Evet ne kadar erken kullanabilirse seviniyoruz oda kullansın istiyoruz ama aşağıdaki yazı hiç öyle demiyor.
Tablet ve Akıllı Telefonların Çocuklara Kaybettirdikleri
Sessiz bir ev… Gürültü etmeyen çocuklar… Hiç dağılmamış eşyalar… Mutlu bir anne –baba. Çizdiğimiz bu tablo son derece ideal gibi görünüyor değil mi? Ancak pek de doğal olmamasına rağmen son zamanlarda çocuklu hemen her evde durum bu! Çünkü tüm çocukların elinde ya tablet var ya da akıllı telefonlar. Peki bu durum ne kadar sağlıklı? Genellikle […]
Sessiz bir ev… Gürültü etmeyen çocuklar… Hiç dağılmamış eşyalar… Mutlu bir anne –baba. Çizdiğimiz bu tablo son derece ideal gibi görünüyor değil mi? Ancak pek de doğal olmamasına rağmen son zamanlarda çocuklu hemen her evde durum bu! Çünkü tüm çocukların elinde ya tablet var ya da akıllı telefonlar. Peki bu durum ne kadar sağlıklı?
Genellikle çocukların koşuşturması, gürültüsü ve birbirleriyle yaptıkları kavgalardan bunalan ebeveynlerin kaçış noktası olan tablet ve akıllı telefonlar, çocukların oynaması gereken oyunların yerini alarak adeta onları sanal bir dünyanın içine çekmeye başladı. Anne babaya bir sakinlik ve dinlenme alanı verse de tablet ve akıllı telefonlar uzun vadede çocuklar için son derece zararlı. Bu yüksek teknolojik aletlerin çocuklara verdiği zarara şöyle bir göz atalım:
1. Teknolojik aletler, aile içindeki iletişimi azaltır. Çocuğun anne ve babasıyla oyun oynayarak kuracağı iletişim onun duygu dünyası ve ruh sağlığı hayati önem taşır. Anne ve baba yerine teknolojik aletlerle ‘oynayan’ çocuğun ailesiyle paylaşımları azalır. Ki bu da ileride oluşabilecek bir çok sorunun temelinin atılması demektir
2. Özellikle 6 yaşından önce akıllı telefon ya da tabletle oynayan çocukların öğrenme kapasiteleri ‘sürekli tekrarlayan’ oyun sistematiği sebebiyle zamanla azalıyor.
3. Daha küçük yaşlarda ise (Örneğin 3-6 yaş arası) beynin nesneleri üç boyutu algılamayı başarması için hamur oyunları gibi geleneksel yöntemlere ihtiyaç var. Bunun yerine teknolojik aletlerle meşgul olan çocuklarda boyut kavramının gelişmesi de gecikiyor.
4. Uzun zaman dilimlerini bu sanal dünyada geçiren çocuklar, sosyalleşme problemleri yaşıyor ve gerçek dünyada sosyal ilişkiler kuru geliştirmekte zorlanıyorlar.
5. Teknolojik aletlerle fazla haşır neşir olan çocukların, el becerileri gelişemiyor.
6. Tüm bunların yanında, sanal ortamlarda çocukların karşılaştığı insanları bilebilmenin ve kontrol edebilmenin zor olması da başka riskleri, taciz, istismar ve dolandırıcılık gibi ihtimalleri de gündeme getiriyor.
7. Teknolojik oyunlarda çok kolay şekilde ‘kazanmayı’ öğrenen çocuk, gerçek hayatta istediği şeyleri elde etmek için çaba göstermekten kaçınıp aynı kolaylığı arıyor ve elbette bulamayınca ciddi anlamda hayal kırıklıkları yaşıyorlar.
Kaynak: http://www.hayatkolay.com/cocuk/tablet-ve-akilli-telefonlarin-cocuklara-kaybettirdikleri-2/
Tablet ve Akıllı Telefonların Çocuklara Kaybettirdikleri
Sessiz bir ev… Gürültü etmeyen çocuklar… Hiç dağılmamış eşyalar… Mutlu bir anne –baba. Çizdiğimiz bu tablo son derece ideal gibi görünüyor değil mi? Ancak pek de doğal olmamasına rağmen son zamanlarda çocuklu hemen her evde durum bu! Çünkü tüm çocukların elinde ya tablet var ya da akıllı telefonlar. Peki bu durum ne kadar sağlıklı? Genellikle […]
Sessiz bir ev… Gürültü etmeyen çocuklar… Hiç dağılmamış eşyalar… Mutlu bir anne –baba. Çizdiğimiz bu tablo son derece ideal gibi görünüyor değil mi? Ancak pek de doğal olmamasına rağmen son zamanlarda çocuklu hemen her evde durum bu! Çünkü tüm çocukların elinde ya tablet var ya da akıllı telefonlar. Peki bu durum ne kadar sağlıklı?
Genellikle çocukların koşuşturması, gürültüsü ve birbirleriyle yaptıkları kavgalardan bunalan ebeveynlerin kaçış noktası olan tablet ve akıllı telefonlar, çocukların oynaması gereken oyunların yerini alarak adeta onları sanal bir dünyanın içine çekmeye başladı. Anne babaya bir sakinlik ve dinlenme alanı verse de tablet ve akıllı telefonlar uzun vadede çocuklar için son derece zararlı. Bu yüksek teknolojik aletlerin çocuklara verdiği zarara şöyle bir göz atalım:
1. Teknolojik aletler, aile içindeki iletişimi azaltır. Çocuğun anne ve babasıyla oyun oynayarak kuracağı iletişim onun duygu dünyası ve ruh sağlığı hayati önem taşır. Anne ve baba yerine teknolojik aletlerle ‘oynayan’ çocuğun ailesiyle paylaşımları azalır. Ki bu da ileride oluşabilecek bir çok sorunun temelinin atılması demektir
2. Özellikle 6 yaşından önce akıllı telefon ya da tabletle oynayan çocukların öğrenme kapasiteleri ‘sürekli tekrarlayan’ oyun sistematiği sebebiyle zamanla azalıyor.
3. Daha küçük yaşlarda ise (Örneğin 3-6 yaş arası) beynin nesneleri üç boyutu algılamayı başarması için hamur oyunları gibi geleneksel yöntemlere ihtiyaç var. Bunun yerine teknolojik aletlerle meşgul olan çocuklarda boyut kavramının gelişmesi de gecikiyor.
4. Uzun zaman dilimlerini bu sanal dünyada geçiren çocuklar, sosyalleşme problemleri yaşıyor ve gerçek dünyada sosyal ilişkiler kuru geliştirmekte zorlanıyorlar.
5. Teknolojik aletlerle fazla haşır neşir olan çocukların, el becerileri gelişemiyor.
6. Tüm bunların yanında, sanal ortamlarda çocukların karşılaştığı insanları bilebilmenin ve kontrol edebilmenin zor olması da başka riskleri, taciz, istismar ve dolandırıcılık gibi ihtimalleri de gündeme getiriyor.
7. Teknolojik oyunlarda çok kolay şekilde ‘kazanmayı’ öğrenen çocuk, gerçek hayatta istediği şeyleri elde etmek için çaba göstermekten kaçınıp aynı kolaylığı arıyor ve elbette bulamayınca ciddi anlamda hayal kırıklıkları yaşıyorlar.
Kaynak: http://www.hayatkolay.com/cocuk/tablet-ve-akilli-telefonlarin-cocuklara-kaybettirdikleri-2/
