DENİZGEL--- canım seni çok çok iyi anlıyorum. duygularının da normal olduğunu düşünüyorum. ama sorun eşinde olan biri olarak şunu da söyleyeyim. sorun sendeymiş veya eşindeymiş hiç fark etmiyor. çünkü sonuçta çocuk olması veya olmaması iki kişiyi de ilgilendiren bir durum. ben şimdi kocamdan ayrılıp başka bir adamdan çocuk yapmayı düşünecek değilim. evlenirken iyi günde,kötü günde, hastalıkta, sağlıkta diye söz veriyoruz birbirimize. ilk önümüze çıkan aksaklıkta pes edeceksek niye evlendik o zaman, sevgi falan yoktu o zaman. bu yaşadığım çoook çok zor bir sınav. bunun bilincindeyim, bundan beter dert göstermesin Allah diye hep dua ediyorum ama bu da kötülerden biri. çünkü içimizde var çocuk sahibi olma duygusu, biz doğarken bize veriliyor bu duygu. öyle ki çocukken bebekle oynayarak başlıyoruz hayata, öyle değil mi? haliyle kimse yaşadığımız acıyı azımsayamaz. ama güçlü ol. hayırlısı için dua et. kocanı da ek bir mevzuyla yorma böyle canım. seven insan böyle bir durumdan ötürü vazgeçmez sevdiğinden. sadece telaşlanır o kadar -ki şunu da söyleyeyim, bana sorarsan erkekler bu mevzuya bizim kadar takık olmuyorlar. sonuçta hayata bebekle oynayarak başlayan da biziz, onlar değil.
kızlar test sonucum pozitif... allahıma hamdolsun hamileyim... değerim 189 çıkmış çok karışık duygular içerisindeyim allahım dileyen isteyen herkese nasip etsin bana da sağlıkla kucağıma almayı nasip etsin inşallah...
tebrik ederim tugokcum. Allahım sağlıkla doğurmayı nasip etsin inşallah :))
tatlım yazdıkların çok üzücü aama bi okarda isyan edici allahım ol derse olr çok şükür müslümanız ve inançlı insanlarız her kezin sorunları var bende evlatlık ve kardeşsiz büyüdüm yaşım 10 iken evlatlık olduğumu ve 3 kardeşim olduğunu annem ve babamın bunca yıl dayı yenge diye bildiğim insanlar olduğunu öğrendim ama iyikide evlatlık verilmişim.... öz bildiğim annem hep benim için farklı oldu bababmda öyle yıllar sonra ortaya çıkan kardeşlerimde bana etki etmedi annem babamda onlar hala benim gözümde dayı ve yenge kardeşe gelince tabikide seviyorum ama sadece kuzen olarak ve her şeye rağmen eşim bu konuda evlendikten sonra en büyük desteğimde annende babanda kardeşinde benim dedi.... önce eş sonrası olur zaten yeterki sen iste hiç bişey senden öneml, değil bunu unutma anlattıklarım çok ince ayrıntılar içeriyor bilmem anladınmı sakın ne eşini ne kandini etkileme... boşanmak çözümse hemen ayrıl saçmaladığının farkındasındır umarım.................
ne hikayeli bir topicmiş burası ya. o isyan duygusu arada herkese gelio da, herkes aynı hızla o duyguya kışt diyemiyor. benim de mesela isyan etmemeyi öğrenmem biraz zaman aldı. belki de bunu öğrenmem için verildi bu dert bana, bilemiyoruz ki. söylemek istemezsen söyleme tabi ama okurken çok ilgimi çekti hikayen ve merak ettim neden seni evlatlık vermişler diye. çocukları mı yokmuş şimdiki annenle babanın? bu yüzden mi birini onlara verelim demişler. çünkü böyle olan bir tanıdığım daha var.
seni anlıyorum çünküüüü bi kaç ay önce bende sen gibiydim daha yaşımın genç olmasına rağmen inan çok badireler atlattım şu hayatta evlendim binbir sorunla gurbete kaçtım mecburen kimsem yoktu yanımda bi eşim bide ben ilk 6 ay istemedim çünkü nedenlerim vardı eşimin askerliği gurbet falan neyse istemeye başladım çok istedim her gece ağladım sigara üstüne sigara yaktım düşündüm hep olmadı işte eğer eşime uyup tüpe başlamasaydık olmayacaktı belkide bak güzel kardeşim üzülmek sana bişi kazandırmıyor aksine benim saçlarım bembeyaz oldu veremli gibi dolandım ortada aylarca tek destekçim eşim oldu ama onuda kadersizliğime ortak etmiş oluyordum ayrılmak istedim eşimden bırakmam dedi benim tüp maceramıda bi annem biliyodu onada zorunluluktan söyledik çünkü yol uzaktı bu süreç beni canımdan etmeye bile götürdü en son 2ay önce yani ağustosta kırmızıların gelişini göz yaşımla izledim ve karar vermiştim gece eşimin haberi olmadan arabayı alıp uçmaktı niyetim çok ciddiyim ama olmadı kocam için olmadı sabrettim namazıma başlamıştım dualarımı ettim bide böyle deneyeyim dedim transfere gideceğim gün yunus as duasını okudum rabbim kabul etti oldu seninde olcak inş.. hep dua ediyorum herkes için senin içinde edicem inş... sakın isyan etme ben ettim günaha girdim boş yere etme sakın yazık kendine eşine onların hiçbi günahı yok boşa eziyet etme öpüyorum seni rabbim büyük inş.. olur
bugün herkes eteğindekileri dökmüş. şaştım kaldım valla tüm hikayelere. Allah bundan sonraki kalan ömürlerimizi güzel yaşatsın inşallah. benim de annem babam ayrı, annem babamı bıraktıktan 5 sene sonra babam genç bir kadınla evlendi, para meseleleri tabi alışıldık hikayeler...bir de çocuk yaptı, ama tabi hiçbir zaman kardeş gibi olamadık onunla, 21 yaş var aramızda. şimdi babamla senede 1-2 defa yüzyüze ya görüşüyoruz, ya görüşmüyoruz. üstelik de 2 sokak arkamda oturuyor.
kızlar kanamam kesmedi...
(((( dr u aradım bi muayeneye git dedi. kan tahlili yaptırdım ..134 e yükselmiş ama kanamam yoğun... baktı......rahim duvarı kalınlığın güzel ama bebek düşebilir dedi... durdurmaya çalışıyolar şimdi.günde 5 tane iğne verdiler... ne hissedeceğimi bilemiyorumm artıkk... bugün 18. günüm hala yatıyorum hala bir sonuç almadım .. bu belirsizlikten yoruldum...Allahım dayanma gücü versin başka diyecek bişeyim yok..
aysencim, hayırlısının olması için dua edelim. her ne olursa hayırlı olan olsun canım...
Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin inşallah...
ne karışımı bu öğrenebilir miyim?
