• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Düşüncelerinizi bekliyorum

Evli değilim ama bu bıkkınlığın sebebi evliliginde mutlu olmaman olabilir mi yani insan sevdigiyle evli huzurluysa bunlar gözüne batmaz gibi geliyo bana ama mutsuzsa herşey yük gibi olur insana eğer böyle bi durum yoksa gecici biseydir alisirsin bence zamanla sonucta orasi senin evin
 
:KK9:
yalnız yaşadığınızı düşünün..
kendiniz için ne yapardınız?
ev işi yemek gözünüzde büyütmeyin bunları. pratik olmaya çalışın.

ben böyle konuları çok seviyorum.
evlendiğimde yeni bir ev, seçtiğimiz eşyalar, annemin yaptığı değil istediğim yemekler...
bunlar bana çok cazip geliyordu. evi temizlemekten keyif alıyordum.
düğünden sonra sadece 1 hafta izin kullanıp işime döndüm.
ilk yıl hiç yardımcı almadım. eşim cumartesi çalışıyordu öğlene kadar.
biz sabah birlikte kalkıp kahvaltı yapıyorduk ben süpür sil toz al banyoları temizle işini yapıyordum.
o gelene kadar hazırlanıyordum, biraz kitap dergi karıştırıyordum. çıkıyorduk, ailelerimize gidiyorduk bazen, arkadaşlarımızla buluşuyorduk, geziyorduk..

evde her şeyin bir yeri var. ortalıkta pek bir şey yoktur bende.
her şeyi zamanında yerine yerleştirmişsem zaten ev dağılmaz.
çok aksesuar seven biri de değilim.
çamaşır yıkama serme ütüleme işini hafta içi yapıyordum. (hala da öyle yaparım, ütüyü hep kendim yaptım)
buzdolabını alışveriş yapmadan önce toplar silerdim.
mutfağı pazar kahvaltı sonrası tamamen elden geçirirdim. tezgah, ocak,dolap kapakları...
hafta içi klozetleri yatmadan önce fırçalardım beş dakika

ev genel olarak derli toplu olduğu için sürekli büyük temizlik yapmazdım.
mesela eşimin akşam işi uzayacaksa veya yemek yiyip gelecekse diyelim kapıları silerdim. 15 günde bazen ayda bir olurdu bu.
camları oda oda silerdim..

yemekte ilk zamanlar biraz zorlandım.
sonra bir gün tavuk bir gün kuru fasulye veya nohut, bir gün soslu makarna/börek/kendi yaptığım pizza gibi hamur işi, bir gün kıymalı bir yemek köfte veya kebap gibi, bir gün sebze yemeği böyle bir düzen oluşturmuştum.
hafta sonları genelde dışarıda veya ailelerde yerdik.

e tabi her gün enerji dolu bir şekilde işten eve koşup "oley temizlik yapacağım" demiyordum.
bazen çekip yorganı uyumak istiyordum.
bazen tv başında oturmak istiyordum.
ama genel düzeni de çok aksatmıyordum..

şimdi iki çocuk var, evde küçüğe bakıcı bakıyor.
onun düzeni var biraz, kendini rahat hissetsin diye çok karışmıyorum.
arada aile toplantısı, vs gibi bir şey olacaksa, yardımcı alıyorum. arkadaşlarla dışarıda görüşüyoruz:)
bakıcımız destek oluyor sağolsun. en azından derli toplu bir ev bırakıyor bana.
 
Tek olmadığımı görmek büyük rahatlık verdi .artık kendimi yargılar oldum ben mi acayibim diye .ama sevilmiyorsa sevilmiyor işte herkes her kadın ev işi sevecek tek başına yüklenmek isteyebilecek kadar kendinden verici olamayabiliyor.benim eşimde konuşmalarında beni teskin edici olsa yaralarımı tırmalamasa bukadr olacağımı düşünmüyorum da .yok işte.

Çalışıyordum ayrıldım 3-5 aylığına .tekrar uygun bir işte çalışmak istiyorum inşallah.

Çalıştığınız dönemde eşiniz size yardımcı olmak zorunda. Ama çalışmıyorsanız bence etrafı dağıtmaması, üstünden çıkanları toplaması vb işler dışında eşinizden iş beklemeniz hakkaniyetli değil.

İki kişisiniz, çocuk yok. Düzenli olduktan sonra altından kalkılamayacak bir yük değil. Kafanızda biraz abartmışsınız gibi, yaralarım falan diyorsunuz. Tek de olsanız temizlik ve yemek gibi temel ihtiyaçlarınızı karşılamak zorunda kalacaktınız. Belki siz bu kadar şikayetçi olduğunuz için eşiniz size destek olmuyordur.
 
Evli değilim ama bu bıkkınlığın sebebi evliliginde mutlu olmaman olabilir mi yani insan sevdigiyle evli huzurluysa bunlar gözüne batmaz gibi geliyo bana ama mutsuzsa herşey yük gibi olur insana eğer böyle bi durum yoksa gecici biseydir alisirsin bence zamanla sonucta orasi senin evin
Katılıyorum .mutlu değilim evliliği gözümde fazla büyütmüşüm
 
5 aylık evliyim tabi arada kötü hissettiğim alışamadığım oluyor ama geçiyor sonra tabi hep güzel geçicek diye de bişey yok evlilik güzel ya heleki eşin anlayışlı biriyse :KK68:çok şükür bu zamana kadar ne istediysem hayır demedi inşallah böyle devam eder:oops:
Bence sende bu psikolojiden çık herşeyi daha güzel görmeye yapmaya başla o zaman daha iyi hissedersin kötü düşünsen zaten olmaz ki hayat öyle geçmez.
 
Eşinizden daha çok yardım isteyin. Sorumluluk almasını isteyin. Tek başınıza altından kalkamadığınızı, düzen oturtmakta zorlandığınızı söyleyin.
Ama bunları sakince yapın. Krizler geçirmenin kimseye faydası olmaz şu aşamada.

Herkesin yapabileceği iş kapasitesi farklı. Şimdi bir üye gelir onlar da iş mi ben şu kadar zamanda bütün evi temizlerim der. Öteki ben yapamıyorum der.

Ben evlenince çok bocalama yaşamadım ama çalıştığım için her haftasonumu ev işine ayırmayı sıkıcı bulmaya başlamıştım. Ki benim eşim de baya yardımcıdır. İnsan zamanla alışıyor.
Ama kalkıp da makineye çamaşır atılacak mı düşünmez. Evi süpürmek o an şartmıdır görmez. Benim harekete geçirmem gerekir.
Eliniz pratikleştikçe alışacaksınız emin olun.
 
Son düzenleme:
Back
X