Tup bebekle anneyim ben sadece bir kardeşi olsun istedim nasip kısmet çok teşekkür ederim her günumede şükrediyorum rabim olmayanada nasip etsin diye uğur hocada transfer ücreti ne kadar ödediniz
Tup bebekle anneyim ben sadece bir kardeşi olsun istedim nasip kısmet çok teşekkür ederim her günumede şükrediyorum rabim olmayanada nasip etsin diye uğur hocada transfer ücreti ne kadar ödedinizOlur mu öyle şey kırılmadım tabiki kırılmam için birşey söylemediniz kiÇok teşekkür ediyorum aminnn inşaAllah, size ve tüm isteyenlere en yakın zamanda nasip olur ve sewinçlerinize ortak oluruz inşaAllah
.Tup bebekle anneyim ben sadece bir kardeşi olsun istedim nasip kısmet çok teşekkür ederim her günumede şükrediyorum rabim olmayanada nasip etsin diye uğur hocada transfer ücreti ne kadar ödediniz
Aynı durumdayız doğal yoldan bir kızım var sonrası olmayınca bi kardeşi olsun diye bu sürece giriştik. Umarım en yakın zamanda nasip olur evlatlarımızın kardeşi olmasının çnkü insan çok üzülüyor onlara. Hastaneye opu transfer tahlil ücreti bir defa da 105 bin ödedik ama sanırım şuan arttı fiyatlar. Zaten süreci biliyorsnz 250 bin hava da gitti.Tup bebekle anneyim ben sadece bir kardeşi olsun istedim nasip kısmet çok teşekkür ederim her günumede şükrediyorum rabim olmayanada nasip etsin diye uğur hocada transfer ücreti ne kadar ödediniz
Evet estrofem kullanıyordum ama hatırlayamadım ne kadar kullandığımı. Maksimum 6.5 mm olduBenim bu transferim olumlu olmasaydı ameliyat olacaktım sorun sadece kist olursa açıkçası pek etkisi yok diye düşünüyorum, rahim kalınlığı ile alakalı bi problemim yoktu esterofem günde kaç kullanıyorsunz acaba? Rahim için estrofem kullanılıyordu dmıı
Çok teşekkür ederim , Amin inşallahMaşaallah Rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsinÇaresizce bu yazıyı okuyan, tedavilerden yorulmuş herkese anne olmayı nasip etsin
İnşallah Allah nasip ederÇok şükür yavrunuza kavuşmuşsunuz. Benim de çift taraflı çikolata kistim var. Çok korkunç bir tüp bebek tecrübesi yaşadım yazın. Sonra kendimiz deneyelim dedik ama olmadı maalesefönümüzdeki ay tekrar başka bir doktor ile tüp bebeğe başlayacağız. Korkuyorum ama umutsuz değilim. Ben de anne olmak istiyorum hayırlısıyla
Ben günde 6 kullanıyordum transferde de 6 kullandım keseyi görnce 4e düştük sonra 3 şimdi 2 haftaya bırakıyorum sanırım yanlış bilmiyorsam transferden bikaç gün önce 12mm olmuştu. İnşaAllah bir sonraki denemenizde hiçbir problem ile karşılaşmazsınız Allahım cümlemizin yardımcısı olsunEvet estrofem kullanıyordum ama hatırlayamadım ne kadar kullandığımı. Maksimum 6.5 mm oldu
Doktordan gelip bunları okumam rabbimin üzülme demesi eminim o isterse her şey olur o istedi oldu seninki inşallah bende oldu diye yazarım burayaUmutla Başlayan Yol
Anne olma isteği… Kadın yüreğinin en derininden doğan, bazen sessiz, bazen yakıcı bir dua.
Benim için bu istek bir sabah aniden değil; yavaş yavaş, içimde kök salarak büyüdü. Her yeni gün “belki bu ay olur” diye başlayan umutlarla, sonra hüzünle biten gecelere dönüştü.
O dönem Kadınlar Kulübü’ne çok girerdim. Her hikâyeyi içime çeker gibi okurdum; bazen gözlerim dolu dolu, bazen kalbim kıpır kıpır. Bir kadının “pozitifim” diye yazdığı mesaj bile bana günlerce umut verirdi. “Bir gün ben de o satırları yazabilir miyim acaba?” diye fısıldardım içimden.
O kadar çok deneme, o kadar çok sabır… İnsan bazen güçlü kalmaya çalışırken aslında içten içe ne kadar yorgun düştüğünü fark etmiyor. Ama her yeni gün, yine de içimde minicik bir ses “bir gün olacak” diyordu. İşte o ses hiç susmadı.
Sınavlı Günler
Anne olma yolculuğumun başında her şey karışık ama umut doluydu. Ancak süreç ilerledikçe her kontrolde yeni bir engel çıktı karşıma.
İlk olarak çikolata kistim olduğunu öğrendim. Ardından çocuk denemelerimiz sonuç vermeyince polip tespit edildi. Doktorum polipin gebeliğe engel olabileceğini söyledi ve ameliyat olmam gerekti. Ameliyat sırasında rahmimde hafif bir arkuat (kalp şeklinde) yapı olduğunu fark ettiler ve onu da düzelttiler.
Bu operasyonlardan sonra bir süre daha doğal yollarla denedik ama sonuç değişmedi.
Eşim de tahlil verdi; sperm sayısında düşüklük saptandı. Vitamin tedavisi başlandı ama beklenen etkiyi göstermedi.
Sonrasında rahim filmi çekildi ve bir tüpümde tıkanıklık olduğu ortaya çıktı.
O an gerçekten içimden bir şey koptu. Çünkü artık tablo netti: hem bende hem eşimde birden fazla engel vardı.
Ama “bitti” demedim.
Aksine o gün “bu işi artık uzmanına emanet etme zamanı” dedim ve Şişli Memorial Hastanesi’ne gittim.
Orada Prof.Dr. Semra Kahraman beni çok detaylı muayene etti, her şeyi açık açık anlattı:
Muayeneden çıktığımda hem hüzünlü hem kararlıydım. Artık yolumu seçmiştim: tüp bebek tedavisi.
- Tıkalı tüpün alınması gerektiğini, aksi takdirde enfeksiyonun rahim içine akıp embriyonun tutunmasını engelleyeceğini,
- Çikolata kistinin doğurganlığı azaltabileceğini,
- En iyi spermin seçilmesinin önemini…
Tüp Bebek Süreci
İlk muayeneden iki ay sonra, 2024 Temmuz ayında tedaviye başlamaya karar verdim.
Süreç; yumurta geliştirme → yumurta toplama → rahmi dinlendirme → transfer aşamalarından oluşuyordu.
Yaklaşık 15–20 gün süren hormon tedavisi boyunca hem vücudumun hem kalbimin bu kadar güçlü olabileceğini o günlerde fark ettim.
Yumurta toplama günü geldiğinde içimde hem korku hem de tarifsiz bir umut vardı.
Toplanan yumurtalar laboratuvarda döllendi, 5. güne ulaşan embriyolarım oldu.
Genetik test (PGT) yaptırdık ve sonuçlarımız çok şükür olumluydu.
Bu embriyolar dondurularak saklandı.
Ardından sıra geldi en kritik aşamaya: ameliyatlara.
İlki, laparoskopik tüp ameliyatıydı. Şişen tüp alındı; çünkü içindeki sıvı rahim içine akarak embriyonun tutunmasına engel olabiliyordu.
Diğer tüpte de çikolata kistleri görüldü; o da alınmak zorunda kaldı.
İkinci işlemde, daha önce düzeltme yapılan rahim içi şekil bozukluğu yeniden ele alındı.
Kalp şeklindeki rahim yeniden biçimlendirildi, iç duvarı armut formuna getirildi.
Ayrıca var olan çikolata kistlerinin içi boşaltıldı ve rahim içi temizlendi.
Ameliyattan iki ay sonra kontrolde rahim görüntüsünün armut gibi düzgün görünmesiyle ağladım.
Yıllar sonra ilk defa bedenimin hazır olduğunu hissettim.
Ve 23 Ocak 2025’te embriyo transferim yapıldı.
Ekranda embriyomun yerleştiğini gördüğüm an içimden sadece bir cümle geçti:
“İşte bu benim mucizem.”
Mucizenin Haberi ve Hamilelik Süreci
1 Şubat 2025 sabahı hamile olduğumu öğrendim. Gözyaşlarım süzülürken içimden defalarca “şükürler olsun” dedim.
Ama sevinçle birlikte yepyeni bir dönem başladı: koruma süreci.
İlk betam düzenli arttı; her 2 günde bir beta takibi yapıldı.
Fakat 6. haftaya girerken hiç beklemediğim bir anda kanamam başladı.
O an kalbim duracak gibiydi.
Doktor “gebelik kesesi yerinde, ama çok dikkat etmemiz gerekiyor” dedi.
Yaklaşık 1,5–2 ay boyunca evde dinlendim.
Her gün düşük önleyici ilaçlar ve iğneler kullandım.
O dönem hem fiziksel hem ruhsal olarak yıpratıcıydı ama tek bir düşünceyle yaşadım:
“Ne olursa olsun, onu tutacağım.”
Zamanla her kontrol biraz daha umut getirdi.
Haftalar ilerledikçe kalp atışlarını duydum — o ses, dünyadaki en mucizevi sesti.
Gebeliğim hassas ilerledi; 34. haftada yeniden ufak bir sıkıntı yaşadık, bebeğin kilo alımı azaldı.
Ama güçlüydü.
Ve 37 hafta + 5 gün’de sağ salim dünyaya geldi.
Bugün bunları yazarken o minik mucizem yanımda uyuyor.
Yolum kolay olmadı ama her adımı, her gözyaşı, her korku buna değdi..
Son olarak bu satırları okuyan her kadına:
Biliyorum, sabır zor.
Ama unutma — mucizeler kolay gelmez.
Her gözyaşının, her dualı gecenin, her “acaba”nın sonunda seni bekleyen bir ışık var.
Ben bir zamanlar umudu azalan ama mucizesine kavuşan bir anneyim.
Eğer sen de şu anda bekliyorsan, bil ki yalnız değilsin.
Bir gün sen de “oldu” diyeceksin.
İnşallah en kısa zamanda senin de güzel haberini alırızDoktordan gelip bunları okumam rabbimin üzülme demesi eminim o isterse her şey olur o istedi oldu seninki inşallah bende oldu diye yazarım buraya
Merhaba çikolata kistiniz mi var sizin deHer şey o kadar zor ki. Sizin için çok sevindim ama artık bu yazıları okumak bile insana umut vermiyor bir noktadan sonra. Başarısızlıklar sebepsiz yere hak edilmeyen yere yaşanan hayal kırıklıkları. İnsan o kadar yoruluyor ki. Bazen avm de dolaşırken bir bebekle göz göze geliyor insan ve oturup hüngür hüngür ağlamak istiyor. Bazen o bebek mağazalarına girmek istiyor insan ama kendine daha fazla acı vermemek için girmiyor. Bu ay tam 4 tane gebelik haberi aldım akrabalarımdan ve küçük gördüğüm için söylemiyorum ama hiçbiri bizim gibi birbirine aşık değil bizim kadar birbirine bağlı bir aile değil. Bunca sene de onca acı yaşadım ben hep insanlardan güzel dualar aldım. Ama neden? Neden? İnsanın ilahi karmaya da inancı kalmıyor. İç dökme gibi oldu özür dilerim ama ağlayarak okudum. Siz kavuşmuşsunuz Allah nazarlardan sakınsın. Sağlıklı ve huzurlu bir şekilde büyüsün yavrum.
Aynı sıkıntıları yaşamışız bende Şişli memorialde bebeklerime kavuştum tebrik ediyorum sağlıkla büyütün yavrunuzuUmutla Başlayan Yol
Anne olma isteği… Kadın yüreğinin en derininden doğan, bazen sessiz, bazen yakıcı bir dua.
Benim için bu istek bir sabah aniden değil; yavaş yavaş, içimde kök salarak büyüdü. Her yeni gün “belki bu ay olur” diye başlayan umutlarla, sonra hüzünle biten gecelere dönüştü.
O dönem Kadınlar Kulübü’ne çok girerdim. Her hikâyeyi içime çeker gibi okurdum; bazen gözlerim dolu dolu, bazen kalbim kıpır kıpır. Bir kadının “pozitifim” diye yazdığı mesaj bile bana günlerce umut verirdi. “Bir gün ben de o satırları yazabilir miyim acaba?” diye fısıldardım içimden.
O kadar çok deneme, o kadar çok sabır… İnsan bazen güçlü kalmaya çalışırken aslında içten içe ne kadar yorgun düştüğünü fark etmiyor. Ama her yeni gün, yine de içimde minicik bir ses “bir gün olacak” diyordu. İşte o ses hiç susmadı.
Sınavlı Günler
Anne olma yolculuğumun başında her şey karışık ama umut doluydu. Ancak süreç ilerledikçe her kontrolde yeni bir engel çıktı karşıma.
İlk olarak çikolata kistim olduğunu öğrendim. Ardından çocuk denemelerimiz sonuç vermeyince polip tespit edildi. Doktorum polipin gebeliğe engel olabileceğini söyledi ve ameliyat olmam gerekti. Ameliyat sırasında rahmimde hafif bir arkuat (kalp şeklinde) yapı olduğunu fark ettiler ve onu da düzelttiler.
Bu operasyonlardan sonra bir süre daha doğal yollarla denedik ama sonuç değişmedi.
Eşim de tahlil verdi; sperm sayısında düşüklük saptandı. Vitamin tedavisi başlandı ama beklenen etkiyi göstermedi.
Sonrasında rahim filmi çekildi ve bir tüpümde tıkanıklık olduğu ortaya çıktı.
O an gerçekten içimden bir şey koptu. Çünkü artık tablo netti: hem bende hem eşimde birden fazla engel vardı.
Ama “bitti” demedim.
Aksine o gün “bu işi artık uzmanına emanet etme zamanı” dedim ve Şişli Memorial Hastanesi’ne gittim.
Orada Prof.Dr. Semra Kahraman beni çok detaylı muayene etti, her şeyi açık açık anlattı:
Muayeneden çıktığımda hem hüzünlü hem kararlıydım. Artık yolumu seçmiştim: tüp bebek tedavisi.
- Tıkalı tüpün alınması gerektiğini, aksi takdirde enfeksiyonun rahim içine akıp embriyonun tutunmasını engelleyeceğini,
- Çikolata kistinin doğurganlığı azaltabileceğini,
- En iyi spermin seçilmesinin önemini…
Tüp Bebek Süreci
İlk muayeneden iki ay sonra, 2024 Temmuz ayında tedaviye başlamaya karar verdim.
Süreç; yumurta geliştirme → yumurta toplama → rahmi dinlendirme → transfer aşamalarından oluşuyordu.
Yaklaşık 15–20 gün süren hormon tedavisi boyunca hem vücudumun hem kalbimin bu kadar güçlü olabileceğini o günlerde fark ettim.
Yumurta toplama günü geldiğinde içimde hem korku hem de tarifsiz bir umut vardı.
Toplanan yumurtalar laboratuvarda döllendi, 5. güne ulaşan embriyolarım oldu.
Genetik test (PGT) yaptırdık ve sonuçlarımız çok şükür olumluydu.
Bu embriyolar dondurularak saklandı.
Ardından sıra geldi en kritik aşamaya: ameliyatlara.
İlki, laparoskopik tüp ameliyatıydı. Şişen tüp alındı; çünkü içindeki sıvı rahim içine akarak embriyonun tutunmasına engel olabiliyordu.
Diğer tüpte de çikolata kistleri görüldü; o da alınmak zorunda kaldı.
İkinci işlemde, daha önce düzeltme yapılan rahim içi şekil bozukluğu yeniden ele alındı.
Kalp şeklindeki rahim yeniden biçimlendirildi, iç duvarı armut formuna getirildi.
Ayrıca var olan çikolata kistlerinin içi boşaltıldı ve rahim içi temizlendi.
Ameliyattan iki ay sonra kontrolde rahim görüntüsünün armut gibi düzgün görünmesiyle ağladım.
Yıllar sonra ilk defa bedenimin hazır olduğunu hissettim.
Ve 23 Ocak 2025’te embriyo transferim yapıldı.
Ekranda embriyomun yerleştiğini gördüğüm an içimden sadece bir cümle geçti:
“İşte bu benim mucizem.”
Mucizenin Haberi ve Hamilelik Süreci
1 Şubat 2025 sabahı hamile olduğumu öğrendim. Gözyaşlarım süzülürken içimden defalarca “şükürler olsun” dedim.
Ama sevinçle birlikte yepyeni bir dönem başladı: koruma süreci.
İlk betam düzenli arttı; her 2 günde bir beta takibi yapıldı.
Fakat 6. haftaya girerken hiç beklemediğim bir anda kanamam başladı.
O an kalbim duracak gibiydi.
Doktor “gebelik kesesi yerinde, ama çok dikkat etmemiz gerekiyor” dedi.
Yaklaşık 1,5–2 ay boyunca evde dinlendim.
Her gün düşük önleyici ilaçlar ve iğneler kullandım.
O dönem hem fiziksel hem ruhsal olarak yıpratıcıydı ama tek bir düşünceyle yaşadım:
“Ne olursa olsun, onu tutacağım.”
Zamanla her kontrol biraz daha umut getirdi.
Haftalar ilerledikçe kalp atışlarını duydum — o ses, dünyadaki en mucizevi sesti.
Gebeliğim hassas ilerledi; 34. haftada yeniden ufak bir sıkıntı yaşadık, bebeğin kilo alımı azaldı.
Ama güçlüydü.
Ve 37 hafta + 5 gün’de sağ salim dünyaya geldi.
Bugün bunları yazarken o minik mucizem yanımda uyuyor.
Yolum kolay olmadı ama her adımı, her gözyaşı, her korku buna değdi..
Son olarak bu satırları okuyan her kadına:
Biliyorum, sabır zor.
Ama unutma — mucizeler kolay gelmez.
Her gözyaşının, her dualı gecenin, her “acaba”nın sonunda seni bekleyen bir ışık var.
Ben bir zamanlar umudu azalan ama mucizesine kavuşan bir anneyim.
Eğer sen de şu anda bekliyorsan, bil ki yalnız değilsin.
Bir gün sen de “oldu” diyeceksin.
Yok canım erkek infertilitesi var bende perde vardı alındı hafif pcos var sadeceMerhaba çikolata kistiniz mi var sizin de
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?