sonunda özel bi kadın doğumcudan randevu aldım bulunduğum yerde nerdeyse tüm kadın doğumcular dolu.ilk işim eşimi aramak oldu.telefonda salı gününü alabildiğimi anlattım randevu saatini. o dedi ki illa cumartesi olsun ben dedim müsait vakit bu var hem birebir doktorla görüşmediğim için şimdi güne müdahalede bulunamıyorum.şu randevuya beraber gidelim.o kızdı, beni sürüklüyorsun istemediğim yerlere de.ben gitmek istemiyorum da sen gitte.dedim,çocuğu tek başıma yapmıcam heralde. o zaman ben senle aile kurmayayım boş vaktimi geçireyim.tamam kalsın o zaman dedim.sonra yumuşadı son kez gidiyormuş benle böyle yerlere.ben anlam veremedim.yaşım otuz onun keyfini beklemeyeceğim.onun çocuk konusunda olabilecek psikolojik yetersizliklerini göze alıp çıktım bu yola.35 yaşımı bekleyip daha da zora mı sokayım kendimi doğal yolla olabilecekse ona göre hala fiziksel bir sıkıntım varsa tedavi olayım görüşündeyim.kocamda tırmış sanki onu sünnete götürüyorum.gittiğim vakit itibari ile doktorun istediği testleri zaten uygun bir zamanda ayrı ayrı yaptırırız.göz göre göre çaresizliği kabullenemiyorum.lafta çocuk istiyor ama iş sadece istemekle bitmiyor.