Evliliğim hakkında, tartışma ve fiziksel şiddet.

Evet kendimi çok köşeye sıkışmış hissediyorum ve sağlıklı düşünüp düşünemediğini bilmiyorum, dışarıdan bir bakışa ihtiyacım var.
Eşime karşı artık hiç birşey hissetmiyorum. Sevgi ya da saygı hiç bir duygu yok. Cinsellik anlamında aylarca birlikte olmasak umrumda olmayacak, hatta tercih ederim.
Çok zor geçti son yıllarımız, eşim birkaç yıldır iş bulamıyor, ekmeğini taştan çıkarabilecek bir adam değil, is bulursa çalışır evet gayette başarılıdır iş hayatında ama hani ailesine her şartta bakabilen, sorumluluk alan erkekler vardır ya, öyle bir adam değil.
Son zamanlarda öfke kontrolü yok, zaten hic birzaman yoktu, ama bu kadar değildi. Sinirlenince bağırıp çağırıyor, işin kötüsü eskiden alttan alan bendim ama artik bende de tahammül yok. Ben de bağırıp çağırıyorum.
Az evvel yine tartıştık bağrış ve gelip omuzuma bir tane vurdu. Ilk defa el kaldirdi bana. Vurduğu yer acımıyor, zaten çok hafifti ama kalbim çok acıyor.
9 yıllık evliyim, bu ilk fiziksel şiddet. Anlayacağiniz iyice civiklasti ilişkimiz. Ne saygı ne tahammül kalmamış ikimizde de.

Aklımın bir köşesinde sürekli boşanma düşüncesi dönüp duruyor ama ona bile emin değilim. Tahammülün bittiği bir evlilik yürür mü, boş yere uzatmalari mi oynuyoruz onu da bilmiyorum Gerçekten hiç birşey bilmiyorum.
Eşim maddi sıkıntılardan böyle olduğunu düşünüyor, düzeleceğine inanıyor. Daha önceki konuşmalarımız bu şekilde.
Ama ben düzeleceğinmize inanmıyorum.
Hele ki ilk defa fiziksel şiddet oldu bugün,

Şimdi ayrı odalardayız ve benim eşime ya da evliliğime saygım filan kalmadi.
Daha önce psikoloja gitmiştim, eşimi sevdiğimi ama ona karşı çok öfkeli olduğumu söylemişti. Gerçekten seviyor muyum acaba? Ona bile emin olamıyorum.
Iki yavrum var, çok sık kavga etmiyor olsak da onlar da şahit oluyor kavgalarımıza malesef.
Sorum şu, bitmiş mi bu evlilik yoksa mücadeleye değer mi sizce?
Özellikle çocuklarim açısından soruyorum.
Sizce onların hatırına kurtarılabilir mi, yoksa işin içine fiziksel şiddet girince bitmeli mi?
Bir defa el kaldıran tekrar mı kaldırır?

Ve en önemlisi, ben bundan sonra nasıl davranmalıyım?
Gerçekten sağlıklı düşünemiyorum.

Şiddetin girdiği bir yerde ne sevgi ne saygı ne de evlilik adı altında bir bağlılık kalır...

Psikolojik şiddet aşamasındayken bile bitmeli!

Dışarıdan görünen sizde bitmiş. Artık çabalamıyorsunuz. Susmuş bir kadınsınız. Kurtar çığlıklarınızı atmışsınız ama duyan olmamış.
Ve ne yazık ki " Kalkan el tekrar inmez". Tecrübeyle sabit. Elimi sıkmasıyla başlamıştı. Sırtımdaki morluklarla bitti diyim siz anlayın.

Fiziksel şiddet, psikolojik şiddetle birleşince açtığı yaralar çok daha derin oluyor. Kolay kolayda geçmiyor.

Allah yardımcınız olsun. Hakkınızda da hayırlısı olsun.

Bir noktadan sonra çocukların bahane olarak gösterildiğine inanıyorum.Bu kavgalarda çocuklar nerede?Hiç bir şey görüp duymuyorlar mı da çocuklar için katlanmaya devam edeceksiniz?

Böyle bir ortamda yaşayan çocuklar zamanla bu durumu normalleştiriyorlar bence. Oğlunuz istediği olmayınca birinin omzuna patlatmayı, kızınız tokat yediğinde susmayı öğreniyor böyle böyle. Sen de alttan al sen de sabret diyenlerinde böyle bir ortamda yaşadıkları, normalleri bu oldugu için böyle davrandıklarını düşünürüm hep. Kaldı ki şartlar iyiyken her şeyin çok iyi olması çok normal, mesele zorluklar varken de o dinamiği bozmamak.

O nedenle hem çocuklar için hem kendiniz için doğru oldugunu bildiğiniz şeyi yapın lütfen. Siz biliyorsunuz ne yapılması gerektiğini :)

Eşiniz ne olursa olsun sizi ve çocuklarınızı her türlü kötülükten korumalı size sevgi saygı ve şevkat göstermeli.
Fakat sizin anlattıklarınız tam tersi.

Aynı evde çocuklarla beraber hepinizin psikolojisi bozulur bu evliliğe devam ederseniz.

Ha ama siz diyorsanız emin değilim eşimi seviyomuym sevmiyomuym düzelirmi vs. Boşandıktan sonra acabalarınız olmaması için evlilik terapistne gidebilirsiniz.

Ama yok eşim gitmez yada değişmeye çalışmaz derseniz ya da dediğiniz gibi eşinize karsı birşey hissetmiyorsanız artık evlilik terapistine gitmenizinde anlamı yok yine en son kararı verirsiniz fakat böyle sağlıksız bir ortamda çocuklara daha çok üzülüyorum ben.

Mi-Ok Yun .!.:

Dışarıdan görünen sizde bitmiş. Artık çabalamıyorsunuz. Susmuş bir kadınsınız. Kurtar çığlıklarınızı atmışsınız ama duyan olmamış.
Ve ne yazık ki " Kalkan el tekrar inmez". Tecrübeyle sabit. Elimi sıkmasıyla başlamıştı. Sırtımdaki morluklarla bitti diyim siz anlayın.

Fiziksel şiddet, psikolojik şiddetle birleşince açtığı yaralar çok daha derin oluyor. Kolay kolayda geçmiyor.

Allah yardımcınız olsun. Hakkınızda da hayırlısı olsun.

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel yazmışsınız. Aynen öyle oldu, çigliklarim duyulmadı ve sustum. Konuşmaya gücüm yok artik.

Kadin susuyorsa artik bitmistir. Icinizde de bitmis gibi sanki.
Bu evlilik de bitmis gibi, saygi gkalmamis. El kalkarsa saygi bitmis demektir. El kalkinca toparlanmiyor da.
Bu arada kalkan el inmiyor.

Nergizolsun .!.:

Bir noktadan sonra çocukların bahane olarak gösterildiğine inanıyorum.Bu kavgalarda çocuklar nerede?Hiç bir şey görüp duymuyorlar mı da çocuklar için katlanmaya devam edeceksiniz?

Genişletmek için tıkla...

petrapuella .!.:

Böyle bir ortamda yaşayan çocuklar zamanla bu durumu normalleştiriyorlar bence. Oğlunuz istediği olmayınca birinin omzuna patlatmayı, kızınız tokat yediğinde susmayı öğreniyor böyle böyle. Sen de alttan al sen de sabret diyenlerinde böyle bir ortamda yaşadıkları, normalleri bu oldugu için böyle davrandıklarını düşünürüm hep. Kaldı ki şartlar iyiyken her şeyin çok iyi olması çok normal, mesele zorluklar varken de o dinamiği bozmamak.

O nedenle hem çocuklar için hem kendiniz için doğru oldugunu bildiğiniz şeyi yapın lütfen. Siz biliyorsunuz ne yapılması gerektiğini :)

Genişletmek için tıkla...

Ama şöyle ki eşimle kavgalarımız çok nadirdir. Hani gözünüzde sürekli kavga döğüş olan bir ev canlanmasın diye söylüyorum. Çocuklar açısından çok çekilmeyecek, yıpratıcı bir aile ortamı yok. Çoğu zaman güleriz, şakalarız, eşim çocuklarla çok sık oyunlar oynar.

Benim açımdan artık tahammüle zorlandığım bir evlilik malesef.

Psikologun adini verin, neyse gitmeyelim. Bu kadar yanlis bir durum analizi olamaz. Sizin icinizde bitmis bu is, karsi tarafin sorumsuzlugu sizi tuketmis.

Istese gayet para kazanir diyorsunuz buna ragmen eve size cocuklara para getirmiyorsa o adam gozumde biter, bu kadar.

Bosanirdim ben olsam tabi yine de siz bilirsiniz. Bosanmayacaksaniz da kavga etmeyin bulasmayin hayvanogluhayvan vurmus bir de

MissCherryBlossom .!.:

Psikologun adini verin, neyse gitmeyelim. Bu kadar yanlis bir durum analizi olamaz. Sizin icinizde bitmis bu is, karsi tarafin sorumsuzlugu sizi tuketmis.

Istese gayet para kazanir diyorsunuz buna ragmen eve size cocuklara para getirmiyorsa o adam gozumde biter, bu kadar.

Bosanirdim ben olsam tabi yine de siz bilirsiniz. Bosanmayacaksaniz da kavga etmeyin bulasmayin hayvanogluhayvan vurmus bir de

Genişletmek için tıkla...

Aynen dogru cümle bu " sorumsuzluğu beni tüketti"
"Ama istese para kazanır" değil olay, bir iş bulabilirse çalışır başarılıdır demek istedim. Ama ben gider taş taşırım yine aileme bakarım' ı yapabilecek bir adam değil. Bu beceriksizlik midir, sorumsuzluk mudur bilemiyorum.
Eşim mühendis, bir markette kasap rayonuna girmek için kendini paraladı. Hani iş begenmemezlik durumu değil olay, ama biri ona maaşlı bir iş verilmediği müddetçe para getiremeyecek bir adam.
Aslında ben susabilsem evde hiç kavga dövüş olmaz ama sorun şu ki artık ben de susamıyorum : (

Sourlife .!.:

Ama şöyle ki eşimle kavgalarımız çok nadirdir. Hani gözünüzde sürekli kavga döğüş olan bir ev canlanmasın diye söylüyorum. Çocuklar açısından çok çekilmeyecek, yıpratıcı bir aile ortamı yok. Çoğu zaman güleriz, şakalarız, eşim çocuklarla çok sık oyunlar oynar.

Benim açımdan artık tahammüle zorlandığım bir evlilik malesef.

Genişletmek için tıkla...

Anladım o zaman karar vermek daha zor sizin için.Belki çocuğum olmadığı için boşanmak kolay geliyor olabilir bana.Ama maddi açıdan sorun olmayacaksa hayatı zindan etmenin anlamı yok bence.

Hanımefendi anahaber bülteninde bir kadın cinayeti daha görmek istemiyoruz lütfen boşanın

Loveitred .!.:

Hanımefendi anahaber bülteninde bir kadın cinayeti daha görmek istemiyoruz lütfen boşanın

Genişletmek için tıkla...

Çok alakasız olmuş sanki. 9 yıldır ilk defa omuzuma vurmuş bir adamdan bahsediyoruz, hangi ara cinayet işleyecek kıvama geldi acaba??
Şurada kıl olduğum adamı savunmak zorunda bırakıyorsunuz beni. Yorum yapmış olmak için yapmayın şunu lütfen.

Sourlife .!.:

Aynen dogru cümle bu " sorumsuzluğu beni tüketti"
"Ama istese para kazanır" değil olay, bir iş bulabilirse çalışır başarılıdır demek istedim. Ama ben gider taş taşırım yine aileme bakarım' ı yapabilecek bir adam değil. Bu beceriksizlik midir, sorumsuzluk mudur bilemiyorum.
Eşim mühendis, bir markette kasap rayonuna girmek için kendini paraladı. Hani iş begenmemezlik durumu değil olay, ama biri ona maaşlı bir iş verilmediği müddetçe para getiremeyecek bir adam.
Aslında ben susabilsem evde hiç kavga dövüş olmaz ama sorun şu ki artık ben de susamıyorum : (

Genişletmek için tıkla...

eşiniz mühendis olmasına rağmen markette kasaplık yapmayı kabul edecek biriyse çokta sorumsuz biri değil demek ki.yani maaşlı çalışmayı istemesi normal geldi bana.ama şansızlık mı nedir bilemedim,uzun zamandır düzenli bir işte çalışamamış eşiniz (eski konularınızda hep eşinizin iş bulamamasıyla ilgili) haliyle sizi çok yıpratmiş bu durum.ilişkinizin kötüye gitmesinin en büyük nedeni bu bence.

şiddet olayı çok üzücü keşke bu raddeye gelmemiş olsaydınız.saygıyı yitirmişsiniz,sevgininde kalmadığına eminseniz sürdürmenin manası yok

Sourlife .!.:

Çok alakasız olmuş sanki. 9 yıldır ilk defa omuzuma vurmuş bir adamdan bahsediyoruz, hangi ara cinayet işleyecek kıvama geldi acaba??
Şurada kıl olduğum adamı savunmak zorunda bırakıyorsunuz beni. Yorum yapmış olmak için yapmayın şunu lütfen.

Genişletmek için tıkla...

Şiddetin ilki sonu yada yumuşağı serti olabilir mi? Haberlere cıkanlar neden ölüyor sanıyorsunuz. Öfke kontrolü yok adamın konu sahıbesı yazmıs zaten. Bugun omzuna acıtmadan vuran yarın tekme tokat dover buna da goz yumarsa bır tık ılerısı de olur. Cocuklarınım gozu onunde kac kadın katledıldı. Alakasız olan sızın bakıs acınız.resmen omuza vurmaktan bırsey olmaza getırmıssınız konuyu. 9yıllık evlı olunca mı omuza vurma hakkı verılıyor anlamadım? İster 9yıl ister 9 saatlik olsun o evlilik şiddeti yumusatmaya calısmayın

Eşinizle normalde iletişiminiz iyiyse, bana biraz bunalmış geldiniz siz sadece. Omzunuza vurması şiddet sayılır mı bilemedim canınız açımamis, vurduğu yer omzunuz, ama ne olursa olsun gurur kırıcı ve devamı gelmez diyemem tabii ki. Açıkça "birdaha bana vurursan sadece bununla kalmam" deyip annenizin yanına mi gitseniz acaba bisure? Mühendis bı adamın kasapliga bile razı olması onun için çok gurur kırıcı olmalı, kendimi eşinizin yerine koyunca çok kötü hissettim. Gitseniz, bı sure siz.kafanizi dinleyip ne yapmak istediginize karar verseniz, o da sizsiz olmanın ne demek.oldugunu anlasa. Sonra yine boşanmak istiyosaniz bosanirsiniz

Bu saatten sonra düzelmez sizin ilişki bence . Bunu demeden de gecemicem sorumsuz insanlardan nefret ediyorum ,eşinde onlardan biri ,işe yaramaz açıkçası

Nergizolsun .!.:

Anladım o zaman karar vermek daha zor sizin için.Belki çocuğum olmadığı için boşanmak kolay geliyor olabilir bana.Ama maddi açıdan sorun olmayacaksa hayatı zindan etmenin anlamı yok bence.

Genişletmek için tıkla...

Evet, haklısınız, ama çocukları bahane olarak kullanmıyorum gerçekten. Neticede bundan birkaç yıl önce evliliğimiz gerçekten güzeldi. Acaba yaşadığımız sıkıntılar biterse yine sever miyim, yine eskisi gibi olur muyuz düşüncesindeyim. Ben eşimi çok severek evlendim çünkü..

Çocuklar açısından büyük bir sıkıntı yok, mutlu bir aile olduğumuzu düşünüyorlar, sıkıntı benim eşime olan tahammülünün bitmiş olması ve elbette el kaldırmış olması. Bir yanım sabah git adliyeye dilekçe ver diyor, bir yanım dur diyor. Sanırım zaman gösterecek ne olacağını.