Çocuklu anne ve öfke sorunu

Sananekimene

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
9 Temmuz 2020
114
21
28
Merhaba arkadaşlar lütfen kimseyi linç etmesin burdan destek almak için yazıyorum köstek için değil yaptığım hiç doğru şeyler değil çok üzülüyorum kahr oluyoruk iki çocuğum var biri 10 aylık biri 6 yaşında öfke sorunum var bu sene oldu oda oğlum çok yaramaz ders çalışmıyor söz dinlemez çok çok hiperaktivite çocuk yerinde durmaz ve beni çok öfkeleniyorum dövdüm çok pişman oluyorum sonra Allah canımı alsın kurtulayım diyorum kendime kurtulayım diyorum ellerim kırılsın nasıl vururum diyorum ben nasıl bir kötu anneyim diyorum ben böyle olamam niye oldum diyorum 😭 geçmişte çok stresli bir hayatım olmuştu acaba piskolojimmi bozuldu emziriyorum yoksa hastaneye giderdim napa bilirim oğlumu dövmek istemiyorum öfke sorunum var kızım doğdu doğalı sanki. Onu çok eziyor gibi hissediyorum 😭 o benim canım kanım ben istemsizce yapıyorum bazen bebeğe bile kızasım geliyor ve anladım ki iş ciddi ben kötü bir anne olmak istiyorum yavrularım için herşeyi yapmağa çalışıyorum yemiyor yediriyor gitmiyor giydiriyorum ama tek tek kusurum öfkeli olmak sanki içimdeki şefkat gitmiş 😭 benim gibi olup düzelen varmı çocuklarımı çok seviyorum düzelmek istiyorum 😔😔😔😔😔
 
annelik hep bir vicdan azabı değil mi ahh
okula başladı mı büyük çocuğunuz ? hem dersler hem evde yeni bir kardeş onu da anlamak lazım dikkat çekmek istiyor olabilir.
benim çocuk biraz fazla yaramazlık huysuzluk yaptığında ona daha çok ilgi gösterip sarılıp oyunlar oynadığımda sakinleşiyor. sanırım duygularını bu şekilde göstermeye çalışıyor.
bir süre evi üstten üstten temizleyin pratik yemekler yapıp büyük çocuğunuzla biraz daha fazla zaman geçirin derim ben. size iyice doyunca sakinleşir belki.
 
Böyle yaparak çocuğunda psikolojisini bozarsınız, size tavsiyem muhakkak yardım almanız.
Yeni kardeşi olmuş belli ki bu şekilde dikkat çekmeye çalışıyor ve siz böyle davranınca kardeşim geldi artık beni sevmiyorlar izlemini çocuğa veriyorsunuz.
 
2. Cocuk olunca ilkini büyük görüyoruz ister istemez sorumluluklarını yerine getirsin istiyoruz ama onlar daha cocuk söz dinlemiyorlar. Benimde 9 yaşında büyüğü,ikizler 1 buçuk yaşında yetisemedigim yorulduğum kendi kendime sinir krizleri geçirdiğim çoktur. Evden çıkmamanın, her gün aynı şeyi yaşamanın, ust üste binen sorumlulukların yavaş yavaş boğduğunu hissediyorum. En iyisi dışarı çıkıp kafa dağıtmak diye düşünüyorum. Seninde imkanin varsa cocuklari bi kac saatliğine birine bırakıp esinle veya yalniz az gez dolaş bi kac ihtiyacını gör. Anne de olsak nefes almaya ihtiyacımız var. Ve ne olursa olsun onların suan cogu seye akıllarının ermediğini unutma sakin kalmaya çalış. Surekli şiddet veya şiddet eğilimi büyüğünün kardeşinden ve sizden soğumasını sebep olur
 
seni çok iyi anlıyorum, yoruldun yetememezlik hissi zaten çok fena ama, ama yardım almazsan çocuğunun da psikolojisini bozacaksın. kardeşin annen kayınvaliden yakınlarında değil mi biraz destek alsan onlardan mesela olmaz mı
 
Böyle yaparak çocuğunda psikolojisini bozarsınız, size tavsiyem muhakkak yardım almanız.
Yeni kardeşi olmuş belli ki bu şekilde dikkat çekmeye çalışıyor ve siz böyle davranınca kardeşim geldi artık beni sevmiyorlar izlemini çocuğa veriyorsunuz.
Zaten doktora gideceğim inşallah bebek emzirdigimden dolayı erteledim 😔 ve inanın bunalimdayım çeken bilir derste sıfır öğretmen bile ha bire şikayet ediyor iyice sinirleniyorum 50 milyon kere yaz et vs vs tepesindeyim ama o hiç oralı degil😔 bebek uyuyor ses yapıyor çocuk biliyorum ama kardeşini seviyor orda sorun yok sorun asla laf söz dinlemez asla
 
Merhaba arkadaşlar lütfen kimseyi linç etmesin burdan destek almak için yazıyorum köstek için değil yaptığım hiç doğru şeyler değil çok üzülüyorum kahr oluyoruk iki çocuğum var biri 10 aylık biri 6 yaşında öfke sorunum var bu sene oldu oda oğlum çok yaramaz ders çalışmıyor söz dinlemez çok çok hiperaktivite çocuk yerinde durmaz ve beni çok öfkeleniyorum dövdüm çok pişman oluyorum sonra Allah canımı alsın kurtulayım diyorum kendime kurtulayım diyorum ellerim kırılsın nasıl vururum diyorum ben nasıl bir kötu anneyim diyorum ben böyle olamam niye oldum diyorum 😭 geçmişte çok stresli bir hayatım olmuştu acaba piskolojimmi bozuldu emziriyorum yoksa hastaneye giderdim napa bilirim oğlumu dövmek istemiyorum öfke sorunum var kızım doğdu doğalı sanki. Onu çok eziyor gibi hissediyorum 😭 o benim canım kanım ben istemsizce yapıyorum bazen bebeğe bile kızasım geliyor ve anladım ki iş ciddi ben kötü bir anne olmak istiyorum yavrularım için herşeyi yapmağa çalışıyorum yemiyor yediriyor gitmiyor giydiriyorum ama tek tek kusurum öfkeli olmak sanki içimdeki şefkat gitmiş 😭 benim gibi olup düzelen varmı çocuklarımı çok seviyorum düzelmek istiyorum 😔😔😔😔😔
Yaşantından dolayı stresli olman çok normal terapiye git bence bunu kontrol edebilmek için ara sıra insanın kendine de mola vermesi gerekiyo eşinden rica et o da yardımcı olsun sana biraz
 
2. Cocuk olunca ilkini büyük görüyoruz ister istemez sorumluluklarını yerine getirsin istiyoruz ama onlar daha cocuk söz dinlemiyorlar. Benimde 9 yaşında büyüğü,ikizler 1 buçuk yaşında yetisemedigim yorulduğum kendi kendime sinir krizleri geçirdiğim çoktur. Evden çıkmamanın, her gün aynı şeyi yaşamanın, ust üste binen sorumlulukların yavaş yavaş boğduğunu hissediyorum. En iyisi dışarı çıkıp kafa dağıtmak diye düşünüyorum. Seninde imkanin varsa cocuklari bi kac saatliğine birine bırakıp esinle veya yalniz az gez dolaş bi kac ihtiyacını gör. Anne de olsak nefes almaya ihtiyacımız var. Ve ne olursa olsun onların suan cogu seye akıllarının ermediğini unutma sakin kalmaya çalış. Surekli şiddet veya şiddet eğilimi büyüğünün kardeşinden ve sizden soğumasını sebep olur
Çok güzel anlatmışsınız Aynen öyle boğuluyorum hamile kaldım korona çıktı doğum oldu bu illet bitmedi bütün gün ev 4 duvar vegenel hayat sitresi ders ev iş çocuk çok zor evlatlarımı çok seviyorum eminim onlar benim canım ama oğlum hiç söz dinlemiyor hiç yani bir insan bir şeyi 50 milyon kere yapma der o yapar 😔 en çokta beni deli eden ders çalıştırmıyorum arkadaşları çok ilerlemiş o çok çok geride istese başarır ama istemiyor 😔
 
Yaşantından dolayı stresli olman çok normal terapiye git bence bunu kontrol edebilmek için ara sıra insanın kendine de mola vermesi gerekiyo eşinden rica et o da yardımcı olsun sana biraz
Eşim çalışıyor ve bazen yardım et diyorum az eder ama bazen hiç etmiyor bile bebeğe bakar sadece o da bazen
 
annelik hep bir vicdan azabı değil mi ahh
okula başladı mı büyük çocuğunuz ? hem dersler hem evde yeni bir kardeş onu da anlamak lazım dikkat çekmek istiyor olabilir.
benim çocuk biraz fazla yaramazlık huysuzluk yaptığında ona daha çok ilgi gösterip sarılıp oyunlar oynadığımda sakinleşiyor. sanırım duygularını bu şekilde göstermeye çalışıyor.
bir süre evi üstten üstten temizleyin pratik yemekler yapıp büyük çocuğunuzla biraz daha fazla zaman geçirin derim ben. size iyice doyunca sakinleşir belki.
Haklısınız deneyeceğim çok teşekkür ediyorum çok üzgünüm çok 😔
 
seni çok iyi anlıyorum, yoruldun yetememezlik hissi zaten çok fena ama, ama yardım almazsan çocuğunun da psikolojisini bozacaksın. kardeşin annen kayınvaliden yakınlarında değil mi biraz destek alsan onlardan mesela olmaz mı
Var kimsenin desteği yok annem çalışıyor kaynanamda gelip köstek oluyor yeme içmeye gelirler anca bide kalabalıklar
 
Çok güzel anlatmışsınız Aynen öyle boğuluyorum hamile kaldım korona çıktı doğum oldu bu illet bitmedi bütün gün ev 4 duvar vegenel hayat sitresi ders ev iş çocuk çok zor evlatlarımı çok seviyorum eminim onlar benim canım ama oğlum hiç söz dinlemiyor hiç yani bir insan bir şeyi 50 milyon kere yapma der o yapar 😔 en çokta beni deli eden ders çalıştırmıyorum arkadaşları çok ilerlemiş o çok çok geride istese başarır ama istemiyor 😔
kendine ve çevresindekilere zarar vermediği sürece ben çok yapma etme dur demiyorum. dediğim zaman daha da çok yapıyor.
en fazla biraz daha ortalık dağılıyor topluyorum ama sinirlerim bozulmamış oluyor.
ne yapıyor mesela oğlunuz ?
 
Çok güzel anlatmışsınız Aynen öyle boğuluyorum hamile kaldım korona çıktı doğum oldu bu illet bitmedi bütün gün ev 4 duvar vegenel hayat sitresi ders ev iş çocuk çok zor evlatlarımı çok seviyorum eminim onlar benim canım ama oğlum hiç söz dinlemiyor hiç yani bir insan bir şeyi 50 milyon kere yapma der o yapar 😔 en çokta beni deli eden ders çalıştırmıyorum arkadaşları çok ilerlemiş o çok çok geride istese başarır ama istemiyor 😔
3 çocuğa bende yalniz bakıyorum hemde ikizlerim doğduğundan beri. Buyugu 9 yaşında ama ayni gel gör ki ne kadar laf dinliyor. Bazen ders yapiyorken odasının kapısını ansizin acarim bi bakarım almis oyuncak dersle alakası yok. Soyle soyle dur nereye kadar. Laf dinlememe konusunda ikizlerin erkeği çok fena. Suan yanımda yağ bidonunu dolaptan çıkardı. O kadar yapma diyorum hayır diye bi taraflarimi da parcalasam yapar. En çok bu beni bezdirdi diyebilirim. Ama sabir diye diye günler geçiyor. Elbet buyuyecekler.
 
Var kimsenin desteği yok annem çalışıyor kaynanamda gelip köstek oluyor yeme içmeye gelirler anca bide kalabalıklar
o zaman zormuş işin. ama kendini sıkıntıya sokmadan planlar yap. işte atıyorum sabah küçüğü uyurken bulaşıkları yıkayacağına büyükle oyunlar oyna, işte atıyorum bırak biraz pis olsun ortalık onlara hiç yetişmeye çalışma. ben tek çocukla çalışıyorum zorlanıyorum hiçbir şeye yetişemiyorum sen iki çocukla tabii ki zorlanırsın. bir de dövme konusunda kendine hakim olmaya çalış arkadaşım olmaz mı? dayakla ne yazık ki terbiye olmuyor aksine arsızlaşıyo çocuklar bir de psikolojileri bozuluyor özgüvenleri zedeleniyor. dayak asla onaylanmayacak bir davranış. lütfen yapmamaya çalış
profesyonel yardım al mesela. illa ilaçlı tedavi şart değil. bir saat terapi bile çok etkili olur.
 
9 yaşındaki çocuk için siz bir devsiniz, kollarınız bacaklarınız onunkilerden çok daha büyük, sizden korkmasını mı istiyorsunuz? lütfen fıske bile vurmayın, süper dadı diye bir program vardı, zaman bulabilirseniz onu seyredin, ilk müsait anınızda terapiye gidin, günde 15 dakikayı tamamen kendinize ayırın yani birisi çocuklarla ilgilenirken bulaşık bile yıkasanız dinlenirsiniz, evinize kaydırak almayı da düşünebilirsiniz
 
Kılişe bi laf belki ama annelik çok çok zor bırşey helede artık bu zamanda. çocuklar daha asi daha inat vurdumduymaz annelerde bi o kadar daha sabırsız. benimde iki oglum var. büyüğü bu sene 1.sınıfa basladı şansımıza virüs illeti çıktı evde çok zorlanıyorz. sizin gibi bende çok sinirli bir insanım maleseffff... öbür oğlumda 4 yaşında iki erkek yaşları yakın çok kavga ediyolar yeri geliyo malesef bende bağırıyorum.. Allah yardımcınız olsun.. Öfke sorunun en iyi yöntemi önce kenıdımizi sakinleştirmek düzeltmek ki çocuklarımıza da kötü örnek olmayalım. bir yardım alarak bunu aşablirsiniz.. Kendinizide çok hırpalamayın...
 
Merhaba arkadaşlar lütfen kimseyi linç etmesin burdan destek almak için yazıyorum köstek için değil yaptığım hiç doğru şeyler değil çok üzülüyorum kahr oluyoruk iki çocuğum var biri 10 aylık biri 6 yaşında öfke sorunum var bu sene oldu oda oğlum çok yaramaz ders çalışmıyor söz dinlemez çok çok hiperaktivite çocuk yerinde durmaz ve beni çok öfkeleniyorum dövdüm çok pişman oluyorum sonra Allah canımı alsın kurtulayım diyorum kendime kurtulayım diyorum ellerim kırılsın nasıl vururum diyorum ben nasıl bir kötu anneyim diyorum ben böyle olamam niye oldum diyorum 😭 geçmişte çok stresli bir hayatım olmuştu acaba piskolojimmi bozuldu emziriyorum yoksa hastaneye giderdim napa bilirim oğlumu dövmek istemiyorum öfke sorunum var kızım doğdu doğalı sanki. Onu çok eziyor gibi hissediyorum 😭 o benim canım kanım ben istemsizce yapıyorum bazen bebeğe bile kızasım geliyor ve anladım ki iş ciddi ben kötü bir anne olmak istiyorum yavrularım için herşeyi yapmağa çalışıyorum yemiyor yediriyor gitmiyor giydiriyorum ama tek tek kusurum öfkeli olmak sanki içimdeki şefkat gitmiş 😭 benim gibi olup düzelen varmı çocuklarımı çok seviyorum düzelmek istiyorum 😔😔😔😔😔
Merhaba, bende sizin gibi çok öfkeliyim,sinirli bi insan'dım ama şükür düzeldim benim kızım 4 yaşında oğlum 4 aylık olacak bende kızıma bi kere dövdüm demeyelim de yavaşça vurdum bide çok bağırıyordum sinirden çocuk Çok korkuyordu, tabi bağırınca hiç farkında değilim ne kadar bagirdigimdan eşim uyardı, kızdı bana o kızmayla kendime geldim ben niye öyle yapıyordum diyorum simdi kendimi çok güzel sakinleştirsakinleştirebiliyorum şükürler olsun bide lohusa depresyonu geçirdim ama çocuklarıma yinede kızmadım sadece oturup ağladım şimdi onlarla ilgileniyorum oyun oynuyoruz büyük kızımla, kıskanıyor da kardeşini onunla birlikte planlar yapıp kardeşiyle oynasın sevsin diye uğraşıyorum sizde bu düşünün bi daha yapmayacağım diye söz verin kendinize bu deneyin derim belki işe yarar. ALLAH bolsabırlar versin inşALLAH
 
2. Cocuk olunca ilkini büyük görüyoruz ister istemez sorumluluklarını yerine getirsin istiyoruz ama onlar daha cocuk söz dinlemiyorlar. Benimde 9 yaşında büyüğü,ikizler 1 buçuk yaşında yetisemedigim yorulduğum kendi kendime sinir krizleri geçirdiğim çoktur. Evden çıkmamanın, her gün aynı şeyi yaşamanın, ust üste binen sorumlulukların yavaş yavaş boğduğunu hissediyorum. En iyisi dışarı çıkıp kafa dağıtmak diye düşünüyorum. Seninde imkanin varsa cocuklari bi kac saatliğine birine bırakıp esinle veya yalniz az gez dolaş bi kac ihtiyacını gör. Anne de olsak nefes almaya ihtiyacımız var. Ve ne olursa olsun onların suan cogu seye akıllarının ermediğini unutma sakin kalmaya çalış. Surekli şiddet veya şiddet eğilimi büyüğünün kardeşinden ve sizden soğumasını sebep olur
Bu yoruma katılmakla beraber anne veya kv ue bebegi bırakıp haftada 1 gün 1 saat blle olsa 6 yasındaki oglunuzla da dışarı çıkın ve istedigi bir sey yapın
 
X