Merhaba arkadaşlar. Artık içime oturdu dayanamıyorum. Dedemz ben küçükkenden beri tuhaf davranışları olan biriydi. Korona döneminde kendisine yardım etmek isteyen genc birini yanlış anlayıp, sarılıp Öpmek isteyince olanlar herkes içinde daha iyi anlaşıldı. Ben bir daha o kaçık adamla görüşmek istemiyorum. Aile evinde yaşıyorum henüz iş arayışındayim. Annemle kalıyoruz. Daha önceki haftalarda gittiğimizde o kaçık adam içerideki yatağı söyleyeceğine bana "yatağımiz"dedi! Sok oldum kaldım, bir şey diyemedim ne denir ki ? Hiç beklenmedik bir şey bu kadarı da yok artık. Annem ise her şey normalmiş gibi davranmaya devam etti. Beni ona gitmeye zorluyor. Gitmeyince çok kotu davranıyor ve kadın o adamın sapık olduğunu bile bile beni görüştürunce zafer kazandım edasına giriyor. Ben mahvoluyorum bu yaşta o sapık pisliği görmek daha istemiyorum! Daha güzel şeyler düşünmek daha iyi insanlarla görüşmek istiyorum. Annemin bu kayitsizligi kanımı donduruyor. Babamla annem boşandı, babam söylesem öldürür ama zaten pek konuştuğumuz yok. Söylenmez de bu tür şeyler. Bu durumdan kurtulmak istiyorum ama ailemde psikopat dedem yüzünden dağılsın istemiyorum. Çok zor bir durum kizlar .. Kimseyle de paylaşmıyorum. İse girdikten sonra kurtulurum diyorum ama 80 yaşındaki pisliği neden şu anda çekeyim?? Annem niye göz yumuyor? Beni burda en kotu hissettiren nokta annemin göz yummasi. Benle ,O adama gidince zafer kazandi edasina bürünmesi. Beni bu nokta güvende hissettirmiyor sanırım. Aslında güvende hissetmeyecek bir şey yok, bir şey olsa ağzına sıçarim ama bu halde de beni rahatsız ediyor.
Küçülsün de cebime girsin.
