Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Okula başlayana kadar yanında ben olacağım derdim hep, büyük konuştum ne yazık ki.nasıl bir duygudur tam bilemiyorum ama şimdi işi bıraksanız 1-2 sene sonra zaten kreşe/okula gitmeyecek mi?
İnşallah dediğiniz gibi olur. Benim annem de çalışırdı,benden 2 buçuk yaş ufak kız kardeşime ben bakardım hem de daha okula yeni başlamıştım. Annemize doyamazdık bazen izin bile yapmazdı. Aynı şeyleri kızıma yaşatıyorum,o kadar doluyum ki. Mantıklı yaklaşmaya çalışıyorum,güzel işim var,kızım emin ellerde.Ama ben çöküntüdeyim...kızının geleceğini düşün belki o şekilde rahatlarsın..
şuan çalışıyorsun tamam ama para kazanıyorsun ona iyi imkanlar sunuyorsun..
emekli olunca yada günlerini doldurunca hem maddi hemde manevi açıdan doyacaksın inşallah...
Kızım 2 buçuk yaşında. 11 yıldır atlatamadım demişsiniz ama suçluluk duygusu da var bende. İşten eve gelince ya da haftasonları hep telafi etmeye çalışıyoruz ama yüzüne,gözlerindeki masumiyete baktıkça kendimden nefret ediyorumMerhaba bende çalışan bir anneyim o psikolojiyi ben 11 yıldır tam olarak atlatamadım açıkçası. Ama tabii suçluluk duygusu da duymuyorum kendimi onların geleceği için çalışıyorum, daha iyi koşullarda yaşamaları için ve iyi bir eğitim almaları için çalışıyorum keyfi bırakıp gitmiyorum diye telkin ediyorum. Bir de kızım ortaokula gidiyor, oğlumda bu sene ilkokula başlayacak yani evde olsaydımda ister istemez tam gün yine onların yanında olamayacaktım.
Kızım 2 buçuk yaşında. 11 yıldır atlatamadım demişsiniz ama suçluluk duygusu da var bende. İşten eve gelince ya da haftasonları hep telafi etmeye çalışıyoruz ama yüzüne,gözlerindeki masumiyete baktıkça kendimden nefret ediyorum
Haklısınız, psikolojim bozulmaya başladı zaten. İşe ilk döndüğümde böyle değildim git gide kötü olmaya başladım. Kızım 4.ayında ameliyat da geçirdi,takip ediliyor. Bugün de anneannesi gripten dolayı hastaneye götürdü. Kahrolası annesi işler yoğun diye izin alıp gidemedi.Her şeyin onun iyiliği için olduğunu sık sık kendinize tekrarlayın, böyle düşünmeye devam ederseniz psikolojiniz bozulur ve çocuğunuza o halde de faydalı olamazsınız.
Sizin çocuğunuz var mı? Benim hissettiklerim normal mi sizceBenim annemde cok fazla calisirdi
Haklısınız, psikolojim bozulmaya başladı zaten. İşe ilk döndüğümde böyle değildim git gide kötü olmaya başladım. Kızım 4.ayında ameliyat da geçirdi,takip ediliyor. Bugün de anneannesi gripten dolayı hastaneye götürdü. Kahrolası annesi işler yoğun diye izin alıp gidemedi.
Ceyz :) Sakin ol ve klavyeyi kenara koy :)Kızımı bırakıp işe gelmeye dayanamıyorum.
Çalışan anne psikolojisini atlatamıyorum 1 senedir, dertleşmeye ihtiyacım var
Ceyz :) Sakin ol ve klavyeyi kenara koy :)
İkinci cocuğu yapmayı düşünen memur olmak isteyen Ceyz ol Hayallerine kanalize ol :)
Evet ben de anneyim. Sadece hastayken düşüyorum bu ikileme. Onun dışında onunla gecirdiğim kaliteli saatler bana yetiyor. Doğumdan sonra 4 ay evdeydim ve yapamadım, mutlu bir anne olamadım. Ama simdi doya doya eğleniyorum, onun annesi olurken benliğimi yitirmiyorum. Yani bugün biri gelip sana iki yıl ücretli izin veriyoruz git cocuğuna bak evde otur dese hayır derim :) Öğleden sonra gidebilir miyim diye sorarım amasizde annesiniz bildiğim kadarıyla. bu ikileme düştünüz mü?
hissettikleriniz nelerdi?
Cocugum yok ...Sizin çocuğunuz var mı? Benim hissettiklerim normal mi sizce
eLmayRa bugün dokunsalar ağlayacağım niye beni ağlatıyorsunCeyz :) Sakin ol ve klavyeyi kenara koy :)
İkinci cocuğu yapmayı düşünen memur olmak isteyen Ceyz ol Hayallerine kanalize ol :)
Küçükken anahtarı boynuma bağlardım ki kaybolmasın. Annem kahvaltı hazırlar yere serer,çayı da termosa koyup işe giderdi.Akşama kadar o sofra yerde kalırdı ya da mutfakta tezgahta. Kardeşimle divan altında ateş mi yakmadık,balkonda mermer üzerinde öğretmencilik mi oynamadık.Çoğunu hatırlamıyorum bile o kadar ufakmışız. Gereğinden fazla sorumluluk oluyor doğru, keşke annem kızıma değil de bize bakabilseydi.Kızıma ben bakabilseydim diyorum. Başka bir zaman iyiki ayakları üzerinde durmuş,bize böyle güzel gelecek sunmuş. Ben de annem gibi güçlü bir anne olacağım diyorum... Ama evlenene kadar insan annesini çalıştığı için suçluyor bu bir gerçekbenim annem çalışan bir anneydi. ben de çalışan annenin kızı.
26 yaşındayım o psikolojiyi ikimiz de atlatamadık.
durumum el verirse ben evladımı kendim büyütmek isterim.
tabi anneanne babaanne hala vs bakıyorsa sorun yok.
ama bakıcıydı,yuvaydı, yazları orda burda, bakmak için başka şehre akrabaya göndermeler,sonra eline anahtarı verip bundan sonra tek başına kalcan demeler ( hepsini yaşadım). bunlar çocuğu yıpratıyor açıkçası. gereğinden önce büyütüyor.