Merhabalar.
Sorunum yalnızlık.Hem de çok büyük bir sorunum.Bu sene İstanbul Üniversitesi 1.sınıfım.Şehir dışından geldim bu şehre.Hani yeni bir şehre yeni insanlara alışmak zor derler ya İstanbul 2 kat zormuş bunu anladım.1,5 ay oldu tam 1,5 ay.Artık herkes yavaş yavaş arkadaş çevresini kurdu çevresi oluşmaya başladı ama benim 1 tane bile arkadaşım yok.Haftasonu evime gidiyorum 2 saat diye.Belki bu yüzden adapte olamıyorum bilmiyorum.Derslerde bir derece ama aralarda yemek saatinde tek olmak çok moralimi bozuyor artık.Bugün ağlayarak geldim yurda.
Hayatımın en güzel yılları üniversite yılları olmayacak galiba benim.Şimdiden mezun olayım kurtulayım diye aekıyorum.Böyle geçmez 4 sene biliyorum.
Çekingen biri değildim hem de hiç değildim.Çok rahat kendini ifade eden biriy(di)m.
Ailem de çok kızıyor.Hiç mi arkadaşım yok bulamadın mu koca okulda kafana 1 tane arkadaş diyorlar.
Yok işte ya bulamıyorum ya anlaşamıyorum ya bende bir sorun var.
Şu an yurttan yazıyorum.Bazen diyorum çıkar ilişkisi boşver millet mi kurtaracak seni.ÇALIŞ DERSİNE yalnızlık iyidir.
Diyorum diyorum da Ama bir arkadaş da fena olmazdı.:2:
Çok kötü yalnızlık çoook.
İçimi dökmek istedim sadece
Normalde İstanbulluyum, ben de başka bir şehirde okudum. 3 saat uzaklıkta:)
İlk zamanlarda ben de kafama göre kimseyi bulamadım. Senin arkadaşlıktan kastın ne tam olarak? Devlet yurdunda kalıyorsan, özel yurt bile olsa, sonuçta oradaki insanlarla odadakilerle muhabbetin vardır değil mi?
Yani konuştuğun hiç kimse mi yok? Yoksa sen sana yoldaş olacak bir arkadaşım yok diye mi şikayetçisin?
Eğer ikincisi ise, çok arama diyeceğim. Üniversite arkadaşlıkları büyük oranda çıkar ilişkisi üzerine kuruludur. Benim en yakın dostum hala lisedeki dostumdur. Üniversite arkadaşlarından tek beklentin anı kurtarmak olsun. Elbetteki sağlam dostluklar edinenler de var, ŞANS İŞİ :) Kime güleceği belli olmaz..
Öyle gruplar kurulurmuş sonradan onların içine zor girilirmiş falan, yalan:)
Benim birinci sınıfta konuştuğum insanlar yurt arkadaşlarımdı, hatta yurttan bir arkadaşla aynı sınıftaydık, kafa dengi olduğumuz konular da vardı, ayrı düştüğümüz konular da ama anlaşıyorduk.
Sonra ikinci sınıfta bir grup vardı, 10 kişilik, onların arasına girdim, kaynaştım.
Üçüncü sınıfta baktım ki arkadaşlarla çok vakit harcanıyor, DOĞRU ARKADAŞ BULMAK DA ÇOK ÖNEMLİ...
Gerisin geri bıraktım:)
ikinci sınıfta yanom 2.20 idi, bir sürü arkadaşım vardı.
Son sınıfta yanlızdım, YAŞASIN, YANOM TAVAN YAPTI, iki dönem de 3.90 gördüm dönem başarısını, yüksek onur belgelerimi hala öper koklarım
Başarılı olmak istiyorsan, arkadaşın fazlası da zarar, oraya gidelim buraya gidelimleri bitmez...
Bulursan kafa dengi biri ne ala
Bulamazsan da arada git, kafa dengi olmasalar da lafla insanlarla, odandakilerle yurttakilerle....vs..
Hiç konuşmamak değil tabiki ama düzenli arkadaşlarım yok kim kiminle konuşursa ders arasında sadece o.
Şimdi vizeler de başladı okula sadece sınavdan snava geliyor zaten herkes.
Ben bir yerlerde eksik yapıyorum ama
Inanırmısın bende oleydımMerhabalar.
Sorunum yalnızlık.Hem de çok büyük bir sorunum.Bu sene İstanbul Üniversitesi 1.sınıfım.Şehir dışından geldim bu şehre.Hani yeni bir şehre yeni insanlara alışmak zor derler ya İstanbul 2 kat zormuş bunu anladım.1,5 ay oldu tam 1,5 ay.Artık herkes yavaş yavaş arkadaş çevresini kurdu çevresi oluşmaya başladı ama benim 1 tane bile arkadaşım yok.Haftasonu evime gidiyorum 2 saat diye.Belki bu yüzden adapte olamıyorum bilmiyorum.Derslerde bir derece ama aralarda yemek saatinde tek olmak çok moralimi bozuyor artık.Bugün ağlayarak geldim yurda.
Hayatımın en güzel yılları üniversite yılları olmayacak galiba benim.Şimdiden mezun olayım kurtulayım diye aekıyorum.Böyle geçmez 4 sene biliyorum.
Çekingen biri değildim hem de hiç değildim.Çok rahat kendini ifade eden biriy(di)m.
Ailem de çok kızıyor.Hiç mi arkadaşım yok bulamadın mu koca okulda kafana 1 tane arkadaş diyorlar.
Yok işte ya bulamıyorum ya anlaşamıyorum ya bende bir sorun var.
Şu an yurttan yazıyorum.Bazen diyorum çıkar ilişkisi boşver millet mi kurtaracak seni.ÇALIŞ DERSİNE yalnızlık iyidir.
Diyorum diyorum da Ama bir arkadaş da fena olmazdı.:2:
Çok kötü yalnızlık çoook.
İçimi dökmek istedim sadece
