Babam, bugun elini degil ama topragını opmeye geldik..Mis gibiydi..Yattıgın yerden gulumsedin yine bana, o her zaman ki guclu, dimdik durusunla "iyiyim ben kara kızım, merak etme" dedin sanki..Yokluguna alısamıyorum be babam..Ablam daha metanetli..Ben yapamıyorum..
Sana dokunmadan, sesini duymadan bir gun gecirmedim ben..İcimi kanatıyor bedeninin yanımda olmayısı..Ama huzurla ayrıldım cam agacının altındaki yeni evinden..Huzurlu oldugunu hissettim ilk defa..Topragın bile guc verdi bize babam..
Ben senin hayat dolu o gulen yuzune dokunmadan, sesini duymadan nasıl yasayacagımı, buna nasıl alısacagımı bilmiyorum..Özledigimde yanına sıvısıp kafamı gogsune koyacagım bir bedeninin olmadıgı gercegiyle yuzlestigimde, parcalayasım geliyor kendimi..
O yuzden arada sırada ruyalarıma gel, kendini goster bana emi? Bununla basetmemi kolaylastır..
Dogrumu yanlısımı soyle, rabbimden sonra annemle beraber yol gostericim olmaya devam et..
Bayramlıklarımı giymeye gidiyorum diye girdin ameliyata..
Bayramın mubarek olsun yoldasım..Işıklar, nurlar icinde dinlen..