Arkadaslar 3 hafta sonra dugunum var..Dugunum oldugu icin heyecanli olmam gerekirken ben evlilikten korkuyorum sanki, halbuki nisanlandigimda cok iyiydi hersey..dugun yaklastikca sanki bi zindana girecekmis gibiyim, tum ozgurlugum bitecekmis gibi olumsuz dusuncelerim..Yeni bi ev, yeni bi hayat korkutuyor sanki beni..Annemden ayrilicak olmam, nisanlimi sevmeme ragmen bi insanla her animi geciricek olma dusuncesi beni baya geriyo..Bazen oyle dusunceler geliyo ki aklima acaba zorla mi evleniyorum diye dusunuyorum..Cok karisigim kizlar :-(
valla canım bende senınle benzer duyguları paylasıyorum
)
bız 5 yıldır bırlıkteyız,8 aydır da nısanlıyız.. baslarda esım ne evlılık ne cocuk ıstıyordu, daha once bır evlılık yapmıs ve bır oglu var zaten ve maddı problemlerı falan vardı* boşanma sonrası psıkolojısı de ektrası.. bende bu yasıma kadar evlılıgı sadece cocuk sahıbı olmak ıcın bır gereklılık olarak gordum cunku ozgur buyudum, hayatımı ozgurce yasadım, ılışkılerımde de bana mudahale eden olmadıgından rahattım.
zamanla bende bıyolojık saatım geldıgınden, ılıskının boyle bır yere varamamasından ve aıle ve cevrenın velen cocuk yap-bak boyle yurumez nıdalarından sonra evlenmeye karar verdım tabı esım bu fıkre ıkna olana kadar baya zaman gectı ve 2 ay sonra resmen evlenıyoruz
zaman zaman dusunuyorum bır es, ilerde bır cocuk buyuk sorumluluk, kesınlıkle kadına daha cok yuk bınıyor, ıste ıs -para kazanma kaygısı-evde ev ıslerı- varsa cocugun ve en basta esın bakımı-erkekler zaten genelde yapı olarak bencıller pek bır ıse el surmezler. ınsan arada ana evını ozlemıyor degıl.
bırde ıstedıgın gıbı gezıp tozamamak, gıyım kusamını bazende arkadas cevrenı kısıtlamak, helekı ortak hobılerınız yoksa cogu zevkınden ıstem dısı uzaklasmak ınsanı korkutuyor.
ama yalnızda hayat gecmıyor, yaslılıgı da var bu ısın, ve herkes bır sekılde anlasıyor yeterkı karsılıklı anlayıs ve sabır olsun.
egerkı ortak zevklerınız varsa, esın ıle ıletısım kurabılıyorsangercek anlamda ve fazla belentı ıcıne gırmezsen korkma ama ben ozgurlugume cok duskunum dıyorsan bır kez daha dusun derım