- 24 Şubat 2015
- 434
- 371
- 37
aileler aracılığıyla biriyle tanıştım birkaç kez görüştük kötü bir huyuna rastlamadım ama fazla acele ediyorlardı söz yapalım filan diye, benim yakınlarım da hemen karar vermem gerektiğini görüşüp görüşüp reddedersem ayıp olacağını söylediler ona karşı bir ilgim yoktu ailem de işini ve işyerlerimiz arasındaki mesafeyi beğenmediklerini söyledi ben de birşey hissetmediğim için ona ayrılmak istediğimi yazdım ama o beni seviyormuş ayrılık yazısında da daha önce de içinden geldiği gibi yazdı. birinin beni sevebileceğine inanmak benim için o kadar zor ki, beni doğurup büyüten öz annem bile beni sevmezken. başlarda beni sevdiğini yazarken ona inanmamıştım ayrılık yazısında inandım sanırım birdaha beni seven biri karşıma çıkar mı bilmiyorum hayatıma girenlerin hepsi tanıdıklar vasıtasıyla oldu o yüzden kendin bul demeyin bulamam çünkü. kendimi sevilebilecek biri gibi hissetmiyorum hayallerimde bile bambaşka biriyim galiba ben de annem gibi kalpsizim.. belki de böylesi benim için daha iyidir tüm hayatımı yalnız geçirmek. sadece bunları yazmak istedim