İnsan annesini ne kadar eleştirirse eleştirsin dönüp dolaşıp onun gibi oluyor bende öyle oldum ama kızlarımın öyle olmaması için uğraşıyorum ve babamda öğretmen zaten anlar beni konuyu bilseler direk boşanmamı isterler ben zaten anladım güzelde olsan iyi de olsan ne olsanda şansın olmadıktan sonra gerisi boşDeğerli kadınlar böyle leş adamların elinde soluyor yok oluyor,şimdi şöyle iyiydim böyle güzeldim laflarını bırakın adamın gram umrunda değil,sizin onu çekmek için yaratıldığınızı özel olanın kendi olduğunu düşünen bir adam var karşınızda,ayrılalım deseniz önce kızacak sonra yalandan iyi eş rolleri kesecek işin sonunda aslına dönüp daha çok baskı kuracak .Ayrılmam kocamdan diyorsan hiç boşanma kartını oynama elinde patlar.Tek tavsiyem çocuklarını kendin gibi yetiştirme iki sevgi sözcüğü duymak için eşlerinin ayağının altında paspas olmasınlar....
Zaten benim şehrimdeki evli kardeşim bile bizi daha az görüyor,sürekli gidiyoruz ama doymuyorlar o oraya gitmedikçe rahat etmeyecekler mesela kardeşim üç yıldır evli ikisi de çalışıyor evine belki üç kere gitmemişizdir onlar mutlu olsun bize yeter deriz ama eşimin ailesi çok bencil ve onunda başının etini yiyorlarKayınaile 2 saat mi uzaklıkta? Yakın bir yerse sık sık gidin tatillerde
Yani ikinciyi dogurmasaniz olurmuş , çocuklar babasız resmen.Merhaba arkadaşlar bu konu hakkındaki yorumlarınız benim için çok önemli, nereden başlayacağımı bilemiyorum biz eşimle 8 yıl uzak mesafe ilişkisi yürüttük beni çok seviyordu tapıyordu resmen atandık ve evlendik,yaşadığımız şehirler ayrı, benim şehrimde bir ilçede öğretmenlik yaptık, evliliğimizin ilk yılı kızım doğdu zorunlu görev bitince benim yaşadığım şehre taşınırız ya da benden hiçbir şey bekleme artık sürem dolunca şehrime giderim dedi eşim.Bende asla başka şehirde yaşayamayacağımı söyledim ve kendi şehrimde zorla bir ev aldım eşim oraya da geldi ve üç yıldır merkezde yaşıyoruz ben bu evi aldırmasam kiralar uçup gitti asla ev sahibi olamazdık ayrıca eşimin istediği şehirdeki almayı düşündüğü evde depremde yıkıldı yani her şeyde var bir hayır,konumuza devam edelim geçen yıl bir kızım daha oldu ama eşim asla hiçbir şeyle ilgilenmiyor sorumsuz ve tembel biri ayrıca şehrine gitmediğim için gıcıklık için beni okadar zor duruma sokuyorki sanki böyle rahatlıyor gibi sabah okula giderken bir kızımı taksiyle anneme bırakıyorum öbür kızımla dolmuşa binip okuluma gidiyorum ama eşim yarım saat erken uyansa bizi okula bırakır ama yapmıyor, doğumda özel günlerde bir şey istesem sen hak etmiyorsun eğer benim şehrime gelsen sana en güzel evi alırım ve çok iyi romantik davranırım diyor.Ama onun şehri çok ufak bir şehir ve ailesi okadar geriki asla benim evimden çıkmaz sülalece hergün bir evdeler ama benim yaşadığım şehirde ailem dahi kimse evime gelmez misafir seven biri değilim çalışmaktan kalan tüm vaktimi kendime ve çocuklarıma harcamak istiyorum ve bu şekilde mutluyum kimse hizmet edeceğim kadar değerli değil bir de eşim asla ev işi yemek temizlik hiçbir şeye dokunmuyor tek isteği şehrine gidip tüm gün yasa düğüne kahveye gitmek ama benim şehrimde düzenim var düşünüyorum da eşim evde olmazsa yokluğu bizim için asla fark edilmez kızım benden su isteyince babandan git iste desem su içmez çünkü babasının vermeyeceğini bilir büyük kızım 5.5 yaşında küçük kızım 1.5 yaşında bide ailem falan kimsenin bundan haberi yok.her şeyi hallettiğim için eşimi de iyi biliyorlar ondan nefret etsinler istemedim,belki düzelir diye ama olmadı bu yaz şehrine gideceğini söylüyor ama bana bu yaşattıklarından sonra gerçekten bizi bırakıp gitmesini çok istiyorum ama o hala benim onunla gideceğimi düşünüyor. ailesi ilk kızımda aradık bebek kız dedik heycanla bize başka doktorada baktırın yanlış bakmış erkektir o dedi okadar ağladımki ozaman çok şükür iki kızım oldu da rahatladım. benimde yanlışım çok bukadar şeye göğüs germem evdeki dışardaki bütün sorumluluğu yüklenmem ve şuana kadar lanet bir ehliyet alamamam o da eşim yüzümden sürekli beni aşağlar herkes kullanır sen kullanamazsın der.Çevremdeki herkes beni bakımlı güzel güçlü görür.Eşim yazın tayin isteyecek evimiz ve arabamız var sizce nasıl bir yol izlemeliyim eşimi çok istedim ama ailem istemediği içinde boşanmaya yüzüm yok ama boşanacağım uzun oldu kusura bakmayın yorumlarınız çok değerli teşekkür ederim
Eşin hiç sorumluluk almıyor.Evde üçüncü bir çocuk gibi duran bir yetişkin sanki.Onun şehrine gitsen bile değişmez.Duygusal baskı ve koşullu sevgi uyguluyor.“Şehrime gelirsen iyi davranırım.”Merhaba arkadaşlar bu konu hakkındaki yorumlarınız benim için çok önemli, nereden başlayacağımı bilemiyorum biz eşimle 8 yıl uzak mesafe ilişkisi yürüttük beni çok seviyordu tapıyordu resmen atandık ve evlendik,yaşadığımız şehirler ayrı, benim şehrimde bir ilçede öğretmenlik yaptık, evliliğimizin ilk yılı kızım doğdu zorunlu görev bitince benim yaşadığım şehre taşınırız ya da benden hiçbir şey bekleme artık sürem dolunca şehrime giderim dedi eşim.Bende asla başka şehirde yaşayamayacağımı söyledim ve kendi şehrimde zorla bir ev aldım eşim oraya da geldi ve üç yıldır merkezde yaşıyoruz ben bu evi aldırmasam kiralar uçup gitti asla ev sahibi olamazdık ayrıca eşimin istediği şehirdeki almayı düşündüğü evde depremde yıkıldı yani her şeyde var bir hayır,konumuza devam edelim geçen yıl bir kızım daha oldu ama eşim asla hiçbir şeyle ilgilenmiyor sorumsuz ve tembel biri ayrıca şehrine gitmediğim için gıcıklık için beni okadar zor duruma sokuyorki sanki böyle rahatlıyor gibi sabah okula giderken bir kızımı taksiyle anneme bırakıyorum öbür kızımla dolmuşa binip okuluma gidiyorum ama eşim yarım saat erken uyansa bizi okula bırakır ama yapmıyor, doğumda özel günlerde bir şey istesem sen hak etmiyorsun eğer benim şehrime gelsen sana en güzel evi alırım ve çok iyi romantik davranırım diyor.Ama onun şehri çok ufak bir şehir ve ailesi okadar geriki asla benim evimden çıkmaz sülalece hergün bir evdeler ama benim yaşadığım şehirde ailem dahi kimse evime gelmez misafir seven biri değilim çalışmaktan kalan tüm vaktimi kendime ve çocuklarıma harcamak istiyorum ve bu şekilde mutluyum kimse hizmet edeceğim kadar değerli değil bir de eşim asla ev işi yemek temizlik hiçbir şeye dokunmuyor tek isteği şehrine gidip tüm gün yasa düğüne kahveye gitmek ama benim şehrimde düzenim var düşünüyorum da eşim evde olmazsa yokluğu bizim için asla fark edilmez kızım benden su isteyince babandan git iste desem su içmez çünkü babasının vermeyeceğini bilir büyük kızım 5.5 yaşında küçük kızım 1.5 yaşında bide ailem falan kimsenin bundan haberi yok.her şeyi hallettiğim için eşimi de iyi biliyorlar ondan nefret etsinler istemedim,belki düzelir diye ama olmadı bu yaz şehrine gideceğini söylüyor ama bana bu yaşattıklarından sonra gerçekten bizi bırakıp gitmesini çok istiyorum ama o hala benim onunla gideceğimi düşünüyor. ailesi ilk kızımda aradık bebek kız dedik heycanla bize başka doktorada baktırın yanlış bakmış erkektir o dedi okadar ağladımki ozaman çok şükür iki kızım oldu da rahatladım. benimde yanlışım çok bukadar şeye göğüs germem evdeki dışardaki bütün sorumluluğu yüklenmem ve şuana kadar lanet bir ehliyet alamamam o da eşim yüzümden sürekli beni aşağlar herkes kullanır sen kullanamazsın der.Çevremdeki herkes beni bakımlı güzel güçlü görür.Eşim yazın tayin isteyecek evimiz ve arabamız var sizce nasıl bir yol izlemeliyim eşimi çok istedim ama ailem istemediği içinde boşanmaya yüzüm yok ama boşanacağım uzun oldu kusura bakmayın yorumlarınız çok değerli teşekkür ederim
Teşekkür ederim ailemde arkamda olur, amcalarım babam isteme de bile bizim kızımız bu şehirden çıkmaz dedi eşimin babası da oğlum sizin olsun dedi ozaman ama tabi şuan günde on kere görüntülü arayıp şuda şehrine geldi bu da tayin isteyip geldi bi sen kaldın diyorlar atanmadan önce orda bi sigara alacak parası yoktu her şeyi sıfırdan yaptık ama yapacak bir şey yok işte bana yaramıyor ailesi alsın tepe tepe kullansın
Kadersiz veya çaresiz olduğunuz bir şey yok. Kusura bakmayın ama akılsızlık var. Her an bir tane daha doğurdum diyeceksiniz diye korktum konunun sonuna doğru. İnsan en büyük kötülüğü kendine yapıyor. Uzaktan doğru düzgün tanımadığınız ruh hastasıyla evlenip senelerinizi harcayıp iki de çocuk yapmanın ne gereği vardı ki?Merhaba arkadaşlar bu konu hakkındaki yorumlarınız benim için çok önemli, nereden başlayacağımı bilemiyorum biz eşimle 8 yıl uzak mesafe ilişkisi yürüttük beni çok seviyordu tapıyordu resmen atandık ve evlendik,yaşadığımız şehirler ayrı, benim şehrimde bir ilçede öğretmenlik yaptık, evliliğimizin ilk yılı kızım doğdu zorunlu görev bitince benim yaşadığım şehre taşınırız ya da benden hiçbir şey bekleme artık sürem dolunca şehrime giderim dedi eşim.Bende asla başka şehirde yaşayamayacağımı söyledim ve kendi şehrimde zorla bir ev aldım eşim oraya da geldi ve üç yıldır merkezde yaşıyoruz ben bu evi aldırmasam kiralar uçup gitti asla ev sahibi olamazdık ayrıca eşimin istediği şehirdeki almayı düşündüğü evde depremde yıkıldı yani her şeyde var bir hayır,konumuza devam edelim geçen yıl bir kızım daha oldu ama eşim asla hiçbir şeyle ilgilenmiyor sorumsuz ve tembel biri ayrıca şehrine gitmediğim için gıcıklık için beni okadar zor duruma sokuyorki sanki böyle rahatlıyor gibi sabah okula giderken bir kızımı taksiyle anneme bırakıyorum öbür kızımla dolmuşa binip okuluma gidiyorum ama eşim yarım saat erken uyansa bizi okula bırakır ama yapmıyor, doğumda özel günlerde bir şey istesem sen hak etmiyorsun eğer benim şehrime gelsen sana en güzel evi alırım ve çok iyi romantik davranırım diyor.Ama onun şehri çok ufak bir şehir ve ailesi okadar geriki asla benim evimden çıkmaz sülalece hergün bir evdeler ama benim yaşadığım şehirde ailem dahi kimse evime gelmez misafir seven biri değilim çalışmaktan kalan tüm vaktimi kendime ve çocuklarıma harcamak istiyorum ve bu şekilde mutluyum kimse hizmet edeceğim kadar değerli değil bir de eşim asla ev işi yemek temizlik hiçbir şeye dokunmuyor tek isteği şehrine gidip tüm gün yasa düğüne kahveye gitmek ama benim şehrimde düzenim var düşünüyorum da eşim evde olmazsa yokluğu bizim için asla fark edilmez kızım benden su isteyince babandan git iste desem su içmez çünkü babasının vermeyeceğini bilir büyük kızım 5.5 yaşında küçük kızım 1.5 yaşında bide ailem falan kimsenin bundan haberi yok.her şeyi hallettiğim için eşimi de iyi biliyorlar ondan nefret etsinler istemedim,belki düzelir diye ama olmadı bu yaz şehrine gideceğini söylüyor ama bana bu yaşattıklarından sonra gerçekten bizi bırakıp gitmesini çok istiyorum ama o hala benim onunla gideceğimi düşünüyor. ailesi ilk kızımda aradık bebek kız dedik heycanla bize başka doktorada baktırın yanlış bakmış erkektir o dedi okadar ağladımki ozaman çok şükür iki kızım oldu da rahatladım. benimde yanlışım çok bukadar şeye göğüs germem evdeki dışardaki bütün sorumluluğu yüklenmem ve şuana kadar lanet bir ehliyet alamamam o da eşim yüzümden sürekli beni aşağlar herkes kullanır sen kullanamazsın der.Çevremdeki herkes beni bakımlı güzel güçlü görür.Eşim yazın tayin isteyecek evimiz ve arabamız var sizce nasıl bir yol izlemeliyim eşimi çok istedim ama ailem istemediği içinde boşanmaya yüzüm yok ama boşanacağım uzun oldu kusura bakmayın yorumlarınız çok değerli teşekkür ederim
Burada bebeğime annem bakıyor başka şehirde bakıcılara güvenemem neler duyuyoruz annem gelir evimi temizler yemeğimi yapar bebeğime benden iyi bakıyor oyüzden burdayım ve ailem kimse gelmez bana çünkü çalıştığım için yorulduğumu bilir saygı duyar kendi şehrimde olmama rağmen birgün eşime şu akrabama gel dememişimdir herkes özgür rahat olsun isterimİki aileye de yakın farklı bir Şehire taşınsanız nasıl olur?
Çocuk asla hiçbir zaman istemedim büyük konuştum oldu işte,ne derseniz haklısınız bu konuda bazen kısır olsaydım diyorum çocuklarıma üzüldüğüm için ama iyi ki varlarKadersiz veya çaresiz olduğunuz bir şey yok. Kusura bakmayın ama akılsızlık var. Her an bir tane daha doğurdum diyeceksiniz diye korktum konunun sonuna doğru. İnsan en büyük kötülüğü kendine yapıyor. Uzaktan doğru düzgün tanımadığınız ruh hastasıyla evlenip senelerinizi harcayıp iki de çocuk yapmanın ne gereği vardı ki?
Verin eline bavulunu gönderin memleketine gitsin ne hali varsa görsün çok da gerekli biri değil üçünüzün de hayatında
Hiçbir şey in geç değildir hayatta. Siz üstünüzdeki parazitten kurtulun yeterki. Kızlarınızla baş başa daha huzurlu idare edersinizÇocuk asla hiçbir zaman istemedim büyük konuştum oldu işte,ne derseniz haklısınız bu konuda bazen kısır olsaydım diyorum çocuklarıma üzüldüğüm için ama iyi ki varlar
Eşinizin yarım saat erken kalkmamak uğruna sizi çocuklarla taksilerde dolmuşlarda heba etmesi bile ayrılık sebebiyken kızına bir su bile vermemesi…Berbat hiç düşünülmemesi gereken bir konu.Varlığı yokluğu bir olan adamla hala evli kalmanız.Nasıl sabır varmış sizde bravoMerhaba arkadaşlar bu konu hakkındaki yorumlarınız benim için çok önemli, nereden başlayacağımı bilemiyorum biz eşimle 8 yıl uzak mesafe ilişkisi yürüttük beni çok seviyordu tapıyordu resmen atandık ve evlendik,yaşadığımız şehirler ayrı, benim şehrimde bir ilçede öğretmenlik yaptık, evliliğimizin ilk yılı kızım doğdu zorunlu görev bitince benim yaşadığım şehre taşınırız ya da benden hiçbir şey bekleme artık sürem dolunca şehrime giderim dedi eşim.Bende asla başka şehirde yaşayamayacağımı söyledim ve kendi şehrimde zorla bir ev aldım eşim oraya da geldi ve üç yıldır merkezde yaşıyoruz ben bu evi aldırmasam kiralar uçup gitti asla ev sahibi olamazdık ayrıca eşimin istediği şehirdeki almayı düşündüğü evde depremde yıkıldı yani her şeyde var bir hayır,konumuza devam edelim geçen yıl bir kızım daha oldu ama eşim asla hiçbir şeyle ilgilenmiyor sorumsuz ve tembel biri ayrıca şehrine gitmediğim için gıcıklık için beni okadar zor duruma sokuyorki sanki böyle rahatlıyor gibi sabah okula giderken bir kızımı taksiyle anneme bırakıyorum öbür kızımla dolmuşa binip okuluma gidiyorum ama eşim yarım saat erken uyansa bizi okula bırakır ama yapmıyor, doğumda özel günlerde bir şey istesem sen hak etmiyorsun eğer benim şehrime gelsen sana en güzel evi alırım ve çok iyi romantik davranırım diyor.Ama onun şehri çok ufak bir şehir ve ailesi okadar geriki asla benim evimden çıkmaz sülalece hergün bir evdeler ama benim yaşadığım şehirde ailem dahi kimse evime gelmez misafir seven biri değilim çalışmaktan kalan tüm vaktimi kendime ve çocuklarıma harcamak istiyorum ve bu şekilde mutluyum kimse hizmet edeceğim kadar değerli değil bir de eşim asla ev işi yemek temizlik hiçbir şeye dokunmuyor tek isteği şehrine gidip tüm gün yasa düğüne kahveye gitmek ama benim şehrimde düzenim var düşünüyorum da eşim evde olmazsa yokluğu bizim için asla fark edilmez kızım benden su isteyince babandan git iste desem su içmez çünkü babasının vermeyeceğini bilir büyük kızım 5.5 yaşında küçük kızım 1.5 yaşında bide ailem falan kimsenin bundan haberi yok.her şeyi hallettiğim için eşimi de iyi biliyorlar ondan nefret etsinler istemedim,belki düzelir diye ama olmadı bu yaz şehrine gideceğini söylüyor ama bana bu yaşattıklarından sonra gerçekten bizi bırakıp gitmesini çok istiyorum ama o hala benim onunla gideceğimi düşünüyor. ailesi ilk kızımda aradık bebek kız dedik heycanla bize başka doktorada baktırın yanlış bakmış erkektir o dedi okadar ağladımki ozaman çok şükür iki kızım oldu da rahatladım. benimde yanlışım çok bukadar şeye göğüs germem evdeki dışardaki bütün sorumluluğu yüklenmem ve şuana kadar lanet bir ehliyet alamamam o da eşim yüzümden sürekli beni aşağlar herkes kullanır sen kullanamazsın der.Çevremdeki herkes beni bakımlı güzel güçlü görür.Eşim yazın tayin isteyecek evimiz ve arabamız var sizce nasıl bir yol izlemeliyim eşimi çok istedim ama ailem istemediği içinde boşanmaya yüzüm yok ama boşanacağım uzun oldu kusura bakmayın yorumlarınız çok değerli teşekkür ederim
Bende kendime çok kızıyorum lanet ediyorum hiç sesimi çıkarmadan her şeyi yapıyorum onunla evlenmemin cezası buymuş gibi, ben istedim ben çekiyorum diyorum çok yorulup kızlarıma sinirleniyorum bağırıyorym sonra onlar uyurken ağlıyorum eşime kızıyorum nasıl bukadar duyarsız empati yoksunu biri olur nasıl bir anne yetiştirmiş nasıl bir ortamda büyümüşki bu haldeAdamı adam yapan siz 2 çocuk geliri olan bir eş ev almış araba almış buna şükür edeceğine arabayı bile kulanamıyorsunuz
Çocuğunuza anneniz bakıyor
Araba olduğu halde evde malak gibi yatan koca sizi 5 yaşındaki yavruyla düşüyorsunuz yollara
Sevgi koşula bağlamış
Ha si...tir varya size kızıyorum aslında
Niye çekiyorsun bu öküzü kardeşimBende kendime çok kızıyorum lanet ediyorum hiç sesimi çıkarmadan her şeyi yapıyorum onunla evlenmemin cezası buymuş gibi, ben istedim ben çekiyorum diyorum çok yorulup kızlarıma sinirleniyorum bağırıyorym sonra onlar uyurken ağlıyorum eşime kızıyorum nasıl bukadar duyarsız empati yoksunu biri olur nasıl bir anne yetiştirmiş nasıl bir ortamda büyümüşki bu halde
Sevgim hiçbir şeyim kalmadı yazın bu iş bitecek inşallah, şehrine gider kurtulurum ondan böyle bir hayata sevgi mi kalır insanda teşekkür ederimNiye çekiyorsun bu öküzü kardeşim
Çok mu aşıksın
Hadi aşık bile olsan bu kadarı saflıktır gurursuzluktur
Yapma bunu kendine de çocuklarına da
Değer mi bu öküze
Kızsamda bağırsamda çağırsamda aynı değişmiyor yapmıyor anneside öncden diyordu oğlum tembel şimdi inkar ediyorda neyse bende yaza kadar idare edip sonra boşanmayı düşünüyorum zaten uykusu okadar ağırki birgün uyanıp bir çocuğuna asla bakmamıştır gece hep ben uyanırımSiz zaten tek basiniza bir hayat suruyorsunuz eainizin hic faydasi yok neden surduruyorsunuzki giderse gitsin memur zaten cesaret edip bosanabilirse alirsiniz nafaka yasar gidersiniz zaten ondan yana bir fayda yok size bukadar ezikte olmayin ayrica sesiniz ciksin ise giderken iki cocugu surune surune goturuyorsunuz cocuklarinizadami acimiyorsunuz anlamadim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?