çok dertliyim. ailem ayrımcılık yapıyor resmen. ben anneme ve babama üzüldükçe kardeşlerim onları sömürmeye devam ediyorlar. abim ve ablam var. abim çok hayırsız, verdiği zararın haddi hesabı yok. iki çocugu var annemde babamda onlara tapıyorlar ablamın çocuklarına da öyleler. bu çok güzel birşey tabi ki torunları sevecekler ama kendilerini bu kadar ezdirmelerine sinir oluyorum. abim senelerce borç yaptı, annemde babamda etrafa rezil olmamak için arkasında oldular (özellikle annem). evli çoluk çocugu adam hala sorumluluklarını bilmiyor. kendisi gibi de eşi var, tencere kapak misali. hergün kavga edip barışırlar. babama göre abim allahın imtihanı yani isyan etmiyor. anneme göre ise kime ne yapmış zararı kendise diyor. kaç kere saçma sapan borçları için kredi çekip verdiler.
ablam desem, evlendi evleneli babamların dairesinde oturuyor (11 yıldır) ev aldılar, evleri kirada ama hala babamlara muhtaçlar. eniştem evlenince memleketinden tek valiziyle geldi... birde kadir kıymet bilmez biri. aileme saygısı yok, kibirli.. sanki babamla mal ortağı gibi hareketleri.
annem babamdan gizli saklı ablamın çocuklarına sürekli birşeyler alır abartı şekilde. hem söyleniyor, hemde almaya para vermeye devam ediyor. ablamda fırsatçı sürekli çocuklarına birşeyler aldırıyor. ve benim annemde babamda 50 yaşın üstündeler. babam emekli oldugu halde çalışıyor. annemde aynı şekilde hasta oldugu halde çalışıyor. iki kardeşimde de merhamet vicdan yok.
bana gelirsek bende 1bucuk yıl önce evlendim. çeyizime olsun düğünüme olsun tek kuruşlarını görmedim annemin de babamında. benim birikimim olan takıları hediye ettiler düğünde. ama emeklerini yitiremem beni de okuttular. bende evlenene kadar onlara yardım ettim. destek oldum aldığımı kuruşu kuruşuna onlar için harcadım. hatta evlendikten 8 ay sonra onlar için çektiğim kredi bitti. ben bu kadar üzülürken kardeşlerimin annemi ve babamı sömürmeleri zoruma gidiyor. annemse hala benden beklenti içinde diyebilirim. ama diğer çocuklarına ve torunlarına yapmadığı şeyler kalmadı.
içimi dökmek istedim sadece.
ablam desem, evlendi evleneli babamların dairesinde oturuyor (11 yıldır) ev aldılar, evleri kirada ama hala babamlara muhtaçlar. eniştem evlenince memleketinden tek valiziyle geldi... birde kadir kıymet bilmez biri. aileme saygısı yok, kibirli.. sanki babamla mal ortağı gibi hareketleri.
annem babamdan gizli saklı ablamın çocuklarına sürekli birşeyler alır abartı şekilde. hem söyleniyor, hemde almaya para vermeye devam ediyor. ablamda fırsatçı sürekli çocuklarına birşeyler aldırıyor. ve benim annemde babamda 50 yaşın üstündeler. babam emekli oldugu halde çalışıyor. annemde aynı şekilde hasta oldugu halde çalışıyor. iki kardeşimde de merhamet vicdan yok.
bana gelirsek bende 1bucuk yıl önce evlendim. çeyizime olsun düğünüme olsun tek kuruşlarını görmedim annemin de babamında. benim birikimim olan takıları hediye ettiler düğünde. ama emeklerini yitiremem beni de okuttular. bende evlenene kadar onlara yardım ettim. destek oldum aldığımı kuruşu kuruşuna onlar için harcadım. hatta evlendikten 8 ay sonra onlar için çektiğim kredi bitti. ben bu kadar üzülürken kardeşlerimin annemi ve babamı sömürmeleri zoruma gidiyor. annemse hala benden beklenti içinde diyebilirim. ama diğer çocuklarına ve torunlarına yapmadığı şeyler kalmadı.
içimi dökmek istedim sadece.
