4,5 yilin ardindan bosanma davasi actim. Ite kalka yürüyen, genelde benim alttan alma ve fedakarliklarimla devam eden evliligi kaldiramadim 1 aydir baba evindeyim.
Yasanmis onca aciya, onca saygisizliga ve sorumsuzluga ragmen icim paramparca. Sanki esimle cok mutlu bir evliligimiz varmis gibi aklima hep iyi günlerimiz geliyor, esimin sakin anlari, cok sevdigim ailesi vs vs.
Bazen cok iyiyim, özellikle ailem ile bu konulari konustukca ama kendi basima kalinca bogazimda kocaman bir dügüm. Esim beni bekliyor, ben gitmiyorum, bu saatten sonra cok zor, paramparca olmus bir evlilik, 31 yasinda kocaman ama sorumsuz, saygisiz, cocuk gibi davranan bir koca.
Evim öylece duruyor daha bosaltmadim, yarin gidip özel esyalarimi alacagim. Nasil dayanacagim, niye bu karari vermisken icimde hala sIkIntilar var? Nasil kurtulacagim bu acidan? Su an is yerindeyim, aglamamak icin zor tutuyorum kendimi. Bosanmis arkadaslar nolur birseyler söyleyin.
Yasanmis onca aciya, onca saygisizliga ve sorumsuzluga ragmen icim paramparca. Sanki esimle cok mutlu bir evliligimiz varmis gibi aklima hep iyi günlerimiz geliyor, esimin sakin anlari, cok sevdigim ailesi vs vs.
Bazen cok iyiyim, özellikle ailem ile bu konulari konustukca ama kendi basima kalinca bogazimda kocaman bir dügüm. Esim beni bekliyor, ben gitmiyorum, bu saatten sonra cok zor, paramparca olmus bir evlilik, 31 yasinda kocaman ama sorumsuz, saygisiz, cocuk gibi davranan bir koca.
Evim öylece duruyor daha bosaltmadim, yarin gidip özel esyalarimi alacagim. Nasil dayanacagim, niye bu karari vermisken icimde hala sIkIntilar var? Nasil kurtulacagim bu acidan? Su an is yerindeyim, aglamamak icin zor tutuyorum kendimi. Bosanmis arkadaslar nolur birseyler söyleyin.