Eşim İstiyor Ama..

Merhabalar. Yine kendimi buraya attım, yazmak bile rahatlatıyor. Yakın zamanda ilk bebeğimi 6.5 aylıkken ölü doğum yaptım. Detaylı konu açmıştım tekrar uzun uzun yazmamak için linkini ekliyorum. Dayanması çok zor..

Doğum kontrol hapı ile korunuyorum şuan. Eşim baskı yapıyor gibi değil ama yeri gelince tekrar çocuk denemeyi istediğini söylüyor. Benimde aslında bir yanım istiyor tabi ama bir yanımda o acı hiç geçmiyor geçmeyecek de zaten. Korkuyorum tekrar denesek nasip olursa yine büyük bir sorun çıkar mı? Tekrar o hastane kapılarında testlerle geçer mi bu hamilelikte, yine her doktorun gözünün içine bakıp ağzından çıkacak kelimelerin iyi mi kötü mü diye tedirginliğini yaşar mıyız?
Böyle şeyler hatırlanmak istenmez ama çok değişik arada duygular hissediyorum. Başından gelmiş geçmiş olanlar belki derse sonrasında bebeğimi kucağıma aldım sağ sağlim birazda olsa acılarım dindi diye, bana da umut olacak sanki.

Fightfreedomm .!.:

Merhabalar. Yine kendimi buraya attım, yazmak bile rahatlatıyor. Yakın zamanda ilk bebeğimi 6.5 aylıkken ölü doğum yaptım. Detaylı konu açmıştım tekrar uzun uzun yazmamak için linkini ekliyorum. Dayanması çok zor..

Doğum kontrol hapı ile korunuyorum şuan. Eşim baskı yapıyor gibi değil ama yeri gelince tekrar çocuk denemeyi istediğini söylüyor. Benimde aslında bir yanım istiyor tabi ama bir yanımda o acı hiç geçmiyor geçmeyecek de zaten. Korkuyorum tekrar denesek nasip olursa yine büyük bir sorun çıkar mı? Tekrar o hastane kapılarında testlerle geçer mi bu hamilelikte, yine her doktorun gözünün içine bakıp ağzından çıkacak kelimelerin iyi mi kötü mü diye tedirginliğini yaşar mıyız?
Böyle şeyler hatırlanmak istenmez ama çok değişik arada duygular hissediyorum. Başından gelmiş geçmiş olanlar belki derse sonrasında bebeğimi kucağıma aldım sağ sağlim birazda olsa acılarım dindi diye, bana da umut olacak sanki.

Genişletmek için tıkla...

Var tanıdığım ilki ölü doğum yaptı sonra iki sağlıklı evladı oldu. Umarım sağlıklı bir evladınız olur başınız sağolsun.

Annemin bizden önce bebekleri vefat etmiş sonra ablama ben olduk,ben küçük olanıyım ,benden sonra da kardeşim vefat etti.Bir akrabamın da ikizleri oldu vefat etti ,cok sorunluydu gebeliği aylarca hastane hastane uğraşmıştı ama yaşamadılar malesef fakat sonrasında bir kızı oldu prematüre doğmuştu dokunmaya korkuyorduk şimdi kocaman oldu .Yaşadığınız acıyı geçmez diye düşünmeyin çünkü hafifler ,acıya hapsetmeyin kendinizi iyi tarafından düşünün ,kimin ne kadar ömrü var biz bilemeyiz ama zor tecrübe yaşadınız diye bundan sonra da böyle olacak diye bir şey yok , bence asıl sorununuz üzerinden biraz daha zaman geçmemesi biraz zaman tanıyın kendinize

Fightfreedomm .!.:

Merhabalar. Yine kendimi buraya attım, yazmak bile rahatlatıyor. Yakın zamanda ilk bebeğimi 6.5 aylıkken ölü doğum yaptım. Detaylı konu açmıştım tekrar uzun uzun yazmamak için linkini ekliyorum. Dayanması çok zor..

Doğum kontrol hapı ile korunuyorum şuan. Eşim baskı yapıyor gibi değil ama yeri gelince tekrar çocuk denemeyi istediğini söylüyor. Benimde aslında bir yanım istiyor tabi ama bir yanımda o acı hiç geçmiyor geçmeyecek de zaten. Korkuyorum tekrar denesek nasip olursa yine büyük bir sorun çıkar mı? Tekrar o hastane kapılarında testlerle geçer mi bu hamilelikte, yine her doktorun gözünün içine bakıp ağzından çıkacak kelimelerin iyi mi kötü mü diye tedirginliğini yaşar mıyız?
Böyle şeyler hatırlanmak istenmez ama çok değişik arada duygular hissediyorum. Başından gelmiş geçmiş olanlar belki derse sonrasında bebeğimi kucağıma aldım sağ sağlim birazda olsa acılarım dindi diye, bana da umut olacak sanki.

Genişletmek için tıkla...

Korkulariniz cok normal ayni seyleri yasama hissi bile insana geri adim attiriyor ama birde tersini düşünün ki muhakkak zaten tersi olacaktir zira bi sorununuz yoksa ayni seyi yasama olasiliginiz cok ama cok kucuk bi ihtimal anne baba olmak herkesin hakki bence hem esinizden hem kendinizden bu hakkı almayin doktor kontrolünde yeniden deneyin insallah saglikli bir sekilde bir cocuk dunyaya getirirsiniz

Arkadasim ikizlerini kaybetti sizin gibi. Ondan sonra ama tekrar hamile kalip kizini kucagina aldi. Diger arkadasim da öyle. Siz kendinizi hazir hissettiginizde tekrar deneyin. Arkadaslarim psikolojik destek de aldi. Size de tavsiye ederim henüz gitmiyorsaniz

Annemde benden önce ölü doğum yapmış, benden sonra da denememiş tek çocuk olarak kaldım.

Önce güzel bir psikolojik destek alarak tekrar deneyebilirsiniz..

Olu dogum veya dusukler yasayip sonrasinda saglikli bebege sahip olan cok fazla kadin var buna emin olabilirsiniz. Annemin benden once 3 sene cocugu olmamis sonrasinda 9 aylik dogan bebegi dogumdan 1 gun sonra vefat etmis ama sonrasinda ben ve kardesim dunyaya geldik, Bende hamileligimde 3 aylikken dusuk yasadim cok uzulmustum ama 6 ay sonrasinda tekrar hamile kalip cocuk sahibi oldum cok sukur Cok buyuk bi aci yasamissiniz tahmin bile edemem ama lutfen korkmayin bundan sonra aynisi olacak diye bir durum yok her hamilelik kendine ozel, ins tez zamanda saglikli bir bebise kavusursunuz

Fightfreedomm .!.:

Merhabalar. Yine kendimi buraya attım, yazmak bile rahatlatıyor. Yakın zamanda ilk bebeğimi 6.5 aylıkken ölü doğum yaptım. Detaylı konu açmıştım tekrar uzun uzun yazmamak için linkini ekliyorum. Dayanması çok zor..

Doğum kontrol hapı ile korunuyorum şuan. Eşim baskı yapıyor gibi değil ama yeri gelince tekrar çocuk denemeyi istediğini söylüyor. Benimde aslında bir yanım istiyor tabi ama bir yanımda o acı hiç geçmiyor geçmeyecek de zaten. Korkuyorum tekrar denesek nasip olursa yine büyük bir sorun çıkar mı? Tekrar o hastane kapılarında testlerle geçer mi bu hamilelikte, yine her doktorun gözünün içine bakıp ağzından çıkacak kelimelerin iyi mi kötü mü diye tedirginliğini yaşar mıyız?
Böyle şeyler hatırlanmak istenmez ama çok değişik arada duygular hissediyorum. Başından gelmiş geçmiş olanlar belki derse sonrasında bebeğimi kucağıma aldım sağ sağlim birazda olsa acılarım dindi diye, bana da umut olacak sanki.

Genişletmek için tıkla...

İlk bebeğimi erken doğurup kaybettim. Özel gereksinimli hale gelmişti hata yüzünden hikayem Cennet Kuşu Arya Hikayesi... Çok zor süreçti.
Öncelikle bebeğinizi aldırdığınız için kendinizi suçlamayın.
Ben tam 2 yıl sonra bebek düşünebildim. Ama ciddi gen tarama testleri yaptırdım. Hepsi temizdi. Hatta yurtdışında bile yaptırdım. (benim eşimin ve o dönem yaşayan kızımın genleri) Lütfen bebeğinize konulan tanı bakımından taşıyıcı olup olmadığınızı öğrenin yoksa 10 tane doğursanız hepsi aynı sonuç. İlkinde bilemezdiniz. Ama şu anda risklisiniz. Bu riski almak size kalmış.

AryaEvaninAnnesi .!.:

İlk bebeğimi erken doğurup kaybettim. Özel gereksinimli hale gelmişti hata yüzünden hikayem Cennet Kuşu Arya Hikayesi... Çok zor süreçti.
Öncelikle bebeğinizi aldırdığınız için kendinizi suçlamayın.
Ben tam 2 yıl sonra bebek düşünebildim. Ama ciddi gen tarama testleri yaptırdım. Hepsi temizdi. Hatta yurtdışında bile yaptırdım. (benim eşimin ve o dönem yaşayan kızımın genleri) Lütfen bebeğinize konulan tanı bakımından taşıyıcı olup olmadığınızı öğrenin yoksa 10 tane doğursanız hepsi aynı sonuç. İlkinde bilemezdiniz. Ama şu anda risklisiniz. Bu riski almak size kalmış.

Genişletmek için tıkla...

Sizin adınıza da çok üzüldüm. Gen tarama bana ve eşime yapıldı doktorlar her ne kadar kötü şans anne baba kaynaklı değil deseler bile biz genetik danışmanlık aldık defalarca buna çok dikkat ettik çünkü her seferinde bile bile lades demek istemem. Ama yine de o korku endişe var.

Fightfreedomm .!.:

Sizin adınıza da çok üzüldüm. Gen tarama bana ve eşime yapıldı doktorlar her ne kadar kötü şans anne baba kaynaklı değil deseler bile biz genetik danışmanlık aldık defalarca buna çok dikkat ettik çünkü her seferinde bile bile lades demek istemem. Ama yine de o korku endişe var.

Genişletmek için tıkla...

Ben o gen testini 3 defa yaptırdım birini Almanya'da hatta yoğun bakımda oksijensiz kaldı denildi. Doktorların öngörüsü mama kaçırdıkları ciğerine. Bu arada 1900 Gr 33 haftalık doğdu.Tamamen sağlıklıydı kilo alsın 2 kg olsun dedi. Verdim bitkisel hayatta aldım. 1 yıl cihazlarla yaşadı. Hiç kımıldamadan. Çok zor süreçti. Ben cesaret ettim ama kızımı kaybettikten 1 yıl sonra. Onun doğum gününde hamile olduğumu öğrendim.
Şimdi 6.5 aylık hamileyim. Kontrolüm başından beri perinatolog ile ilerliyor. İnanın herşeyde çok korkuyorum. Suyum mu geldi sancım mı var diye diye geldim bu haftalara. Hala ara ara ağlama krizlerim oluyor. Gerçekten hazır olunca bu sürece girin umarım herşey güzel olur sizin için.

Fightfreedomm .!.:

Merhabalar. Yine kendimi buraya attım, yazmak bile rahatlatıyor. Yakın zamanda ilk bebeğimi 6.5 aylıkken ölü doğum yaptım. Detaylı konu açmıştım tekrar uzun uzun yazmamak için linkini ekliyorum. Dayanması çok zor..

Doğum kontrol hapı ile korunuyorum şuan. Eşim baskı yapıyor gibi değil ama yeri gelince tekrar çocuk denemeyi istediğini söylüyor. Benimde aslında bir yanım istiyor tabi ama bir yanımda o acı hiç geçmiyor geçmeyecek de zaten. Korkuyorum tekrar denesek nasip olursa yine büyük bir sorun çıkar mı? Tekrar o hastane kapılarında testlerle geçer mi bu hamilelikte, yine her doktorun gözünün içine bakıp ağzından çıkacak kelimelerin iyi mi kötü mü diye tedirginliğini yaşar mıyız?
Böyle şeyler hatırlanmak istenmez ama çok değişik arada duygular hissediyorum. Başından gelmiş geçmiş olanlar belki derse sonrasında bebeğimi kucağıma aldım sağ sağlim birazda olsa acılarım dindi diye, bana da umut olacak sanki.

Genişletmek için tıkla...

Acınız çok büyük yaşayan bilir ben de 9 aylık iken ölü doğum yapmıştım. aylarca çok ağır bir travma geçirdim. sonra 7 ay sonrasında tekrar hamile kaldım ve hayata döndüm. ama sonraki hamileliği sorsanız aylarca yine kabus geçirdim her an bebeğimi kaybedeceğim korkusu felaketti. doktora her gideceğime günler öncesinden korkudan ağlamalar, doktordan çıkınca bebeğiniz iyi haberlerini duyup sevinçten ağlamalar çok şükür o günler geçmişte kaldı. bebeğim şu an cennete diğerleri yanımda

ahhgulumahh .!.:

Acınız çok büyük yaşayan bilir ben de 9 aylık iken ölü doğum yapmıştım. aylarca çok ağır bir travma geçirdim. sonra 7 ay sonrasında tekrar hamile kaldım ve hayata döndüm. ama sonraki hamileliği sorsanız aylarca yine kabus geçirdim her an bebeğimi kaybedeceğim korkusu felaketti. doktora her gideceğime günler öncesinden korkudan ağlamalar, doktordan çıkınca bebeğiniz iyi haberlerini duyup sevinçten ağlamalar çok şükür o günler geçmişte kaldı. bebeğim şu an cennete diğerleri yanımda

Genişletmek için tıkla...

Umarım benim için de güzel gider. Hiçbir risk görülmüyor. Ama kızımın gözü yüzü hep önümde. Onu 1 yıl yoğun bakımda bakıp yine kavuşamamak da çok zordu. Allahım hiçbir evlat ile anneyi ayırmasın. Aklınıza gelirsem benim için de dua edin. Olur mu

AryaEvaninAnnesi .!.:

Umarım benim için de güzel gider. Hiçbir risk görülmüyor. Ama kızımın gözü yüzü hep önümde. Onu 1 yıl yoğun bakımda bakıp yine kavuşamamak da çok zordu. Allahım hiçbir evlat ile anneyi ayırmasın. Aklınıza gelirsem benim için de dua edin. Olur mu

Genişletmek için tıkla...

Hikayenizi okudum az önce yarısında durdum dayanamadım çok acı çok zor kelimeler yok ki anlatacak yetmez.

Fightfreedomm .!.:

Hikayenizi okudum az önce yarısında durdum dayanamadım çok acı çok zor kelimeler yok ki anlatacak yetmez.

Genişletmek için tıkla...

Boşverin konumu şimdi minik oğlan bekliyorum bakın sizin için bu umut olsun. Gerisi çok kötü çok zor.
1 yıl özel gereksinimli bir bebeğe annelik yaptım. Şu konuda sizi rahatlatabilirim. Gördüm sevdim. Ama seçim hakkı bana verilseydi. Böyle olacağını bilseydim. Anneliğimi çöpe atardım. Çünkü gözünüzün önünde acı çekerken çaresiz kalmak çok zordu. Anneler evlatlarının acısını yüklenebilse herşey daha kolay olurdu. Bebeğinizi bu dünyadan uğurlayarak ona ihanet etmediniz. Siz o acı çekmesin diye anneliğinizden vazgeçecek kadar yüce gönüllüsünüz. Kendinizi suçlamayın.

benim yengem de 6.5 aylıkken ölü doğum yaptı. ardından sağlıklı bir bebeği oldu. şimdi 2 yaşında. psikolojiniz hazırsa neden olmasın ama değilse destek aldıktan sonra denemeniz daha iyi olur.

Kuzenim doğuma 1 gün kala bebeğini kaybetti, daha sonra 2 çocuğu daha oldu.
Bir yaşadığımızı sürekli yaşayacak değiliz kafanızda önce bunu sağlamlaştırın.

Fightfreedomm .!.:

Merhabalar. Yine kendimi buraya attım, yazmak bile rahatlatıyor. Yakın zamanda ilk bebeğimi 6.5 aylıkken ölü doğum yaptım. Detaylı konu açmıştım tekrar uzun uzun yazmamak için linkini ekliyorum. Dayanması çok zor..

Doğum kontrol hapı ile korunuyorum şuan. Eşim baskı yapıyor gibi değil ama yeri gelince tekrar çocuk denemeyi istediğini söylüyor. Benimde aslında bir yanım istiyor tabi ama bir yanımda o acı hiç geçmiyor geçmeyecek de zaten. Korkuyorum tekrar denesek nasip olursa yine büyük bir sorun çıkar mı? Tekrar o hastane kapılarında testlerle geçer mi bu hamilelikte, yine her doktorun gözünün içine bakıp ağzından çıkacak kelimelerin iyi mi kötü mü diye tedirginliğini yaşar mıyız?
Böyle şeyler hatırlanmak istenmez ama çok değişik arada duygular hissediyorum. Başından gelmiş geçmiş olanlar belki derse sonrasında bebeğimi kucağıma aldım sağ sağlim birazda olsa acılarım dindi diye, bana da umut olacak sanki.

Genişletmek için tıkla...

Çok geçmiş olsun başınız sağ olsun. Çok zor bir süreç neredeyse 8 sene olacak bebeğimi kaybettiğim gecenin tüm ayrıntılarını travmatik olarak hatırlıyorum ve çok üzülüyorum. Bebeğimi 36. Haftada doğumda kaybettim bir anda kalbi durdu. Büyük çocuğum olmasa kafayı yerdim sanırım hala miniğim toprağın altında üşüyor diye ağlıyorum. Daha sonra doktor 6 ay sonra planlayabilrisiniz dedi. Biz o sırada genetik araştırma filan yaptırdık iyi de oldu. Sıkıntı olabilecek durumlar vardı ihmal etmeyelim bi dahaki gebelikte dedik. Sonrasında 5 sene boyunca korunmamamza rağmen hamile kalamadım. En sonunda önümüzdeki yaz izne çkınca dönüşte işten ayrılır tüp bebek yaptırırız diye düşünmeye başladık. Doktor arkadaşlarımdan en iyi tüp bebek doktoru tavsiyelerini aldık. Tüp bebek süreci ve sonra çalışmayı düşünmediğim için kenara birikim yapalım dedik aaaaaa kendi kendime hamile kalmışım. Şimdi afacanım 3 yaşına girmek üzere. Kendinizi toparlayın tahlillerimizi ve takviyelerinizi düzenleyin. İstediğiniz zaman kucağınız sağlıklı evlatlarla dolsun

Fightfreedomm .!.:

Merhabalar. Yine kendimi buraya attım, yazmak bile rahatlatıyor. Yakın zamanda ilk bebeğimi 6.5 aylıkken ölü doğum yaptım. Detaylı konu açmıştım tekrar uzun uzun yazmamak için linkini ekliyorum. Dayanması çok zor..

Doğum kontrol hapı ile korunuyorum şuan. Eşim baskı yapıyor gibi değil ama yeri gelince tekrar çocuk denemeyi istediğini söylüyor. Benimde aslında bir yanım istiyor tabi ama bir yanımda o acı hiç geçmiyor geçmeyecek de zaten. Korkuyorum tekrar denesek nasip olursa yine büyük bir sorun çıkar mı? Tekrar o hastane kapılarında testlerle geçer mi bu hamilelikte, yine her doktorun gözünün içine bakıp ağzından çıkacak kelimelerin iyi mi kötü mü diye tedirginliğini yaşar mıyız?
Böyle şeyler hatırlanmak istenmez ama çok değişik arada duygular hissediyorum. Başından gelmiş geçmiş olanlar belki derse sonrasında bebeğimi kucağıma aldım sağ sağlim birazda olsa acılarım dindi diye, bana da umut olacak sanki.

Genişletmek için tıkla...

Annem mesela. 3 kayıptan sonra ben ve kardeşim.
Kuzenim de bir düşükten sonra şimdi 3 yaşında bir kızı var. :)

Üzüldüm yaşadığınız olaya ama şöylede bir şey var genetik test yaptırarak tüp bebekte yaptıran var bence umudunu kaybetme inşallah güzel olacak