Merhabalar değerli kız kardeşlerim tarafsız bakış açınıza görüşlerinize yorumlarınıza ihtiyacım var .Derdime gelince hani derlerya hayatımı yazsam roman olur diye benimkide o hesap 17 yaşımda ailemin psikolojik baskılarıyla tanımadığım bir kere bile konuşma fırsatı bulamadığım biriyle görücü usulu evlendim aileme o kadar kızgın ve kırgındımki kurbanlık koyun gibi kaderime razı olup kurtulsunlar benden dedim bir taraftan da belki iyi biridir mutlu oluruz diye teselli ettim kendimi ama yağmurdan kaçarken doluya tutuldum geçen yıllar içinde görmediğim şiddet türü yaşatmadığı acı duymadığım hakaret kalmadı hem kendisi ezdi hemde alilesine ezdirdi allah şahidim olsun bir kere bile hiç birine karşılık vermedim benim suçum ne diyemedim neşeli şen biriyken sessizce içime gömülüp gece gündüz ağlamakla geçti ömrüm ailem arkamda durmadı bende küçüktüm çizemedim yolumu sonra iki erkek evlat sahibi oldum ve kendime söz verdim bana yaşatılanları gelinlerime yaşatmayacak onlarıda kendi evladım gibi sarılıp sarmalayacaktım çocuklarımı büyütürken sürekli telkinlerde bulundum ilerde evlendiğinizde eşlerinizi hoş tutun çok sevin gönlünü kalbini kırmayın anlayışlı olun işlerine yardımcı olun diyerek büyüttüm gerçekten pırlanta gibi çevre tarafındanda takdir edilen çocuklardır ve ogün geldi büyük oğlum biriyle tanışıp kısa sürede evlenme kararı aldı hal böyle olunca eşiyle kaynaşamadık düğün önceside eş tayininden başka şehre eşyaları taşındı düğün sonuda onlar gitti. benim derdim kızlar oğlumdan önce gelinimi arar sorarım bi ihtiyacın isteğin varmı söylemen yeterli her konuda elimden geldiğince yanındayım canım kızım güzel kızım gibi hitapla konuşırum hep ailesi yanına gideceği zaman arar gözün aydın derim ayrıldıkları zamam yine arar allah kavuştursun üzülme yine gelirler derim ailesini arar hal hatır sorarım ben böyleyken kaç yıl oldu üç kere aramamıştır kızım çalışoyorsın müsait zamanını bilmiyorum çokta rahatsız etmekte istemiyorum uygun olduğunda sende ararsan mutlu olurum diyorum yine yok oğlumla konuşurken rüyasındamı görmüş seni diye sesi geliyor sürekli bu tarz iğneleyici lafları var yine sesimi çıkarmayıp hoş görüyorum evlerine bir kere gidip üç gün kaldım sonrası aylarca kendime gelemedim oğlumu benden kıskandı sarılma annene benim yanıma otur gibi şeylerle homurdanarak gezindi bende oğlumdan önce canının istediği bişey varmı ne istiyorsan yapayım demişken oğlumu istediği bi yemeği yaptım diye kocasıns küstü bana tavır yapıp sofraya oturmadı ailesi sürekli gider haftalarca kalırlar oğlum gezdidir tozdurur sürekli prensesim canım aşkım der ev işini yapar el üstünde tutar biz desen gene öyle geldiği zaman el üstündr tutar çayına kadar doldırurum kendi elini bile sürmez hiç bişeye ben kızın bu derdini tavrını anlaysmadım bi türlü ister istemez soğumaya başladım huzurları bozulmadın diye oğlumada yansıtmıyorum şaştım kaldım nasıl davranacağımı bilmiyorum artık ne bitmez çilem varmış
sizin fikirlerinizi merak ediyorum sizce derdi ne bunun ben ne yapmalıyım?
