Merhabalar 2.5 yıllık bir evliliğim var çoçuğum yok eşimi çok seviyorum ama artık onun bana karşı sevgisi kalmadığını düşünüyorum bana sevgisini hissettiremiyo sürekli kavga ediyoruz herşeyi problem haline getiriyoruz ikimizde çalıştığımız için sadece akşamları görüşüyoruz ondada eşim kendi dünyası içinde takılıyor bi sıcaklık yok bi ilgi yok ve her seferinde çok konuşmamdan şikayetçi artık bana gitsende senden kurtulsam gibi bakıyo hem hiçbişey yapmadan hem evin huzurunu sağlıyamadan hemde bütün suçu bana bulması kılını bile kıpırdatmaması çok zoruma gidiyor ilişkiye girerken bile ben gitmesem yanaşmıyor bazen deniyorum ne zaman gelip bana yanaşcak diye 1 hafta sonra gelip bana sen hiç özlemedin mi sen gelmiyosun diye gelmiyorum bende sana falan diyo . Ne yapmak istesem yok diyor ağzından hiç olur sen bilirsin çıkmıyor dışarı çıkalım mı yok yemeğe gidelm mi yok film izliyelim yok en basiti balkonda sigara içmeye çağrıyorum ben içmicem sen git diyo bunları söyleyince ben herşeyi abartmış oluyorum artık bendede hep böyle böyle sabır kalmadı en sonki problemi ben çıkarttım ağzından bişey çıkmıyo benle ilgilenmiyosn diye bağırdım çağırdım tabiki haklıda olsam haksızda olsam herşeyi ben yaptığım için bilerek huzursuzluk çıkartıyomuşum öyle söylüyo en son artık kocalık yapıcaksan burdayım yapmıcaksan da bitsin dedim ve 2 gündür konuşmuyoruz geceleri salona gidiyorum yatıyorum eve gelince onun olmadığı odada oturuyorum yani olabildiğince uzak duruyorum . Ben boşanmak istemiyorum ben ayrılmak istemiyorum sadece gelip bu kırılan kalbimi iyileştirmesi ve her seferinde sen bilirsin diyip kenara çekiliyo senle uğraşamıyorum diyo . Psikolojik destek almak istedim 1 seans gittim daha gitme dedi gidemedm . Bu şekilde konuşmadan uzak durmak çok zor ama eğer bu seferde bana gelmezse düzelmezse boşanmak istiyorum ayrılmak istiyorum . Anneme gidip kalmayı düşünüyorum acaba öyle daha mı kötü olur bilmiyorum napıcamı yardım edin lütfen kimseyede anlatamıyorum fikirlerinizi duymak istiyorum
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Boşanmak istemiyorum
- Konu Sahibi Zz123456
- Başlangıç Tarihi
Ayni evin icinde iki yabanci gibi yasamaya alistirmak istiyor gibi. Hayatinizda maddi veya ailesel manevi sorunlariniz var mi ? Esiniz capkinlik yapacak biri mi sizce ? Siz de bi sıkıntı yok gibi, calisiyosunuz aksam eve geldiginizde esinizle oturup film izlemek biseyler yapmak istiyorsunuz. Esiniz neden tum bunlari istemiyor onu anlayabilmek lazim.
Maddi sıkıntı covid döneminde yaşadık eşim 1 yıl işsiz kaldı bnde 4 ay işsiz kaldım o zamanlar hiç böyle sıkıntılarımız yoktu birbirimize karşı o zaman daha sımsıkıydık çünkü 2 mizde birbirimizde destek oluyorduk . Çapkınlık yapıcağı aklımın ucundan geçmez öyle bir adam değil çok iyi tanıyorum öyle bişey yapmaz eminim. Dün akşam özür diledi mesela hiç cevap vermedm aynı yatakta yattık ama çok kırgınım şuan toparlamaya çalışıyo ama hep aynı şey yapıyo yapıyo sonra özür diliyo
- 9 Şubat 2010
- 17.029
- 37.124
Anlamadığım iki nokta var
1 psikoloğa gitmene izin verip vermemek gibi bir hakkı ona neden verdin
2 koca gibi davranmayan adamdan boşanmamak için geçerli sebebin ne
Siz ev arkadaşı gibi bile değilsiniz, onlar en azından arada oturup iki tavla bir batak çevirir. Siz sigara içmeye bile ayrı çıkıyorsunuz, adam senin konuşmana tahammül edemiyor. Boşanman için ne yapması lazım daha
ne kadar dayanabilceksin ki boyle bir evlilige.Biliyor musunuz okurken acaba ben mi yazdım diye düşündüm çünkü yaşadıklarımız aynı tek fark bende çocuk yok. Ben üç hafta önce anneme geldim hayatımda ilk defa yaptım bunu. Biraz zamana ihtiyacımız var diye düşündüm ama görüyorum ki o bundan dolayı mutlu. Hatta daha dün konuştuk , ben huzurluyum annemde her şeyi yapıyor , evde dırdır eden kimse yok bana gelip yalvaracaksın falan filan dedi :)) ve ben ne kadar sevsemde artık kesin karar verdim . Biz en fazla iki üç gün evliliğimiz süresinde ayrı kaldık ve ben üç haftadır annemdeyim .. ben “beraber ortaklaşa bir şeyler yapamamaktan” şikayetçiydim . Çalışmıyorum , eşimi beklerim , getir götürünü yaptım evde bi kez olsun suyunu bile almaya kalkmamıştır yemek ısıtma vs aklınıza ne geliyorsa her şeyi ben yaptım bir nevi “köle “ gibiydim yapmaktan asla şikayetçi olmadım ama ben “hastalıktan kafamı kaldıramaz “ hale geldiğimde bile istekleri bir türlü bitmiyordu .. bende çok seviyorum istemiyorumda boşanmak ama artık kendi hayatımda olmalı 32 yaşındayım 5 yıldır evliyim bu 5 yıl içinde bir insan sadece iki kere akşam yemeğine gittiyse , üç dört kere sabah kahvaltısına gittiyse , 5 yıl içinde bi bluz bi tişört bile almadıysa ne anlamı var kendimi yıpratmaya .. maddiyat değil asla maneviyatta yoktu illa her şey para değil . Sahile gidip temiz hava almak bedava , ama o benle vakit geçirmek istemiyordu . Arkadaşlarına gelince gecenin 2si 3 üne kadar ps oynamayı biliyordu :)) psikiyatriste devam etmenizi öneririm bende gittim ve bana söylediği şey “Sana zevk veren şeyleri yapmazsan zaten mutlu olamazsın” demesiydi. He bu arada eşime de çift terapistine gidelim demiştim , hatta dün bile dedim ama hiç oralı olmadı çabası yok :))) bir de bana çok cimridir parası gidecek diye gitmek istemiyor da olabilir :))))
