doğmamış bebeğimi kıskanıyorum

pembesu

sağlıkla gel miniğim
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2013
2.322
3.501
İyi geceler hanımlar
Dünya kadınlar günümüz kutlu olsun...

Bu seferki derdim tatlı dert ama inanın boğazım düğüm düğüm...
bebeğimin kısa süre sonra içimde değil koynumda olacak inşallah..
Çok az zamanımız kaldı aynı bedende..
tekmelerini hıckırıklarını dönüşlerini herşeyini özlicem.. ikimize ait olan bu hayatı artık herkesle paylaşmak zorundayım.. inanın daha şimdiden kıskanıyorum.. lohusalıkta insanları kırmaktan incitmekten korkuyorum çünkü gerçekten şimdiden bile kimse dokunsun istemiyorum..
Kendi annem babam bile neden bu kadar heyecanlı diye tribe girdiğim oluyor.. nolur bana normal bizde yaşadık ama korkma geçti deyin..
kardeşim kaynım kayınvalidem annem babaam herkes onu bekliyor herkes hayatı durdurdu sanki onun gelişi ile yeniden devam edecek gibi...

İlk çocuk ilk torun herkesin ilki eşim ve benimde öyle.. ne kadar istediğimi hatırlayanlarınız vardır şimdi bende buruk bi hafta.. korkuyorum çıkmasından sanki elimden alacaklar gibi saçma sapan düşünceler içindeyim..

Sırf benden önce kimse dokunmasın aevmesin diye doktorun sezeryan yapsak daha iyi olur önerisini red ettim sırf içimdeki bu kıskançlıktan..
Ya emmezse ya benim kucağımda değil başkasında susarsa ya kokumu tanımazsa...

Kafamda sürekli olmayacak şeyler kurup uykusuz kalıyorum kendimi strese sokuyorum...
Allah isteyen herkese nasip etsin burada çok sıkıntı çeken arkadaşlarımız var biliyorum dert mi bu diyeceksiniz ama kıskançlık şimdiden böyle hissettiriyor bana doğumdan sınea çevremdekileri böyle bi düşünceden dolayı kaybetmek yıpratmak istemiyorum...

Biri kucağına aldığında ver diye bagırıp cagırmak istemiyorum ama kendimi biraz tanıyorsam herkesi bunaltcam eşim bile eliyle severken ona biraz fazla vurunca bozuluyorum en çok beni sevsin sadece bende huzur bulsun istiyorum... nolur bana güzel şeyler söyleyin geçecek hepimiz böyle hissettik sabret deyin...

Geçer dimi bu kıskançlık.. ?

Bu arada tekrar tekrar Allah isteyen herkese anne olmayı bu duyguları yaşamayı nasip etsin daha karnımdayken böylesine bir özlem ve sevgi besliyorsam doğduktan somra neler hissederim hiç kestiremiyorum...
 
Geçer inşallah ama sen yinede bunların normal olmadığını bil ve bu düşüncelerin ilerlemesine izin verme.

Bi akrabamız çocuk uyuyo falan diye bi türlü sevdirtmezdi kucağımıza almak istesek emziricem falan derdi ama biz gariplik sezmedik.
Gel zaman git zaman o zamanlar dokunan almak isteyen herkesi boğmak istiyordum babası bile kucağına alsın istemiyordum dedi ve ne kadar yanlış olduğunu anladığında anlattı bunları.

Lohusa depresyonu diye bişey var, ikisi birbirini katmerlemesin dikkat et tamammı canım :)

Allah hayırlı Doğum nasip etsin sağlıkla kucağına alman dileğiyle:)
 
Benim çevrede de hep azıcık baksan da ben şunu yapsam diyenler olduğu için geçeceğini düşünüyorum :KK48:

Sağlıkla kucağınıza alın inşallah. Şimdiden endişelenmeyin zamana bırakın herşeyi ama zaten yenidoğan bebeği de kucaktan kucağa gezdirip öpmeye falan gerek Yok. Beşiğinden bakıp sevsinler siz yardım isteyene kadar.
 
Rahatla sekerim kimseyi senden daha fazla sevemez fitrata uygun degil bu kiskancliginda gider cünkü bebeginin sana ihtiyaci var baskalari o ihtiyaclari karsilayamaz herkeste olan biseydir diye düsünüyorum bendede olmustu ama cadi simdi beni hic birakmiyo baslalari ne kdar severse sevsin...
Rabbim hayirlisiyla kucagina almayi nasip etsin
 
Geçer canim. Bütün gece uyumamış olursun da herkesin gözüne bakarsın, biri baksada 5 dk uyusam diye.
Senden daha çok kimseyi istemez korkma.
Bizim bir akraba kimseye vermedi çocuk büyüdü daha kalabalıga girerken çığlık atıyor girmiyecem diye. Yani her şeyde olduğu gibi korumanında fazlası zarar canim.
 
Ahh tatlim bu kiskancliklar kismende olsa bendede var. Çocuğumu kimsenin kucagina almasini istemiorum. Önceden boyle düşünenleri kinardim. Ama geçici bir durum olduğunu düşünüyorum
 
Valla evli değilim, çocuğumun olma ihtimaline nerden baksam en az 5-10 sene var. Ama ben bile şimdiden kara kara düşünürüm benim bebeğim olsa nasıl paylaşırım dokunmaya kıyamam diye. Hatta ya çocuğum babasını benden daha çok severse diye bir gün oturup ağlamıştım :KK70:
O yüzden sizinki de çok normaldir bence :dondurma:
Sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin Allah :nazar:
 
Ayni sorun bende de var ya demek ki çoğu kişi de oluyor..Bende ya hasta olursa ya biri çok operse ya bana sormadan yatağından alırlarsa diye düşünüyorum psikopat miyim neyim anlamadim ama geçer diye düşünüyorum :KK70:
 
3aylik anneyim.. ve ben de sizin gibiydim.hala da oyleyim.. bi yere gitsek o bakislar beni sinirlendiriyor cocugumu sevmelerine bozuluyorum sanki. Bi de bizimki yeni yeni etrafa gulmeye falan basladi. Birine gulse etse cok fena kiskaniyorum. Bebegimi millet nazardancatlatcak diye de endiseleniyorum.. off bilmiyorum. Sanki o benim.ozelim ve onu saklamak korumak istiyorum. Bakislardan,hatta beyinlerden gecen dusuncelerden bile... karmasik bisey..
 
Ayrica esim onla ilgilenirken bile bazen tahammul edemiyorum sanki. Dokunsa oyle niye dokundun falan diuorum,sesini cok yuksek cikartma cocuk korkuyo diyorum. Kolunu oyle tutma boynuna dikkat et bingildagi var orda hantal hantal sevme vs vs.. cok karisiyorum..
 
Yani ama şu da var kimsenin sevememesi de üzücü olabilir..Babası sevmiyor kayınvalideniz sevmiyor anneniz benimsemiyor falan bu şekilde düşününce o da tuhaf geliyor insana..sevmeleri daha iyi gibi :)
 
Bn hamile bile degilim ama o duygu bndede var dusunince bebegim oldugunu kisknclik icine griyorum daha olmadan bu dusunce bni bunaltiyor:/
 
Bu düşüncelerin yersiz olduğunun farkındasın sende. Sadece hormon kaynaklı ✨❤️ Sakin ol minnağını bekle hem herkes onu sevdikçe sende mutlu olacaksın senin parçan o herkes bunun farkında ✨
 
İyi geceler hanımlar
Dünya kadınlar günümüz kutlu olsun...

Bu seferki derdim tatlı dert ama inanın boğazım düğüm düğüm...
bebeğimin kısa süre sonra içimde değil koynumda olacak inşallah..
Çok az zamanımız kaldı aynı bedende..
tekmelerini hıckırıklarını dönüşlerini herşeyini özlicem.. ikimize ait olan bu hayatı artık herkesle paylaşmak zorundayım.. inanın daha şimdiden kıskanıyorum.. lohusalıkta insanları kırmaktan incitmekten korkuyorum çünkü gerçekten şimdiden bile kimse dokunsun istemiyorum..
Kendi annem babam bile neden bu kadar heyecanlı diye tribe girdiğim oluyor.. nolur bana normal bizde yaşadık ama korkma geçti deyin..
kardeşim kaynım kayınvalidem annem babaam herkes onu bekliyor herkes hayatı durdurdu sanki onun gelişi ile yeniden devam edecek gibi...

İlk çocuk ilk torun herkesin ilki eşim ve benimde öyle.. ne kadar istediğimi hatırlayanlarınız vardır şimdi bende buruk bi hafta.. korkuyorum çıkmasından sanki elimden alacaklar gibi saçma sapan düşünceler içindeyim..

Sırf benden önce kimse dokunmasın aevmesin diye doktorun sezeryan yapsak daha iyi olur önerisini red ettim sırf içimdeki bu kıskançlıktan..
Ya emmezse ya benim kucağımda değil başkasında susarsa ya kokumu tanımazsa...

Kafamda sürekli olmayacak şeyler kurup uykusuz kalıyorum kendimi strese sokuyorum...
Allah isteyen herkese nasip etsin burada çok sıkıntı çeken arkadaşlarımız var biliyorum dert mi bu diyeceksiniz ama kıskançlık şimdiden böyle hissettiriyor bana doğumdan sınea çevremdekileri böyle bi düşünceden dolayı kaybetmek yıpratmak istemiyorum...

Biri kucağına aldığında ver diye bagırıp cagırmak istemiyorum ama kendimi biraz tanıyorsam herkesi bunaltcam eşim bile eliyle severken ona biraz fazla vurunca bozuluyorum en çok beni sevsin sadece bende huzur bulsun istiyorum... nolur bana güzel şeyler söyleyin geçecek hepimiz böyle hissettik sabret deyin...

Geçer dimi bu kıskançlık.. ?

Bu arada tekrar tekrar Allah isteyen herkese anne olmayı bu duyguları yaşamayı nasip etsin daha karnımdayken böylesine bir özlem ve sevgi besliyorsam doğduktan somra neler hissederim hiç kestiremiyorum...


Ahh ah. Daha 2 yıl önce yengem doğum yaptığında çocuğu hepimizden fazla sakındığı için kızıyordum. Çocuğu kim alsa suratı asılıyordu. Daha doğurmadım ama şimdi yengemi nasıl anlıyorum bir bilseniz. Bir de son 2 gündür pıt pıt hareketlerini hissetmeye başladım yavrumun. İnanın gün boyu elim karnımda sadece onu düşünüyorum. Ben de şimdiden kıskanıyorumm. Doğumumda kaynanam gelecek yardıma. İlk başta hoşuma bile gitmişti ama şimdi gelmesini bebeğime dokunmasını istemiyorum her şeyini ben yapayım istiyorumm. Seni çok iyi anlıyorum. Ama lohusalığın geçince kıskançlıklar da azalacaktır büyük oranda. Lohusalığın geçene kadar idare etsinler sıkmasınlar fazla. Umarım beni de sıkmazlar. Bir de bugün forumda torununu kendi bebeğiymiş gibi aşırı sahiplenen emzirmeye kalkışan kaynanaları okudum iyice pimpiriklendimm. :KK43:
 
Ben de dogumdan once bebegime hep kendim bakicam diyordum. Daha dogar dogmaz altinin alinmasi, gazinin cikarilmasi, banyosu, vs bakimlari yapildikca yukumun ne kadar hafifledigini farkettim. Ohh butun isleri bitiyor bana da sevmesi kaliyor :anne:
 
Bende suan olusmadi bunlar:) hatta ben sevdigim insanlarin bebegimi sevmesini onunla oyun oynamasini bebegiminde onlarin kucaginda aglamamasini hatta hic kimseye karsi yabancilik cekmemesini istiyorum esime de duskun olsun baba baba pesinden ayrilmasin veriyim baksin ilgilensin falan diye hayal ediyorum hep:)) normalde sevdiklerinize karsi asiri kiskancmisiniz boyle onlarinda baskalariyla samimi olmasindan rahatsizlik duyuyormusunuz
 
X