inşallah bırakırsın canım
ben şimdi hala annemle konuşuyorum bırakması için. hala pek ulaşamıyorum, çünkü beni dinlemiyor, ama cahil bir kadın hiç değil, kendisi dahiliye hemşiresi, bunların hepsini zaten biliyordu, en başından biliyordu ama bırakamadı, işine gelmedi belki...
şimdi ağlıyorum bazen, ne olur bırak anne, bak bebeğim olacak onun da benim gibi sigara kokusunu tatmasını istemiyorum, diyorum.. sarılmam olur biter, diyor, ciddiye almıyor beni...
sigara içenler hep kendi penceresinden bakıyor, bu benim hakkım, ne olacak ki sokakta içsem, zaten açık hava, kafenin kapısındayım kimseye zararı yok diye düşünüyorlar ama bu o kadar yanlış ki.. gebeliğim süresince yolda yürüyenin sigara dumanından bile etkilendim, istifra ettim kaç kere.. pasif içicilik o kadar kötü ki, geçmiş olan gribim alerji olarak nüksetti..
şimdi bir psikiyatristle görüştüm annem için. doktor gelsin bir görüşelim dedi, annem de biraz gönülsüz ama en azından azıcık çabalama var, görüyorum..