- 15 Nisan 2017
- 12.845
- 15.017
merhabalar arkadaşlar, ve çok üzgünüm yine buradayım..
İki yıldır ayrı yaşadığım ama aralarda birkaç kez barıştığım eşime üç ay önce çekişmeli boşanma davası açtım.Hakaret, aşağılama,evden kovmalar sebebiyle.. Çok önceden ben hamileyken aldatılma şüphem de vardı iftira attığımi söylese de..ama bitti dediğim nokta aşağılamalarin dozunu artırması ve yine bağırarak kovmasi oldu. 35 yaşımda iken onun iki bisanmislik bir çocuklu ve gırtlağına kadar borcuna rağmen kendisiyle evlendim diye bana "seni kimse almıyordu ben aldım " dedi.Cok ağrıma gitti bu laf.zaten çok sivri dillidir ben de çok kırılgan,anlaşamadık bu yüzden.
Dava sürecine girmeyelim anlaşmalı olsun dedim defalarca,kabul ettiremedim, çekişmeli süreç başladı haliyle.Avukatim 60 bin tazminat talep etti,500 de çocuğa bağlandı.Kendisinin maaşı kendine yetmiyordu oysaki ve çoğu şey içinde kalıyordu.Nafaka,nafakaya konulan icra ve tazminat talebi sebebiyle beni düşman görüyor.Oysaki avukata bırakmıştım süreci çok meraklı değilim tazminatına,nafaka ayrı bişey..uzun zamandır benimle iletişimi kesmişti.Gecen çocuğu bina kapısında anneme teslim ederken çocuğun "anneanne baba neden gidiyor "diye hıçkırarak ağlamasindan sonra bana yazmaya başladı yine.Cocuk dışı yazmıyorduk normalde ama bu sefer suçlamalarla dolu bir sürü mesajlar yazdı ben de cevap yazdım.Ben hakaret ettiysem sen sussaydin ben bir süre sonra gelirdim özür dilerdim sarılırdim her şeyi sen berbat ettin demeye getiriyor yani..
Dün gün boyu baş ağrım geçmedi.Cok kötü bir dönem.Ben mi mahvettim dersiniz..
Zor durumda olduğunu bile bile nafaka tazminat istemişim amacım boşanmak değil para koparmakmis nasıl böyle düşünür.Bugune kadar ona maddi yönden acısam da yaşadıklarımi düşününce hak etti diyordum şimdi ise bu mesajlar yüzünden bambaşka boyuta geçtim
Bu yoldan dönüş yok bu net bişey ki onun açısından da öyle artık (normalde boşanmak istemeyen taraftı) yine de acayip suçlu hissediyorum ve kendimi nasıl telkin edeceğimi bilemiyorum.
Kendime getirin beni kızlar linç yemeye bile hazırım
İki yıldır ayrı yaşadığım ama aralarda birkaç kez barıştığım eşime üç ay önce çekişmeli boşanma davası açtım.Hakaret, aşağılama,evden kovmalar sebebiyle.. Çok önceden ben hamileyken aldatılma şüphem de vardı iftira attığımi söylese de..ama bitti dediğim nokta aşağılamalarin dozunu artırması ve yine bağırarak kovmasi oldu. 35 yaşımda iken onun iki bisanmislik bir çocuklu ve gırtlağına kadar borcuna rağmen kendisiyle evlendim diye bana "seni kimse almıyordu ben aldım " dedi.Cok ağrıma gitti bu laf.zaten çok sivri dillidir ben de çok kırılgan,anlaşamadık bu yüzden.
Dava sürecine girmeyelim anlaşmalı olsun dedim defalarca,kabul ettiremedim, çekişmeli süreç başladı haliyle.Avukatim 60 bin tazminat talep etti,500 de çocuğa bağlandı.Kendisinin maaşı kendine yetmiyordu oysaki ve çoğu şey içinde kalıyordu.Nafaka,nafakaya konulan icra ve tazminat talebi sebebiyle beni düşman görüyor.Oysaki avukata bırakmıştım süreci çok meraklı değilim tazminatına,nafaka ayrı bişey..uzun zamandır benimle iletişimi kesmişti.Gecen çocuğu bina kapısında anneme teslim ederken çocuğun "anneanne baba neden gidiyor "diye hıçkırarak ağlamasindan sonra bana yazmaya başladı yine.Cocuk dışı yazmıyorduk normalde ama bu sefer suçlamalarla dolu bir sürü mesajlar yazdı ben de cevap yazdım.Ben hakaret ettiysem sen sussaydin ben bir süre sonra gelirdim özür dilerdim sarılırdim her şeyi sen berbat ettin demeye getiriyor yani..
Dün gün boyu baş ağrım geçmedi.Cok kötü bir dönem.Ben mi mahvettim dersiniz..
Zor durumda olduğunu bile bile nafaka tazminat istemişim amacım boşanmak değil para koparmakmis nasıl böyle düşünür.Bugune kadar ona maddi yönden acısam da yaşadıklarımi düşününce hak etti diyordum şimdi ise bu mesajlar yüzünden bambaşka boyuta geçtim
Bu yoldan dönüş yok bu net bişey ki onun açısından da öyle artık (normalde boşanmak istemeyen taraftı) yine de acayip suçlu hissediyorum ve kendimi nasıl telkin edeceğimi bilemiyorum.
Kendime getirin beni kızlar linç yemeye bile hazırım
