çalışan kadınların ortak sorunları..

kamuran85 · 20 Eylül 2013

Bende aynı durumdayım. Eve gidince yemek yapmak bile istemiyorum. Çalışan kadınların işi daha zor.. Ev hanımları da elbette ev işleriyle çok meşguller. Evin işi bitmez. Ama evde otursak da bizim de işimiz bitmese. En azından kimsenin emri altında olmazsın. Evde amir mi var yahu :)

gale77 · 20 Eylül 2013

magdu .!.:
çevremdeki bazı bayanlar hamile kalınca hemen işten çıkıyolar hiç bi iş güç yapmıyolar bidepflayıp pofluyolar çok zor yok bilmem ne
ben cumartesi çalıştım pazar gecesi doğuma gittim hamileliğimde bi ayaklarımı uzatıpta evimde dinlenemedim sabah 6 da kalk işe git işten çık eve git alış veriş yap yemek, bulaşık,çamaşır yıka ,eşim sağ olsun ev işlerinde yardımcı oluyodu ama benim yine pestilim çıkıyodu bu yoğun tempoya dayanamadı kuzum erken geldi
bebeğim şuan 7 aylık ve halen çalışıyorum pazar akşamı kayın valideye bırakıyoruz bizde orda kalıyoruz
sonra eve geçiyoruz çarşamba günü bebeğimi kayınvalidemden alıp anneme götürüyorum hafta sonuda bebeğimi alıp evime gidiyorum yoğun bir tempo içerisinde yine aynı şekilde çalışıyorum.
Bir daha hamile kalırsam ( şuan gerçi 2, çocuğa cesaret edemem ) bende naz yapcam oturduğum yerden kalkmicam devamlı karnımı tutcam onu istiyorum bunu istiyorum dicem
öleler daha kıymetli oluyo

Haklısınız.. Nazlanıp kendi canının kıymetini bilen hatunlar daha kıymetli oluyor.. Allah size de sabırlar versin..

magdu · 20 Eylül 2013

gale77 .!.:
haklısınız.. Nazlanıp kendi canının kıymetini bilen hatunlar daha kıymetli oluyor.. Allah size de sabırlar versin..

amin canım amin allh tüm çalışan kadınlara sabır versin
bizlerde çocuklarımız için çalışıyoruz onlara iyi bi gelecek hazırlamak için çalışıyoruz
bazen çok üzülüyorum iş yerinde bile ağlamak istiyorum
belki kuzumun ilk emeklemesi ilk adımını göremicem onun için çok üzülüyorum ama yapacak bi şey yok

Beren · 20 Eylül 2013

size o kadar hak veriyorum ki düşünün ben bekar halimle bu tempoya alışamadım
sabah 6 da kalkıyorum yıkanıyorum giyiniyorum hop işe 6 da evde oluyorum akşam yemek yiyorum odamı topkuyorum giyceğim şeyleri ütülüyorum birazda oturayım derken bir bakmışım saat 12 benim gözler kapanıyor hafta sonuda full uyuyorum evli çocuklu çalışan kendimi asla düşünemiyorum asla

deniz_1988 · 20 Eylül 2013

hafta içi 8-6
cumartesi ise 4 e kadar çalışıyorum..
akşamları eve geldiğimde yemek yapmak işkence gibi geliyor.
çamaşır,ütü,temizlik derken kendisine zaman ayıramayanlardanım malesef
ama çalışmayı yinede yeğlerim
1,5 ara verdim çalışmaya kendimi çok kötü hissettim
ev hanımlarının evde canlarının sıkılmasının dışında işleri çok kolay hemde çok
bizler hem çalışıyoruz hemde onların gün boyunca yaptıkları işi bi kaç saatte yapmaya çalışıyoruz.

COTURNIX · 20 Eylül 2013

çalışan kadın olmak çocuk doğduktan sonra zormuş, çocuk yokken bi şekilde idare ediliyor.
bebeğim 5,5 aylıkken işe döndüm , ona bakmak için babane dede bizim yanımıza geldiler, hiçi çocuğa bakmak için bizde kalıp h.sonu evlerine gidiyorlardı çünkü evleri bize oldukça uzaktı, hem şirketin maaşlarımızı veremiyor olması hemde beraber yaşamın zorlukları derken işten ayrıldım . 6 ay kadar evde kaldım ancak bu dönemde maddi açıdan zorlandık ve bende açıkcası evde olmaktan bunaldım ve tekrar işe döndüm, amacım bi süre yine beraber yaşayıp sonra kreşe vermekti. ancak 4 ay çalışabildim ve evde yaşanan sıkıntılardan dolayı yine ayrılmak zorunda kaldım .
3 aydır evdeyim. canım hiçbirşey yapmak istemiyor. çalışırken yaptığım ev işinin yarısını anca yapıyorumdur. enerjim yok, zaten 2 yaşındaki kızımın 2yaş sendromu bezdirdi üzerine anca yemek yapabiliyorum gün içinde..
Bazen ilk evlendiğim dönemleri çok özlüyorum. çocuklu hayat tek başınayken çok çok zor.

kreşe alışırsa hiç düşünmem dönerim iş hayatına. Evde oturdukça köreliyor, kendine güvenini kaybediyor mutsuz oluyor insan.

gale77 · 20 Eylül 2013

COTURNIX .!.:
çalışan kadın olmak çocuk doğduktan sonra zormuş, çocuk yokken bi şekilde idare ediliyor.
bebeğim 5,5 aylıkken işe döndüm , ona bakmak için babane dede bizim yanımıza geldiler, hiçi çocuğa bakmak için bizde kalıp h.sonu evlerine gidiyorlardı çünkü evleri bize oldukça uzaktı, hem şirketin maaşlarımızı veremiyor olması hemde beraber yaşamın zorlukları derken işten ayrıldım . 6 ay kadar evde kaldım ancak bu dönemde maddi açıdan zorlandık ve bende açıkcası evde olmaktan bunaldım ve tekrar işe döndüm, amacım bi süre yine beraber yaşayıp sonra kreşe vermekti. ancak 4 ay çalışabildim ve evde yaşanan sıkıntılardan dolayı yine ayrılmak zorunda kaldım .
3 aydır evdeyim. canım hiçbirşey yapmak istemiyor. çalışırken yaptığım ev işinin yarısını anca yapıyorumdur. enerjim yok, zaten 2 yaşındaki kızımın 2yaş sendromu bezdirdi üzerine anca yemek yapabiliyorum gün içinde..
Bazen ilk evlendiğim dönemleri çok özlüyorum. çocuklu hayat tek başınayken çok çok zor.

kreşe alışırsa hiç düşünmem dönerim iş hayatına. Evde oturdukça köreliyor, kendine güvenini kaybediyor mutsuz oluyor insan.

Bende özlüyorum bu kadar sorumluluk almadığım zamanları.. Evlendikten bir süre sonra çocukta olunca zor oluyor hayat biraz daha.. Ama çocuğum için herşeye değer.. sadece kendime biraz daha zaman ayırmak istiyorum ve değer görmek.. sabır....

Edvina · 20 Eylül 2013

Hem calisip hem evhanimligi yapmak zordur annem bizi oyle buyuttu ama bizimle dogru duzgun ilgilenmedi ve ben hep evisi vs yapmak zorunda kaldim ufakliktan itibaren!bizi bakicida birakip kuafor alisveris vs hallederdi cok ta bakimliydi!ben suanda bazen bunlara vakit bulamiyorum.cevremdeki bazi kadinlarin icinde sirf evdeki islerden itinali yemek yapmaktan temizlikten ve cocuklarla 7/24 ilgilenmekten kacmak icin de calisanlar var.aksam gelince esleriyle basit yemek yapiyorlar,calisiyorlar diye haftasonu utu temizlik ese yaptiriliyo vs.ama evde oturup 1 tane cocuk onuda krese verip evini pislik goturen yemegini yapmayan komsu komsu gezen evhanimi da cok.bence herkes hangi hayatin icindeyse onun hakkini veriyorsa helal olsun.her hayatin zorluklari var kadin olmak anne olmak basli basina zor.

blackcinder · 20 Eylül 2013

gale77 .!.:
son zamanlarda öyle bunaldımki, benle aynı sorunları yaşayan hemcinslerimle paylaşmak istedim tüm bu sorun ve sıkıntılarımı.. hem çalışan hem evli hemde çocuk sahibi bi kadın olunca zorlaşıyo hayat ister istemez.. sabah 7 de kalkıp akşam 5' e kadar çalışma hayatı.. Evde çocuğumla ilgilenip temizlik.. yemek vs.. zamanla yarışır haldeyim.. kendime ayıracak vakit hemen hemen yok gibi.. sadece koşturmaca.. Ev hanımlarını gerçekten kıskanır hale geldim.. Bekarken çalışmak kolayda evlendikten sonra hele çocuk olduktan sonra hayat acımasız bi hal alıyo.. ikinci çocuğu çok istememe rağmen cesaret edemiyorum artık.... Tüm samimiyetimle söylüyorum artık kendimi kadın gibi hissetmiyorum.. ev hanımlarının çalışan kadınlardan çok daha şanslı ve değerli olduklarını düşünür oldum... Mutlaka onlarında kendilerine göre sorunları illaki vardır ama en azından kendilerine vakit ayırabiliyorlar.. Özgürler en azından.. hem işte hem evde deli gibi bir koşturmaca.... Tüm bunların değeri bilinse bari.. benim durumumda olan hemcinslerim bu konuda neler düşünür acaba.... tüm bu koşturmacada kendinize vakit ayırabiliyomusunuz.... Bu sorumluluk sizleride yoruyormu?? paylaşalım istedim..

aynı sorun bende de var ama tek bir farkla çocuk yok şimdilik
gerçekten zor sabah ben 6da kalkıyorum kahvaltı hazrla eşimi kaldıryorum işe gnderiyorum snra sağı solu topla işe git bütün gün pc başında dışarı koştur eve ölü gibi gidiyorum kocamda öyle işi ağır onunda ama ben her şeye rağmen gene de kocamla ilgileniyorum ama belli bi dk sonra pse ediyorum uyku ağır basıyo :1:

zor yani birde ben haftanın 6 günü sabah 9 akşam 6 7 çalışıyorum eve varmam 7 8 oluyo bi pazar var ona nasıl geçiyo anlamıyorum bile :31:

boncukgumus · 20 Eylül 2013

bende çalışmayı sevmiyorum her gün ne giyeceğim saçımı nasıl yapsam akşam ne yemek yapsam diye düşünmekten sıkıldım. doğru düzgün izin alıp dinlenemiyorum bile... istediğim gibi gezemiyorum hasta olduğumda bile yatamıyorum gönül rahatlığıyla özeniyorum ev hanımlarına:)

Zerroo · 20 Eylül 2013

gale77 .!.:
Haklısınız.. Nazlanıp kendi canının kıymetini bilen hatunlar daha kıymetli oluyor.. Allah size de sabırlar versin..

Vallahi böyle konuşmayın bence sağlıklı bir hamilelik geçirmişsiniz en azından nazlanmak olamaz bence aksi olursa,benim tansiyonum yerlerde sürünüyordu hiç bir lokma yiyemiyordum değil aşermek annem ağzıma haşlanmış patatesleri zorla sokuyordu. İlk 4.5 ay böyle gitti eşim kayınvalidem annemler bana iyi baktılar sağolsunlar,yataktan kalkamadığım halde ayıp olmasın diye salona gidip oturduğumda zorla ayağımı uzattırırlardı.o öğürmeleri hele ki midende irşey yokken sanki artık zorundan miden ağzından çıkacakmış gibi çıkarmalarım olmasaydı kimse beni nazlandırmasaydı evimin işine ben baksaydım,haa çocuğumun sağlığı için de yine de abartmazdım koşturma olayını ozaman da, ne olur ne olmaz herkül değilim sonuçta can taşıyorum.baksanıza arkadaşın çocuğu bu yüzden 7 aylık doğmuş :/

suefsan · 21 Eylül 2013

Arkadaslar insan istedikten sonra herseyi yapabiliyor.bende calışan biri olarak asla evde oturmayı istemezdim....calışmak insanı disipline sokuyor...bir oglum var birde ikinci olcak inş....ben hiç çalışıpta oglumu ihmal ediyorum fikrine kapılmadım...inanın bulundugum mahallede evhanımlarınıda goruyorum...istisnalar haric kusura bakmasınlar ama cogu tv karsısında...sonrada komsularla dedikoduda...inanın ben ogluma onlardan cok vakit ayırıyorum..bir yaz cocukları sabahtan aksama kadar sokakta vakit geciriyorlar...ellerinde ekmek ..evde yemek bile vermiyorlar...ben oglumun kahfaltısını oglen okuldan gelince ne yiyecegini bile geceden planlıyorum...ayrıca ben oglen arası kosa kosa oglumu tekrar dersanesine hazırlıyorum...ben ogle arasına geldigimde daha yeni uyanan komsularım oluyor..nasılda uyuyorlar anlamıyorum...inanın ben onlardan daha cok temizlik yapıyorum...sadece sabaha erken kalkmak gunu bereketli gecirmek cok onemli...tabiki mukemmel evhanımlarıda var yanlıs anlasılmasın ama benim cevremde inanın calışmadıkları halde benim yaptıgım evişinin yarısını bile yapmayan pasaklı hanımlar var...calışan hanımların esleri cok onemli..cok sukur eşim cok anlayıslı...

cukke · 21 Eylül 2013

1.5 senedir çalışmıyorum evde oturuyorum.Bundan öncesinde çalışıyor,ayda 1 de temizlikçi çağırıyordum.Çocuğum yok.İnanın çalışanlara özeniyorum.Zorlanıyorsunuz evet hak veriyor,taktir ediyorum ama çalışmak kadına başka bir hava,düzen ve disiplin katıyor.Ben kendimi çalışırken daha işe yarar hissediyordum.Şimdi bir atalet var üzerimde atamadığım.İnanın çok sıkılıyorum.Çalışırken daha bakımlıydım,düzenli olarak kuaföre giderdim.Kıyafetler alırdım.Şimdi sürekli evde olduğum için ihtiyaç duymuyorum tüm bunlara.1.5 senedir iş bakıyorum ama hala bulamadım.Bir an önce çalışmak istiyorum.Zor evet hele de çocuğunuz varsa ama her şeye rağmen çalışmak güzel.

leyla06 · 21 Eylül 2013

İş yerinden,çalışma arkadaşlarından ya da maaşından da pek memnun değilsin bence. Çok sevdiğin bir işin, mutlu bir çalışma ortamın ve tatmin edici bir maaşın olsa çalışmaktan rahatsız olmazdın.
En az 15 günde bir yardımcı almalı çalışan bayanlar yoksa çok yıpranırlar. Hem niye çalışıyoruz değil mi rahat edemeyeceksek, köle miyiz biz hem iş kadınlığı hem ev hanımlığı yapalım.
Ev hanımları şanslı bence de hem daha geç yaşlanıyorlar eğer canlarının kıymetini bilirlerse. Hergün halı çırpan ev hanımları buna dahil değil tabi:)
Canım sanırım mümkün değil ama mutlu değilsen işten ayrıl, evden yapabileceğin bir iş bul kendine. Hiçbir şey senden, çocuklarından ve evliliğinin mutluluğundan önemli değil. Kocana söyle aza kanaat edeceğim de, 2 ayakkabım olmaz da 1 ayakkabım olur razıyım de ve işten ayrıl. Bunu yapan pek çok kadın var. Sonuçta bu hayata bir kere geliyorsun huzurlu olduğun yerde ol.
Ben de çalışıyorum küçük bir bebeğim var onu bırakırken ben ve bebeğim çok üzülüyoruz görsen. Diyorum şu çocuğu bir saat bile bensiz bırakmaya değmez hiçbir kariyer ama napalım mecburuz ekmek parası için.
Çocuk olduğumu düşünüyorum, annem beni bırakıp hergün işe gitse öyle üzülürdüm ki. Çünkü çocuklarımızın dünyası biziz, bize hayran onlar ve her saniye anneleriyle olmak istiyorlar. Annenin her an ulaşılabilir olması çocuk için en büyük nimettir kaliteli zaman falan hikaye yani büyüklerin uydurduğu bir şey. Çocuğa sor bakalım akşam kaliteli zaman mı istiyor(tabi anne yemek ve ev işinden fırsat bulursa) yoksa annesinin sabah akşam yanında olmasını mı istiyor.
Evdeyken 12 ye kadar uyusan bilse çocuğuna bir güvendir bu, annesini uyurken izlemek, annenin orada o evde onunla olduğunu bilmek, onu hiçbir şey için bırakmayacağını bilmek..
Kadınlar çalışsın diyenlere çok kızıyorum ben. Öyle kötü bir nesil geliyor ki anneleri işe giderken ağlayan, hergün terkedildiğini, önemsiz olduğunu düşünüp ruhunda derin yaralar açılan bir nesil.

3kelebek3 · 21 Eylül 2013

ben daha evlenmedim ama sadece çalıştığım ve pazar günü bile erken kalkıp nişanlıma vakit ayırmam gerektiği için 2 yıldır kendime vakit ayıramıyorum hep bi koşturma halindeyim off bıktım vallaaa ben şimdiden:)

magdu · 23 Eylül 2013

zerroo .!.:
vallahi böyle konuşmayın bence sağlıklı bir hamilelik geçirmişsiniz en azından nazlanmak olamaz bence aksi olursa,benim tansiyonum yerlerde sürünüyordu hiç bir lokma yiyemiyordum değil aşermek annem ağzıma haşlanmış patatesleri zorla sokuyordu. Ilk 4.5 ay böyle gitti eşim kayınvalidem annemler bana iyi baktılar sağolsunlar,yataktan kalkamadığım halde ayıp olmasın diye salona gidip oturduğumda zorla ayağımı uzattırırlardı.o öğürmeleri hele ki midende irşey yokken sanki artık zorundan miden ağzından çıkacakmış gibi çıkarmalarım olmasaydı kimse beni nazlandırmasaydı evimin işine ben baksaydım,haa çocuğumun sağlığı için de yine de abartmazdım koşturma olayını ozaman da, ne olur ne olmaz herkül değilim sonuçta can taşıyorum.baksanıza arkadaşın çocuğu bu yüzden 7 aylık doğmuş :/

canım benim hamileliği kötü geçen kişiler için demiyorum ben onu hamileliği kötü geçenler nazdan değil hamileliklerini köt geçirdikleri için öleler bir kç arkadaşımın hamileliği çok kötü geçmişti onlara hak veriyorum durumlarını gördüke çok üzülüyodum ben çok şükür iyi bi hamilelik geçirdim adece sabajları miydem bulanıyodu işe giderken otobüste poşet hep elimde hazır giderdim
hiç bi rahatsızlığı olmayıpta nazlananlara diyorum ben hamilelikleri çok güzel geçiyo yinede naz yinede naz bi tanıdığım vardı masanın üzerindeki tabağı alıpta tezgahın üzerine koymazdı öle sölim anlayın
nazlanma konusunu sakın yanlış anlama bu koşuşturmada 8 aylık doğurdum ben bebeğimi ( gerçi karaciğer enzimlerin yüksek çıktığı için doğurmuşum ama ben koşuşturmayada bağlıyorum )

smuwiLa · 23 Eylül 2013

gul_koc .!.:
Benim kendi isim oldugu icin sizlere göre biraz daha avantajliyim. Erken kalkmıyorum ama saat 8 9 a kadar çalıştığım günler oluyor. 4 yıldır evliyim 4 aydır anneyim. Cocuk yokken zorlandığım oluyordu. Cocuk olunca daha da zorlandım. Yoruluyorum

Ama yine de hic bir sekilde ev hanımı olan kadınlara özenmedim ozenmem de. Allah beni evde oturtmasın:) dogum zamanı bile cok zorlandım.

Ben esimi iyi alistirdigimi düşünüyorum. Her seye yarimci olur yapar. Simdi cocukta da oyle. Ben emzirip altını değiştiririm üstüne yikarim akşamları :) sagolsun hic sesi de çıkmaz.

Tabi ben eve 15 te bir kadın alıyorum. Ev ısı de cok yormuyor . Yapabiliyorsanız onu yapın. Bence çalışmak gibisi yok. Ne kadar yorulsan da eve geldigimde dinlenmek yerine cocuk -yemek-mutfakla uğraşsan da çalışmak çalışmak çalışmak....

İşte kendi işinin avantajını yaşayan bir bayan daha. Benim de babamın işi, yani kendi işimiz ama ben doktora bile gidemiyorum maalesef, babam sağ olsun hasta olunca bile işyerinde dinlendiriyor genelde. Sabah 7,30 evden çıkıyorum, akşam 20:00 evde oluyorum. Bir de bakıyorum genelde bayanlar akşam 18:00 kadar evde oluyor benim en erken saatim 19:00-20:00 işim zor olacak herhalde ileri ki zamanlar da.. :6:

Leni23 · 23 Eylül 2013

Ben de çalışıyorum öğretmen olmama rağmen tam gün 16.00 da çıkıyorum

inanın canım da çıkıyor

(herhalde tek tesellim henüz çocuğum yok o yüzden kendime zaman ayırabiliyorum şimdilik. Hem ev, hem çocuk hem iş , e haliyle eş de ilgi bekliyor. Bu durumda olan tüm arkadaşlara kolaylıklar diliyorum. Ama yine de ayakların üstünde durup eşinden para almamak paha biçilmez :) kesinlikle imrenmem ev hanımlarına.

gale77 · 23 Eylül 2013

leyla06 .!.:
İş yerinden,çalışma arkadaşlarından ya da maaşından da pek memnun değilsin bence. Çok sevdiğin bir işin, mutlu bir çalışma ortamın ve tatmin edici bir maaşın olsa çalışmaktan rahatsız olmazdın.
En az 15 günde bir yardımcı almalı çalışan bayanlar yoksa çok yıpranırlar. Hem niye çalışıyoruz değil mi rahat edemeyeceksek, köle miyiz biz hem iş kadınlığı hem ev hanımlığı yapalım.
Ev hanımları şanslı bence de hem daha geç yaşlanıyorlar eğer canlarının kıymetini bilirlerse. Hergün halı çırpan ev hanımları buna dahil değil tabi:)
Canım sanırım mümkün değil ama mutlu değilsen işten ayrıl, evden yapabileceğin bir iş bul kendine. Hiçbir şey senden, çocuklarından ve evliliğinin mutluluğundan önemli değil. Kocana söyle aza kanaat edeceğim de, 2 ayakkabım olmaz da 1 ayakkabım olur razıyım de ve işten ayrıl. Bunu yapan pek çok kadın var. Sonuçta bu hayata bir kere geliyorsun huzurlu olduğun yerde ol.
Ben de çalışıyorum küçük bir bebeğim var onu bırakırken ben ve bebeğim çok üzülüyoruz görsen. Diyorum şu çocuğu bir saat bile bensiz bırakmaya değmez hiçbir kariyer ama napalım mecburuz ekmek parası için.
Çocuk olduğumu düşünüyorum, annem beni bırakıp hergün işe gitse öyle üzülürdüm ki. Çünkü çocuklarımızın dünyası biziz, bize hayran onlar ve her saniye anneleriyle olmak istiyorlar. Annenin her an ulaşılabilir olması çocuk için en büyük nimettir kaliteli zaman falan hikaye yani büyüklerin uydurduğu bir şey. Çocuğa sor bakalım akşam kaliteli zaman mı istiyor(tabi anne yemek ve ev işinden fırsat bulursa) yoksa annesinin sabah akşam yanında olmasını mı istiyor.
Evdeyken 12 ye kadar uyusan bilse çocuğuna bir güvendir bu, annesini uyurken izlemek, annenin orada o evde onunla olduğunu bilmek, onu hiçbir şey için bırakmayacağını bilmek..
Kadınlar çalışsın diyenlere çok kızıyorum ben. Öyle kötü bir nesil geliyor ki anneleri işe giderken ağlayan, hergün terkedildiğini, önemsiz olduğunu düşünüp ruhunda derin yaralar açılan bir nesil.

Tüm gün çalışmak yoruyor diyebilirim. belki yarım gün çalışsaydım bu kadar zorlanmazdım.. herşeyimin kısıtlı olması bi yerden sonra bezdiriyor beni.. yarım iş yarım ev yarım kadın vs.. ve tabi yarım annelik

sidelya_ · 27 Ekim 2013

bende çalışıyorum ve her gün resmen kendimle yarışıyorum. hem yeni evliyim hemde yeni bir işe başladım. kendime ayıracak zaman bulamıyorum. eşiminde yardım ettiği söylenemez. o nöbet usulü çalıştığı için haftada 1 yada 2 nöbet tutuyor. onun dışında hep evde oluyor. dolaptaki yemeği bile ısıtıp yemeye üşenen biri öğlen arası ben gelip yemek hazırlıyorum da ancak öyle yiyor. bazen çok sıkılıyorum bunalıyorum kendimi cam fanusa kapatılmış gibi çaresiz hissediyorum. inşallah bugünler geçer bu hislerden kurtulurum. yoksa psikolojim bozulacak. bebek sahibi olmayı çok istiyorum ama sırf bu nedenlerden dolayı erteliyorum çünkü eşimin bana yardım etmeyeceğini biliyorum.

çalışan kadınların ortak sorunları..

Oğluşummm :))

Aktif Üye

Guru

<3

Olmayınca olmuyor işte

İnci Meleğim

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

NefesimGeldi

Guru

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

^^prensinin prensesi^^

Guru

Nirvana

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Benzer Konular