çaresizlik :( aklimdan hiç cikmayan mevzu

hurrem24

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Haziran 2014
26
27
Merhabalar
Nerden başlayacağımi bilemiyorum. O kadar doluyumki
Ben 27 esim 34 yasinda. 3 yildir evliyiz ekimde 4 olucak. Fakat cok istememize ragmen hâlâ bebek yok. Cevremde benden sonra evlenenlerin ya oldu yada su an hamileler. Eşimle bunu problem etmiyorduk önceleri ama su son zamanlarda insanlar öyle üstümüze geliyor ki. Bide önümüz bayram kesin yine her önüne gelen sorucak varmi bebek diye. Ne diycem onlara ben. Bıktım igneliyerek konusmalarindan. Bunaliyorum daraliyorum. Esimle ikimizde üniversite mezunuyuz güzel bi evimiz arabamiz var ama mutlu degiliz. Benim gözüm hep yaşlı. Kafama takmiyayim nasipse olur diyorum ama olmuyor. 2 yildir tedavi görüyorum hep olumsuz sonuçlar. Kimseye derdimi açamıyorum , cok icime kapandım, insanlarla diyalogumu kestim 1 yıldır calismiyorumda ( isten ayrilma sebebim cocuk konusu degil) sosyal medya hesaplarimi kapattım. Birinin daha hamile oldugunu duymaya katlanamiyorum. Esimle gezip tozamiyoruz. Bıktım artik heryerde bebek arabasi hamile cocuklu insan gormekten. Herşey üstüme geliyo sanki. Nasil atlaticam ben bu psikolojiyi. Ne zaman bende anne olucam. Ne olur biseyler yazin o kadar ihtiyacim varki dualariniza, iyi dileklerinize , tavsiyelerinize..
 
bir doktora görünmelisin önce psikiyatrist durumun hiç iyi görünmüyor.bu kadar güçsüz olma sebebiniz bebek olamaz
 
Zor durum, Allahtan ümit kesilmez. Psikolojiniz de bu durumu fazlasıyla etkiliyor olabilir içinize kapanmak yerine dışarı açılın kafanızı dağıtın.
 
Bu ev ödevi değil ki hazırlayıp insanlara sunasın..sonrada keyfine bakasın..

Büyük sorumluluk bi çocuk dünyaya getirmek.
Herşeyden fedakarlık etceksın..sen sımdı doya doya gez..

Benım gordugum ne ımkansız kısıler hamıle kaldı..oyuzden nasipse olacak elbet ama su gırdıgın stres yüzünden olmuyor bunu bil..

Aklından çıkar relak ol..bende ilk sene beceremedim..nezamanki aman banane dedim

Pat o ay hamile kaldım..1yıldır nıye olmuyordu ozaman..demekki herseyın vaktı var ve kendımızı sıkarak bu vakti uzatıyoruz..

Ayrıca soğan kuru yaptım ve ertesi ayı hamıle kalmıstım..bi dene istersen
 
stres yaptigin, aklindan çikarmadigin surece zor canim
bende sogan kuru yaptigim ay hamile kadim
 
Dikkat etmek lazım, bu karamsar ruh hali, anksiyete, sinir yıpranması gibi deformasyonlar insanın üstüne yapışıp kalabiliyor. Yani çocuk olsa da, hayata karşı daha tahammülsüz bi insan olunabiliyor. Bazı sinir yıpranmaları kalıcı çünkü. Dolayısıyla iyi bir anne olabilmek için öncelikle şu içinde bulunduğunuz sıkıntılardan uzaklaşmaya ve kendinizi yıpratmamaya çalışın. Bir uzman desteği / terapi alın. Koşturan çocuğuna bağırıp çağıran kontrolsüz sinirli anneler nasıl oluşuyor sanıyorsunuz?
 
canim benim, uzulme sen esinle mutlulugunu bu yuzden golgleme. ben bizim milletimizin cocuk yapma baskisini anlamiyorum, ya neden illa birilerinin cocuk yapmasini isterler illa? bana iki defa nasip olmadi, ve artik ben cocuk istemiyorum, yapmak zorunda degilim, bana ne insanlardan. esinle mutlu olmaya bak sen, bosver insanlari. Sen elinden geleni yapiyorsun boyle senin gibi yillarca ugrasip pes ettiginde cocuk sahibi olanlar var. Hayirlisini dile uzulme
 
Merhabalar
Nerden başlayacağımi bilemiyorum. O kadar doluyumki
Ben 27 esim 34 yasinda. 3 yildir evliyiz ekimde 4 olucak. Fakat cok istememize ragmen hâlâ bebek yok. Cevremde benden sonra evlenenlerin ya oldu yada su an hamileler. Eşimle bunu problem etmiyorduk önceleri ama su son zamanlarda insanlar öyle üstümüze geliyor ki. Bide önümüz bayram kesin yine her önüne gelen sorucak varmi bebek diye. Ne diycem onlara ben. Bıktım igneliyerek konusmalarindan. Bunaliyorum daraliyorum. Esimle ikimizde üniversite mezunuyuz güzel bi evimiz arabamiz var ama mutlu degiliz. Benim gözüm hep yaşlı. Kafama takmiyayim nasipse olur diyorum ama olmuyor. 2 yildir tedavi görüyorum hep olumsuz sonuçlar. Kimseye derdimi açamıyorum , cok icime kapandım, insanlarla diyalogumu kestim 1 yıldır calismiyorumda ( isten ayrilma sebebim cocuk konusu degil) sosyal medya hesaplarimi kapattım. Birinin daha hamile oldugunu duymaya katlanamiyorum. Esimle gezip tozamiyoruz. Bıktım artik heryerde bebek arabasi hamile cocuklu insan gormekten. Herşey üstüme geliyo sanki. Nasil atlaticam ben bu psikolojiyi. Ne zaman bende anne olucam. Ne olur biseyler yazin o kadar ihtiyacim varki dualariniza, iyi dileklerinize , tavsiyelerinize..
Çok abartıyosun Nişanlımla ben sizinle aynı yaştayız Daha yeni evlenebiliyoruz Kısmet bu zamanmış Bebek ne zaman olur kim bilir Ben atayım kendimi o zaman camdan
 
Neler hissettiğini çok iyi Anlıyorum. Her ay ilaç kullandıktan sonra kırmızıları görünce oturup ağlatdım. Ben çok kötü bir insanım herhalde diye. Ama bir yıllık tedaviden sonra aşılamayla hamile kaldım. aşılama yaptığım ay ammaaan olmazsa tüp bebek ne yapayım modundaydım ve gerçekten beklemediğim bir zaman hamile kaldım. O Yüzden anladım ki gerçekten stres hamileliği önleyen en önemli etken. Eşinle mutlu olmaya bak. Bu arada İstanbul'daysan doktor da tavsiye edebilirim. Ama yapman gereken en önemli şey kendini bu konuda rahatlatmak. Yoksa kullandığın ilaç iğne de etki göstermeyecektir inan
 
Canım senin etrafındakiler erken hamile kalmış. Kendini kasma o kadar yaşın daha genç.
 
Kadinlar neden ikiye ayriliyor?
Çocuğu olanlar, çocuğu olmayıp üzülenler.
Neden bu ayrışma.
Olmayan bir şeyin özlemini çekmek haksızlık gibi yersiz bir şey gibi geliyor bana.
Olupta kaybedenler üzülür. Onun dışında anlayamıyorum.
 
Kadinlar neden ikiye ayriliyor?
Çocuğu olanlar, çocuğu olmayıp üzülenler.
Neden bu ayrışma.
Olmayan bir şeyin özlemini çekmek haksızlık gibi yersiz bir şey gibi geliyor bana.
Olupta kaybedenler üzülür. Onun dışında anlayamıyorum.
biz kadınlar çocukken sahip olamadığımız oyuncak bebeklere bile bakıp üzüldük. ki konu sahibinin üzülmesi çok normal yani. arkadaşım sen gönlünü ferah tut. daha yolun çok başındasınız lutfen umutsuzluğa düşme bu kadar kapatma kendini. yoksa insanlar daha çok üstüne geliyormuş gibi olur. lutfen akışına birak
 
Evet kizlar haklisiniz psikolojik durumun cok büyük etkisi var ama bi basarabilsem kafamdan atmayi belki o zaman olur. Bu arada soğan kuru vs duydugum herseyi yapmaya calistim ama olmadi. Su an yine tedavi asamasindayim ama ben kendimi bu kadar kastikca uzdukce yine olmaz gibi geliyor . Sanirim psikolojik destek almam gerekiyor
 
Ibrahim saracoglunun sayfasina bir bakin isterseniz biz evlendigimiz gibi cocuk istedik fakat once bir muayene olayim diye doktora gittim iki aylik evliydim doktor polikistik over var yumurtalar trmbel cocuk olmayabilir dedi folik asit verdi esimde muayne oldu bir ay gibi bi surecte tahlil yaptirdik sperm sayimi hemen hemen hic canlinsperm yok denildi bizde ibrahim saracoglunun kurlerini denedik denemkte fayda var diye yani dusunun ikimize birden olmaz dediler o ruh halimizi tahmin edersiniz esime keciboynuzu kendime de sogan kuru hamile kaldim hemen insallah olur rabbim sizede herkese nasip etsin hic takmayin allahtan isteyin sadece belki de sinanma surecidir ayrica stres olacaginida oldurmaz gerek yok kimseyede cevap vermeyin tersleyin gitsin
 
eskı kendımı gordum yazılanlarda.

evın en guzel susu cocuktur derler
dogruda derler
sabır et ve doktora gıt , gerısını Allaha bırak
 
bize de ne zaman çocuk diyip soruyorlardı ..Şimdi olacak kısmetse..E ikinciyi de yaparsınız arkasından diyorlar..
Bu milletin çenesi bitmez güzel kardeşim..Sen kendi yaşamına bak. Gez dolaş eğlen rabbim ol derse olur zaten.
 
Merhabalar
Nerden başlayacağımi bilemiyorum. O kadar doluyumki
Ben 27 esim 34 yasinda. 3 yildir evliyiz ekimde 4 olucak. Fakat cok istememize ragmen hâlâ bebek yok. Cevremde benden sonra evlenenlerin ya oldu yada su an hamileler. Eşimle bunu problem etmiyorduk önceleri ama su son zamanlarda insanlar öyle üstümüze geliyor ki. Bide önümüz bayram kesin yine her önüne gelen sorucak varmi bebek diye. Ne diycem onlara ben. Bıktım igneliyerek konusmalarindan. Bunaliyorum daraliyorum. Esimle ikimizde üniversite mezunuyuz güzel bi evimiz arabamiz var ama mutlu degiliz. Benim gözüm hep yaşlı. Kafama takmiyayim nasipse olur diyorum ama olmuyor. 2 yildir tedavi görüyorum hep olumsuz sonuçlar. Kimseye derdimi açamıyorum , cok icime kapandım, insanlarla diyalogumu kestim 1 yıldır calismiyorumda ( isten ayrilma sebebim cocuk konusu degil) sosyal medya hesaplarimi kapattım. Birinin daha hamile oldugunu duymaya katlanamiyorum. Esimle gezip tozamiyoruz. Bıktım artik heryerde bebek arabasi hamile cocuklu insan gormekten. Herşey üstüme geliyo sanki. Nasil atlaticam ben bu psikolojiyi. Ne zaman bende anne olucam. Ne olur biseyler yazin o kadar ihtiyacim varki dualariniza, iyi dileklerinize , tavsiyelerinize..
ilk olarak eşinle aranı iyi tutmanı öneririm sen böyle davrandıkça inan erkekler daha çok etkileniyor ...
herşey stres hastalıklarda stresten hamile kalamamakta stresten :KK43: ilk önce sosyal hayatını düzelt cnm ...
zaten gerisi çorap söküğü gibi gelir inan...
hayattan tat almaya bak kendini de yiyip bitirme allahın bir bildiği vardır nasibinde bebek sahibi olmak kim bilir ne zaman yazılı...
aile baskısını da boşver diyecem ama böyle bişey mümkünmü bilmiyorum ..
bu kadar kendini kapatırsan inan kendine yazık etmiş olursun hayırlısı diye dua et karşına ne çıkacağı belli olmaz ...
 
bence ilk önce piskolojik destek alin. Ve o gereksiz insanlari duymamazlikdan gelin, kime ne ya benim nezaman cocuk yapip yapmayacagim. Bizim milletimiz nedense evlenmeyi direk cocuk yapmaya bagliyor, sanki cocuk yapmak icin evleniyoruz.

Bizde evlendigimizden 6 ay sonra basladilar cocuk yokmu diye sormaya ozamanlar cocuk yapmak icin evlenmedik bi önce biz evliligimizin tadini cikaralim diyordum. Baktim anlamiyorlar bende simdi artik orduklarinda var var evde sakliyoruz disariya cikarmiyoruz kocaman oldu ama daha kimse görmedi diyorum susuyorlar.

Rabbim tüm arzulayanlara hayirli evlatlar nasib etsin insallah. Gönlümüze göre versin. Üzmeyin caninizi daha cok gencsiniz.
 
Merhabalar
Nerden başlayacağımi bilemiyorum. O kadar doluyumki
Ben 27 esim 34 yasinda. 3 yildir evliyiz ekimde 4 olucak. Fakat cok istememize ragmen hâlâ bebek yok. Cevremde benden sonra evlenenlerin ya oldu yada su an hamileler. Eşimle bunu problem etmiyorduk önceleri ama su son zamanlarda insanlar öyle üstümüze geliyor ki. Bide önümüz bayram kesin yine her önüne gelen sorucak varmi bebek diye. Ne diycem onlara ben. Bıktım igneliyerek konusmalarindan. Bunaliyorum daraliyorum. Esimle ikimizde üniversite mezunuyuz güzel bi evimiz arabamiz var ama mutlu degiliz. Benim gözüm hep yaşlı. Kafama takmiyayim nasipse olur diyorum ama olmuyor. 2 yildir tedavi görüyorum hep olumsuz sonuçlar. Kimseye derdimi açamıyorum , cok icime kapandım, insanlarla diyalogumu kestim 1 yıldır calismiyorumda ( isten ayrilma sebebim cocuk konusu degil) sosyal medya hesaplarimi kapattım. Birinin daha hamile oldugunu duymaya katlanamiyorum. Esimle gezip tozamiyoruz. Bıktım artik heryerde bebek arabasi hamile cocuklu insan gormekten. Herşey üstüme geliyo sanki. Nasil atlaticam ben bu psikolojiyi. Ne zaman bende anne olucam. Ne olur biseyler yazin o kadar ihtiyacim varki dualariniza, iyi dileklerinize , tavsiyelerinize..
öncelikle isyan etmeyin tevekkül edin mümkünse...
soranlara biz daha bir iki sene düşünmüyoruz sakıncası mı var çocuğa siz mi bakacaksınız diye sağlam laflar yapıştırırsanız kimse üstünüze gelemez..Ramazanın son 10 günü kadir gecesi yakın bol bol dua edin..Rabbim tez vakitte hayırlısı ile kucağınızı doldursun inşallah.
 
X