Çok çıkmazdayım, lütfen yardım edin..

notkeepcalm

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
17 Eylül 2014
37
2
Öncelikle merhaba herkese. Yaklaşık bir buçuk yıl önce bir konu açmıştım, annemi ve babamı kaybettiğimle ilgili. Şu an 16 yaşındayım bir fen lisesinde lise 3'e geçtim. Tekrar hatırlatmam gerek diye düşünüyorum annemi 12 yaşında kaybettim, 15 yaşında ise babamı. Yani geçen yıl. 3 tane ablam vardı 2 tanesi uzak bir şehirde biri ise yaşadığım yerdeydi. Daha önce açtığım konuda nerede kalmam gerektiğini size sormuştum ve ben sonuç olarak burada 25 yaşındaki ablamla kaldım. Ancak seneye okulundan dolayı diğer ablalarımın şehrine taşınmak zorunda. Ve benim de ya onunla gitmem gerekiyor, ya da burada yurtta kalmam. (okulumuzun yurdu) Hiçbiri burada kalmamı istemiyor ancak ben buraya o kadar bağlıyım ki. Çok seviyorum burayı, okulumu, sınıfımı. Her zaman hayatın diğer yüzüyle karşılaştım ve artık gerçekten çok yoruldum. Günlerdir ağlıyorum sürekli hayatımda bir şeyler oluyor. Hiç kimseyle vedalaşmadım çünkü ben kalacağımdan emindim ancak dün buradaki ablamla konuştuk ve bana yurtta kalmamın saçma ve zahmetli olacağını söyledi. Ek olarak şımarık gibi laflar kullandı. Diğer ablalarım da oraya gelmem için sürekli bir uğraş içindeler. Ben buradan gitmek istemiyorum sevdiğim herkes burada ama sizin desteğe ihtiyacım var. Sizce ben de mi gitmeliyim yoksa burada okulun yurdunda mı kalmalıyım?
 
Öncelikle merhaba herkese. Yaklaşık bir buçuk yıl önce bir konu açmıştım, annemi ve babamı kaybettiğimle ilgili. Şu an 16 yaşındayım bir fen lisesinde lise 3'e geçtim. Tekrar hatırlatmam gerek diye düşünüyorum annemi 12 yaşında kaybettim, 15 yaşında ise babamı. Yani geçen yıl. 3 tane ablam vardı 2 tanesi uzak bir şehirde biri ise yaşadığım yerdeydi. Daha önce açtığım konuda nerede kalmam gerektiğini size sormuştum ve ben sonuç olarak burada 25 yaşındaki ablamla kaldım. Ancak seneye okulundan dolayı diğer ablalarımın şehrine taşınmak zorunda. Ve benim de ya onunla gitmem gerekiyor, ya da burada yurtta kalmam. (okulumuzun yurdu) Hiçbiri burada kalmamı istemiyor ancak ben buraya o kadar bağlıyım ki. Çok seviyorum burayı, okulumu, sınıfımı. Her zaman hayatın diğer yüzüyle karşılaştım ve artık gerçekten çok yoruldum. Günlerdir ağlıyorum sürekli hayatımda bir şeyler oluyor. Hiç kimseyle vedalaşmadım çünkü ben kalacağımdan emindim ancak dün buradaki ablamla konuştuk ve bana yurtta kalmamın saçma ve zahmetli olacağını söyledi. Ek olarak şımarık gibi laflar kullandı. Diğer ablalarım da oraya gelmem için sürekli bir uğraş içindeler. Ben buradan gitmek istemiyorum sevdiğim herkes burada ama sizin desteğe ihtiyacım var. Sizce ben de mi gitmeliyim yoksa burada okulun yurdunda mı kalmalıyım?

Eğer masraf olacaksa evet ablalarını dinlemelisin, masraf olmayacaksa derslerine zarar vereceğini okulundan çıkmayacağını belirterek onların endişelerini gidermelisin
 
Giderseniz bosluga dusersin belki bilmiyorum. Arkadaslarina, okuluna, cevrene alismissindir diye dusunuyorum. Gittigin yerde herseye yeniden baslaman gerekir. Sorunlu hayatin olmadigi ve kaldigin yerden memnun oldugun icin bence gitmemelisin.
 
Giderseniz bosluga dusersin belki bilmiyorum. Arkadaslarina, okuluna, cevrene alismissindir diye dusunuyorum. Gittigin yerde herseye yeniden baslaman gerekir. Sorunlu hayatin olmadigi ve kaldigin yerden memnun oldugun icin bence gitmemelisin.
ben de kesinlikle gitmek istemiyorum ancak onları ikna etmem çok zor olacak
 
Eğer masraf olacaksa evet ablalarını dinlemelisin, masraf olmayacaksa derslerine zarar vereceğini okulundan çıkmayacağını belirterek onların endişelerini gidermelisin
onlar benim burada yalnız kalmamı istemiyorlar ama zaten çoğu şeyle kendim başa çıktım hep. İnşallah ikna edebilirim
 
onlar benim burada yalnız kalmamı istemiyorlar ama zaten çoğu şeyle kendim başa çıktım hep. İnşallah ikna edebilirim

Tatlım ablalarının da yaşı küçük, onlar da desteklerini kaybetmişler ve senin sorumluluğunu almışlar. Doğal olarak seninle ilgili endişeleri var, yoksa hiç kimse kardeşini sevdiği çevreden koparmak istemez, ağlatmaz.

Ben de fen lisesinde okudum ve yatılı kaldım, akşamları etüt vs oluyor, bu nedenle daha fazla çalışabiliyorsun. Bence büyük ablalarına işin maddiyat kısmı ile değilde sadece yalnız kalmandan dolayı endişe ediyorlarsa, bunun gereksiz olduğunu sakin bir dille anlat, ama ağlama. Ama maddiyat sorun olacaksa ayrılmalısın bence.

Allah yardımcınız olsun canım.
 
Tatlım ablalarının da yaşı küçük, onlar da desteklerini kaybetmişler ve senin sorumluluğunu almışlar. Doğal olarak seninle ilgili endişeleri var, yoksa hiç kimse kardeşini sevdiği çevreden koparmak istemez, ağlatmaz.

Ben de fen lisesinde okudum ve yatılı kaldım, akşamları etüt vs oluyor, bu nedenle daha fazla çalışabiliyorsun. Bence büyük ablalarına işin maddiyat kısmı ile değilde sadece yalnız kalmandan dolayı endişe ediyorlarsa, bunun gereksiz olduğunu sakin bir dille anlat, ama ağlama. Ama maddiyat sorun olacaksa ayrılmalısın bence.

Allah yardımcınız olsun canım.
Ablalarım 33, 29, 25 yaşındalar. Evet maddi açıdan hiçbir sıkıntı yok sadece oada daha çok mutlu olacağımı söylüyorlar ve burada yalnız kalmamı istemiyorlar. Çok teşekkür ederim☺️
 
Allah rahmet eylesin. Bence çok şanslısınız. Ablanız sizi önemsiyor. Böyle durumlarda bir olmak kenet olmak çok önemlidir. Şuan size biraz garip geliyor olabilir ama seneler sonra eminim anlarsınız bu durumun kıymetini. Siz onlara onlar da size emanet. Tabii ki zorluklar olur fakat hep beraber üstesinden gelirsiniz diye umuyorum.
 
2 tane ablam evli, gidecek olan ablam bekar. Hayır ayrı evler var ama çok yakın ve ben bekar olanla kalacağım. İki şehir ne yazık ki uzak.

Ablalarinizin da sizin de hakli oldugunuz noktalar var,mantigim sizin gibi dusunuyo ama ablaligim ablalariniza hak veriyo,zor bi karar.

Sehirler yakin olsaydi keske o zaman izin verirlerdi belki ama gitmek zorunda kalirsaniz da fazla uzulmeyin olur mu,hicbi sey sizden degerli degil.
 
Ablalarinizin da sizin de hakli oldugunuz noktalar var,mantigim sizin gibi dusunuyo ama ablaligim ablalariniza hak veriyo,zor bi karar.

Sehirler yakin olsaydi keske o zaman izin verirlerdi belki ama gitmek zorunda kalirsaniz da fazla uzulmeyin olur mu,hicbi sey sizden degerli degil.
Eğer gitmek zorunda kalırsam çok üzülürüm mahvoluyorum zaten bu konu açıldıkça. Diyorum keşke 2 yaş daha büyük olsaydım lanet olsun böyle hayata. Ben eğer oraya gidersem ölüm çıkar diyorum hep.
 
Eğer gitmek zorunda kalırsam çok üzülürüm mahvoluyorum zaten bu konu açıldıkça. Diyorum keşke 2 yaş daha büyük olsaydım lanet olsun böyle hayata. Ben eğer oraya gidersem ölüm çıkar diyorum hep.

Ben en buyuk ablan yasindayim neredeyse,babamin isi geregi epey okul degistirdim o yaslarda ,hepsinde de tam da boyle dusunuyodum,agliyodum kotu bi duygu evet ama inan bana oyle olu cikacak kadar kotu degil,karamsar olma.

Ablanlar da seni uzmek istemezler eminim ama bazen mecbur kaliniyo iste,insallah hepinizin mutlu olacagi bi yol bulursunuz.
 
Eğer gitmek zorunda kalırsam çok üzülürüm mahvoluyorum zaten bu konu açıldıkça. Diyorum keşke 2 yaş daha büyük olsaydım lanet olsun böyle hayata. Ben eğer oraya gidersem ölüm çıkar diyorum hep.

Yaşadıkların ağır ama ablanların işini kolaylaştırmak zorundasın, üniversite için zaten şehir değiştireceksin. Hayatının sonuna kadar o şehirde kalacak değilsin. Bu kadar keskin olma.
 
Basin sagolsun sen ablanlara anne babanin emanetisin ve malesef ablaların sana güvense de çevreye guvenmiyorlar, eğer sen tek kalırsan bulunduğun şehirde seni koruyamayacaklarını düşünüyorlar ve malesef haklılar .Hergün neler okuyoruz sosyal medya ve haberlerde ablanla gitmelisin .Oraya alışmışsin gitmek istemiyorsun anlayabiliyorum zamanla oraya da alisirsin diye düşünüyorum daha küçüksun canım benim ablanla git zaman herseyin ilaci..
 
bence direnmelisin
okul yurdunda kalan bir sürü insan var
senin de son senen olacak
sınava çalışırken geçer gider zaten zaman
1 sene sana bu konuda anlayış göstermeliler
yatılı okumanın da yeri ayrıdır
 
Hayattaki tek ailem kardeslerim olsa, ben de en kucuk, henuz 16 sinda kardesimi, uzakta bir sehirde, tek basina birakmak istemem.

Lise yillarinda arkadaslar hayatmizin en onemli parcasi gibi geliyor, onlarsiz bir yasam dusunemiyoruz, ama okul bitince genelde o baglar kopuyor. Herkes kendi derdinde, oluyor.

Bir ablayla evde kalmanin rahatini da asla yurtta bulamazsiniz. Bence gidin, yeni cevre yeni arkadaslar da edinin. Universiteyi zaten istediginiz sehirde okursunuz.
 
Öncelikle merhaba herkese. Yaklaşık bir buçuk yıl önce bir konu açmıştım, annemi ve babamı kaybettiğimle ilgili. Şu an 16 yaşındayım bir fen lisesinde lise 3'e geçtim. Tekrar hatırlatmam gerek diye düşünüyorum annemi 12 yaşında kaybettim, 15 yaşında ise babamı. Yani geçen yıl. 3 tane ablam vardı 2 tanesi uzak bir şehirde biri ise yaşadığım yerdeydi. Daha önce açtığım konuda nerede kalmam gerektiğini size sormuştum ve ben sonuç olarak burada 25 yaşındaki ablamla kaldım. Ancak seneye okulundan dolayı diğer ablalarımın şehrine taşınmak zorunda. Ve benim de ya onunla gitmem gerekiyor, ya da burada yurtta kalmam. (okulumuzun yurdu) Hiçbiri burada kalmamı istemiyor ancak ben buraya o kadar bağlıyım ki. Çok seviyorum burayı, okulumu, sınıfımı. Her zaman hayatın diğer yüzüyle karşılaştım ve artık gerçekten çok yoruldum. Günlerdir ağlıyorum sürekli hayatımda bir şeyler oluyor. Hiç kimseyle vedalaşmadım çünkü ben kalacağımdan emindim ancak dün buradaki ablamla konuştuk ve bana yurtta kalmamın saçma ve zahmetli olacağını söyledi. Ek olarak şımarık gibi laflar kullandı. Diğer ablalarım da oraya gelmem için sürekli bir uğraş içindeler. Ben buradan gitmek istemiyorum sevdiğim herkes burada ama sizin desteğe ihtiyacım var. Sizce ben de mi gitmeliyim yoksa burada okulun yurdunda mı kalmalıyım?


Belki gittiğin sehirde okulunu arkadaslarini daha cok seveceksin? Ya da ablanlarin bir arada olusu sana daha iyi gelecek.

Belki bir kac sene içinde üniversite icin kopacaksin arkadaslarindan, cevrenden. Böylesi senin icin daha iyi olacak belki..

Iyi dusunerek hareket et. Geride kalarak hayatini daha zor bir hale getirebilirsin. Hasta olsan kimse yok, onlar hasta olsa sen yoksun..

Anne babandan emanetsin, seni birakmak istememekte haklilar. .

Sende haklisin duzenim var diyorsun.

Ama gencsin daha. Her yere uyum sağlayabilirsin. Guclu bir kizsin ustelik. Cumlelerinden bile anlasiliyor.

Uzme kendini, hakkinda hayırlısı olsun.
 
Bence ogretmenlerinden biriyle görüş. O ablanlara kalmanin daha dogru oldugunu anlatsın. Uzman Görüşü gerekse rehber ogretmen önerisi vb
 
Hayattaki tek ailem kardeslerim olsa, ben de en kucuk, henuz 16 sinda kardesimi, uzakta bir sehirde, tek basina birakmak istemem.

Lise yillarinda arkadaslar hayatmizin en onemli parcasi gibi geliyor, onlarsiz bir yasam dusunemiyoruz, ama okul bitince genelde o baglar kopuyor. Herkes kendi derdinde, oluyor.

Bir ablayla evde kalmanin rahatini da asla yurtta bulamazsiniz. Bence gidin, yeni cevre yeni arkadaslar da edinin. Universiteyi zaten istediginiz sehirde okursunuz.

Bende aynen böyle düşünüyorum
 
X