Depresyon sonrası hayatım...

gulmek_lazimm .!.:

geçmiş olsun canım..
nakadar güzel istediğin bölümde okuyorsun zevk aldığın bir işin olacak...çok özendim sana...
inşallah herşey istediğin gibi düzelir ki bence düzelecek..
yeni sene sana uğur getirsin umarım canım...

Genişletmek için tıkla...

İnanın hiç tanımadığınız insanlardan gelen böyle olumlu ifadeler, iyi dilekler insanın moralini çok düzeltiyor, sağolun, varolun.

Allah bana istediğim bölümde okuma lutfunu gösterdi, ben de sonuna kadar gidebilmek, okulu bitirebilmek için ailemden ayrı, zor şartlarda elimden geleni yapıyorum. Ama zaman zaman insan çöküyor, pili bitiyor.. Bu konuyu açmam da kendimi şarj etmenin bir yoluydu.. Nickiniz çok güzelmiş buarada. :smiley-cool:

nevbahar .!.:

Okulun ilerde sana büyük imkanlar sağlayacak sadece okuluna odaklan ve başka bir şey düşünmemeye çalış.

Kendini soyutla bir nevi ama okulunu lütfen ihmal etme gerekirse bir uzmandan yardım al canım faydasını görebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Bu çok anlamlı bir mesajdı Nevbahar, çok teşekkür ederim. Anlaşıldığımı hissettim yazdıklarından. Okulumu şu an hayatımdaki tek gerçek olarak görüyorum, Allah nasip ederse öğretmen olacağım ben, İngilizce öğretmeni, sizin çocuklarınızın öğretmeni olacağım inşallah.. :1hug:

nesrin111 .!.:

hyat o kadar zor ki..hepimiz belki de bu hastalığın pençesindeyiz.bazımız bu hastalığa yakalandık i bazımız ise yakalandığımızı bile bilmiyoruz belki de...
artık bu noktadan sonra tedavine devam etmen, hatta yarım gün çalışabileceğin bir iş bulman ,
gönüllü çalışabileceğin yerler de var..oralarda da vakit geçirebilirsin..
bir şeylerle sürekli meşgul olursan sanırım daha kolay atlatırsın
secdiğin kişiyi dinle ilgili bir mevzu yüzünden kaybetmen çok kötü,üzücü..o yüzden mi yoksa deprosyana girdin?
ama şunu da bil ki , hayatına belki de daha çok seveceğin birisi girecek...umarım girer..

Genişletmek için tıkla...

Gönüllü faaliyetlerim çok, çocuklara, yaşlılara, kimsesizlere, sokak hayvanlarına yardım edebilmek için yardım için katıldığım organizasyonlar var. Çalışmak meselesine gelince çalışmayı çok severim ve uzun yıllar özel ders verdim. Ama şimdi özel ders için bile olsa insanlarla iletişime girmeyi kaldıramıyorum, buna zaman ayıramıyorum, ayırmak istemiyorum. Vaktimi değerlendirmek benim için hiç sorun olmadı, benim sıkıntım yapacak bişey bulamamaktan değil insanların bana verdiği sıkıntılardan..

Çok sevdiğim sevgilim, gözümün nuru, Hristiyandı, tedavi görmeye devam ederken tanışmıştık, 2,5 yıl sürdü ilişkimiz.. Onun adı her geçtiğinde ağlıyorum ben, nasıl içim titriyor.. Biz tanıştığımızda bu kadar iyi anlaşacağımızı, birbirimize eş olmak isteyeceğimizi bilemedik, dinlerimizi hiç problem yapmadık bu yüzden. Ne zaman ki evlenmeyi düşünmeye başladık, onun Hristiyan benim müslüman olmam problem oldu... Çözemedik.. Ağlaya ağlaya ayrıldık.. Allah kimseye göstermesin böyle bir acıyı.. Eylülden beri ayrıyız ve biraraya gelmemiz mümkün değil. Çok sevdiğin, eşin olduğunu düşündüğün, her şekilde sana denk olduğunu düşündüğün insanı sadece din farklılığı yüzünden kaybetmek çok acı. Bana yaşarken ölmek gibi geldi.. Biliyorum, ne kadar zaman geçerse geçsin, ben ne kadar mutlu olursam olayım o acı hep içimde olacak, sonsuza kadar bir mum gibi yanacak kalbimde..

Burda okuyorum bazen, genç kızlar yazıyorlar, "evlenmemize 2 yıl var, nasıl geçer bu zaman" diyorlar, ben o kadar üzülüyorum ki... Ben ömrümü geçirmek istediğim adamla evlenemedim, birimizden birinin dinini değiştirmedikçe de evlenemezdik, evlenemedik.. Sevdikleriyle evlenebilenler, evlenme yolunda olanlar ne kadar şanslılar.. Allah mutluluklarını daim etsin.. Bu zorlu süreçte sevgilimle bana teselli olan tek şey "Bunda da bir hayır vardır" düşüncesiydi, ikimiz de Allah'a inanıyoruz, bu sonuçta da bizim bilmediğimiz bir hayır olduğu düşüncesi bizi ayakta tutan tek şey oldu. Ama kalbimi ne siz sorun ne ben söyleyeyim..

darkblue .!.:

canım ne demek niye sıksınki biz burda dertlerimizi, sevinçlerimizi paylaşmak için burdayız bende depresyon tedavisi geçiren biri olarak seni çok iyi anlarım en yakınındakiler ablan, kardeşlerin veya arkadaşların bile seni anlamıyorlar bu illeti yaşayan bilir ama atlatmışsınız çok şükür ve sevdiğiniz bir bölümde okuyormuşsunuz kimsenin size acımasını falan asla beklemeyin ve bunlara onu zaten yaşatmayın siz dimdiksiniz ve ayaktasınız her şeyin üstesinden gelebilecek kapasitedesiniz... okuldan arta kalan zamanlarda sizi mutlu edecek bir mesguliyet bulabilirsiniz, sinema, tiyatro, kitap okumak veya sahilde yüzünüze ruzgarın vurduğu kendinizle başbasa ama mutlu bir yürüyüş yapabilirsiniz...

Genişletmek için tıkla...

Evet depresyon gerçekten illet, lanet bir hastalık.. En yakınların bile seninle empati kuramıyorlar. Yaşama isteğinin bitmesi ne demek bunu sadece yaşayan bilebiliyor. Kimsenin bana acımasını beklemiyorum ve istemiyorum, acınacak bir durum yok zaten, aç değilim açıkta değilim, sadece bu hastalığın özelliklerinin ve insanın hayatını nasıl etkilediğinin bilinmemesi, ev ve okul hayatımda benim durumumu zorlaştırıyor. Depresyon tedavisi gören biri olarak daha huzurlu, daha sakin, daha yavaş tempoda yaşamam gerekirken, bir çok sorumluluk almam gerekiyor, ağır bir ders yükü var üzerimde, birlikte yaşamak zorunda olduğum kızların laf anlamamazlıkları, halden anlamamaları da cabası.. Beni ne mutlu eder bunu bildiğim halde, yapmaya mecalimin olmaması beni en çok üzen..

Öncelikle çok ama çok geçmiş olsun , umarım biran önce atlatırsınız . Ne olursa olsun halimnize şükür edip , okulunuza yoğunlaşmalısınız ...Bu arada yalnız kalmamaya ve kendinizi dinlememeye özen göstermelisiniz . Yalnız kalmamalısınız bence ,oyalanacağınız birşeyler bulmak belki bi derece yardımcı olur size

hayatındaki olumlu yönleri düşünmelisin artık yani polyanacılık oynamalısında diyebiliriz buna istediğin bölümdesin ve bitirince seni mutlu edicel bölümde çalışıcaksın ve herşey hayatında senin istediğin gibi olmaya başlıcak bu ilk adımın olmuş olucak.

zaten şimdiye kadar hayatında ki olumsuzluklara kafanı yorarak çıkmaza girerek kendini yeterince üzmüşsün ve istemediğin şeyler yaşamışsın.
artık sadece kendini ve kendi hayatını düşünerek yaşamlısın. inanaıyorum çok ama çok mutlu olucaksın.

Okuyunca yazdiklarini aslinda ne kadar guclu bir bayan oldugunu farkettim.
Sizin depresyondaki halinizi, ne psikologlar nede psikiyatristler anlayabilir, ceken bilir demekten baska bisey diyemiyorum. Allah sabir versin, guc ve yasama sevinci versin size.
Dini sebeplerden dolayi sevgilime kavusamadim diyorsunuz, mutlaka karsiligini bulacaginizdan emin olun. Cok takdir ettim sizi.

Ama suan daha iyi oldugunuza kanaat getirdim, yazdiklarinizdan cokta kotu enerji aldigimi soyleyemem. 2 sene sonra arzu ettiginiz bolumden mezum olacak cikacaksiniz, bunu dusunun ve sadece bu hedefe odaklanin. tedavinizi birakmayin devam ediyorsaniz eger, agir gelecektir ama doktora gittigimizde canimizi yakan Igne bile kendi iyiligimiz icin oldugunu unutmayin. Ilaclarin beyninize hic bir zarari olmadiginida bilmenizi isterim. Depresyonunda tedavi edildikten sonra eski hayatiniza donebilme sansinizin oldugunuda unutmayin, ve YOLA DEVAM EDIN..

depresyon bizim hayatimizin hakiminiyetini eline almasina izin vermeyin, siz depresyondan hakimiyeti alin ve Savasin..kazanacaginizdanda hic supheniz olmasin.

ben şuan senin gibi ve öğrenci olmayı bekar olmayı o kadar çok isterdim ki...
elindekilerin kıymetini bil bu dediklerimi ilerde anlarsın....
ilerleyen yıllarda bu kötü günleri bile arıyor insan...geçmişi özlemek çok kötü....

harika bir hayat sınavından geçmek üzeresin !insan bu zmanlarda elindekinin ve çevresindekilerin kıymetini daha iyi anlayabilir aslında bence etrafına gülümsemeyle ve gülümsetmekle mecbur kılıp bakacağına olduğun halde bakmanı ve baktırmanı öneririm ki bu seni daha az yoracaktır canım!
ne zamana kadar insanları mutlu etmek için çabalayacaksın ne zaman kadar kendini birşeylere ve birilerine rol yapmaktan bıkacaksın elbette ki bununda bir sonu var ama ne istediğini bilip onu hakedene ve hakettiğince yaşamayı tercih etmelisin...
unutma ki hayatta senin canından daha önemli birşey daha yok ve biz hayatı bencillikle değil sadece gerçeğiyle yaşayalım ki bize çok daha ağır yükler yüklenmesin diye... okulun çok iyi bir gelecek sunacaktır sana eminim ,ailende her zaman öyle,çevrendeki dostlukların eğer gerçekçi yada dışlayıcı geliyorsa biraz da onlar için değişiklik düşün ,hiç görmediğin bilmediğin insalarla iletişim kurmaya çalış,herzaman senden kötüsünü anlamaya senden iyisini tanımaya çalış ama her ne olursa olsun hep kendini bul onlarda ...sana gereken tek şey sana seni verecek seni artamayacak olandır!
hayata bakış açını asla değiştirme ama kimseyide kendin gibi görme çünkü hiçkimse sana kendin kadar iyi olamaz!senin istediğin sadece sende ve sende aslında tamamen sağlıklı düşüncelerindesin...(çok fazla uzakta arama )
hayatın boyunca sevgi adına ve aygı adına duyulacak herşey senin olsun sevgilerimle arkadaşım.....

canım benim ,ben de depresyon tedavisi gördüm. geçti doğum sonrası tekrar yaşadım aynı sıkıntıları.ve benim de depresyon illeti yüzünden okulum bitmedi. dondurmak zorunda kaldım. şimdi 1 yaşında olum var ve cesaret edemiyorum tekrar üniversiteye dönemeye. türk dili ve edebiyatı bölümünde okudum. ağır bir bölüm. dersleri zor. seni çok iyi anlıyorum. ve sen okuluna dönmeyi başarabilmişsin. senin gibi benden daha güçlü ve şanslı insanları gördükçe imreniyorum. hayranım senin gibi sabırlı ve hayata sorumlulukla bakan insanlara....
aşk aşk aşk... aşk da bir hastalık bence... o konuda hiçbir şey diyemem . çok etkileniyorum ayrılıklara inanmazsın belki ama boğazımda düğümlendi gözyaşlarım yazdıklarını okuyunca... elbet Allah sizi bir yerde birleştirir. bunu sakın unutma...

konu çok eski arkadaşlar nerden araştırıp buluyosunuz bunları anlamıyorum kız mezun olmuş hayatını kurmuştur bile...

ayymme .!.:

canım benim ,ben de depresyon tedavisi gördüm. geçti doğum sonrası tekrar yaşadım aynı sıkıntıları.ve benim de depresyon illeti yüzünden okulum bitmedi. dondurmak zorunda kaldım. şimdi 1 yaşında olum var ve cesaret edemiyorum tekrar üniversiteye dönemeye. türk dili ve edebiyatı bölümünde okudum. ağır bir bölüm. dersleri zor. seni çok iyi anlıyorum. ve sen okuluna dönmeyi başarabilmişsin. senin gibi benden daha güçlü ve şanslı insanları gördükçe imreniyorum. hayranım senin gibi sabırlı ve hayata sorumlulukla bakan insanlara....
aşk aşk aşk... aşk da bir hastalık bence... o konuda hiçbir şey diyemem . çok etkileniyorum ayrılıklara inanmazsın belki ama boğazımda düğümlendi gözyaşlarım yazdıklarını okuyunca... elbet Allah sizi bir yerde birleştirir. bunu sakın unutma...

Genişletmek için tıkla...

Biliyor musun şimdi senin yazdıklarını okuyunca ben de ağladım... Neler yazdığıma baktım, neler yazıldığına baktım, içim titredi.. Beni anladığını biliyorum, ben de benden güçlü insanlara çok imreniyorum. Allah bizi bir yerde birleştirir demek.. İnşallah. Çok sağol ayymme.

granada .!.:

konu çok eski arkadaşlar nerden araştırıp buluyosunuz bunları anlamıyorum kız mezun olmuş hayatını kurmuştur bile...

Genişletmek için tıkla...

Benzer dertler benzer konuları çeker granada, zamanında ben de çok okumuştum benzer konuları. Okulu hala bitiremedim, kuramadığım hayatım bana acı verse de hala çabalıyorum..

Bu kadar evlilik hazırlığı ve mutlu çiftlerin öykülerinin olduğu bir sitede bulunamadım bugüne kadar. Derin acıların üstesinden kolaylıkla gelinemiyor.......

nanelinargile olumsuz dusunme sakin..hepimiz birseyler yasiyoruz.sende suan icin cok uzuluyorsun belki de ileride cok cok mutlu ve guzel hayatin olacak..gecmisi gecmiste birak bugune ve yarinina bak..henuz cok gencsin..okulun oyle yada boyle bitecek omur boyu surmeyecek ya..sonrasin da sen gecmisteki hatalardan dersler alip ileride aynilarini yasamayacaksin..istedigin zamandan gec olacak ama belkide cok saglam ve tsm istedigin gibi olacak hayatin.zehir etme herseyi kendine..

depresyon kulağa şımarık insanların lafıymış gibi geliyor ve insanlar anlamıyor ama gerçekten yaşayanı mahvediyor....kurtulabildiysen ne mutlu...

canım çok geçmiş olsun. en iyi günler seni bekliyor, çünkü sen çok çabaladın ve o günleri hakettin.
ben de bir süredir depresyonda olduğumu farkettim ve tek başıma çözemediğim için dışardan yardım alma yollarını aramaya başladım. ilaç ve ya terapi alacağım fakat terapi nedir, nasıl bir tedavidir ne oluyor hiç bilmiyorum. yardımcı olabilir misin?

Bak ne güzel depresyonu başariyla atlatmişsin artik onunde yepyeni bir hayat var:) okulunu bitireceksin inşallah kendi gucunu iste o zaman hissedeceksin bundan eminim:) ve kitap okumayi sevmende kulturel acidan nasil birikimli biri oldugunu gosterir:) yani demek istedigim maddi gucunude biraz eline alinca gelecek ozguvenle ufuu var ya:))