Arkadaşlar merhaba eşimin iyi bir mesleği var ancak benim doğum yaptığım sene annemi kaybettik ve eşimin işi için doğuda bir yere gitmek zorunda kaldık benimde yerleşik düzen bir ofisim olduğu için psikolojim çok bozuktu eşim işinden istifa etmek zorunda kaldı o zaman çocuğumuz 5 aylıktı sonra burada ben kendi ofisimi açtım işlerimi büyüttüm ve eşimde bana kendi alanimda yardim etmeye başladı.Mesela muhasebe, kira, araç kullanma ehliyetim yok ise götürüp getirme birde çocukla ilgilendi o dönem şimdi 2 senedir biz bu duzendeyiz sadece benim kazancimla geçiniyoruz sabahtan akşama kadar çalışıyorum eşim sabahtan ise geliyor ofiste ufak tefek şeylere de yardım eder bana yardım etme gayretinde ama asla kendi işiyle ilgili bir şey yapma gayreti yok benim işlerim iyi çok şükür geçiniyoruz cocugada eşimin kardeşi bakıyor ancak sabahtan akşama kadar didiniyorum surekli yeni iş bağlama insanları memnun etme derken baya zorlanıyorum yoğun çalışıyorum eşimde böyle mutlu olduğunu söylüyor birde 24 saat dipdibeyiz artık çok sıkıldım eşim sosyal bir insanda değil sürekli evde resmen ondan ayrı 1 dakikam yok bana akıl verin şimdi ben ona gir bi ise çalış nasıl diyim ya alınırsa şu anda işin yükü bende kendi rahat acaba zora gelmek mi istemiyor 31 yaşında bende güzel güzel kurslara git ben desteklerim iyi bir iş bul gerekirse deneyim kazandıktan sonra kendi işini kurarsın 40 tan sonra deneyimsiz biri için iş bulmak çok zor olur kimse ise almak istemez diyorum aklına yattı gibi ama bir çabası yok bu süreçte onu kırmadan bu durumu nasıl yönetmeliyim 24 saat birlikte olma durumu çok bunalttı beni