Evden ve sevgiliden uzakta..

Merhaba arkadaşlar :) Şu an biraz da paylasma isteğiyle yazıyorum bunları. Ben şu an ailemden 14 saat kadar uzakta olan üniversitemin son senesindeyim hatta son döneminde. Üniversiteyi bitirmeye yaklaşırken de haliyle türlü duygular arasında üzülüyorum. Beni en çok yipratan da 'özlem'. Çünkü deliler gibi sevdiğim hatta sevildigimi de bildigim sevgilimden de üç saat uzaklıkta bulunuyor okudugum okul. Bütün sevdiklerimden uzak bi sekilde ozlem ceke ceke bi sekilde bitirdim dört seneyi. Simdi okulun bitmesine ramak kala hem seviniyor hem de uzuluyorum. Kesin sekilde eve dönüş yapiyor olmam demek sevgilimden cok cok uzakta olmam anlamina geliyor çünkü. Öte yandan kpss ye hazirlaniyorum ve seneye kimbilir nerede olucagim. Kesin olarak döndü diye sevinen ailem kimbilir baska hangi sehre gidecegim diye uzulucekler ve bu sehir sevdigim adami da icinde bulundurucak mi ya da ondan da uzak kilicak mi beni. Ailemi cok seviyorum ama bi yandan da kendimi hicbi yere ait hissedememe misafir gibi hissetme durumum var. Butun bu kaygilari, meraklari yasarken ve gelecegimle ilgili ne olucagimi bilmezken hayatimdan hic eksilmeyecekmis gibi icime oturan 'ozlem' beni yiyip bitiriyor. Bi tek ben miyim boyle hisseden bi tek beni mi bunca dusunduruyor gelecekle ilgili her mevzu bilemiyorum. Bazen bunlari yaşamanin normal olduğunu, beni sağlam bir birey kıldığını dusunsem de bir yandan da hayat kisa ve sadece sevdiklerimle bi arada yasamak istiyorum diyorum ben. Isinlanmayi bulsunlar artik lütfen.