- 22 Temmuz 2014
- 1.165
- 383
Kızlar çok uzun olucak ama şuan resmen bir volkan gibiyim sığamıyorum hiç bir yere, nerdeyse 2 yıllık bir ilişkim var 7 aylık da sözlüyüm. Son üç ay öncesine kadar ara ara kavgalarda olsa iyi giden bir ilişkiydi bizimkisi. Ailesiyle bağ kuramadım beni çok benimseyemediler, aileler öyle çok görüşmüyor zate, bana soğuk davranıyolardı ama sözden 2 ay sonra annesi biraz daha ılımlı oldu bana ama yine mesafeliyiz. Noldu anlamadım 3 aydır sözlümle hep kavga ediyoruz kendisi inanılmaz derecede ilgisizleşti, ilişkimiz için çabası kalmadı. Çok görüşmemeye başladık oysaki evlerimiz taşıtla yarım saat. Tepetaklak olduk. Bu şikayetlerimi 3 aydır tatlı dille söylüyorum olmuyor kavga ediyorum olmuyor. Son bir haftadır da artık ayrılık derecesine geldik ama ne o ayrılalım dedi ne de ben. Bana karşı olan davranışlarının tek sebebi benim ailemin ayda 1de olsa onlarda kalmama izin vermemesiymiş tek sorun çünkü kendini güvenilmez hissediyormuş ailem beni ona bırakmıyormuş. Halbuki kendi aylardır hadi gel buluşalım gezelim demiyor varsa yoksa dükkanı. Her kavgada sürekli aile lafı yapıyor senin ailen benim ailem ve 3 aydır böyle. Önceden böyle demezdi aileci değildi. Dün eğer bu aile mevzusunu devam ettiriceksen bitirmek istiyorum bu ilişkiyi devam ettiremem falan dedim. Öyle böyle konuşuyoruz ama ona ulaşamıyorum hep kendi haklı. Bana hak verdiği yerler varmış sözde bundan sonra dikkat edicekmiş. Bu arada ben babamla konuşup ilişkimizin düzelmesi için ayda bir kere kalmama müsade etmesine ikna ettim bunu duyduktan sonra dikkat edicem dedi ama hala ılımlı yaklaşımı yok. Annemde ona karşı iyice kırgın ve sürekli konuşuyor durmadan. Mahvoldum kızlar ağzımı bıçak açmıyor. Hem sözlüm hem annem arada kalıyorum. Ayrılmak istemiyorum sonuna kadar gidicem kanımın son damlasına kadar mücadele edicem çünkü yapım bu. Ama onun bir çabasını görmezsem tabikide ömrümü böyle geçirmem inceldiği yerden kopartırım. Ama şuan ondan ayrılmak istemiyorum çok kırgınım çok öfkeliyim içim bomboş ona karşı ama seviyorum onunda sevgisinden şüphem yok ama çok dikbaş çok sinirli ve egoist o yüzden bi yaklaşımı olmuyor. Bundan sonra izlemem gereken yol nedir nolur bana bir yol gösterin ben napmalıyım ne demeliyim ne konuşmalıyım?
