Yaptıkları hiç doğru değil. İbadet edelim derken yuvanızı yıktılar. İşin içine şiddet girmemiş olsa hadi belki dene diyeceğim ama şuan diyemiyorum. Yinede çok aklında kalacaksa yüz yüze konuş davadan önce. Sen bilirsin.
Yaptıkları hiç doğru değil. İbadet edelim derken yuvanızı yıktılar. İşin içine şiddet girmemiş olsa hadi belki dene diyeceğim ama şuan diyemiyorum. Yinede çok aklında kalacaksa yüz yüze konuş davadan önce. Sen bilirsin.Babanne bakacakmış ama bi sağlık sorunları olmuştu tam hatırlamıyorum. Son anda ortada kalınca eşimi aramışlar yoksa mecbur kalmadıkça bana eğilmezler aramız kötüydü. Daha kötü oldu orası ayrı
Size şiddet uygulayan, ailesinden sıyrılamayan eski eşinize bir şans daha vermeyin, affetmeyin. Ayrıca ablasının, abinizin hesabını bulup ona ulaşması, sevgilinizle aynı evde yaşadığınızı söylemesi büyük bir karaktersizlik. Çok geçmiş olsun umarım en kısa sürede toparlanırsınız.merhaba dostlar, burayı arkadaş tavsiyesiyle açtım kafa dağıtmak derdini açmak için birebir dedi
Ben korona döneminde online eğitim sürecinde sınıfımdan biriyle tanıştım ve yaklaşık 1,5 yıl ilişkimiz devam etti . Daha sonra üniversiteler yüz yüze eğitime geçince aynı evde yaşamaya başladık ben yerleşmeye annemle gitmiştim daha sonra ev sahibine vazgeçtiğimi söyledim ve erkek arkadaşımın yanına yerleştim . 3-4 ay boyunca beraber yaşadık ama sonunda ablasına yakalandık . Habersiz şekilde okuduğumuz şehire gelince eşyaları toparlayamadık ve anlamış orda yaşadığımı . Beni zaten biliyordu beraber yaşadığımızı da öğrenmiş oldu. Muhafazakar bir ailesi var . Yine de ablası söylemez sandım ama yanupmışım. Ablası durumu hemen annesine anlatmış. İnstagramımdan abimi bulmuşlar telefon numarasını istemişler ve beraber yaşadığımızı söylemişler. Bunların başını bağlayalım orta yolu bulalım demişler. Abimle babam yaklaşık 1 ay benimle konuşmadılar ama oydu buydu derken aynı yılın haziran ayında evlendik . Aynı evde yaşıyorduk birbirimizi çok seviyorduk evet ama evliliğe hazır değildik çünkü evlilik biraz da ailelerin herşeye maydonoz olma sanatı . İnanın onunla yaşadığım o 3 ay evliliğimizin toplam süresinden çok daha huzurluydu.
Biz yaşadığımız şehirde ve evde kalmaya devam ettik okul için tek farkı resmi nikahtı . 2 yıl boyunca okuduğumuz şehirde kaldık. O sürede ablası annesi kız kardeşi dahil hepsi gelip gidip bir güzel asabımı bozdular. 1+1 eve misafirliğe gelmek ne bileyim. Zaten ablasından asla hoşlanmam mesafenin de farkında yaptığı büyük ayıptı çünkü
Uzatmayayım biz farklı bir şehire taşındık onun ailesine yakın bir şehir . Eşim iş buldu ben de bir yerle görüştüm muhasebe için . Gireceğim pozisyonda biri varmış 1 ay sonra çıkacakmış onun çıkmasını bekliyordum bir akşam annesi aradı . Umreye gideceğiz ablana bakar mısın diye . 26 yaşında ağır engelli ablası var hem yatalak hem zihinsel engelli altı bağlanıyor. Eşim bakarım dedi . Hemen telefonu aldım . Anne kusura bakmayın ben işe başlayacağım dedim . Oğlum bana senin bir ay kadar sonra başlayacağını söylemişti ama bakamazsanız önemli değil dedi telefonu şak diye kapattı . 2 gün hır gür çıktı aramızda. Bi düzelir gibi olduk sonra yine ben bakacağım sen bakmazsan falan demeye başladı. Ben de burası hasta bakımevi mi dedim . Hala pişman olduğum bir cümle bu . Bana bir kez vurdu . Sonrası tahmin edeceğiniz gibi. Ayrıldık . Evden ayrıldıktan 2 hafta sonra hamile olduğumu öğrendim. Kendisine üniversiteden arkadaşımız vasıtasıyla haber verdim . Ulaşmayı çok denedi bana ama ailem bu konuda çok destek oldu psikolojik olarak her anlamda korudular bana yaklaşamadı . Bebeğimi 16 haftalıkken servikal yetmezlikten kaybettim. Serklaj için gün alınmıştı , hastaneye gelmek istemiş ama kabul etmedim . Ameliyat olamadan bebeğim vefat etti . Sonrası sessizlik. Yas sürecimde istemedim kendisini ,yazdıklarını hep okudum ama hiçbirine dönmedim o da bana yazmadı sonra .
11 kasımda duruşmamız var . Bir yıl sonra bir anda mesaj atmış hala bir şansımızı diye. Çok tuhaf hissettim. Bebeğimi , onu , eski hayatımı. Yani kızım yaşasaydı şu an o ben ve babası bambaşka bir hayat yaşıyor olacaktık. Ama şimdi ben 24 yaşa 24 yıl sığdırmış bir enkaz gibiyim. Geçmiyor içimdeki yara. Onu o kadar çok sevdim ki.
Ne yapmalıyım ya , kalbim bana git konuş diyor. Yüzünü gördüğüm anda başa sararım çok korkuyorum
Annesi bebeğimin, onun kızını küçük gördüğüm için vefat ettiğini iddia ediyormuş . Etme bulma dünyası demiştek kocayla degil ailesiyle de yine akraba olacaksın
onu dusun ne guzel 2 senedir görmüyorsun kimseyi. dusunsene cat kapı geldiklerini vs
ayrica engelli ablasi yine problem olacak aile yaslaninca- vefat edince vs
ömürlük bir problem. çözümü de yok
bosver hazir kendi yolunu kurmusken ayril gitsin
Olabilir o onun düşüncesi eğer öyleyse de sen dersini aldın öyle düşün geç ama yaşın çok genç daha kendine yeni bir hayat kur bence bu toksik ilişkiye geri dönme seni sevmeyen insanlarla bir arada ne gerek var zorla olmayanı oldurmaya çalismak ne kadar doğru sevdin ama sevgi yerini saygisizliga bıraktı artık olmuyorAnnesi bebeğimin, onun kızını küçük gördüğüm için vefat ettiğini iddia ediyormuş . Etme bulma dünyası demiş
Öyle düşünme o hesapla onun kızı da onun ettiği bir şeyden hasta olmuş oluyor. Herkesin hayatı kaderi farklı ondan oldu bundan oldu lafları cahillikten hep. Ama bir sürü şey yaşamışsın tek başına atlatmissin şimdi neden barışasin ki barışacaksan çocuğunu kaybettiğinde barissaydiniz yanında olurdu. Bilmiyorum bu iş artık olmaz gibi geliyor. Hep başa kakılacak bu gebelik sürecini de unutmaz karşı taraf sen bebeğimle ilgili bilgi vermedin diyecek hep.Annesi bebeğimin, onun kızını küçük gördüğüm için vefat ettiğini iddia ediyormuş . Etme bulma dünyası demiş
Ne iğrenç annesi var Kendi birine bir şey mi yapmış da evladı engelli olmuş tövbe est. Peygamber efendimiz de evlat acısı yaşamış birine bir şey yaptığından mı manyak mı bu kadın??Annesi bebeğimin, onun kızını küçük gördüğüm için vefat ettiğini iddia ediyormuş . Etme bulma dünyası demiş
Bu aileyle tekrar akraba olmaya değmez üç yıl görüşmezsin beş yıl görüşmezsin altıncı yıl el öperken bulursun kendiniAnnesi bebeğimin, onun kızını küçük gördüğüm için vefat ettiğini iddia ediyormuş . Etme bulma dünyası demiş
Biz birbirimizi çok seviyorduk ablasının saçma sapan bir hamlesi yüzünden bir anda kendimizi çok daha ciddi ve ağır sorumlulukları olan bir hayatın içinde bulduk o da çok bocaladı . Evet ablasına bakmamızı istemeleri çok yanlış ama engelli bir birey için burası bakımevi mi tabirini kullanmam çok yanlıştı sinirle vurdu. Şimdi diyeceksiniz olayı polyannalaştırma . Yapmıyorum zaten vurduğu anda bitti bu ilişki şans bile vermedim . Ama çok pişman oldu, çok yalvardı . Burdan gidelim herkesten uzak olalım böyle kopmayalım dedi . Ama ben dinlemedim döndüm . Beni anlamaya çalışın bizim bir bebeğimiz vardı . Elleri ayakları vardı , düşündükçe kahroluyorum. Bu insanlar olmasa biz belki de şu an kızımızı seviyor olacaktık. Bunları dönmek ya da affetmek için de söylemiyorum ama içimdeki boşluğu anlatmaya çalışıyorum. Çok kötü hissediyorum.
Canım başın sağolsun. Bence senin esas travman o evlilik değil bebeğini kaybetmen . Eşine duyduğunu sandığın bağ da aslında bebeğinle olan bağın diye düşünüyorum .Burda da mutlu değilim ki. Annem de ablam da sanki ben hiç evlenmemişim çocuğum olmamış da ordan üniversiteyi bitirip helmişim Gibi davranıyorlar. Çalışıyorum eksiksiz her maaş günü annem paranı dağıtma çeyiz al diyor . Ablam imalı imalı kısmetin açılcak bu davadan sonra falan diyor. Tersleyince de kızıyorlar sen onu kafaya taktın diye . Birinin acısına saygı duymak bu kadar zor olmamalı ben bir bebek kaybettim bir anda nasıl yeni bir hayata atlamamı bekliyolar benden . Ki inanın dönmek istiyorum da demiyorum sadece içimdeki boşluğu açtım size . Nasıl baş ederim bilmiyorum
Burda da mutlu değilim ki. Annem de ablam da sanki ben hiç evlenmemişim çocuğum olmamış da ordan üniversiteyi bitirip helmişim Gibi davranıyorlar. Çalışıyorum eksiksiz her maaş günü annem paranı dağıtma çeyiz al diyor . Ablam imalı imalı kısmetin açılcak bu davadan sonra falan diyor. Tersleyince de kızıyorlar sen onu kafaya taktın diye . Birinin acısına saygı duymak bu kadar zor olmamalı ben bir bebek kaybettim bir anda nasıl yeni bir hayata atlamamı bekliyolar benden . Ki inanın dönmek istiyorum da demiyorum sadece içimdeki boşluğu açtım size . Nasıl baş ederim bilmiyorum
E ne güzel işte başına kalksalar huzursuz etseler daha mı iyiydi? Bu konular aile ile çok dertleşilmiyor. Arkadaşlarınızla psikolog ile atlatmaya çalışın. Aileniz size geçmişi hatırlatmamaya çalışıyordur kendi kafalarında.Burda da mutlu değilim ki. Annem de ablam da sanki ben hiç evlenmemişim çocuğum olmamış da ordan üniversiteyi bitirip helmişim Gibi davranıyorlar. Çalışıyorum eksiksiz her maaş günü annem paranı dağıtma çeyiz al diyor . Ablam imalı imalı kısmetin açılcak bu davadan sonra falan diyor. Tersleyince de kızıyorlar sen onu kafaya taktın diye . Birinin acısına saygı duymak bu kadar zor olmamalı ben bir bebek kaybettim bir anda nasıl yeni bir hayata atlamamı bekliyolar benden . Ki inanın dönmek istiyorum da demiyorum sadece içimdeki boşluğu açtım size . Nasıl baş ederim bilmiyorum
Iyi kullansın da hemen ayrılın. Bak tek tek yazacagim belki kafana dank eder.Bu süreçte bebekle alakalı ailesine ve kendisine detaylı bilgi verilmediği bebekle alakalı herşeyden uzak tutuldukları ve çocuk doğsa da onlar göremez gibi söylemlerin olduğunu kullanacaklarmış mahkemede avukatımız böyle söyledi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?