- 12 Kasım 2009
- 1.191
- 146
- 173
- Konu Sahibi minik_kelebek
- #13.421
Geçecek inşallah ve o dilediğimiz aylar gelecek bi bakıcaz bu forumdaki herkesle beraber bebeklerimizi konuşacağız. Ben daha iyiyim.Dediğin gibi bazen psikolojik olarak kötü hissettiğim anlarım oluyor bi kendimi dinliyorum herşeyden bir sebeb çıkarıyorum bazen kendimi suçluyorum kendime zaman ayırmadığım dinlenmediğim için kızıyorum , ama sonra birden takdir diyorum.Sonuçta inanan insanlarız muhakkak rabbimizin bizden daha çok bizi sevdiğini ve düşündüğünü düşünüyorum. Muhakkak ki hayır vardır diyorum. Tek sorunum hiç dinlenememek. İşyerimde muhasebe kısmında tekim ve sadece muhasebe de değil işim bu yüzden düşük yaptıktan 1 gün sonra işe geldim. Maliye ile ilgili bi mahkeme işleri var şirketin çok yoğun tempo çalışıyoruz. Eşimin annesi vefat etti birde o sarstı tabi. Eşimin ailesi Erzurum da ben gidemedim cenazeye eşim gitti.Şu anda o benden daha hassas olduğu için ona da çok yansıtmamaya çalışıyorum yoğun bakımda sağlık memuru olduğundanmıdır nedir bilmem ama en ufak biyerim ağrıyo desem hemen bi telaşa kapılıyor. Böyle yani ama ben çok umutluyum rabbim birkere verdiyse yine verecek hepimize.
He birde karar aldım kendi çapımda:)) Eğer tekrar o duyguyu yaşarsam ilk 3 ay sadece burada paylaşıcam kimseye söylemeyeceğim.Çünkü düşük yaptığımı bilmeden arayan arkadaşlarım bebiş nasıl diye sorduklarında hem o anlara geri dönüyorum hemde onları çok üzüyorum o anda .
Canım ben bu gebelikte de kimseyle paylaşamıştım ancak eşim maalesef dayanamadı ve ailelere vs. söyledi. Rapor alıp işe gitmeyince, bazı kişilerde düşükte duydu maalesef.Ama bu süreçte ailelerin üzüntüleri ve benim üzerime düşmeleri beni daha fazla yordu ve boğdu desem yeridir.Raporlu olduğumu ailelere söylemedim yoksa sürekli gelirlerdi ve psikolojim daha kötü olurdu.
inşallah yeniden ama bu sefer sağlıklı olarak bu duyguları en kısa sürede yaşarız...