benim de çok sevdiğim, değer verdiğim bir arkadaşım vardı. sizin gibi çok ilgiliydi, beni çok severdi. mesaj attığında aradığında geç dönersem alınır soğuk yapardı. beni doğumgünümde çok şık bir restoranda alkollü bir yemeğe götürmüştü, onun doğumgününde ben antibiyotik kullandığım için “alkollü bir yere gitmesek” dediğim için alınıp küsüp buluşmayı iptal etmişti falan. bu tripleri, arkadaşlıktan çok fazla şey beklemesi, benim için bir şey yapıyorsa mutlaka birebir karşılık beklemesi ve hayalindeki karşılığı alamazsa küsmesi beni yordu ve ben hayatımdan çıkardım kendisini çok sevsem de. zaten hayat zor, arkadaşlık daha kolay olmalı. siz onun size olan sevgisinden eminseniz aramış aramamış umursamayın. 10 senelik başka bir arkadaşım daha var, ayrı şehirlerdeyiz bazen her gün konuşuruz bazen ayda bir, bazen ararım açmaz bazen o mesaj atar ben dönmem. daha birbirimize hiç gücenmedik, hala bir sorunum olsa ilk ona anlatabileceğimi biliyorum. belki sizin arkadaşınız da benim gibi daha spontane, daha kolay, daha az sorumluluk gerektiren bir arkadaşlık istiyordur.
tabi hiç arayıp sormuyorsa siz de salın, kimsenin keyfini beklemek zorunda değilsiniz. ama yine de sırf bir mesajınıza cevap vermedi diye “dostluğun yalanmış” triplerine girmeyin derim ben.
