merhaba kizlar,
kisa süre icinde yeni bi tane konu....
hemen gecmek istiyorum sorunuma....
yaklasik 2 haftadir cok ama cok mutsuzum, nedenini bilmiyorum. hic biseyden zevk alamiyorum. ise ölü gibi gidip geliyorum, suratim sürekli asik. is yerine vardigim an vaktimi saate bakmakla geciriyorum, zaman gecsinde eve gideyim diye. ne zamandir böyleyim, ev is ev is, hic disari cikasim yok, kimseyi göresim yok. hayattan bezmisim gibi.
evdede kimseyle pek iyi anlasamiyorum, annemlerle kaliyorum ama hic konusmuyoruz, herkes kendi halinde.
her an aglayabilirim, hatta hüngür hüngür aglamak istiyorum ama o da bir cözüm degilki...
napabilirim, nasil yeniden hayata baglanabilirim bilmiyorum.
esimden senenin basinda ayrildim. o degil mutsuzlugumun sebebi. bayadir ayrilmak istiyordum ve ayrildiktan sonra zaten hafiledigimi hissettim. eski esimi bir dk bile düsünmüyorum ama yinede icimde bir bosluk var.
diger konumu okuduysaniz bilirsiniz. birisiyle iletisimdeydim, o da kesilince iyice kötü oldum.
sanki illaki hayatimda birilerinin olmasi gerekiyor, sanki onlar hayatima anlam ve heycan katiyor ama ne kadar sacma bisey böyle seylere bagli olmak. bunu nasil yenebilirim. nasil üstünden gelebilirim. hic bi fikrim yok.
kendimi cok aptal cok salak buluyorum. bir cikmazin icindeyim. acaba doktora mi görünsem napsam.....
taslayin beni de aklim basima gelsin
kisa süre icinde yeni bi tane konu....
hemen gecmek istiyorum sorunuma....
yaklasik 2 haftadir cok ama cok mutsuzum, nedenini bilmiyorum. hic biseyden zevk alamiyorum. ise ölü gibi gidip geliyorum, suratim sürekli asik. is yerine vardigim an vaktimi saate bakmakla geciriyorum, zaman gecsinde eve gideyim diye. ne zamandir böyleyim, ev is ev is, hic disari cikasim yok, kimseyi göresim yok. hayattan bezmisim gibi.
evdede kimseyle pek iyi anlasamiyorum, annemlerle kaliyorum ama hic konusmuyoruz, herkes kendi halinde.
her an aglayabilirim, hatta hüngür hüngür aglamak istiyorum ama o da bir cözüm degilki...
napabilirim, nasil yeniden hayata baglanabilirim bilmiyorum.
esimden senenin basinda ayrildim. o degil mutsuzlugumun sebebi. bayadir ayrilmak istiyordum ve ayrildiktan sonra zaten hafiledigimi hissettim. eski esimi bir dk bile düsünmüyorum ama yinede icimde bir bosluk var.
diger konumu okuduysaniz bilirsiniz. birisiyle iletisimdeydim, o da kesilince iyice kötü oldum.
sanki illaki hayatimda birilerinin olmasi gerekiyor, sanki onlar hayatima anlam ve heycan katiyor ama ne kadar sacma bisey böyle seylere bagli olmak. bunu nasil yenebilirim. nasil üstünden gelebilirim. hic bi fikrim yok.
kendimi cok aptal cok salak buluyorum. bir cikmazin icindeyim. acaba doktora mi görünsem napsam.....
taslayin beni de aklim basima gelsin
