çocuğa karşı bonkörlük

fakir bir ailede büyüdüm. şimdi orta düzey memur ailesiyiz. küçükken jetonlu oyuncaklara bile bilemezdim paramız olmadığı için. kıyafetlerim pazardan alınırdı. şimdi ne görsem çocuğuma alır oldum. birşeyi görüp beğenince çocuğumda olsun istiyorum. bu beni çok mutlu ediyor ama sınırı aştığımı hissediyorum ve çocuğa zararı olmasından korkuyorum. kızım 2 yaşında neredeyse kreşi dolduracak oyuncağj var kaydırak salıncak at bisikletler eğitici oyuncaklar aktivite masaları bir kitaplık dolusu kitaplar bir dolap dolusu kıyafet. doğru düzgün dışarı çıktığımız yok 7 çift ayakkabısı var spor bot sandalet vs. bana bir dur diyin. maaş yattığı gibi başlıyorum bakmaya ya da birşey görüyorum kızım mutlu olur diyip alıyorum koskoca maaş anca bana ve çocuğa gidiyor

Abartmissiniz,cocuk bu ayagi her sene buyuyor ,az ve oz alin,o cocugun buyudukce paraya daha cok ihtiyaci olacak,her kenara 1 ceyrek koyun onun icin luzumsuz harcamalar yapacaginiza

haklısınız galiba

deepsimply .!.:

Abartmissiniz,cocuk bu ayagi her sene buyuyor ,az ve oz alin,o cocugun buyudukce paraya daha cok ihtiyaci olacak,her kenara 1 ceyrek koyun onun icin luzumsuz harcamalar yapacaginiza

Genişletmek için tıkla...

En iyi yatırım eğitimdir diye bir cümle okumuştum geçen nerde hatırlayamadım. Eğitimi için biriktirin bence.

Evet biraz fazla sanki, benimde 2 yasında kızım var bir bot bir ayakkabısı var mesela. Şimdi yaz geldi bir terlik bir sandalet 2 tanede yazlık ayakkabı aldım. Ve bunlarında ikinci el alıyorum temiz sıfır gibi. Nasıl olsa kışa kadar ayağı tekrar büyüyecek. Kıyafete ihtiyacına göre abartmadan lcw den alıyorum hem uygun hem bu sene cok tarz kıyafetler var. Oyuncak almıyorum cünkü abisinden kalanlarla oynuyor yada benim gençliğinden kalan birsürü pelüş ayıcık vs onlarla oynar. Eksiklik hissetmiyor

Boyle bir hareketi fakir aileden gelen biri yapar zaten. Kaynim da sizin gibi az ucretle calisip el kadar cocuga iphone almaya ugrasiyor mesela.

O parayi kenara ayirin bu cocugun ileride egitim hayati olacak. İyi okul, iyi kurslar, spor, aktiviteler ucuz değil.
Biraz daha buyuyunce yurtdisina biyerlere gonderirsiniz belki veya birlikte gidersiniz.

Eviniz var mi mesela? Varsa cocuga da bir ev alin. Nebileyim benim cocugum olsa ekstra bir ev daha alirdim, yatirim vs yapardim onun için muhtemelen.

7 çift ayakkabıyı çocuğunuz 10 yaşına da gelse almayın bence. Kardeş düşünüyorsanız bari ona saklayın.

lulutas .!.:

fakir bir ailede büyüdüm. şimdi orta düzey memur ailesiyiz. küçükken jetonlu oyuncaklara bile bilemezdim paramız olmadığı için. kıyafetlerim pazardan alınırdı. şimdi ne görsem çocuğuma alır oldum. birşeyi görüp beğenince çocuğumda olsun istiyorum. bu beni çok mutlu ediyor ama sınırı aştığımı hissediyorum ve çocuğa zararı olmasından korkuyorum. kızım 2 yaşında neredeyse kreşi dolduracak oyuncağj var kaydırak salıncak at bisikletler eğitici oyuncaklar aktivite masaları bir kitaplık dolusu kitaplar bir dolap dolusu kıyafet. doğru düzgün dışarı çıktığımız yok 7 çift ayakkabısı var spor bot sandalet vs. bana bir dur diyin. maaş yattığı gibi başlıyorum bakmaya ya da birşey görüyorum kızım mutlu olur diyip alıyorum koskoca maaş anca bana ve çocuğa gidiyor

Genişletmek için tıkla...

3-4 yaş a kadar bende böyleydim inanın. Ama şöyle 4-5 gibi falan bunun bir sonu olmadığını anladım.
Tabiki alıyorum ama artık sınırımı biliyorum. Sizde düzelirsiniz merak etmeyin. Ben bunu 4 civarı yaşta anladım. Siz erken anlamışsınız tebrik ederim.

Cocuk degil siz mutlu oluyorsunuz. Kendi çocukluğunuzda yasayamadiklariniz için bu şekilde davranıyorsunuz. Esimde bazen oyuncakciya girince kendi cocuklugunda alamadigi seyleri surekli kizima almaya calisiyor ama ben aldirmiyorum. Yasina ve gelisimine uygun sekilde ihtiyaclarina gore aliyorum..Kızınız bir sure sonra doyumsuz ve hic birseyden mutlu olmayan sürekli isteyen bir cocuk hâline gelebilir. Bu sefer de yaşi büyüdükçe kavgalarınız artar. Bence bu şekilde yapmayın. Biz esimle kızım icin banka hesabı açtık her ay duzenli oraya para atıyoruz. Ileride egitimi iciinde birikim olacak. Sizde oyle yapabilirsiniz. Aldiginiz oyuncaklar ona cok uzun süre yeter. Hayal gücününde sinirlanabilecegini düşünüyorum fazla oyuncakla. Kizima doktor seti almadim mesela ama o legolarından kendisine doktor malzemeleri yapip bebeklerini muayene ediyor. Eksik mi kaldı almadim diye hayır. Aksine kendisi birseyler üretmeye basladi gibi..

Siz zamanında yoklukla büyümüşsünüz ve çocuğum da yoklukla büyümesin diye her istediğini alıyorsunuz. Ona iyilik değil kötülük yapıyorsunuz aslında. 2 yaşında çocuk bolluktan, şımartılmaktan anlamaz zannetmeyin çok iyi anlıyorlar. İstediği herşeye istediği zaman, fazlasıyla sahip olursa doyumsuz ve arsız bir çocuk olur. Allah korusun yokluk ve fakirlik durumlarında kalırsanız ona bunu açıklasanız dahi anlamaz. Çünkü her istediğini elde etmeye alışmış olur çocuk. Siz ona şuan her imkanı sağlıyor olabilirsiniz ama hayatı boyunca istediği her şeye, her kişiye sahip olamayacak. İstediği olmayınca da bocalayıp karmaşaya düşecek. Doyumsuz, istekleri bitmeyen, istediğini elde edemeyince öfkelenen bir bireye dönüşecek.

Artık çocuğa birşeyler almayı durdurup geleceğine yatırım yapmalısınız. Durumu düzeltmek için geç kalmış sayılmazsınız. İpler hâlâ sizin elinizde. Çocuğunuza kanaat etmeyi ve sahip olduklarıyla yetinmeyi öğretebilirsiniz. Allah yardımcınız olsun.

Doğru bir tavır içinde değilsiniz.
Çocuk çok fazla oyuncak hiç giyemeyecegi sayıda ayakkabıyla mutlu olmaz.
Oyuncakların çok fazla olması, dikkat dağınıklığına, odaklanamamasına ve kendi
kendine oyun kurmasına da engel olur. Büyüdükçe de farklı sıkıntılar olur oluşturur kişiliğinde.

Yaşına uygun birkaç oyuncak yeterli bu yaş için aslında. Pandemi dolayısıyla evde daha fazla vakit geçirdiğimizde biraz artabilir ama yazdığınız kadarına gerek yok.

Onlara verdiğiniz parayı yine çocuğunuza eğitim için birikim yapın.

CiRiLLA .!.:

Boyle bir hareketi fakir aileden gelen biri yapar zaten. Kaynim da sizin gibi az ucretle calisip el kadar cocuga iphone almaya ugrasiyor mesela.

O parayi kenara ayirin bu cocugun ileride egitim hayati olacak. İyi okul, iyi kurslar, spor, aktiviteler ucuz değil.
Biraz daha buyuyunce yurtdisina biyerlere gonderirsiniz belki veya birlikte gidersiniz.

Eviniz var mi mesela? Varsa cocuga da bir ev alin. Nebileyim benim cocugum olsa ekstra bir ev daha alirdim, yatirim vs yapardim onun için muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

Bunun fakirlikle ne ilgisi var pardon? Kaynınız da sorun var bence.

Cocugunuz ne oldum delisi olacak,gorgusuz ve doyumsuz yetisecek. Yapmayin.

Sizinki bonkorluk değil israfa girer .Daha çocuk büyüyecek okulu ,sporu,özel kursu ,hobileri olucak .Para hep lazım yani :)) Benim çocuğum yok ama yegenlerimden biliyorum tenis raketi bile ucuz birşey değil .

Bu huyunuzdan bir an once vazgecmezseniz ileride cok buyuk sikintilar yasarsiniz.

nikimiferihakoydum .!.:

Evet biraz fazla sanki, benimde 2 yasında kızım var bir bot bir ayakkabısı var mesela. Şimdi yaz geldi bir terlik bir sandalet 2 tanede yazlık ayakkabı aldım. Ve bunlarında ikinci el alıyorum temiz sıfır gibi. Nasıl olsa kışa kadar ayağı tekrar büyüyecek. Kıyafete ihtiyacına göre abartmadan lcw den alıyorum hem uygun hem bu sene cok tarz kıyafetler var. Oyuncak almıyorum cünkü abisinden kalanlarla oynuyor yada benim gençliğinden kalan birsürü pelüş ayıcık vs onlarla oynar. Eksiklik hissetmiyor

Genişletmek için tıkla...

ben sadece oyuncağa belki de 500 harcıyorum ayda

Mevlana123 .!.:

Bunun fakirlikle ne ilgisi var pardon? Kaynınız da sorun var bence.

Genişletmek için tıkla...

Fakirlikle şu alakasi var. Bizim olmadi cocugumun olsun mantigi oluyor cunku. Konu sahibinde de bu var.
Cocuk her gordugunun sahibi olmali benim gozum kaldi cocugun kalmasin. Bu mantik genelde fakir ailede buyuyenlerde var. Gerekli gereksiz herseyi alabiliyorum diye almak.
Kaynim gibi eşim de fakir ailede buyumuş ama ayni mantikta değil. Bazilarini yokluk oyle etkiliyor...

Sonra "bu çocuk neden doyumsuz?"

Yanlış yaptığınızın farkında olmanız güzel.

Kızım 2 yaşında. 1 çift botu var kışlık sağlam, 1 çift de ikinci el ucuz yollu bir şey aldım hani acil bir durum olur, ıslanır, kaybolur vs diye. Yaz için 1 çift sandalet, geçiş dönemleri için 1çift spor ayakkabı alacağım, şu anda bunlar yok sadece botları var. (Ayakkabıdan örnek verdiğiniz için söyledim)

Oyuncak bizim de fazla sayılabilir ama eve hapsolmuş, parka bile gönlünce gidemeyen çocukları eğlendirmek gerek. Yine de hem kaydırak, hem at, hem bisiklet vs çok fazla. Her şeyi olursa neyin hayalini kuracak? Ama kitabın fazlası olmaz, ne kadar çok o kadar iyi bence.

Ayakkabı dışında neredeyse her şeyini ikinci el alıyorum ayrıca. Oyuncak, mont, kitap, kıyafet aklınıza ne gelirse. İşimiz bitince de elden çıkarıyorum. Ikinci el kullanımının asıl anlam ve amacı ülkemizde yerleşse bence ciddi bir fark oluşturacak hayata bakışımızda.

Benim kızıma en büyük hediyem yurtdışında üniversite okuma imkanı sağlamak olacak inşallah. Size de tavsiye ederim.

Son saniye okudum ayda 500 oyuncağa gidiyormuş, bence psikolojik bir destek almayı düşünün. Çocukluk yaralarınızı sarabilirseniz her şeye farklı bakarsınız belki.

CiRiLLA .!.:

Fakirlikle şu alakasi var. Bizim olmadi cocugumun olsun mantigi oluyor cunku. Konu sahibinde de bu var.
Cocuk her gordugunun sahibi olmali benim gozum kaldi cocugun kalmasin. Bu mantik genelde fakir ailede buyuyenler de var. Gerekli gereksiz herseyi alabiliyorum diye almak.
Kaynim gibi eşim de fakir ailede buyumuş ama ayni mantikta değil. Bazilarini yokluk oyle etkiliyor...

Genişletmek için tıkla...

Harika tesbit. Ve bunu da yine dusuk gelirli,orta gelirliler yapiyor. Yuksek gelirli aileler asla cocuklarina ayda 500 liralik oyuncak almaz. Sınırlama koyarlar mutlaka.

Çocuk mutlu oluyor mu ki? Ayakkabı şu bu, güzel elbise. Çocuğun umru bile değil bunlar. Oyuncak, evet. Sevebilir ama çok oyuncak çocuğu doyumsuz yapar. Zaten ne oynayacağını şaşırır:) eskiden hangi filmi izleyeceğimizi bilir, altyazılı güzel bir site bulur izlerdik,şimdi netflixte o kadaaar çok seçenek var ki ne izleyeceğimize karar verirken saatler geçiyor :) oyuncak hikayesi de böyle. Kalabalık oyuncak çocuğun kafasını karıştırmaktan başka bir şeye yaramaz , hatta unutur gider çoğunluğunu.
Bence 6 poşet alın, oyuncaklari bölüp bolusturup o posetlere koyun. 1 poşet cocukta kalsın, 5 poşeti bazalara kadirin. Birakin da çocuk bu 1 poşet dolusu oyuncakla sabah akşam oynasın,oyuncaklarına doysun...yeni ay gelince de supriziizin olduğunu söyleyin,önce tüm oyuncakları posetlemenize yardım edip güle güle desin, sonra Noel Baba gibi elinizde poşetle gelip yeni oyuncakları dizin. Bir ay da onlarla oyalansin...hem diğerlerinin sırası gelene kadar onları da özler, uzun süre yeni oyuncak almazsınız.
Kızınıza küçük gelen kıyafetleri de dolap'tan , gardırop'tan falan satın. Sıfır ayarındaysa yüksek fiyattan koyun, gelen parayla da tamamen kızınıza harcamak üzere birkaç gram altın alın.
Bence çocuğunuz için daha hayırlı olur