Bence evlenmeme fikrini tamamen kafanda netleştirmemişsin sadece bir şeylerin olmaması, seni "ya hiç evlenemezsem ya da sevebileceğim biri çıkmazsa" düşüncesine itmiş. Bu ihtimalle de barışık olmak için kendini ikna etmeye çalışıyorsun.
Yaşın kaç bilmiyorum ben de senin gibiyim yani aslında anne olmayı çok isterim ve çocukları çok severim ama hayatımda kimse yok, uzun süreli flörtüm de olmadı, karşıma biri de çıkmadı ya da beni seveni ben istemedim/benim istediğim beni istemedi
Yalnız yaşamaya alışık olduğum için bazen biriyle aynı evi paylaşma fikri beni korkutsa da, sevdiğin insanla ortak yaşam kurmak güzel olabilir. Asla evlenmem de demiyorum, illa evlenmem lazım da. Ben sende bu konuyla ilgili biraz kafa karışıklığı seziyorum.
Evlilik mutlaka olması gereken bir şey değil bence. Evlenmeyip mutlu olan da var. Tek başına da mutlu olma şansını yakaladıysan, illa ki birinin seni mutlu etmesine ya da yanında olmasına ihtiyaç duymazsın. Fakat sende gelgitler var. Önce bunu netleştir. Evlenmemek bir acaba sebebi olmamalı, kendi isteğinle düşünmediğin bir durumsa ona lafım yok. Yani karşına biri çıkar ama ona dersin ki, "ben evlenmeyi düşünmüyorum". Burada iki şey olabilir, ya o kişiyle ayrılırsınız ya da evlenmeden de flört etmenin keyfini çıkartırsınız. Diyelim ki böyle beraberliğin içindesin, evlenmeden cinsellik yaşamak konusunda çekincelerin var mı? (Sanki buna da karşısın gibi bir izlenim oluştu bende)
Hayat her şekilde güzel yeter ki yaşamayı ve her andan tat almayı bilelim.
Hayatının dümeni senin elinde, evlilik konusunda ya da başka konuda da kararı verecek olan sensin. Kendi içinde bu durumu netleştirdikten sonra emin ol dıştan gelen hiç bir yorum seni etkilemeyecektir.
peki neden mutlu olacaginiz biri bile olsa kesinlikle istemiyorsunuz? Gercekten merak ettigim icin soruyorum.
