Herkese merhabalar . Ben 10 aylık yeni evliyim. Eşim devlet dairesinde memurluk yapıyor. Eşimin abisi ticaret adamı. Esimin ufak bir arabası vardi nişanlı olduğumuz zaman . Kayınpederim kendi halinde emekli . Biz düğünden sonra böyle güzel olmayan 10 yıllık bir binadan bir ev aldık . Ben ve eşimin tek isteği kredisiz ev alabilmek . Ben herkesten çok istiyorum . Bu yüzden herşeyimi. Verdim. Sırf kredi çekmesin diye . Çok karli bir fiyata evi aldık ama içinde kiracısı var ve bizde şuanki evimiz eşimin işine yakın olması ve konum olarak da çok iyi olduğu için o eve çıkmadık. Ayrıca benim kirada oturduğum ev aldığımız eve bin basar . Buraya kadar bir sorun yok. Ama eşim hem son çocuk hemde hep araba ile büyümüş. Ev aldık ama en küçük birseyde arabam uok dedi de durdu. Herşeyde arabasını öne sürdu ilk başlarda takmadım evet alışması zor olacak dedim. Ama yok harbiden alışamadı yani keyfinden mi geçemedi bilmiyorum. Dün de yine kayınbiraderim aradı. Allah ondan razı olsun kardeşine her zaman destek olmak istiyor . Dedi ki senin eve karşılık sıfit bir araba var takas edeceğiz dedi. Ama bizim o evden 100000 lira karimız oluyor. Bana sordu bende sen daha iyi bilirsin dedim . Eğer ki bizim için kar ise alalım dedim . Ve aldık da . Bunu kendi annemle paylaştım hani mutluyum anlatıyorum falan. Annem dedi ki keşke evin dursaydi . Hevesim kursağımda kaldı resmen . Öyle moralim bozuldu ki. Bende artık dayanamadım buraya yazıp rahatlamak istedim.(. Kayınpederim ve kayınvalidem sürekli eşimin arabası yok diye söylüyorlardi. Alışmış o alışmış diye. Diyorum ya sürekli o yüzden tartışma da çıktı. Annemde ona nazaran mi dedi bilmiyorum ) uzattım hakkınızı helal ediniz. 
