Herkese empati kurmayın kura kura bir gün kimseye guvenemezsiniz empati duygunuz da kalmaz.Artık kimseyi anlamak istemiyorum. Sırf bu yüzden bana kötülük yapanları affediyorum. Derdini anlatan dostlarım için kahroluyorum kendi derdimmiş gibi hissediyorum. Buna artık bir dur demenin vakti geldi. Ne yapabilirim?
İnanın elimde değil. Ufak şeylerden tutun büyük durumlara kadar karşıdaki kişiyi anlayabiliyorum. Cezaevinden bir katil bana hissettiklerini anlatsın duygularını anlarım. İnsanlar beni incitiyor "ama onun da kendince nedenleri vardı" diyorum. Yeter yani kendime haksızlık olur bu.Herkese empati kurmayın kura kura bir gün kimseye guvenemezsiniz empati duygunuz da kalmaz.
Evet empati değerli ve iyi bir şey herkeste yok kıymetini değerini bilip kullanın.
Tavsiyeniz için çok teşekkür ederim. Okurken bile hafiflediğimi hissettimEmpati kurmaktan vazgeçin. Birini dinlerken içinizden devamlı bu benim derdim değil sadece dinliyorum diye geçirin. Burası imtihan dünyası kimsenin hayatı güllük gülistanlık değil. Tüm kötülüklere biz üzülemeyiz, sorumlusu da değiliz, bunları kendinize sık sık hatırlatın yani.
Şunu yap sen kendi hayatına, güzelliğine duruşuna hobilerine vakit ayır. Sürekli cepten yeme kendinden verme.İnanın elimde değil. Ufak şeylerden tutun büyük durumlara kadar karşıdaki kişiyi anlayabiliyorum. Cezaevinden bir katil bana hissettiklerini anlatsın duygularını anlarım. İnsanlar beni incitiyor "ama onun da kendince nedenleri vardı" diyorum. Yeter yani kendime haksızlık olur bu.
Empati güzel bir duygu ama dozajı önemli. Sanırım buna empatlık deniyor.Tavsiyeniz için çok teşekkür ederim. Okurken bile hafiflediğimi hissettim
Çok teşekkür ederim. Umarım bu durumun önüne geçebiliriz yoksa bizden çok şey alır götürür.Empati güzel bir duygu ama dozajı önemli. Sanırım buna empatlık deniyor.
"Empat, diğer insanların duygularını, acılarını ya da düşüncelerini kendisine aitmiş gibi hissetme duygusudur."
"Bir empat, empatiyi bir adım öteye taşıyarak, başkalarının duygularını kendi duygularıymış gibi benimseyebilen kişidir."
Yani sizinki empatinin ötesine geçiyor ve bir noktada size zarar vermeye başlıyor. (Ben de sizin gibiyim ve bu konuda kendimi dizginlemeye çalışıyorum konunuza da o yüzden yazmak istedim)
Güzel tavsiyeniz için çok teşekkür ederimDuygusal zekanız yüksek demek ki bu elinizde olan bir şey değil. Ama bilinçli olarak kendinize telkinler verip kendinizi önceliklendirmeyi deneyebilirsiniz. Başkalarına gösterdiğim merhameti önce kendime göstermeliyim diyin mesela bir düşünce sizi böyle kahrettiğinde. Böyle birkaç cümleniz olsun
Ben internetten olumsuz şey izleyemiyorum. Pozitif enerji veren filmler izliyorum. Güzel vakit geçireyim derken dram izleyip kendimi kahredemem. Aynı şeyi insanlarla da yapmaya başladım. Bana negatif enerji veren insanlardan uzaklaşmaya başladım. En başta annemin gelmesi süreci zorlaştırsa da kısmen yapabiliyorum.Ben de eskiden böyleydim. Dizilerdeki karakterlere bile üzülürdüm. Dizi ama sonuçta gerçek hayatta da bunları yaşayanlar var filan diye
Birçok kez kazık yiyince kendiliğinden düzeldi. Baktım ki benim onlar için kendimi kahrettigim arkadaşlar beni umursamiyo bile. Yavaş yavaş kendimi kontrol etmeye başladım. Ama ilk adım en zoru. O da dinlememek. Sürekli negatif olan ve hep dert anlatan insanlarla mesafe koyarak başlayabilirsin. İnternette olumsuz şeyleri çok izliyorsan ona sınır getirebilirsin.
Ben de aynıyım terapistime bahsetmiştim, Ayşenaz hanım siz empati yapmıyorsunuz siz insanlara ACIYORSUNUZ demişti aydınlanmıştımArtık kimseyi anlamak istemiyorum. Sırf bu yüzden bana kötülük yapanları affediyorum. Derdini anlatan dostlarım için kahroluyorum kendi derdimmiş gibi hissediyorum. Buna artık bir dur demenin vakti geldi. Ne yapabilirim?
Kesinlikle empati değil çoğu kez merhamet aslında.Ben de aynıyım terapistime bahsetmiştim, Ayşenaz hanım siz empati yapmıyorsunuz siz insanlara ACIYORSUNUZ demişti aydınlanmıştım
Bu zannettiğiniz çok empatik çok duygusal iyi kalpli olduğumuz için olmuyor, kendi anksiyetelerinizden dolayı, ya benim de başıma gelirse diye vs vs çevrenizdeki kişilerin başına gelen olayları kafanızda felaketleştirip insanlara acıyorsunuz. Bir de bu gözle bakın bence.
Çözüm isterseniz terapi öneririm
Kız kendi soruna cevabı yine kendin vermişsin. Profilinde ne yazıyor bak, "kendini sev bacım" :) Başkasını değil önce kendini. Önce empatiyi kendine yap ben bu kadar şeyi nasıl kaldırıyorum helal olsun bana, diye :)
Beni anlayan insanlar ya bir kişi oldu ya da hiç olmadı. Beni dinleyenler olaylara hep dar bir pencereden bakıp bir şeyler söyledi belki de bu yüzden anlaşılamadığımı hissettim. Artık birileri beni anlasın istemiyorum, beni incitmesin kâfi.Bu devirde halen böyle insanların olmasına seviniyorum,sizin adınıza üzüldüm tabii ki . Çok yorucu.
Bence siz anlaşılmak istiyorsunuz, her halinizle kabul görmek.
O yüzden herkesi kucaklıyorsunuz. içten içe bunun arayısı olabilir mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?