Boşanmak istiyorum ama hala çok seviyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

umudumkalmadi98

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
15 Ağustos 2022
9
0
26
Merhabalar. Eşimle evliliğimizde onun da hataları , üstüne almak istemediği sorumlulukları oldu. Benim de aynı şekilde. Şu an ayrı evlerde kalıyoruz ortada bir durum söz konusu ve boşanmaya karar verdik. Konu hem maddiyatla hem de bizim inadımızla alakalı. Ne o benim istediğimi kabul ediyor ne ben onun. Ama ikimiz de hala birbirimizi çok seviyoruz. Çocuğumuz da var. İkimiz de fedakarlık yapmak istemiyoruz bu konuda. Ama maddi nedenlerden dolayı ortak noktada da buluşamıyoruz. Önümüzdeki tek seçenek boşanmak kalıyo böylece.

Ben çok yalnız bi insanım. Eşimden başka kimsem yok. Ailem boşanıp yanlarına dönme konusunda asla problem çıkarmıyor , aksine destekliyor. Ama ben kalkıp ailemin evine gelmeme rağmen kimse beni umursamadan , nasıl olduğuma bakmadan hayatlarına devam ediyor gezmelere gidiyor tatile çıktılar ben ailemin evinde çocuğumla bir başımayım şuan. Bir tane arkadaşım var o da kendi hayat telaşına düştü haklı olarak ondan da ihtiyacım olan desteği alamıyorum. Bundan dolayı ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Yalnız bir insan olmak istemiyorum. Özellikle bu dönemde çok desteğe ihtiyacım var. Eşim çok kötü bir insan değil ama sorumsuz. Tüm bunları göz önüne alarak fedakarlık yapıp boşanmaktan vaz mı geçsem , yoksa yalnız kalmaya devam edip kendi başıma atlatmaya çalışıp çocuğumla önüme mi baksam? Bu konuda çok yardıma ve fikre ihtiyacım var. Yazarsanız çok sevinirim. Şimdiden teşekkür ederim.
 
Ben evlilikte çocuk varsa sonuna kadar mücadele etmekten yanayım.Kendinize yapabildiğim herşeyi yaptım mı diye sorduğunuzda evet yanıtını veriyorsanız boşanın ama çocuğunuzun ruh sağlığını etkileyecek derecede tartışmalar yoksa,hala bir ışık varsa,çocuğumun hatrına o ışığı takip ederim ben.
 
Ben evlilikte çocuk varsa sonuna kadar mücadele etmekten yanayım.Kendinize yapabildiğim herşeyi yaptım mı diye sorduğunuzda evet yanıtını veriyorsanız boşanın ama çocuğunuzun ruh sağlığını etkileyecek derecede tartışmalar yoksa,hala bir ışık varsa,çocuğumun hatrına o ışığı takip ederim ben.
Ben de yapabileceğim her şeyi yapmadım , eşim de yapmadı. Aşırı bağırmalı çağırmalı kavgalar aşırı nadir oldu. Genelde çok ses yükseltmeden tartışırız. Ama son zamanlarda neredeyse her gün tartışır olduk. Kafam çok karışık. Yine de çok teşekkür ederim cevap verdiğiniz için.
 
Aranızdaki problem tam olarak nedir, anlatmamışsınız ama üstteki üyeye katılıyorum. Çocuğun olduğu bir evlilikte, hele ki sevginiz devam ediyorsa, elden gelen yapılmalı. Sonrasında yine de olmuyorsa boşanma bir seçenektir evet.
 
Aranızdaki problem tam olarak nedir, anlatmamışsınız ama üstteki üyeye katılıyorum. Çocuğun olduğu bir evlilikte, hele ki sevginiz devam ediyorsa, elden gelen yapılmalı. Sonrasında yine de olmuyorsa boşanma bir seçenektir evet.
Ev sahibimiz evden çıkartıyor. O istiyor ki şu an oturduğumuz yerde oturalım ama kiralar çok pahalı , diyor ki sen de çalış ben de çalışayım çocuğumuza kendi ailesi baksın , ailelerimizden uzaklaşmayalım bildiğimiz yerde olalım diyor.
Ben de diyorum ki kirası uygun bir yere taşınalım , çocuğumuza ben bakayım (çünkü biraz gelişimsel problemleri var) çalışmak zorunda kalmayayım. Ama kiraları uygun olan yerler oturduğumuz ilin dışına doğru bize uzak olan yerler. İkimiz de birbirimizin istediğini kabul etmedik.
 
Ben de yapabileceğim her şeyi yapmadım , eşim de yapmadı. Aşırı bağırmalı çağırmalı kavgalar aşırı nadir oldu. Genelde çok ses yükseltmeden tartışırız. Ama son zamanlarda neredeyse her gün tartışır olduk. Kafam çok karışık. Yine de çok teşekkür ederim cevap verdiğiniz için.
Hem herşeyi yapmadığınıza inanıyorsunuz,hem de hala seviyorsunuz.Sizinkisi biraz işin inada binmesi olmuş.O yüzden şu aşamada boşanmak sizi üzer.Ben de evliliğimde nefsime ağır gelen fedakarlıklar yapmak zorunda kaldığımda kendime şöyle diyorum:ben bunu eşimin hatrına değil,ezik olduğumdan değil,haksız olduğumdan değil çocuğumun hatrına yapıyorum,böyle olunca biraz inadım kırılıyor.
 
Ev sahibimiz evden çıkartıyor. O istiyor ki şu an oturduğumuz yerde oturalım ama kiralar çok pahalı , diyor ki sen de çalış ben de çalışayım çocuğumuza kendi ailesi baksın , ailelerimizden uzaklaşmayalım bildiğimiz yerde olalım diyor.
Ben de diyorum ki kirası uygun bir yere taşınalım , çocuğumuza ben bakayım (çünkü biraz gelişimsel problemleri var) çalışmak zorunda kalmayayım. Ama kiraları uygun olan yerler oturduğumuz ilin dışına doğru bize uzak olan yerler. İkimiz de birbirimizin istediğini kabul etmedik.
Ama boşanırsanız da çalışmak zorunda kalmayacak mısınız? Ben de evine bakmayan bir adam sandım. İnsan bu yüzden boşanır mı?
 
Ev sahibimiz evden çıkartıyor. O istiyor ki şu an oturduğumuz yerde oturalım ama kiralar çok pahalı , diyor ki sen de çalış ben de çalışayım çocuğumuza kendi ailesi baksın , ailelerimizden uzaklaşmayalım bildiğimiz yerde olalım diyor.
Ben de diyorum ki kirası uygun bir yere taşınalım , çocuğumuza ben bakayım (çünkü biraz gelişimsel problemleri var) çalışmak zorunda kalmayayım. Ama kiraları uygun olan yerler oturduğumuz ilin dışına doğru bize uzak olan yerler. İkimiz de birbirimizin istediğini kabul etmedik.
Boşanınca ne yapacaksınız, çocuğunuzun geçimini nasıl sağlayacaksınız, nereye kadar babaevine sığabilirsiniz?
 
Hem herşeyi yapmadığınıza inanıyorsunuz,hem de hala seviyorsunuz.Sizinkisi biraz işin inada binmesi olmuş.O yüzden şu aşamada boşanmak sizi üzer.Ben de evliliğimde nefsime ağır gelen fedakarlıklar yapmak zorunda kaldığımda kendime şöyle diyorum:ben bunu eşimin hatrına değil,ezik olduğumdan değil,haksız olduğumdan değil çocuğumun hatrına yapıyorum,böyle olunca biraz inadım
Ama boşanırsanız da çalışmak zorunda kalmayacak mısınız? Ben de evine bakmayan bir adam sandım. İnsan bu yüzden boşanır mı?
Hayır çalışmayacağım. ailemin evine döndüğümden bahsettim ilk yazdığım yazıda
 
Boşanınca ne yapacaksınız, çocuğunuzun geçimini nasıl sağlayacaksınız, nereye kadar babaevine sığabilirsiniz?
Kimse benden maddiyat talep etmiyor evde kalmak için. Ama ben de çocuğum olması gelişimsel olarak olması gereken yere geldiğinde çalışmaya başlayacağım. Asla ömür boyu birilerinin parasını yiyerek geçinmeyi düşünmüyorum. Ayrıca boşanmasak da yine çocuğum iyi olduğunda çalışacağım. Benim şu an için çalışmak istememe sebebim şu an ona benim bakmam gerekiyo olması.
 
Tek derdiniz bunlar mı ? Bunlar asilmayacak şeyler değil ki eşiniz haklı sizde işe girip destek olabilirsiniz ona hiç çalışmak istemiyosaniz da en azından kısa bı sure toparlanana kadar yapabilirsiniz.cocuğunuza bakacak insan da varmış
 
Ailenizin yanına döndüğünüzü söylediniz ama aynı zamanda ailenizden memnun olmadığınız şeyler de var. Neden böyle bir hayat yaşayasınız ki? Sevdiğiniz bir kocanız, eviniz, çocuğunuz varken. Hem hep ailenizin eline mi bakacaksınız? Koca kadın kendi geçimini sağlamak için yine çalışmak zorunda kalacaksınız.
Sizinkisi inat olmuş açıkçası. Orta yolu bulamamış, boşanmayı kolay yol görmüşsünüz. Çocuk oyuncağına dönmüş, kusura bakmayın.
 
Boşanırsanız ilerde çok pişman olursunuz çünkü çözümsüz bir sorun değil sizinkisi
 
Tek derdiniz bunlar mı ? Bunlar asilmayacak şeyler değil ki eşiniz haklı sizde işe girip destek olabilirsiniz ona hiç çalışmak istemiyosaniz da en azından kısa bı sure toparlanana kadar yapabilirsiniz.cocuğunuza bakacak insan da varmış
Doğru fakat daha önce yine benim çalışmam gerektiği için çocuğuma bakmalarını biz talep ettik kabul etmediler. Şimdi gittik boşanmak istediğimizi söyledik , dediler ki verin biz bakalım ben de kabul etmeyince çocuğumu elimden almakla tehdit ettiler. Böyle olunca ben de boşanma kararını netleştirip ailemin evine gittim çocuğumla birlikte.
 
Annesi babası boşanmış biri olarak ne siz ne de eşiniz nasıl desem umrumda bile değil..sadece umrumda olan evladınız..bakın ne probleminiz var eşinizle sadece sorumsuzluğu mu maddiyatla mı alakalı bilemem sadece çocuğunuzun psikolojisini düşünüyorum..çünkü evet evlilik nasıl normalse boşanmakta her yetişkin birey gibi normal burası okey..ama çocuklar olunca çok zor..çocuğunuzun yaşı kaç hani 1-2 yaşındaysa boşanmanın etkisi yok gibi bişey olur hatırlamaz ama bir genç kız ve ya genç delikanlıysa (12-13) o zaman zorluk çekebilir..psikolojisi yerle bir olacaktır dersler de o biçim..hayata bakış açısı erkeklere kadınlara bakış açısı aklınıza ne geliyorsa..bunalım
Evet hiçbirimizin evliliği garanti değil ama dediğim gibi çocuklar varsa ilk onları düşünmek gerek..hee şöyle de diyebilirsiniz anlarım hergün evde kavga vardır hergün üzüleceğine bir kere üzülsün anlarım..uzun ve yıpratıcı bir süreç olacağını bilin istiyorum ve tabiki bir psikolojik olarak yardım alın bu süreçte rahatlarsınız..aileniz konusuna gelince her aile ne yazıkki böyle durumlar da çok destek olmuyor hem maddi hem de manevi..ben aileniz yerinde olsaydım hadi kızım al çocuğunu da hep beraber gidiyoruz tatile kafanı dağıt daha iyi düşün derdim..gerçekten birbirinizi seviyor musunuz yoksa kendinizi mi kandırıyorsunuz bunu düşünün
 
Annesi babası boşanmış biri olarak ne siz ne de eşiniz nasıl desem umrumda bile değil..sadece umrumda olan evladınız..bakın ne probleminiz var eşinizle sadece sorumsuzluğu mu maddiyatla mı alakalı bilemem sadece çocuğunuzun psikolojisini düşünüyorum..çünkü evet evlilik nasıl normalse boşanmakta her yetişkin birey gibi normal burası okey..ama çocuklar olunca çok zor..çocuğunuzun yaşı kaç hani 1-2 yaşındaysa boşanmanın etkisi yok gibi bişey olur hatırlamaz ama bir genç kız ve ya genç delikanlıysa (12-13) o zaman zorluk çekebilir..psikolojisi yerle bir olacaktır dersler de o biçim..hayata bakış açısı erkeklere kadınlara bakış açısı aklınıza ne geliyorsa..bunalım
Evet hiçbirimizin evliliği garanti değil ama dediğim gibi çocuklar varsa ilk onları düşünmek gerek..hee şöyle de diyebilirsiniz anlarım hergün evde kavga vardır hergün üzüleceğine bir kere üzülsün anlarım..uzun ve yıpratıcı bir süreç olacağını bilin istiyorum ve tabiki bir psikolojik olarak yardım alın bu süreçte rahatlarsınız..aileniz konusuna gelince her aile ne yazıkki böyle durumlar da çok destek olmuyor hem maddi hem de manevi..ben aileniz yerinde olsaydım hadi kızım al çocuğunu da hep beraber gidiyoruz tatile kafanı dağıt daha iyi düşün derdim..gerçekten birbirinizi seviyor musunuz yoksa kendinizi mi kandırıyorsunuz bunu düşünün
 
Son düzenleme:
Benim de annem babam ayrı ve biz dua ederdik annemle babamın boşanması için bu konuyu ondan dolayı iyi biliyorum. Çocuğum 2 yaşında farkında olabilecek erişkinlikte değil. Sevmek konusunda da kendimizi kandırdığımızı düşünmüyorum en azından kendim için öyle. Zaten ondan dolayı zorluk yaşıyorum şu an karar vermekte. Sevmesem asla tereddüt etmezdim boşanmakta
O zaman burada boşanmak istiyorum demeyin öyle konu açmayın yani..insanlar boşanın dediklerinde de siz aklınızdakini yapıcaksınız
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X