Evliliğim hakkında, tartışma ve fiziksel şiddet.

Ben eşinize çok üzüldüm. İlk defa bu forumda bir erkeğe hak verdim. Mühendis bir adam depo görevlisi olmak için hevesle tıraş oluyor. Şu cümlelere çok üzüldüm. Eşinizin yaptığını herkes yapmaz. Elinden geleni yaparken siz onu sürekli bunaltırsanız Allah korusun kendine zarar verirse ne hissedersiniz? Evlatlarına karşı kendini yetersiz hissetmesi psikolojik anlamda çok ağır çünkü.

Size şiddet uygulamadı bence. Öfkenizden uzaklaşmanız için canınızı acıtmadan itti sadece. Bence her anlamda üzerine çok gidiyorsunuz. Eşinize dolduğunuzu söylemişsiniz. Eşinizi kaybettiğinizde yanınızda dolmanıza sebep insanlar olmayacak bunu unutmayın. Sadece siz kaybedeceksiniz kimseye birşey olmayacak.

Bu durumdan çıkmak için neden elele vererek çıkış yolları bulmayı denemiyorsunuz. Neden bu görev sadece eşinizde. Kaldı ki adam da elinden geleni yapıyor zaten. Siz ömür boyu çalışmasanız da o evine şikayet etmeden bakar. Peki siz neden ondan şikayetçisiniz.

Adam mühendis. Okumuş çaba vermiş meslek sahibi olmuş. Buna rağmen ne iş olursa gurur yapmadan çalışma derdinde. Şu süreçte herkes çalışanlarını işten çıkarıyor zaten. Adam bu ortamda elinden geleni yapmasına rağmen eve geliyor ve sizin öfkenize maruz kalıyor. Her iki taraftan sıkıştırılıyor. Ben onun yerinde olsam çoktan boşanmıştım kusura bakmayın.

İlk defa bu kadar uzun yazdım ve ilk defa bir erkeği bu kadar haklı gördüm. Öfkenizi söndürmeye bakın. Destekçisi olduğunuzu hissettirin. Evinize huzur geldiğinde sadece o değil siz de çok mutlu olacaksınız.
 
Aynı zamanlarda evlenmişiz. Benim de iki tane çocuğum var. Evin işi
gücü pandemi falan derken ben de çok bunalıyorum. Eşim alttan almasa çok sıkı kavgalar edebiliriz. Siz genel durumdan bunalmışsınız. Eşiniz de aynı şekilde. Üstelik adamın sizi alttan alma gibi bir durumu yok. Onca sene oku ama hiç eğitimine göre olmayan bir iş yap. Tabi ki önemli olan helalinden para kazanmak. Çoluğunu çocuğunu kimseye muhtaç etmemek ama bir de onun yerine koyun kendinizi.
Omuza vurma konusunda bir şey diyemeyeceğim. Şiddet yanlıştır ve kabul edilemez. Ama adamdan ilk defa böyle bir hareket görmüşsünüz. Demek ki genel yapısı böyle değil.
Öyle damdan düşer gibi boşanalım denmez. Önce oturulup sıkıntılar konuşulur. Her iki kişi de karşı taraftan beklentilerini anlatır. İki kişi de çabalayıp bir şeyleri değiştirmeye razı mı ona bakılır. İşler tatmin edici gelişmezse yine boşanılır.
Bence siz ikiniz de önce istediği gibi bir iş bulamayacağını maddi açıdan bu seviyede devam edeceğinizi kabul edin. En azından “iş ve maddi durum düzelince her şey düzelir” bahanesi ortadan kalkmış olur.
 
Sourlife Sourlife merhaba inanın ki geçen gün aklımdan geçtiniz eşi iş buldu mu acaba diye.
ablacığım her yazdığınız mesajda aynı biz aynı biz tepkileri vererek gözlerim dolu dolu okudum.
benim eşimde 2 senedir işsiz. bir tane de kızımız var. eşimin de psikolojisi o kadar bozuk ki. o kadar saçma tepkiler veriyoruz ki olaylara artık ikimizde. zaman geçtikçe tükendik, tükettik birbirimizi..

dediğiniz gibi çok severek evlendik bizde. ama şu anda ne aşk kaldı ne sevgi ne saygı gibi hissediyorum bende.
sizin eşinizin dediği gibi işe başlarsam seni tatillere çıkaracağım çok yıprandın bu süreçte diyor.
bir kaç gün ayrı kaldığımızda göresim geliyor onu. içimdeki merhamet mi acıma mı sevgi mi inan bende çıkmazdayım.
çok çok zor kararlar.. boşanmakta devam etmekte..

2 gün önce bizimde bir tartışmamız oldu elini kaldırdı bana. aramızda 2 metre vardı hani o el sinirle bir kalkar ya o şekilde oldu. vurmadı ama benim içimde ne yaralar açtı.. en kötüsü de ne biliyor musun bu adam böyle değildi merhametliydi beni el üstünde tutardı. sevgimizin evliliğimizin bu raddelere gelmesi o kadar üzdü ki beni. halbuki ben ne hayallerle evlenmiştim. onu 5 sene bu günleri yaşamak için mi beklemişim diye soruyorum kendime..
boşansam onunla olan hayatımdan çok daha rahat bir hayatım olacak maddi olarak. ona rağmen çocuğumu düşünüyorum bu süreçte babası bakıyor, çok seviyor çok düşkünler birbirlerine. belki işe başlarsa yine sabahları ıslık çalarak şarkılar türküler söyleyerek işe gitmeye hazırlanan adam geri gelir diye bekliyorum..
bekliyorum ama beklemek o kadar yıprattı ki her şeye olan inancım hevesim bitti..
içim dolup dolup taşıyor konunuzu görünce döküldüm bende.
 
Ben eşinize çok üzüldüm. İlk defa bu forumda bir erkeğe hak verdim. Mühendis bir adam depo görevlisi olmak için hevesle tıraş oluyor. Şu cümlelere çok üzüldüm. Eşinizin yaptığını herkes yapmaz. Elinden geleni yaparken siz onu sürekli bunaltırsanız Allah korusun kendine zarar verirse ne hissedersiniz? Evlatlarına karşı kendini yetersiz hissetmesi psikolojik anlamda çok ağır çünkü.

Size şiddet uygulamadı bence. Öfkenizden uzaklaşmanız için canınızı acıtmadan itti sadece. Bence her anlamda üzerine çok gidiyorsunuz. Eşinize dolduğunuzu söylemişsiniz. Eşinizi kaybettiğinizde yanınızda dolmanıza sebep insanlar olmayacak bunu unutmayın. Sadece siz kaybedeceksiniz kimseye birşey olmayacak.

Bu durumdan çıkmak için neden elele vererek çıkış yolları bulmayı denemiyorsunuz. Neden bu görev sadece eşinizde. Kaldı ki adam da elinden geleni yapıyor zaten. Siz ömür boyu çalışmasanız da o evine şikayet etmeden bakar. Peki siz neden ondan şikayetçisiniz.

Adam mühendis. Okumuş çaba vermiş meslek sahibi olmuş. Buna rağmen ne iş olursa gurur yapmadan çalışma derdinde. Şu süreçte herkes çalışanlarını işten çıkarıyor zaten. Adam bu ortamda elinden geleni yapmasına rağmen eve geliyor ve sizin öfkenize maruz kalıyor. Her iki taraftan sıkıştırılıyor. Ben onun yerinde olsam çoktan boşanmıştım kusura bakmayın.

İlk defa bu kadar uzun yazdım ve ilk defa bir erkeği bu kadar haklı gördüm. Öfkenizi söndürmeye bakın. Destekçisi olduğunuzu hissettirin. Evinize huzur geldiğinde sadece o değil siz de çok mutlu olacaksınız.
Bende elimden geleni yapiyorum inanin. Zaten pandemiden önce ben çalışıyordum. O çalışsın bana baksin kafasinda olmadim hic.
Tabi ki birlikte yapalim ama bende yoruldum. Simdi bende çalışmıyorum. Surekli kaygı içinde yaşıyorum ki anksiyete hastasiyim.
Ha eşim de kendince haklidir ama ben de haklıyım. Aslında bu durumda ortada bir suçlu da yok.
 
Sourlife Sourlife merhaba inanın ki geçen gün aklımdan geçtiniz eşi iş buldu mu acaba diye.
ablacığım her yazdığınız mesajda aynı biz aynı biz tepkileri vererek gözlerim dolu dolu okudum.
benim eşimde 2 senedir işsiz. bir tane de kızımız var. eşimin de psikolojisi o kadar bozuk ki. o kadar saçma tepkiler veriyoruz ki olaylara artık ikimizde. zaman geçtikçe tükendik, tükettik birbirimizi..

dediğiniz gibi çok severek evlendik bizde. ama şu anda ne aşk kaldı ne sevgi ne saygı gibi hissediyorum bende.
sizin eşinizin dediği gibi işe başlarsam seni tatillere çıkaracağım çok yıprandın bu süreçte diyor.
bir kaç gün ayrı kaldığımızda göresim geliyor onu. içimdeki merhamet mi acıma mı sevgi mi inan bende çıkmazdayım.
çok çok zor kararlar.. boşanmakta devam etmekte..

2 gün önce bizimde bir tartışmamız oldu elini kaldırdı bana. aramızda 2 metre vardı hani o el sinirle bir kalkar ya o şekilde oldu. vurmadı ama benim içimde ne yaralar açtı.. en kötüsü de ne biliyor musun bu adam böyle değildi merhametliydi beni el üstünde tutardı. sevgimizin evliliğimizin bu raddelere gelmesi o kadar üzdü ki beni. halbuki ben ne hayallerle evlenmiştim. onu 5 sene bu günleri yaşamak için mi beklemişim diye soruyorum kendime..
boşansam onunla olan hayatımdan çok daha rahat bir hayatım olacak maddi olarak. ona rağmen çocuğumu düşünüyorum bu süreçte babası bakıyor, çok seviyor çok düşkünler birbirlerine. belki işe başlarsa yine sabahları ıslık çalarak şarkılar türküler söyleyerek işe gitmeye hazırlanan adam geri gelir diye bekliyorum..
bekliyorum ama beklemek o kadar yıprattı ki her şeye olan inancım hevesim bitti..
içim dolup dolup taşıyor konunuzu görünce döküldüm bende.
Sanırım suan sizi benden daha iyi kimse anlayamaz :KK43: malesef sorun sadece para olmaktan çıkıyor bu şekilde.
Bir kurt içten içe kemirmeye başlıyor evliliği. Sevgiyi bilmem ama saygi ve tahammül tükeniyor iki taraftada.
Yüz göz olunmuş bir ilişki kaliyor elde. Yani para elbetteki hersey değil ama yokluğu evliliğin direk içine ediyor malesef.
Işinde enerjisini atamayan, üstüne bir de ezik hisseden erkek karısına çatıyor, çocuklarınin ihtiyaçlarını karşılayamayan, sürekli gelecek kaygısında olan kadın kocasına çatıyor.
Evde patlamaya hazi iki bomba ve sadece huzur isteyen iki masum çocuk... Yaşamadan anlamak zor degil, imkânsiz.
Ben mesela 3 yil önce, bolluk icinde yasarken dertlerim çok farkliydi. Esimin bana çiçek almamasını dert ediyordum, temizlikçi küveti temizlemeden gitmiş diye dert ediyordum.
O dönemde "bana iş bulun" diye kendini yakan insanlari, borçlarından dolayı çocuklarıyla birlikte kendi hayatına son veren adamı anlamam imkansızdı.
Ama şimdi anlıyorum ve o insanlar için çok daha fazla üzülüyorum. Allah kimseyi çaresiz bırakmasın, malesef sağlıklı düşünme yetisini kaybediyor insan.
Allah sizin de yardımcınız olsun.
 
Hangi evlilikte problemli ve sıkıntılı dönemler olmuyor ki. Ben eşinizin davranışının kadına şiddet diye tanımlayıp, tepki gösterdiğimiz olayların içinde yer aldığını düşünmüyorum. Bu hareketine çok kırıldığınızı söyleyin, gerekli tavrı gösterin, gönlünüzü alana kadar tavrınızı koruyun. Böyle bir hareketi asla kabul etmediğinizi anlasın, özrünü dilesin.

Yaşadıklarınız bir aile babası içinde kolay değil. Yaşam ve ihtiyaçlar devam ediyor, gider sürekli var ama eve giren para yok. Bir erkek için gerçekten zor ve bunaltacak kadar ciddi bir sorun. O yüzden bu ara normal zamanlarınıza göre tepkileri de fazla olabilir. Sırf şu corona belası bile herkesin dengesini bozdu bu ara.

Bence güzel bir konuşma yapın, elele verip destek olmanız gereken bu süreçte birbirinizi yıpratırsanız yaşamın aileniz için daha zor olacağını, onun kadar sizinde bu duruma çok üzüldüğünüzü. Destek olmak adına alttan aldığınızı ama fevri tavırlarının sizinde direncinizi bir noktada kırdığını. Onu anladığınızı ama aynı anlayışı sizinde beklediğiniz anlatın. Bence sarılma ve özürlerle biten güzel bir konuşma ve sonucunda barışma ile sonuçlanacak. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Eşinizden bosandiniz diyelim ozaman maddi sıkıntılarınız bitecek mi
Siz calisiyor musunuz
Hani geçim nasil saglanacak ayrilirsaniz
 
Hangi evlilikte problemli ve sıkıntılı dönemler olmuyor ki. Ben eşinizin davranışının kadına şiddet diye tanımlayıp, tepki gösterdiğimiz olayların içinde yer aldığını düşünmüyorum. Bu hareketine çok kırıldığınızı söyleyin, gerekli tavrı gösterin, gönlünüzü alana kadar tavrınızı koruyun. Böyle bir hareketi asla kabul etmediğinizi anlasın, özrünü dilesin.

Yaşadıklarınız bir aile babası içinde kolay değil. Yaşam ve ihtiyaçlar devam ediyor, gider sürekli var ama eve giren para yok. Bir erkek için gerçekten zor ve bunaltacak kadar ciddi bir sorun. O yüzden bu ara normal zamanlarınıza göre tepkileri de fazla olabilir. Sırf şu corona belası bile herkesin dengesini bozdu bu ara.

Bence güzel bir konuşma yapın, elele verip destek olmanız gereken bu süreçte birbirinizi yıpratırsanız yaşamın aileniz için daha zor olacağını, onun kadar sizinde bu duruma çok üzüldüğünüzü. Destek olmak adına alttan aldığınızı ama fevri tavırlarının sizinde direncinizi bir noktada kırdığını. Onu anladığınızı ama aynı anlayışı sizinde beklediğiniz anlatın. Bence sarılma ve özürlerle biten güzel bir konuşma ve sonucunda barışma ile sonuçlanacak. Hakkınızda hayırlısı olsun.
Ne guzel yazmışsınız, cok teşekkür ederim.
 
X