Bu İş Nereye Gidiyor?

Ailenden utanıyorsun. Çok net ve kırıcı mı oldu bu sözüm bilmiyorum ama işin sonunda benim anladığım bu. Onlara hem çok kızıyor, hemde onlardan ve evinden utanıyorsun, kendini sevgiline ve ailesine yakıştıramıyor, içten içe ezikliyorsun.

Peki; NE GEREK VAR?

Evlilik; hayat arkadaşlığı zaten omuz omuza yürümek demek, belli ki adamı seviyorsun, bu yüzden seni küçük görür diye ödün kopuyor. Ama karşında ki adam da belli ki seni çok seviyor, inan ortada aşılamayacak bir problem yok, karşısına geçip bir kez durumunu anlattığında kıvrılıp durduğun şu sıkıntıdan kurtulacak, mutlu olacaksın. Kafanda bi hayal et? En kötü ne olabilir ki? :))

yok yapamam diyorsan “arkadaşlık” adı altında birbirinizi üzmekten başka bir şey yapamazsınız

giggles .!.:

Arkadaşım iki seçenekten biri olacak sonuçta
Aileyle tanıştıramıyorsanız ailesiz yaparsınız
Olur biter
Farz edin ki öldü anne babanız
Yapacak bi şey yok
En yapılmayacak şey erkek arkadaşınızdan ayrılmak olurdu
Siz gidip onu yapmışsınız

Genişletmek için tıkla...

ailesi varken ailesiz halletmeye kalkmanın elle tutulur hiç bir yanı yok :) karşı taraf için de inanılmaz kötü bir izlenim, kendi ailesi için de büyük yıkım :)

Designer31 .!.:

ailesi varken ailesiz halletmeye kalkmanın elle tutulur hiç bir yanı yok :) karşı taraf için de inanılmaz kötü bir izlenim, kendi ailesi için de büyük yıkım :)

Genişletmek için tıkla...

O zaman oturup beklesin mi sizce sonsuza kadar?
Malum babası asla gelmelerini kabuş etmiyormuş, zaten hiçbi zaman da makul bi aile olmamışlar

erkek arkadaşınıza ve ailesine karşı dürüst olur durumu anlatırsanız, anlayışla karşılayacaklarından eminim. ama sizin de psikolojik destek almanız gerektiğini düşünüyorum. ailenizin kötü olması, sizin suçunuz değil.

giggles .!.:

O zaman oturup beklesin mi sizce sonsuza kadar?
Malum babası asla gelmelerini kabuş etmiyormuş, zaten hiçbi zaman da makul bi aile olmamışlar

Genişletmek için tıkla...

Yanlışa yanlışla mı cevap versin, ailesi ne kadar kötü olursa olsun onları yok sayan bir kadına sence damadın ailesi ne kadar saygı duyar? Hiç!

Designer31 .!.:

Yanlışa yanlışla mı cevap versin, ailesi ne kadar kötü olursa olsun onları yok sayan bir kadına sence damadın ailesi ne kadar saygı duyar? Hiç!

Genişletmek için tıkla...

Anladım ailesiyle sonsuza kadar otursun o zaman diyorsunuz yani

ben olsam baştan konuşurdum, ailem böyle böyledir. durum budur. eğer sizi kıracak bir davranışları olursa şimdiden özür dilerim. siz de bu durumu kabulleniyorsanız bu yola çıkalım, yoksa benim elinden gelen budur.

kristinnn .!.:

ben olsam baştan konuşurdum, ailem böyle böyledir. durum budur. eğer sizi kıracak bir davranışları olursa şimdiden özür dilerim. siz de bu durumu kabulleniyorsanız bu yola çıkalım, yoksa benim elinden gelen budur.

Genişletmek için tıkla...

hayır giggles her mantıklı insan gibi yukarıda ki arkadaşın söylediğini söylüyorum

iyi de aileler tanisinca sikinti cikarsa en kotu nolur? Ayrilirsiniz. Ki simdi bunlar olmadan bile bunu goze alabiliyorsunuz. Bence boyle bir aileden kopmak icin guzel firsat. Deneyin, en kotu asagilanir ve kotu ssyler yasarsiniz. Hic yasamadiginiz bir sey degil, bunu da atlatirsiniz. Ama denemeniz gerek cunku bir iliski yillarca bu sekilde biraz zor gider.

hemsrepskolog .!.:

Sevdiğini belirtiyor, kibar davranıyor fakat nasıl desem o benim sevdiğim adam ona sonsuz güveniyorum ve tapıyorum modunda da değilim. İnsanoğlu sonuçta. Bunun yanında babam istemiyor, kimseyle uğraşamam oturun oturduğunuz yerde bu halde bir de evlilik nereden çıktı diyor. Yani zorla iletişimi nasıl sağlayacağım ki? İnsanları kendi kafamdan davet edemem ki. Bence en basitinden bir kız babası rolünü bile üstlenebilmesi, adam akıllı davranabilmesi için uzun bir süre tedavi olması lazım. Evet, ailemizi biz seçemiyoruz. Fakat geçmişim, hiç olmayan ama aslında resmiyette var olan ailem benim zayıf yanım. Yıllarca mutlu insan rolü yaptım bir anda tüm zayıflıklarımı sergilemek, bu benim için çok zor. Üstelik evet kimsenin buna hakkı yok ama bir gün bir tartışma esnasında veya yol ayrımında acılarımı beni üzmek için bir silah olarak kullanırsa erkek arkadaşım ya da ailesi, bunu kaldırabilecek güçte değilim. Buradan kaçarsam zaten ailemi direkt yok saymak zorundayım, kimseyle görüşmemem gerekir yani. Ama zaten, annem veya kardeşlerim onlarla da aramda güçlü bir bağ yok ki, görmesem daha mutlu olabilirim. İçimde tek başıma ortalıktan kaybolma isteği var. Ne yapacağım konusunda kararsızım. Üstelik artık bir erkek arkadaşım var mı bundan da tam emin değilim. Uzun tavsiyeniz için teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

En çok neye üzülüyorum biliyor musun, böyle saçma sapan ailelerden nadiren böyle pırlanta çocuklar çıkar ama kendi değerlerini bilmelerine bile izin verilmeyip hayatlarını harcarlar. Ailenize rağmen bilişsel, sosyal ve ekonomik anlamda muazzam gelistirmissiniz kendinizi, ama duygusal olarak sakat bırakılmışsıniz. Size tek tavsiyem eş seçiminden önce evinizi ayırıp ailenizden uzaklasmaniz , hatta kopmaniz ve sağlam bir terapi sürecinden sonra eş seçimi yapmanız olacak. Şu an peşinizde dolanan adam muhtemelen doğru kişi değil zaten ama yine de siz bilirsiniz

hemsrepskolog .!.:

Öncelikle merhabalar, daha önceden alıntısını bıraktığım konuyu açmıştım. O gün annem ile büyük bir kavga ettik. Sonrasında erkek arkadaşım sanki sırasıymış gibi aynı konuları yeniden açtı. Ailelerimizin uyuşmayacağını bizim onlardan çok farklı olduğumuzu falan söyledim. "Ailemin yapacağı tek şey hayatıma aldığım kadına saygı duymak olur, eleştirmek falan değil. Sen mantıklı ve akıllı bir kadınsın, son zamanlarda çok saçma şeyler söylüyorsun. Ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum." falan dedi. "İstersen iş yerinde bile olsa ben babanın yanına gideyim, her şeyi seni hiç üzmeden nasıl halledebiliriz bir de ben bakayım." dedi, bu sefer ona da patladım. Daha önceden de belirttiğim gibi, babamın yanına gitse babamın abuk sabuk şeyler söyleyeceğine beni rezil rüsva edeceğine adım kadar eminim. Öte yandan erkek arkadaşım çok kötü şeylere maruz kaldığımdan şüphe ediyor. Yani babam beni aşağılayacak şeyler söylerse ki söyleyeceğine eminim erkek arkadaşım ne tepki verir, bir kavga ortamı ortaya çıkar mı hiç bilmiyorum. Çok bunalmıştım "Tamam, ben yapamıyorum. Ayrılalım. Seni oyalıyorum, sen de yoluna bak. Ben artık kimsenin kızı, ablası, kardeşi, eşi ya da başka hiçbir şeyi olmak istemiyorum. Yalnız olmak istiyorum. İstersen arkadaş kalalım." falan dedim. Başta üzüldü, kızdı. Ben hep bizi bir araya getirmek için değil ayırmak için emek harcıyormuşum, öyle söyledi. Sonrasına konuyu orada bıraktık. Ama bugün yeniden gelmiş, beni işe bırakmak için. "Arkadaşlar birbirini işe bırakamaz mı, seni bir şeylere zorlamak için sabahın köründe buraya gelmedim." falan dedi. Etraftan çok dikkat çekmemek için bindim ama bir daha görürsem görmemezlikten geleceğimi böyle olmasını istemediğimi falan söyledim. Bunun üzerine "Arkadaş kalabileceğimizi söylemiştin. İstersen araba sürmeyi öğrenmek konusunda da sana yardımcı olabilirim. Arkadaşlar böyle konularda birbirine destek olurlar." falan dedi. Gerçekten halime bir ağlıyorum bir gülüyorum. Belki yaşım büyük olduğu için tuhaf kaçabilir ama benim daha önce hiç sevgilim olmadı. Bu yüzden bu iş nereye gidiyor anlamadım. Gerçekten artık sağlam bir tavsiyeye ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Çok ama çok yanlış yapiyorsunuz .Karşınızdakinin yerine karar veriyorsunuz .Bırakın onun ailesiyle ilgili detayları o düşünsun .Ama siz muhtemelen hep kendi başınızın çaresine baktığınız için garip geliyordur .Lütfen sağduyulu olun .Ailenize de lütfen sakinlikle ikna edin

Bir aile büyüğü yokmu aklı başında olan kendi evine değil buyugunuzun evinde isterler seni annen gelir babanın haberi olmaz soylemezsiniz sorarlarsa babamla görüşmüyoruz de geçiştir bi sekilde..sonrada düğüne kadar dünürleri yan yana getirmeyin evlenincede sende o ortamdan kurtulmuş olursun sevdiğinle yaşarsın istediğin gibi

Sevgilinizin ailesine “ annem ve babam bir süredir ayrı yaşıyor ve muhtemelen boşanacaklar. Babamla bu süreçte mesafeli bir ilişkimiz var, lütfen anlayışlı olun.” diyeceksiniz. Kimseye detayları anlatmak ve hesap vermek zorunda değilsiniz bu kadar ezik olmayın. Uygunsa anneanne veya babaanne evinde isteme ve yüzük takma, ardından tantanasız sade bir nikah ve bitti gitti. Evlendikten sonra biraz gün görmüş bir aile ise neden boşanmadılar diye sormazlar herhalde.

Tüm bu önerileri babanız isteme- düğün işleriyle uğraşamam dediği için yazıyorum. Uğraşmasın boşverin, hayatınızda bir problem eksik olur.

İnsanların hayatında böyle ebeveynler olabilir; bu sizin hatanız değil. Bunları yaşamayı siz de istemezdiniz. Karşı taraf biraz insan evladıysa anlayış gösterecek ve kurcalamayacaktır. İnşallah her şey kolaylıkla ve gönlünüzce olur.

Ya kendımı gordum aynı baba aynı anne. Yerınde olsam boyle bı cocuk bulmusum gelsın ıstesın babanı anlat bosver o rezil olsun kocaman kadınsın ızın vermezse de kusura bakma der evlenırsın sevıyosan. Şimdiki aklım on yıl once olsaydı ben oyle yapardım

simeyra .!.:

Ya kendımı gordum aynı baba aynı anne. Yerınde olsam boyle bı cocuk bulmusum gelsın ıstesın babanı anlat bosver o rezil olsun kocaman kadınsın ızın vermezse de kusura bakma der evlenırsın sevıyosan. Şimdiki aklım on yıl once olsaydı ben oyle yapardım

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşlar yalnız bu çocuk konu sahibinin ideal kısmeti, Hint kumaşı filan değil. Diger ipuçlarını ilk sevgilisi olduğu için ve aile durumundan gelen kompleks yüzünden konu sahibi göremiyor doğal olarak ama durup dururken tanımadığı biri hakkında " öldürürüm onu" diyebilen biri ....diğer ipuçlarını linç yememek için burda yazamam lakin şu kadarını soyleyeyim ; doğru dürüst bir ailesi olsaydı bu ayarda bir kadın bu adama sümüğünü bile atmazdi

lily86 .!.:

Yaa adam cok olgun davranmis arkadas kalabiliriz dediğiniz icin bile sizi başıboş birakmamis bence sizi cok seviyor
Yoksa banane bana kiz mi yok der bir kalemde silerdi ama sizi sevdiği için yakınınızdan ayrilmak istemiyor
Bence ona patlamak yerine kendi sorunlarınızı cozmeye çalışın ve gerçekten onu hayatınızda istiyorsanız toparlanip yeniden deneyin
Önceki konunuzu da okumadim bilmiyorum sadece ustte yazdıklarınıza göre yorum yaptim

Genişletmek için tıkla...

Yani görüntü olarak iyi biri, gidip maaşını sorma patavatsızlığını yapmadım ve yapmam ama iyi bir kazancı vardır herhalde diye tahmin ediyorum, karakter olarak da bir yanlışını görmedim. Yani elimi sallasam ellisi havasına girebilir miydi, girebilirdi. Ayrılık konusu planladığım bir şey değildi zaten. O an sadece benimle uğraşmasın yoluna baksın isteği doğdu içimde. Çünkü onun ailesi çok düzgün insanlar, sorunlu bir yanı yok. Benim aileme bulaşması başına bala alması anlamına da geliyor. Teşekkür ederim paylaşım için.

Sahinys .!.:

Babanızla hiç iletişiminiz yok mu? Aynı evde kalmıyor musunuz, geçin karşısına konuşun beni dünyaya getirirken geleceğimle ilgili beklentin neydi diye sorun? Doğdun büyüdün okudun iş güç Sahibi oldun sırada evlilik var, dünyanın düzeni bu şekilde. Ondan maddi bi beklentinizin olmadığını, biyolojik babanız olduğu için bu süreçte sadece bulunmasını istediğinizi, bu kadarına da hakkınız olduğunu söyleyin. Baktınız hala aynı o halde sevgilinize babanızın sizi dünyaya getirmekten başka size hiç bir katkısı olmadığını, bu evlilik sürecine ailesiz devam edeceğinizi( sizi destekleyen başka aile üyeleri varsa onlarla) bunu ailesiyle usulünce konuşmasını, size bu konuda soru, ima vs gelmemesini söyleyin. Kimse ailesini seçemiyor bunu önce siz kabullenin ve kendinize güvenin. Siz o aileden çıkıp kendinizi yetiştirmişsiniz başınız hep dik olsun, size de bunlar denk gelmiş ömür boyu kamburunuz olmasınlar. Çok gençsiniz önünüzde uzun bir hayat var, ya kurban rolünü seçersiniz ya da bu kabuğu kırar kendi hayatınızı kurarsınız

Genişletmek için tıkla...

Aynı evde yaşıyoruz fakat iki yabancı gibi. Ben bir hekime başvursa psikiyatrik açıdan çok ciddi bir teşhis alacağına eminim. Dengesiz, değişik yani. Mesela ben ortaokula giderken beni evden kovmuşluğu var ama üniversite için başka şehre gitmek istediğimde evde kalmam konusunda tehditler yağdıran ve bana engel olan o yine. Ya da ciddi manada fiziksel şiddet gördüm çocukken ve sırf bu yüzden bile terapiler aldım. Ama ona bunu söyleseniz ne olmuş herkes çocuğunu döver, söver mantığındadır. Fakat ben küçücük çocukken bile ne fiziksel ne de psikolojik şiddettin normal olmadığının bilincindeydim ve dokuz onlu yaşlarda bile ondan nefret ediyordum. Karşıma alıp konuşacağım karakterde biri değil. Ama şu noktada haklısınız, mesela erkek arkadaşımın kız kardeşi ile tanıştım, prenses gibi büyütülmüş bir kız. Bu onun marifeti değil. Ben iğrenç bir ortamda büyüdüm. Bu da benim marifetsizliğim değil. Tekrardan teşekkür ederim.

Designer31 .!.:

Ailenden utanıyorsun. Çok net ve kırıcı mı oldu bu sözüm bilmiyorum ama işin sonunda benim anladığım bu. Onlara hem çok kızıyor, hemde onlardan ve evinden utanıyorsun, kendini sevgiline ve ailesine yakıştıramıyor, içten içe ezikliyorsun.

Peki; NE GEREK VAR?

Evlilik; hayat arkadaşlığı zaten omuz omuza yürümek demek, belli ki adamı seviyorsun, bu yüzden seni küçük görür diye ödün kopuyor. Ama karşında ki adam da belli ki seni çok seviyor, inan ortada aşılamayacak bir problem yok, karşısına geçip bir kez durumunu anlattığında kıvrılıp durduğun şu sıkıntıdan kurtulacak, mutlu olacaksın. Kafanda bi hayal et? En kötü ne olabilir ki? :))

yok yapamam diyorsan “arkadaşlık” adı altında birbirinizi üzmekten başka bir şey yapamazsınız

Genişletmek için tıkla...

Ailemden utanıyorum zaten, bunu saklamıyorum. Eğer babam böylesine berbat biri olmasaydı şu an varlıklı bir aile olabilirdik. Zamanında evini, arabasını bile bazı kötü alışkanlıkları sebebiyle kaybetti. Ama asıl utandığım nokta maddi noksanlıklar değil. Mesela teyzem ve eniştem var, hala bir ev satın alabilmiş değiller ve oturdukları evleri de lüksten çok uzak çünkü ne kazandılarsa çocuklarını okutmak için harcadılar. Yoksulluklarının tavan yaptığı yıllarda bile kuzenimi şehir dışına okumaya yollayıp ev tutup güzelce döşediler. Böyle bir ailem olsa oturacak koltuk olmada evde yine utanmazdım. Utandığım şey babamdaki şeref ve haysiyet yoksunluğu. Paylaşım için çok teşekkür ederim.

kristinnn .!.:

erkek arkadaşınıza ve ailesine karşı dürüst olur durumu anlatırsanız, anlayışla karşılayacaklarından eminim. ama sizin de psikolojik destek almanız gerektiğini düşünüyorum. ailenizin kötü olması, sizin suçunuz değil.

Genişletmek için tıkla...

Çok uzun bir süre terapi aldım zaten zaten. İkinci lisans falan çıkınca ve pandemi falan da başlayınca bıraktım. Teşekkür ederim.

sanslikedi .!.:

iyi de aileler tanisinca sikinti cikarsa en kotu nolur? Ayrilirsiniz. Ki simdi bunlar olmadan bile bunu goze alabiliyorsunuz. Bence boyle bir aileden kopmak icin guzel firsat. Deneyin, en kotu asagilanir ve kotu ssyler yasarsiniz. Hic yasamadiginiz bir sey degil, bunu da atlatirsiniz. Ama denemeniz gerek cunku bir iliski yillarca bu sekilde biraz zor gider.

Genişletmek için tıkla...

Yani kafamı dinleyip düşününce ailemi çok detaya inmeden anlatıp, durumu özetlemeyi ve yapabileceklerimi bahsetmeyi daha mantıklı bulmaya başladım. Böyle bir kadın ile devam etmek ister mi istemez mi bu da sanki onun problemi ve kararı olmalı.

piraye .!.:

En çok neye üzülüyorum biliyor musun, böyle saçma sapan ailelerden nadiren böyle pırlanta çocuklar çıkar ama kendi değerlerini bilmelerine bile izin verilmeyip hayatlarını harcarlar. Ailenize rağmen bilişsel, sosyal ve ekonomik anlamda muazzam gelistirmissiniz kendinizi, ama duygusal olarak sakat bırakılmışsıniz. Size tek tavsiyem eş seçiminden önce evinizi ayırıp ailenizden uzaklasmaniz , hatta kopmaniz ve sağlam bir terapi sürecinden sonra eş seçimi yapmanız olacak. Şu an peşinizde dolanan adam muhtemelen doğru kişi değil zaten ama yine de siz bilirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Böyle bir ailem olmasa sadece normal bir ailem olsa şu an çok farklı bir konumda olabilirdim. Teşekkür ederim.

Mutlulukolsunartik .!.:

Çok ama çok yanlış yapiyorsunuz .Karşınızdakinin yerine karar veriyorsunuz .Bırakın onun ailesiyle ilgili detayları o düşünsun .Ama siz muhtemelen hep kendi başınızın çaresine baktığınız için garip geliyordur .Lütfen sağduyulu olun .Ailenize de lütfen sakinlikle ikna edin

Genişletmek için tıkla...

Evet, hayatım boyunca hep kendi başımın çaresine kendim bakmak zorunda kaldım. Hatta zavallı annemin ve kardeşlerimin de başının çaresine ben bakmak zorunda kaldım. Ama dediğiniz gibi belki de seçim hakkını ona bırakmam en doğrusu olacak. Detaya inmeden anlatıp hatta evden ayrılma fikrimden de bahsedip çekilmeliyim. Böyle sorunları olan bir kadınla devam etmek istiyor mu istemiyor mu, altından kalkabilir mi yoksa kaçar mı bunlarda onun problemi olmalı. Teşekkür ederim.

piraye .!.:

Arkadaşlar yalnız bu çocuk konu sahibinin ideal kısmeti, Hint kumaşı filan değil. Diger ipuçlarını ilk sevgilisi olduğu için ve aile durumundan gelen kompleks yüzünden konu sahibi göremiyor doğal olarak ama durup dururken tanımadığı biri hakkında " öldürürüm onu" diyebilen biri ....diğer ipuçlarını linç yememek için burda yazamam lakin şu kadarını soyleyeyim ; doğru dürüst bir ailesi olsaydı bu ayarda bir kadın bu adama sümüğünü bile atmazdi

Genişletmek için tıkla...

Yazabilirsiniz, linç etmek haddim değil.:) Lütfen.

Öldürmek kısmına gelince ben soğuk kanlı bir insanım. Hem geçmişte yaşadıklarımdan kaynaklı hem de ameliyathane, acil gibi ekstrem alanlarda çalışmaktan kaynaklı daha da soğuk kanlı oldum. Yüzümde mimik oynamaz yani. Ve beni baba konusunda sıkıştırdığı o an mosmor kesildim, yutkunamadım, çok zorlandım. Sıradan şeylerin beni o hale getiremeyeceğinin farkındaydı ve galiba taciz gibi bir şey sandı. Yine de ben de doğru bir ifade olarak bulmuyor ve desteklemiyorum. Ama onun dışında öfke kontrolsüzlüğü yaşadığı bir ana şahit olmadım. Yine de ergenler gibi o benim sevdiğim adam, ona ölümüne güveniyorum falan diyemem. İnsanoğlu bu belki esasında bambaşka birine dönüşebilir.

Sevgili kısmına gelince aslında geçmişten bu güne dikkat çeken biriydim. Çok erkekten çok muhteşem iltifatlar duydum. Fakat herkeste bir kusur çarptı gözüme o sevgili aşamasına geldiğim kimse olmadı. Mesela ikinci üniversite noktasında hayallerimin eleştirilmesi falan bunlar hassas noktamdır.

hemsrepskolog .!.:

Ailemden utanıyorum zaten, bunu saklamıyorum. Eğer babam böylesine berbat biri olmasaydı şu an varlıklı bir aile olabilirdik. Zamanında evini, arabasını bile bazı kötü alışkanlıkları sebebiyle kaybetti. Ama asıl utandığım nokta maddi noksanlıklar değil. Mesela teyzem ve eniştem var, hala bir ev satın alabilmiş değiller ve oturdukları evleri de lüksten çok uzak çünkü ne kazandılarsa çocuklarını okutmak için harcadılar. Yoksulluklarının tavan yaptığı yıllarda bile kuzenimi şehir dışına okumaya yollayıp ev tutup güzelce döşediler. Böyle bir ailem olsa oturacak koltuk olmada evde yine utanmazdım. Utandığım şey babamdaki şeref ve haysiyet yoksunluğu. Paylaşım için çok teşekkür ederim.

Çok uzun bir süre terapi aldım zaten zaten. İkinci lisans falan çıkınca ve pandemi falan da başlayınca bıraktım. Teşekkür ederim.

Yani kafamı dinleyip düşününce ailemi çok detaya inmeden anlatıp, durumu özetlemeyi ve yapabileceklerimi bahsetmeyi daha mantıklı bulmaya başladım. Böyle bir kadın ile devam etmek ister mi istemez mi bu da sanki onun problemi ve kararı olmalı.

Böyle bir ailem olmasa sadece normal bir ailem olsa şu an çok farklı bir konumda olabilirdim. Teşekkür ederim.

Evet, hayatım boyunca hep kendi başımın çaresine kendim bakmak zorunda kaldım. Hatta zavallı annemin ve kardeşlerimin de başının çaresine ben bakmak zorunda kaldım. Ama dediğiniz gibi belki de seçim hakkını ona bırakmam en doğrusu olacak. Detaya inmeden anlatıp hatta evden ayrılma fikrimden de bahsedip çekilmeliyim. Böyle sorunları olan bir kadınla devam etmek istiyor mu istemiyor mu, altından kalkabilir mi yoksa kaçar mı bunlarda onun problemi olmalı. Teşekkür ederim.

Yazabilirsiniz, linç etmek haddim değil.:) Lütfen.

Öldürmek kısmına gelince ben soğuk kanlı bir insanım. Hem geçmişte yaşadıklarımdan kaynaklı hem de ameliyathane, acil gibi ekstrem alanlarda çalışmaktan kaynaklı daha da soğuk kanlı oldum. Yüzümde mimik oynamaz yani. Ve beni baba konusunda sıkıştırdığı o an mosmor kesildim, yutkunamadım, çok zorlandım. Sıradan şeylerin beni o hale getiremeyeceğinin farkındaydı ve galiba taciz gibi bir şey sandı. Yine de ben de doğru bir ifade olarak bulmuyor ve desteklemiyorum. Ama onun dışında öfke kontrolsüzlüğü yaşadığı bir ana şahit olmadım. Yine de ergenler gibi o benim sevdiğim adam, ona ölümüne güveniyorum falan diyemem. İnsanoğlu bu belki esasında bambaşka birine dönüşebilir.

Sevgili kısmına gelince aslında geçmişten bu güne dikkat çeken biriydim. Çok erkekten çok muhteşem iltifatlar duydum. Fakat herkeste bir kusur çarptı gözüme o sevgili aşamasına geldiğim kimse olmadı. Mesela ikinci üniversite noktasında hayallerimin eleştirilmesi falan bunlar hassas noktamdır.

Genişletmek için tıkla...

Zaten korktuğum senin lincin değil eş adaylarını doğru analiz edebilecek kapasitede olabilirsin ama deneyim eksikliği ve travmalar yüzünden bu kapasite bazen felç olur, destek almaktan çekinme... lütfen dikkat et...

Erkek arkadaşınızı kurtarıcı gibi görüp bu hayatınızdan sizi çekip çıkaracak tek şey olarak düsünürseniz hayal kırıklığı yasama ihtimaliniz yüksek.
Hayatınızdaki kişiden bağımsız olarak oturup düşünün ben su anda hayatımla ne yapıyorum, ne yapmak istiyorum, kendi başıma nasıl ayakta kalabilirim.Ailemi ne kadar hayatımın içinde tutmak istiyorum. Bu sorulara cevap verip bir yön çizdikten sonra bu adamın benim hayatımda yeri nrdir sorusunu sorup devam edebilirsiniz. Kendisine kabaca ailenizi anlatıp onlari dâhil etmeden ya da en az sekilde dahil ederek bir süreç planlayabilirsiniz(bu noktada evlilik düşünüyorsanız).
Ayrıca ayrılma kararınız tamamen kendinizi koruma amaçlı, mutlak gördüğünüz gelecekteki bi acı yerine kontrol edebileceğiniz bir acıyı seçmişsiniz, anlaşılabilir ama çok sağlıklı değil.
Unutmayın, sağlıklı ilişki iyileştirir. Tabi ki erkek arkadaşınız bulunmaz hint kumaşı ya da hayatınızın şansı değil, baska insanlar da çıkabilir karşınıza. Ama şu anda neden böyle davrandığınızı çözüp kendinizi anlamazsanız ilerleyen zamanlarda da aynı döngüyü tekrarlamanız muhtemel.