Yıllar önce aldığım kiloların üzerine 80 kilo ile hamile kaldım. Doğuma 105 kilo ile girdim. Oğlum 2 yaşında ben hala verdiğim 20 kilo ile övünüyorum. Oğluma kardeş istiyorum ama aynı rezilliği kendime yakıştıramıyorum. Kiloları vermeden olmaz. Ve hazirana kadar süre tanıdım kendime. Şimdi ekmeğe bir güzel çikolata sürüp yedim saat 02 civarı. Yaşadığım vicdan azabını tarif edemem aslında daha çokta kendinden utanma. Artık Hergün buraya nasıl çabaladım yada çuvalladım( bu ihtimalin olmamasını çok isterim ama bu olduğu için burdayım galiba) yazmaya çalışacağım. Sevgili günlük :)) yarın akşam görüşürüz. Sabaha bambaşka bir enerji ile uyanmak dileğiyle...