- 10 Haziran 2015
- 28
- 4
- 34
- Konu Sahibi yalanyarim7557
- #1
Arkadaşlar merhaba
Siteyi uzun zamandır takip ediyorum ama şimdi üyelik aldım çünkü çok büyük yanlışlar yaptığımın farkındayım ve benim sizin önerilerinize ihityacım var.
Ben 27 yaşında bir bayanım eşimden 8 ay önce ayrıldım..
ayrıldıktan sonra hayatım da hiç yapmadığım şeyler yapmaya başladım..
mesela asla yapmam dediğim şeylerden birisi olan alkol !
İçki içiyorum içtiğim zaman kendimi daha iyi hissediyorum,uyuyabiliyorum beni sakinleştiriyor gibi hissediyorum.Oysa ki muhafazakar bir ailenin kızı ve de türbanlıyım..
ayrıldıktan sonra bütün hassasiyetlerimi kaybettim..
ikincisi hayatıma devam ederken karşıma çıkan bir çok kişiyle görüşüyorum yakınlık kuruyorum hatta bir tanesiyle beraber oldum.O beraberlikten sonra bir daha o kişiyle görüşmedik..
şimdi hayatım da yine birisi var konuşup görüşüyoruz ama diğerleri gibi rahatsız etmedi en azından tek derdinin cinsellik olmadığını farkettim ve bu beni mutlu etti.
ben böyle bir hayat sürmek istemiyorum çünkü sonu yok..
Rahat bir ailede yetişen yada bunları yargılamayacak bir çevreye de sahip değilim.
ama herşeyi korkusuzca yapar oldum..
psikolojik destek aldım ama kendi içimde bunu aşamadığım için faydalı olmadı sanırım.
Bazen kendimi koca bir boşlukta hissediyorum,yaşamak çok saçma ve anlamsız geliyor.
Eski eşimle alakalı değil bu ondan ayrılmayı ben istedim ve tek bir gün dahi pişmanlık duymadım.
Evet burada uzun uzun yazamadığım şeylerde var tabi..
kendimi toparlamam,önüme bakmam gerekiyor ama dik durmak yerine dibe vurmayı tercih ediyorum sanki..
Siteyi uzun zamandır takip ediyorum ama şimdi üyelik aldım çünkü çok büyük yanlışlar yaptığımın farkındayım ve benim sizin önerilerinize ihityacım var.
Ben 27 yaşında bir bayanım eşimden 8 ay önce ayrıldım..
ayrıldıktan sonra hayatım da hiç yapmadığım şeyler yapmaya başladım..
mesela asla yapmam dediğim şeylerden birisi olan alkol !
İçki içiyorum içtiğim zaman kendimi daha iyi hissediyorum,uyuyabiliyorum beni sakinleştiriyor gibi hissediyorum.Oysa ki muhafazakar bir ailenin kızı ve de türbanlıyım..
ayrıldıktan sonra bütün hassasiyetlerimi kaybettim..
ikincisi hayatıma devam ederken karşıma çıkan bir çok kişiyle görüşüyorum yakınlık kuruyorum hatta bir tanesiyle beraber oldum.O beraberlikten sonra bir daha o kişiyle görüşmedik..
şimdi hayatım da yine birisi var konuşup görüşüyoruz ama diğerleri gibi rahatsız etmedi en azından tek derdinin cinsellik olmadığını farkettim ve bu beni mutlu etti.
ben böyle bir hayat sürmek istemiyorum çünkü sonu yok..
Rahat bir ailede yetişen yada bunları yargılamayacak bir çevreye de sahip değilim.
ama herşeyi korkusuzca yapar oldum..
psikolojik destek aldım ama kendi içimde bunu aşamadığım için faydalı olmadı sanırım.
Bazen kendimi koca bir boşlukta hissediyorum,yaşamak çok saçma ve anlamsız geliyor.
Eski eşimle alakalı değil bu ondan ayrılmayı ben istedim ve tek bir gün dahi pişmanlık duymadım.
Evet burada uzun uzun yazamadığım şeylerde var tabi..
kendimi toparlamam,önüme bakmam gerekiyor ama dik durmak yerine dibe vurmayı tercih ediyorum sanki..
