Çocuk konusu😢

Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.
Siz benim gibi tembelsiniz bence, ben de kalkamam o kadar işin altından.
Ama annem ve yaşıtları 2çocuğa gayet de layığı ile bakıp bir de ev işleri ile ilgilendiler; yani yapılabilir birşey. Annemin de yanında destek olanı yoktu, tek başına baktı. Hatta çamaşırı asmasına yardım edecek kocası da yoktu, hep işteydi.
 
Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.


Üçüz bebeginiz falan olsa siteminizi hakli bulurum kv görümce hic destek olmuyor diye...
Ama bir cocugunuz var diye kimse size destek olmali mi? Bence degil. Evin isinin sizde olmasi esinizle cozun, kv ve gorumcelik bir durum yok :))

Bunun disinda ahkam kesiyor olmayayim benim bebegime de ben bakmadim. Evimde hic is yapmadim. Ama gönüllüler vardi degerlendirdim. Gönüllü olmasalar paşa paşa yapacaktim.

Siz rahata duskunsunuz, ayni benim gibi. Bence yapmayin.
 
Öncelikle Allah kolaylık versin.Umarim bu buhrandan bir an önce çıkarsınız .Demek istediğim çevremde ve sosyal medyada bu şikayetlere çok denk geliyorum .Bu çağımızın hastalığı mi olmuş artık bilmiyorum .Annelerimiz ne yapıyordu hatırlıyor musun?Bu saydıklarinizin hepsi ,üstüne ağır yemekler ve tonla yatılı ve günlük misafir .Bir kere bile kocam bana yardım etmiyor ,görümcem bana yardım etmiyor dediğini duymadım annemin.Bu arada kendi annenizi niye saymadiniz ?Size çok yardımı oluyor da ondan mı buhrana girdiniz ?Yapacağınız şey çok kolay kimseye güvenerek kendi annenize babanıza bile adım atmamak.Beklentiye girmeyin.Kimse sizin ev işinizi yapmak,çocuğunuza bakmak zorunda değil ..Yaparlarsa kendi istekleri ile ne âlâ.Bakamiyorum diyorsanız da ikinci çocuğu yapmayın ..
 
Allah kaynana vermemis saniyorlarki butun kaynanalar gelinlerini kizlari gibi benimsiyor
Kizi gibi benimsemesini gectim insanmisim gibi bile davranmiyor
Yardimini gectim evine gidince sadece ve sadece oturuyor
Yani uzak olmalari herseyden daha hayirlidir sinirlerin bozulacagina evin pis kalsin cocugun 1 saat gec yemek yiyiversin
Buyuduklerinde hersey duzene girer
 
Çocuğunuz varsa zten siz ilgileneceksiniz kv ilgilenmiyor demek normal mi sizce. KKvilgilensin diye çocuk sahibi olmadınız herhalde. Kendinize güveniyorsanız 2. Çocuğu yaoin başkasına değil
 
Bu pandemi sürecinden bunalmışsınız. Siz kendinizi hazır hissetmiyorsanız erteleyin. Çünkü kaldıramazsınız. Benim iki çocuğum var. 3. İnşallah bir ay sonra doğacak. Bende temizliği yemeği çamaşırı bulaşığı herşeyi kendim yapıyorum. Yurtdışındayım çocukları mutlaka hergün parka çıkarırım. Yürüyüş yaptırırım. Oyun oynatırım. Eşim normalde çok çalışır. Ama ben ağırlaştığım için yarım gün çalışmaya başladı. Tabi maaşıda yarıya indi. Bana sorsaydı gerek yok derdim. Ama kendi kendine ayarlamış. Benimde burda kimsem yok. Eşimin tarafı bir eltim bir görümcem var. Onlar daha benden beklentiye giriyorlar. Onları yemeğe çağırmamı istiyorlar. Hiç umurumda değiller. Kendi kendinize yetmeyi öğrenmelisiniz. Yoksa böyle kendinizi yıpratırsınız. Eşinizi evdeki herşeye ortak edin.
 
Eşinizin maddi durumu iyidir sanırım. Haftalık bir yardımcı tutmayı düşünmez misiniz? Çok rahatlatacaktır.
 
Ellerinize saglik ama emeklemeye baslasin o zaman konusalim.
2 yas ile 3 ay kiyaslanmaz.
Aynen öyle. 2 yaş çok tehlikeli bir yaş.. Çok zor
Öncelikle Allah kolaylık versin.Umarim bu buhrandan bir an önce çıkarsınız .Demek istediğim çevremde ve sosyal medyada bu şikayetlere çok denk geliyorum .Bu çağımızın hastalığı mi olmuş artık bilmiyorum .Annelerimiz ne yapıyordu hatırlıyor musun?Bu saydıklarinizin hepsi ,üstüne ağır yemekler ve tonla yatılı ve günlük misafir .Bir kere bile kocam bana yardım etmiyor ,görümcem bana yardım etmiyor dediğini duymadım annemin.Bu arada kendi annenizi niye saymadiniz ?Size çok yardımı oluyor da ondan mı buhrana girdiniz ?Yapacağınız şey çok kolay kimseye güvenerek kendi annenize babanıza bile adım atmamak.Beklentiye girmeyin.Kimse sizin ev işinizi yapmak,çocuğunuza bakmak zorunda değil ..Yaparlarsa kendi istekleri ile ne âlâ.Bakamiyorum diyorsanız da ikinci çocuğu yapmayın ..
Evet kendi annem çok yardımcı oluyor gül bebek gibi bakıyor. Korona dolayısıyla kendisini 1 senedir görmedim malum yurtdışındayım hala uçuşlar açılmadı yaşadığım ülkede. Beklentiye girmiyorum ben manevi yönden de olsa yanımda olmalarını isterdim. Torunlarını arayıp sormalarını isterdim. Kendi annemi asla saymam çünkü o dünyanın en iyi annesidir benim yanımda kaldığımda her işimi yapar ve bebeğimede bakar canım annem bilir ne kadar yorulduğumu. Asla ben başkasından bunları isteyemem zaten kendi annemdende istemiyorum o yapıyor. Kaynanam yapmasın tabi zaten yaşlı 58 yaşında, istese de ben istemem. Bazen çocuğumu gönül rahatlığıyla bırakabilmek isterdim ama, babaanesi sonuçta.
 
Eşinizin maddi durumu iyidir sanırım. Haftalık bir yardımcı tutmayı düşünmez misiniz? Çok rahatlatacaktır.
Şuan arsa alıp ev yaptırma gibi bi planımız var ve para biriktiriyoruz maaşının çoğunu ev için harcıyoruz..
 
Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum
Valla nasıl evlenirken izin almıyorsunuz çocuk yaparken de izin almıyorsunuz dimi?
Nasıl ki evinize birşey alırken sormuyorsunuz bunda da sormayacaksınız.
Ee durum böyleyken, evinize düzeninize karışsalar olay çıkaracağınız kişilerden çocuk yapınca yardım beklemeniz de son derece saçma olmuyor mu sizce de?
Kendine güvenen yapıyor neticede kibar tabirle.
Zorlanacaksanız ya eşinize şu an düşünmüyorum dersiniz ya da güncel bakıcı ücretlerinden bahsedip eğer düşünürsen bende 2yi düşünebilirim dersiniz.
 
Valla nasıl evlenirken izin almıyorsunuz çocuk yaparken de izin almıyorsunuz dimi?
Nasıl ki evinize birşey alırken sormuyorsunuz bunda da sormayacaksınız.
Ee durum böyleyken, evinize düzeninize karışsalar olay çıkaracağınız kişilerden çocuk yapınca yardım beklemeniz de son derece saçma olmuyor mu sizce de?
Kendine güvenen yapıyor neticede kibar tabirle.
Zorlanacaksanız ya eşinize şu an düşünmüyorum dersiniz ya da güncel bakıcı ücretlerinden bahsedip eğer düşünürsen bende 2yi düşünebilirim dersiniz.
Bakıcı çok mantıklı çokta istiyorum şuan bir planımız var geleceğe dönük o yüzden birikim yapıyoruz
 
Bende kendi ailemden 8 saat uzakta bir şehirde yaşıyorum. Hamileligimde hic yemek yapamiyirdum. Eşim kaynanama ıspanak alıp vermis benim canim çok istiyor hem siz yersiniz hemde 1 tabakta zeynebe verirsin diye. kaynanam yapip vermedi.. bende ondan sonra hicbirsey talep etmedim .eşimede kizdım niye istedin diye. Dogum yaptigim hafta isbasi yaptım. oğlumda benimle isyerimin 1 odasında leğenin içine yatak yapıp durdu. 4 yaşina kadarda hergün sabah 6 da kalkip benimle işe geldi gekdi gece 23.00 de evimize geldi. Evet zor oldu ama zorluklar insani hayata karşi güçleniyor.. eşimin ailesine hicbir zaman kızmadım, talepte bulunmadım ,üzülmedim. eşimede ailene kızma ,üzülme beklentin olmasın mecbur değiller. ama ilerdede sende benden anneme bakarmısın diye talepte bulunma çünkü ozamanda ben mecbur olmayacağim dedim. kaynanam 15 20 gün önce ameliyat oldu bakmadım .
 
istemiyorsam yapmazdım
2 çocuk başlı başına hem maddi hem manevi sorumluluk ve güç yorgunluğu
Eşinize de açık açık söyleyin şimdilik istemiyorum diye
 
Arkadaşlar 2 yaşını geçmiş bir kızım var. Ailemden ayrı farklı bir ülkede yaşıyorum ve çook yalnızım. Kayınvalidem, görümcelerim ilgisizdirler. Arayıp sormazlar, gelmezler. Yani anlayacağınız herşeyle sadece ve sadece ben ilgileniyorum. Yemeği, bulaşığı, temizliği, çocuk bakımı.. Bir çok sorumluluğum var. Eşim bazı konularda yardım eder, ben çamaşırları yıkarım o asar vs. Böyle küçük konularda yardımı dokunur. Eşim bu aralar ikinci bir çocuk istemeye başladı. Bağırmak, bir çok şey söylemek geliyor içimden. Senin ailen birşeye yardım ediyor mu diye söylemek istiyorum. Bu kocaman ülkede yalnızım, üzerimde sorumlusu oldugum 2 yaşında bir kızım var, aslında istemiyor değilim.. Büyük bir ailem olsun, yalnızlığımda kurtuliyim istiyorum. Ama bu kadar sorumluluk içinde baş edebilir miyim bilmiyorum. Gerçi benden daha kötü durumda olan insanlar var, yani vardır bence. Onlar nasıl bakıyorsa bende baş edebilirim diye düşünüyorum.. Şimdilik sadece düşünüyorum. Sizce siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız.
Senin esin en azindan yardim ediyomus benimki bir tabak kaldirmaz her seyi benden bekler ve 2 yasinda bir kizim var off her yeri dagitir eline ne versem doker atar buna ragmen annemlerle aynibsehirde yarim saat uzakliktayiz ama kimse gelmez beklememde herseyi kendim yaparim kimseden yardim beklemem sadece esimden beklerim oda hic orali olmaz
 
Bilemiyorum ,sizin gibi ne kadar çok insan var bir değil 3 4 çocuk bakan evini toplayan... kafanızda büyütmeyin yapamıyorsanız takmayın ama çokta zor değil bana göre ... ben hiçkimseden birşey beklemem gelipte yapmasını da istemem .. ilgi alaka ev işine yardım mı oldu şimdi ay çok saçma ... kıyasladığınz şeyler varsa bu size zarar verir...
 
Yani neden yardım etsinler veyada neden yardım bekliyorsunuz ki. sonuçta yapacaksınız sizin işiniz gerçek ten anlayamadım. ki şanslısınız eşiniz elinden geldiğince yardımda ediyormuş. vallaha ilk bebeğim kimseden yardım beklemedim ki kayınvalidem hergün yıkanırmı bebek hasta edeceksin demesine rağmen tek başıma hergün yıkadımda yemeğimide temizliğimide çamasırmış bulasıkmış herşeyimi yaptım.

onlara güvenerek yapmadım çocuğumu. 3 çokcuklu olup bunları yapan çok insan var. normal temizliği geçtim cam çerve bile girdim bayram temizliğimiş vs. çocuk yaprken kimseye güvenmedim 2. ciyide düşünürsem yine güvenmem. yapabilirsiniz yapamayacagınız bişey yok emin olun sadece gözünüzde büyütüyorsunuz.
 
Hayallerdeki hayatla gerçek hayat uyuşmayınca, insanın içinde sürekli bir kavga hali oluyor. Ve artık kişi kendi hariç herkeste bir sorun buluyor, suçlama eğilimine giriyor.
Arkadaşlar zaten gayet yeterli cevap vermiş kimse size yardım etmek zorunda değil minvalinde. Benim size önerimse ayaklarınızın yer basması, sıkıntınızı eşinizle konuşup bir planlama yapmanızdır. İletişim kurun, empati yapın suçlamadan konuşun.
"seni anlıyorum, Durum bu, benim duygularım ise bunlar, istek ve ihtiyaçlarım şunlar. Sence ne yapabiliriz, ikimiz içinde en iyi seçenek nedir? "gibi bir konuşma süreci ikinize de iyi gelebilir sağlıklı kararlar alabilirsiniz.
🌹
 
Okuyan da herkes çocukları yardımla büyütüyor sanacak. Ben de iki çocuğumu yalnız büyüttüm, üstelik çalışan bir insanım. Gece hiç uyumadan sabah işe gittiğim günleri üst üste koysanız iki sene olur herhalde. Evet yardımcı olsalardı iyi olurdu ama belki de kafanız uymazdı ve bu yardım sizin için sıkıntı yaratabilirdi. Tek elden ev çekip çevirmek daha kolay ve rahattır. Çocukların arasını en az dört yıl olarak ayarlayın. 2 yaşında çocuk daha kendini kurtarmış olmuyor. Biraz dinlendikten sonra duruma bakarsınız
 
X