eski yüzüne geri döndü.gülmez,konuşmaz, vs vs.
dün dedim gel kızılaya gidelim gezelim bi saat.evde oyanldı durdu.benim ders saatim geldi.kalktı giyindi arkadaslarıyla buluşmaya gitti.dün akşam yine ben geldim eve oturmuş yemeğini ısıtmış.yiyo.ki benim 10 dk sonra eve gelecğimi biliyo.git ye sen de dedi.gittim baktım yemeğin suyunu bırakmış sadece.bi güzel kavga ettik.yoldu olduğumu biliyosun niye oturyosun ki sofraya dedim.sen tıkınıyosun ya ben gelmeden ben de öyle yapayım dedim dedi.(o işten 6 gibi gelene kadar ben yemiş oluyodum.hem açlığa hiç dayanamam hem ders açken ders çalışamam.) o kadar sinirirm bozuldu ki.çıktım dışarda yedim.hiç konuşmadım bütün gece ders çalıştım.sabah kahvaltı hazırlamadım.
ÇOK UZUN YAZDIM,DİREK BURDAN DA OKUSANIZ OLUR.
benim sorunum şu.bu kadar geçimsiz bi ortamdayken mutlu olmak yada mutlu etmek gibi bi şey olluşmuyo hiçbizaman.hala yediğimi sayan buna laf eden bi insan var karşımda.bna katlanamıyorum.aklım almıyo benim.nasıl olur da bi insan yediğini haram eder eşine.bizim sonumuz belli.boşanmaya varacak bu iş.ama ben nasıl toparlanırım bilmiyorum.bu kadar kısa sürede evlenip boşanmak..daha evlilik ne onu yaşayamamışken toplumdan 24 yaşında dul damgası yicem.boşanma sebebi ne olursa olsun bunu yaşayan bayanlar bana nelere hazırlıklı olmam gerektiğini yazabilirler mi.gerçi şimdi sizin yaralarınızı da deşmiş olcam.yada belki de korkutuğum gibi olmamıştır.bu kadar sorunlu mutsuz her gün ağlamakla geçen bi evlilikten kurtuldukları için hayatları daha iyiye gitmiştir.yani boşanmış olsam beni neler bekliyo.çok tedirgin,umutsuz,güçsüzüm...
düğün oldu.eşim 10 gün sonra urfaya göreve gitti.ben kendim kaldım.ve 3 ay sonra geldi.ne olduysa o dönemde oldu.hep kavga ettik.şunu bile dedik birbirmize.geldiğimde ilk iş boşanma davası açmak.
sonuçta geldi.ama dava açan olmadı.ama hala kavgalar devam etti.ve bana aşık olan eşim gitti yerine soğuk, tek bir kelime konuşmayan bi adam geldi.ve sadece canı istediğinde gelip beni öpen sarılan güler yüz gösteren.ve kış boyu baya maddi sıkıntı çektik.
bu arada benim derslerim yoğundu.baya hastalık geçirdim.bronşit oldum 3 4 kez.hiç bi şekilde anlayış,saygı kalmadı.yediğim yemek bile batar oldu.
eski konularımda yazmıştım.ben eşime sinirden çaresizlikten vuruyodum.ama bi gün hiç bişey yokken o bana vurdu.ben evi terk ettim gece saat 1 de.ama eşim yoldan çevirdi.özür diledi.ama benim içimde bişeyler bitmişti artık.biraz süre geçtikten sonra eşim beni dövmesi konusunda espriler yapar oldu.tv de reklam çıksa güler dalga geçer oldu.
derslerim daha da yoğunlaştı.sabah kalkamıyodum kahvaltı hazırlamaya.bi iki gün bunu söylememe rağmen bi akşam bana dedi ki sana yediklerin haram olsun.10 kez dedi bunu.
sonra memlekete gittik.benim annemde kalmak istemem olay oldu.kalamazmışım.babası bu ne biçim evlilik boşanın dedi.annesi kriz geçirdi.ben eşimden önce pzartesi günü öndüm eve.ve o kadar huzurluydum ki.onun geleceği gün yaklaştıkça sinirlierim bozuldu.cumartesi o geldi.ve hiç bişey olmamış gibi davrandı.bunu da benimle birlikte olmak için yaptı.emindim ve haksız çıkmadım.ama regl olmuştum.bunu öğrenince hemen eski yüzüne geri döndü.gülmez,konuşmaz, vs vs.
dün dedim gel kızılaya gidelim gezelim bi saat.evde oyanldı durdu.benim ders saatim geldi.kalktı giyindi arkadaslarıyla buluşmaya gitti.dün akşam yine ben geldim eve oturmuş yemeğini ısıtmış.yiyo.ki benim 10 dk sonra eve gelecğimi biliyo.git ye sen de dedi.gittim baktım yemeğin suyunu bırakmış sadece.bi güzel kavga ettik.yoldu olduğumu biliyosun niye oturyosun ki sofraya dedim.sen tıkınıyosun ya ben gelmeden ben de öyle yapayım dedim dedi.(o işten 6 gibi gelene kadar ben yemiş oluyodum.hem açlığa hiç dayanamam hem ders açken ders çalışamam.) o kadar sinirirm bozuldu ki.çıktım dışarda yedim.hiç konuşmadım bütün gece ders çalıştım.sabah kahvaltı hazırlamadım.
ÇOK UZUN YAZDIM,DİREK BURDAN DA OKUSANIZ OLUR.
benim sorunum şu.bu kadar geçimsiz bi ortamdayken mutlu olmak yada mutlu etmek gibi bi şey olluşmuyo hiçbizaman.hala yediğimi sayan buna laf eden bi insan var karşımda.bna katlanamıyorum.aklım almıyo benim.nasıl olur da bi insan yediğini haram eder eşine.bizim sonumuz belli.boşanmaya varacak bu iş.ama ben nasıl toparlanırım bilmiyorum.bu kadar kısa sürede evlenip boşanmak..daha evlilik ne onu yaşayamamışken toplumdan 24 yaşında dul damgası yicem.boşanma sebebi ne olursa olsun bunu yaşayan bayanlar bana nelere hazırlıklı olmam gerektiğini yazabilirler mi.gerçi şimdi sizin yaralarınızı da deşmiş olcam.yada belki de korkutuğum gibi olmamıştır.bu kadar sorunlu mutsuz her gün ağlamakla geçen bi evlilikten kurtuldukları için hayatları daha iyiye gitmiştir.yani boşanmış olsam beni neler bekliyo.çok tedirgin,umutsuz,güçsüzüm...
