Bazen insanin cani konusmak istemeyebilir, bunda cokta takilacak bisey yok bence.
Bende oyleyim mesela. Arkadas cevrem genistir, karakterleri farklidir, kimi digerinden daha yorucudur, kimi daha rahat, kimi cok dertlidir, bir digeri ise cok iyiymis gibi davranip ancak uc saat sonra hungur hungur aglamaya baslar derdini anlatir.
Bir baska ornek; x arkadasim aradiginda bilirimki en az bir birbucuk saat bir ton sey konusup dertlesip, gulup eglenecegiz. O an vaktim olmayinca, acmiyorum, mesaj bile atmiyorum. Iki uc gun hatta bazen iki uc hafta sonra geri ariyorum, hic sorunda olmuyor. Ayni sekilde ben onu aradigimda oda acmayinca bi mesaj filan beklemiyorum.
Bazen cevap yazmam mesajlara, canim istemediginden. Bazen zamanim olmadigindan. Bazen onlar bana yazmaz veya geri aramaz. Nedir yani, koskocaman insanlariz. Kendi vaktimizi istedigimiz gibi harcayacagiz elbette.
Bir arkadasim sizin bu yaptiginiz gibi yapsa bana inanin sinirlenir, sirf tepkimden rahat birakmiyosunuz diye sizinle gorusmek istemem. Sizi sevmedigimden degil ama gicik ettiginizden bukadar israrla aramanizla.
Rengarenk kelebekler
merhaba..
