Merhaba arkadaslar size kısa sure önce yaşadığım bi olayı anlatmak istiyorum. tanışma kararı aldığm biri vardı kendisiyle bi defa buluştuk ve ben ona kendimi açıkça anlattım sıra ona gelince biraz şaşırdım bana acayip geldi sürekli kimse vazgeçilmez değil diyip durdu artık ciddi düşündüğünü ama olmazsa da olmaz kimse ölmez aşktan dedi hemde ilk buluşmada neyse bi kaç gün daha dewam edim dedim çabuk vazgeçmek istemedim bi gün bana işte sürekli iki kardeş gibi mi durucağımızı öpmeden el ele tutmadan aşkın doğmayacağını bunların yaşanmasının şart olduğunu söledi bende her ufacık ilgi duyana kendimi öptüremem diyip bitirdim.. dediği gibi bişey var mı şart mı onlar olmadan sevemez mi insan ? o zaman o platonik yıllarca uzak tan yaşanan şeyler nedir ? doğru karar mı verdim sizce