Eşimden Soğudum Galiba

Eşinizi anlamaya çalışmışsınız.
Her seferinde konuşuyorsunuz ama askıda kalıyor.

Çok çok normal eşinizin bu ruh halleri. Bu tavırları.
Olmaması gerekirdi ama olmuş olması çok normal.

Artık konuşmayın. Direkt hayata atılmasına destek olun. Onu yapabilirsin bunu yapabilirsin değil.
Belli bi yaştan sonra başkasının emri altına girmek istememesi de çok normal. Aşırı ihtiyaç halinde değilsiniz.
Kendine güveniyorsa destekleyin ne istiyorsa onu yapsın. Ama yapsın.

( Birseyler yap ama yap diyerek destek olmayin. Kelimelerinizi ozenle secin. Sadece destekleyici. İrdeleyici degil.)

Bu saatten sonra taktiksiz bam bam bam olması lazım. O da kendini hafiflemiş hissedecek sizde.

İlişkinizin daha iyiye gideceğine inanıyorum.

Sevgiyle kalın.
 
Yorum yapan herkese teşekkürler. Mevzu para evet, çalışacak ve tüm para çocukların kreşine giedecek boşuna çlaışmış olma olayı var. En azından baba evde olsun düşüncesi ile böyle bir yola girmiştik ancak galiba ben dayanamıyorum. Konuyu aştıktan sonra biraz konuştuk. Çalışman lazım filan dedim. Bu sefer de kimsenin emrine girmek istemediğinden dem vurdu sinirlendim kavga çıkarttım. Kuş kadar birikimimiz var iş kuracakmış. Ne iş yapacaksın diyorum, dükkan açarım al sat yaparım filan diyor. Kolay sandı sanırım....

Gerçekten asabiyetim yüksek boyutlarda!...

Önümüzde bir durum var onu atlatalım, rest çekmeyi planlıyorum. Bir tek onun canı tatlı çünkü....

Boyle "kimsenin emrinde calismam" diye kibirlilik yapan erkeklerin bisey basardigini çok gormedim. Kendisi kimsenin emrinde calismiyor ama sizi calistiriyor getirdiginizi yiyor? Bu daha mi gururlu bir hareket. İnsan soylerken utanir şunu yahu. 😑
 
Ben bu durumların ikisini de tecrübe ettim eşim 3 sene kadar işsizdi. Yemeği yapar ortalığı toplardı. Temizliği beraber yapardık. (Çocuk yoktu) ben çalışırdım ortak harcardırk. Yaşadığımız tek sorun sosyal ortamdan uzak kalması yüzünden bunalmasıydı.

Sonra ben hamilelik ve sonraki 1 sene çalışmadım. Çocuk bakımına ağırlık verdiğimden çok da bir şey yapamadım evde. Yine eşim işten gelip yemekten temizliğe ağırlığı üstüne aldı. Bu sırada ben sosyal ortamdan uzak kaldığımdan bunaldım :)

Şimdi ikimiz de çalışıyoruz çocuk kreşe gidiyor bu defa ev işleri ve yemeği hiç yetiştiremiyoruz. Ben malesef buradaki kadınlar gibi olamıyorum her gün tuvalet lavabo falan temizleyemiyorum. Yemekleri yetiştiremiyoruz vs. Bu defa da evden bunalmış vaziyetteyiz. Yani her senaryoda bi bunalma var :)
Ama daha iyi kazanan taraf ben olduğumdan sizin gibi yapıp eşim evde çocuğa baksın desem çocuk bakmak her gün aynı telaş, koşturmaca ama monoton ve tüketici bir hayat demek aynı zamanda. O yüzden çalıştığı parayı kreşe verecek olsa bile seveceği bir iş yapsa ona iyi gelebilir.
 
Eşimin iyi yanlarını anlatsam bir çoğunuz belanı mı arıyorsun diyecek çok eminim. Ama davulun sesi sadece uzaktan hoş geliyor.

Her zaman ev işlerinde ve yemekte yardımcı değil bizzat sorumluluk alan kişi olmuştur. Evde ne bitti, alışverişten ne alinacak, bugun ne yemek pisecek, çamaşırlar ne zaman yıkanacak, toplanacak vs aklınıza ne gelirse herşeyi o planlar. Yapar da. Ben genelde ona yardımcı olan olurum. 3 senedir işsiz ama zaten oncesinde de ev konusunda boyleydi. Başta ben yapayım diyordum, kontrol etmeyince rahat edemediği için kavga çıkıyordu. Benim de işime geldi açıkçası elimi ayağımı çektim. Ama sonunda kendi evimde misafir gibi olmaya başladım. Evde birşeyi eksik görüp aldığımda hep laf söylüyor bunu bir dahaki ay alacaktık vs diye. Kendime bile hiç birşey alamıyorum. Sürekli elestiri ve "su zaman alacaktik, bu fiyat vardi vs vs" Artık alışveriş hic yapmak istemiyorum. Yapmak icin kendimi zorladığımda simdi bunu alirsam laf soyler diye alamiyorum. Dusunun ki artik pedimi bile o aliyor.

Cocuklarim var ben çalıştığım için cocuklara esim bakiyor. Anneler babalar yok. Hepsi cehennemin dibinde. Asla destek olmuyorlar. İsten geldigimde cok yorgun oluyorum ama o da sabahtan aksama kadar cocuk bakmis oluyor ben de mutfak temizligi, ev temizligi islerini yapiyorum. Ama aşırı dağınık eşim. Her yer toz, yemek, döküntü. Bir günde ev mahvoluyor. Hele tuvalet resmen iğrenç. afedersiniz saga sola sicramis pislikler lavaboya yapismis seyler. Kac kere yalvardim ama duzeltmiyor. Neredeyse her gun 3-4 saat temizlik yapmam gerekiyor evin derli toplu temiz kalmasi icin. Artık ben de saldim. Ama cocuklara cok üzülüyorum boyle bir ortamda buyudukleri icin. Maddi olarak imkan yok yardimci alamiyoruz. Alabilecek olsak bile eşim aksama kadsr evde hngi kadin gelir ki zaten.

Tum bunlarin otesinde ikimizin arasi berbat. Anlatamadigim onlarca olaya ragmen hep onunla sicak iletisim kurabilmek icin cabalayan oldum. Suslenip koku surunup yanina geldigimde bu koku cok agir olmus les gibi filan derdi. Onu biraktim bu sefer de hic suslenmiyorsun filqn diyor. Onceden yataga girdigimde sarilip opup oyle uyumak isterdim kolum agriyor vs deyip arkasini doner yatardi. Sonra ben de biraktim yaklasmayi bu sefer bana sariyor uzaksin soguksun diye. Evde aksama kadsr benimle kose kapmaca oynuyor. Ben salondaysam o mutfakta ben yanina gidersem işi biter salona gecer. Aksam ayni yataga yatariz ben uyuyumca salona gider. Uyanip yanina gitsem.uykusu gelir yatar. Gün içinde ben evdeysem çocuklarla beraber ilgilenelim gel derim uykum var der yatak odasindan cikmaz.

Surekli hastadir mesela. Hep bir yerleri agrir he depresif hep huzursuzdur. Onca senedir hic cok mutlu goremedim onu. Hep hüzünlü. Sorsak deli misin ben seni cok seviyorum diyor peki ben neden öyle hissetmiyorum?

Bakin eşim cok yardimsever bir insan diye dusunmeye zorluyorum kendimi. Çünkü seviyorum ve ondan uzaklasmak asla istemiyorum. Ama artik tukendim. Cok ugrastim depresyonda diye. Hadi git gez arkadaslarinla gorus, sokaklarda dolas ben bakarim coxuklara dedim. Yanina oturdum hadi anlat bana dinleyeyim seni de dedim. Çözüm de bulmaya calistim ama.olmuyor. Bu soguklugundan, konusmamasindan, anlatmamasindan, beni dinlememesinden cok yoruldum. Askerde safak sayiyor gibiyiz. Cocuklar buyusun sistem donsun, biz mi? Biz yok...

Ne yapacağım ben...
Bosversene .Bir daha mi geliceksin dunyaya.Asil les sensin deseydin.Vallaha hicde denen bu adamdan bossnilir mi diye ?
 
Eşimin iyi yanlarını anlatsam bir çoğunuz belanı mı arıyorsun diyecek çok eminim. Ama davulun sesi sadece uzaktan hoş geliyor.

Her zaman ev işlerinde ve yemekte yardımcı değil bizzat sorumluluk alan kişi olmuştur. Evde ne bitti, alışverişten ne alinacak, bugun ne yemek pisecek, çamaşırlar ne zaman yıkanacak, toplanacak vs aklınıza ne gelirse herşeyi o planlar. Yapar da. Ben genelde ona yardımcı olan olurum. 3 senedir işsiz ama zaten oncesinde de ev konusunda boyleydi. Başta ben yapayım diyordum, kontrol etmeyince rahat edemediği için kavga çıkıyordu. Benim de işime geldi açıkçası elimi ayağımı çektim. Ama sonunda kendi evimde misafir gibi olmaya başladım. Evde birşeyi eksik görüp aldığımda hep laf söylüyor bunu bir dahaki ay alacaktık vs diye. Kendime bile hiç birşey alamıyorum. Sürekli elestiri ve "su zaman alacaktik, bu fiyat vardi vs vs" Artık alışveriş hic yapmak istemiyorum. Yapmak icin kendimi zorladığımda simdi bunu alirsam laf soyler diye alamiyorum. Dusunun ki artik pedimi bile o aliyor.

Cocuklarim var ben çalıştığım için cocuklara esim bakiyor. Anneler babalar yok. Hepsi cehennemin dibinde. Asla destek olmuyorlar. İsten geldigimde cok yorgun oluyorum ama o da sabahtan aksama kadar cocuk bakmis oluyor ben de mutfak temizligi, ev temizligi islerini yapiyorum. Ama aşırı dağınık eşim. Her yer toz, yemek, döküntü. Bir günde ev mahvoluyor. Hele tuvalet resmen iğrenç. afedersiniz saga sola sicramis pislikler lavaboya yapismis seyler. Kac kere yalvardim ama duzeltmiyor. Neredeyse her gun 3-4 saat temizlik yapmam gerekiyor evin derli toplu temiz kalmasi icin. Artık ben de saldim. Ama cocuklara cok üzülüyorum boyle bir ortamda buyudukleri icin. Maddi olarak imkan yok yardimci alamiyoruz. Alabilecek olsak bile eşim aksama kadsr evde hngi kadin gelir ki zaten.

Tum bunlarin otesinde ikimizin arasi berbat. Anlatamadigim onlarca olaya ragmen hep onunla sicak iletisim kurabilmek icin cabalayan oldum. Suslenip koku surunup yanina geldigimde bu koku cok agir olmus les gibi filan derdi. Onu biraktim bu sefer de hic suslenmiyorsun filqn diyor. Onceden yataga girdigimde sarilip opup oyle uyumak isterdim kolum agriyor vs deyip arkasini doner yatardi. Sonra ben de biraktim yaklasmayi bu sefer bana sariyor uzaksin soguksun diye. Evde aksama kadsr benimle kose kapmaca oynuyor. Ben salondaysam o mutfakta ben yanina gidersem işi biter salona gecer. Aksam ayni yataga yatariz ben uyuyumca salona gider. Uyanip yanina gitsem.uykusu gelir yatar. Gün içinde ben evdeysem çocuklarla beraber ilgilenelim gel derim uykum var der yatak odasindan cikmaz.

Surekli hastadir mesela. Hep bir yerleri agrir he depresif hep huzursuzdur. Onca senedir hic cok mutlu goremedim onu. Hep hüzünlü. Sorsak deli misin ben seni cok seviyorum diyor peki ben neden öyle hissetmiyorum?

Bakin eşim cok yardimsever bir insan diye dusunmeye zorluyorum kendimi. Çünkü seviyorum ve ondan uzaklasmak asla istemiyorum. Ama artik tukendim. Cok ugrastim depresyonda diye. Hadi git gez arkadaslarinla gorus, sokaklarda dolas ben bakarim coxuklara dedim. Yanina oturdum hadi anlat bana dinleyeyim seni de dedim. Çözüm de bulmaya calistim ama.olmuyor. Bu soguklugundan, konusmamasindan, anlatmamasindan, beni dinlememesinden cok yoruldum. Askerde safak sayiyor gibiyiz. Cocuklar buyusun sistem donsun, biz mi? Biz yok...

Ne yapacağım ben...
Bu yazıyı yazan kişi bay mı bayan mı ben anlayamadım evde oturan erkek mı kadın mı erkekse neden çalışmıyor özel sebebi nedir.
 
Evin sorumluluğunu aldı çamaşır, mutfak vs deyince ben de adam evde temizlik yapıyor sandım, meğer o da yokmuş... Siz kendinizi kandırıyorsunuz evin sorumluluğunu alan kişi evi temiz tutardı en azından. Halbuki endişelisiniz çocuklarım bu ortamda büyüyor diye.
Size soğuk davranması her gün mutsuz olması siz çabalarken bundan kaçınması da ayrı dertler... Çalışsın, benim anlattıklarınızdan anladığım tembelliğe alışmış bir eş. Evde tüm gün temizlik de yapmıyor. Sadece alışverişleri ayarlaması mı avantaj ? E para olduktan sonra onda ne var ki, market alışverişi bir gün ben yaparım bir gün eşim, evde eksik gördüğümüz ne varsa alırız bunu sürekli eşim yapsa ve bana karışsa avantaj olarak da görmem. İşsiz olduğundan ve iş arama umudu da olmadığından uyuşukluğa vermiş birini görüyorum anlatımınızda. Bana kalırsa hiç olmazsa asgari ücret alabileceği bir işte çalışsın ve çocuklarınızı da onun maaşıyla kreşe verin. Böylece o da iş hayatına girdiğinden normalleşecektir. Etrafınızda hiç mi yok vasıfsız eleman arayan, hiç olmazsa böyle bir yere girsin ama yeter ki çalışma hayatında olsun. Hâlâ daha düzelmezse o zaman son çareyi düşünmeniz gerekecek.
 
Çok şükür bu günümüze ..’ dedirttiniz gerçekten 😦 Allah size sabır versin
 
Eşimin iyi yanlarını anlatsam bir çoğunuz belanı mı arıyorsun diyecek çok eminim. Ama davulun sesi sadece uzaktan hoş geliyor.

Her zaman ev işlerinde ve yemekte yardımcı değil bizzat sorumluluk alan kişi olmuştur. Evde ne bitti, alışverişten ne alinacak, bugun ne yemek pisecek, çamaşırlar ne zaman yıkanacak, toplanacak vs aklınıza ne gelirse herşeyi o planlar. Yapar da. Ben genelde ona yardımcı olan olurum. 3 senedir işsiz ama zaten oncesinde de ev konusunda boyleydi. Başta ben yapayım diyordum, kontrol etmeyince rahat edemediği için kavga çıkıyordu. Benim de işime geldi açıkçası elimi ayağımı çektim. Ama sonunda kendi evimde misafir gibi olmaya başladım. Evde birşeyi eksik görüp aldığımda hep laf söylüyor bunu bir dahaki ay alacaktık vs diye. Kendime bile hiç birşey alamıyorum. Sürekli elestiri ve "su zaman alacaktik, bu fiyat vardi vs vs" Artık alışveriş hic yapmak istemiyorum. Yapmak icin kendimi zorladığımda simdi bunu alirsam laf soyler diye alamiyorum. Dusunun ki artik pedimi bile o aliyor.

Cocuklarim var ben çalıştığım için cocuklara esim bakiyor. Anneler babalar yok. Hepsi cehennemin dibinde. Asla destek olmuyorlar. İsten geldigimde cok yorgun oluyorum ama o da sabahtan aksama kadar cocuk bakmis oluyor ben de mutfak temizligi, ev temizligi islerini yapiyorum. Ama aşırı dağınık eşim. Her yer toz, yemek, döküntü. Bir günde ev mahvoluyor. Hele tuvalet resmen iğrenç. afedersiniz saga sola sicramis pislikler lavaboya yapismis seyler. Kac kere yalvardim ama duzeltmiyor. Neredeyse her gun 3-4 saat temizlik yapmam gerekiyor evin derli toplu temiz kalmasi icin. Artık ben de saldim. Ama cocuklara cok üzülüyorum boyle bir ortamda buyudukleri icin. Maddi olarak imkan yok yardimci alamiyoruz. Alabilecek olsak bile eşim aksama kadsr evde hngi kadin gelir ki zaten.

Tum bunlarin otesinde ikimizin arasi berbat. Anlatamadigim onlarca olaya ragmen hep onunla sicak iletisim kurabilmek icin cabalayan oldum. Suslenip koku surunup yanina geldigimde bu koku cok agir olmus les gibi filan derdi. Onu biraktim bu sefer de hic suslenmiyorsun filqn diyor. Onceden yataga girdigimde sarilip opup oyle uyumak isterdim kolum agriyor vs deyip arkasini doner yatardi. Sonra ben de biraktim yaklasmayi bu sefer bana sariyor uzaksin soguksun diye. Evde aksama kadsr benimle kose kapmaca oynuyor. Ben salondaysam o mutfakta ben yanina gidersem işi biter salona gecer. Aksam ayni yataga yatariz ben uyuyumca salona gider. Uyanip yanina gitsem.uykusu gelir yatar. Gün içinde ben evdeysem çocuklarla beraber ilgilenelim gel derim uykum var der yatak odasindan cikmaz.

Surekli hastadir mesela. Hep bir yerleri agrir he depresif hep huzursuzdur. Onca senedir hic cok mutlu goremedim onu. Hep hüzünlü. Sorsak deli misin ben seni cok seviyorum diyor peki ben neden öyle hissetmiyorum?

Bakin eşim cok yardimsever bir insan diye dusunmeye zorluyorum kendimi. Çünkü seviyorum ve ondan uzaklasmak asla istemiyorum. Ama artik tukendim. Cok ugrastim depresyonda diye. Hadi git gez arkadaslarinla gorus, sokaklarda dolas ben bakarim coxuklara dedim. Yanina oturdum hadi anlat bana dinleyeyim seni de dedim. Çözüm de bulmaya calistim ama.olmuyor. Bu soguklugundan, konusmamasindan, anlatmamasindan, beni dinlememesinden cok yoruldum. Askerde safak sayiyor gibiyiz. Cocuklar buyusun sistem donsun, biz mi? Biz yok...

Ne yapacağım ben...
eşiniz belliki her konuda başarısız hissediyor kendini kimliğini kaybetmiş sizde onu itmişsiniz bu duruma biraz. İdare etmeyin ve çalışan eşine yardımcı olan baba rolüne bürünsün ama önce para kazanarak kendini değerli hissetmeli biz kadınlar bile böyleyiz artık.
 
Bu adamin neresi iyi? Issiz, evi sen gecindiriyorsun, o pisletiyor sen onun pisligini temizliyorsun. Evine kendine hicbirsey alamiyorsun, sevgi yok cinsellik yok. Adam gecindiriyor. Tek yaptigi cocuklara bakmak, alisveris. Elbet yapacak. Benim okurken icim sisti. Ben bosanirdim. Hic degilse adamin yukunden kurtulurdum. Kazancimi istedigim gibi harcardim. Seninki kolelik.
 
X