- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.088
Kızlar selamlar kocaman sarılıp kucaklıyorum herkesi iyi enerjilerle mutlulukla 
Benimki kocaman bir ortada kalış ne istediğini bilememe durumu. Hani fırının önüne sinip pişmesini beklerken oturuşu yaparız ya iki gündür bu modda düşünürken buluyorum kendimi. İlişkilerinde iki yıldır dikiş tutturamayan biri olduğumu da dip not düşeyim. Ben sanırım tüm haklarımı tek kişide kullanmak istiyorum. O
Cuma ve pazar günü iki kişiyle buluşma planı yaptım pazartesi gününden. Biriyle öncesinde iki kez buluşup tüm günü birlikte geçirdiğimiz aslında çok keyifli vakit geçirdiğim işi gücü yerinde ama eskiden playboy modunda yaşamış şimdi olgunlaştım ev bark kurma zamanı geldi kafasında biri ( bu beni biraz uzaklaştırdı açıkçası ), etkilendiğim ve ilişkiye gidebilecek durumdayken bir anda yanlış anlaşılmalardan dolayı koptuğumuz ve sosyal medyaya fotoğraf beğenme durumuna gelen birşeye dönüşen; diğeriyse çok uzun zamandır benimle bi yemek yemek isteyip adama bile isteye bir cevap verip bir vermediğim dengesiz davranışlarımı kabul edip paylaştığım bir iletişimdeydik, onun da işi kafamı karıştırıyordu kabin memuru adam bi var bi yok ben napayım diyordum. Ve benim konuşma isteğim o kadar azdı ki canım isteyince yanıtlıyordum sadece. Sonrasında adam akıllı sohbet edince fena biri olmadığını düşünerek ılımlı yaklaştım ona karşı.
Kendimi kocaman bir yalnızlıkta hissediyorum ve ikisi aynı zaman aralıklarında tekrardan iletişim kurmaya çalıştılar, defalarca hem de. Ben de eflatuns ya boşver kızım bi yemeğe çıkıcaksın en nihayetinde buluş gitsin diyerek ikisiyle de plan yaptım. Bugün çarşamba ve bana buluşup vakit geçirmek o kadar zor geliyor ki, sanki üstüme yük almış gibiyim. Gram heyecanım da yok, mesaj atıyorlarsa yazıyorum arıyorsa açıyorum benim başlattığım bir iletişim dahi yok, sanırım heves yok içimde. Ama plan yaptığım için bahane bulmak görüşmemek de çok ayıp geliyor. Siz bu modda olsanız görüşür müydünüz yoksa ben görüşmek istemiyorum mu derdiniz ?
Benimki kocaman bir ortada kalış ne istediğini bilememe durumu. Hani fırının önüne sinip pişmesini beklerken oturuşu yaparız ya iki gündür bu modda düşünürken buluyorum kendimi. İlişkilerinde iki yıldır dikiş tutturamayan biri olduğumu da dip not düşeyim. Ben sanırım tüm haklarımı tek kişide kullanmak istiyorum. O
Cuma ve pazar günü iki kişiyle buluşma planı yaptım pazartesi gününden. Biriyle öncesinde iki kez buluşup tüm günü birlikte geçirdiğimiz aslında çok keyifli vakit geçirdiğim işi gücü yerinde ama eskiden playboy modunda yaşamış şimdi olgunlaştım ev bark kurma zamanı geldi kafasında biri ( bu beni biraz uzaklaştırdı açıkçası ), etkilendiğim ve ilişkiye gidebilecek durumdayken bir anda yanlış anlaşılmalardan dolayı koptuğumuz ve sosyal medyaya fotoğraf beğenme durumuna gelen birşeye dönüşen; diğeriyse çok uzun zamandır benimle bi yemek yemek isteyip adama bile isteye bir cevap verip bir vermediğim dengesiz davranışlarımı kabul edip paylaştığım bir iletişimdeydik, onun da işi kafamı karıştırıyordu kabin memuru adam bi var bi yok ben napayım diyordum. Ve benim konuşma isteğim o kadar azdı ki canım isteyince yanıtlıyordum sadece. Sonrasında adam akıllı sohbet edince fena biri olmadığını düşünerek ılımlı yaklaştım ona karşı.
Kendimi kocaman bir yalnızlıkta hissediyorum ve ikisi aynı zaman aralıklarında tekrardan iletişim kurmaya çalıştılar, defalarca hem de. Ben de eflatuns ya boşver kızım bi yemeğe çıkıcaksın en nihayetinde buluş gitsin diyerek ikisiyle de plan yaptım. Bugün çarşamba ve bana buluşup vakit geçirmek o kadar zor geliyor ki, sanki üstüme yük almış gibiyim. Gram heyecanım da yok, mesaj atıyorlarsa yazıyorum arıyorsa açıyorum benim başlattığım bir iletişim dahi yok, sanırım heves yok içimde. Ama plan yaptığım için bahane bulmak görüşmemek de çok ayıp geliyor. Siz bu modda olsanız görüşür müydünüz yoksa ben görüşmek istemiyorum mu derdiniz ?
