- 28 Mart 2015
- 11
- 4
- 44
- Konu Sahibi neden olmuyor
- #1
Öncelikle siteye başka kullanıcı adıyla uzun süredir üyeyim ama, aktif kullanmıyorum. Yine de tanınmamak adına yeni hesap açtım mecburen..
Çok uzun süredir yalnızım, ondan önce de uzun süreli ilişkim olmuştu, yani bir şekilde günümüz ilişkilerinin ilerleme şekline uzak kaldım.. Yapı olarak da sert dururum, erkek kadın için uğraşmalı diye düşünür, biraz bilerek, daha çok da içten gelen dürtüyle ağırdan alır, ilgisiz davranırım.. Yani uzun vadede yavaş yavaş yaşayalım, tanıyalım birbirimizi istiyorum. Bu şekilde davranarak sevgili adaylarını da korkutup kaçırdım sanırım, bir çok ilişki denemem başlamadan bitti.. Hatta far görmüş kedi gibi kaçtılar, nasıl bir travma yaşattıysam artık, iş işten geçtikten sonra (aylar sonra) tekrar görüşebilir miyiz diye mesaj attılar. Bu hep böyle olmuştur..
Neyse şimdi yeni bir sevgili adayıyla daha bir şeylere adım attık ama çok hızlı gelişti, artık ben kendimi, adamı itme, sert olma, akışına bırak falan diye telkin ederek normal davranmaya çalıştım ama yine uyum sağlayamadım.. O bir anda kırk yıllık sevgiliymişiz gibi davranmaya başladı, ben daha ağırdan almak istedim.. Ben zamana ihtiyacım var dedikçe aklın karışık o halde diyerek, aklımda unutamadığım biri olduğunu düşündü muhtemelen.. Neyse sonuç olarak yine aynı şeyleri yaşıyorum. Şimdi kendini bana kapattı, 1 gün görüşmedik, sonra ben olayı tatlıya bağlamak istedim, açıklama yapmaya çalıştım ama duvarı ördü, mesajlarıma saatler sonra cevap falan veriyor, ki ben de sonunda daha fazla uğraşamayacağımı yazdım..
Tamam artık belli yaşların üzerinde, belli eğitim düzeyinde insanlarız ama moderniz diye, beğendiğimiz için, güzel bir duyguyu yakaladık diye önünü arkasını düşünmeden cinsellik mi yaşayacağız? Kezban damgası yememek için bunu açık açık söyleyemiyorsun karşıya ama ne yapacağımı bilmiyorum artık hakkaten çok kötü hissediyorum kendimi..
Şu an gerçekten hassas bir durumdayım, halime ağlıyorum, sürekli benzer şeyler yaşıyor olmak artık gerçekten canımı yakıyor, herkes aynı, ben farklı düşünüyor olamam ya..
Sizden hatalı, haklı olduğum yönleri, neleri yanlış, eksik yaptığımı, ya da bakış açımı değiştirmem gerekiyorsa bunları söyleyin istiyorum.. Artık gerçekten çok üzgünüm ya, kendimi kendimce haklı olarak geri çekiyorum ama terkedilen olmuş oluyorum bir yerde de..
Çok uzun süredir yalnızım, ondan önce de uzun süreli ilişkim olmuştu, yani bir şekilde günümüz ilişkilerinin ilerleme şekline uzak kaldım.. Yapı olarak da sert dururum, erkek kadın için uğraşmalı diye düşünür, biraz bilerek, daha çok da içten gelen dürtüyle ağırdan alır, ilgisiz davranırım.. Yani uzun vadede yavaş yavaş yaşayalım, tanıyalım birbirimizi istiyorum. Bu şekilde davranarak sevgili adaylarını da korkutup kaçırdım sanırım, bir çok ilişki denemem başlamadan bitti.. Hatta far görmüş kedi gibi kaçtılar, nasıl bir travma yaşattıysam artık, iş işten geçtikten sonra (aylar sonra) tekrar görüşebilir miyiz diye mesaj attılar. Bu hep böyle olmuştur..
Neyse şimdi yeni bir sevgili adayıyla daha bir şeylere adım attık ama çok hızlı gelişti, artık ben kendimi, adamı itme, sert olma, akışına bırak falan diye telkin ederek normal davranmaya çalıştım ama yine uyum sağlayamadım.. O bir anda kırk yıllık sevgiliymişiz gibi davranmaya başladı, ben daha ağırdan almak istedim.. Ben zamana ihtiyacım var dedikçe aklın karışık o halde diyerek, aklımda unutamadığım biri olduğunu düşündü muhtemelen.. Neyse sonuç olarak yine aynı şeyleri yaşıyorum. Şimdi kendini bana kapattı, 1 gün görüşmedik, sonra ben olayı tatlıya bağlamak istedim, açıklama yapmaya çalıştım ama duvarı ördü, mesajlarıma saatler sonra cevap falan veriyor, ki ben de sonunda daha fazla uğraşamayacağımı yazdım..
Tamam artık belli yaşların üzerinde, belli eğitim düzeyinde insanlarız ama moderniz diye, beğendiğimiz için, güzel bir duyguyu yakaladık diye önünü arkasını düşünmeden cinsellik mi yaşayacağız? Kezban damgası yememek için bunu açık açık söyleyemiyorsun karşıya ama ne yapacağımı bilmiyorum artık hakkaten çok kötü hissediyorum kendimi..
Şu an gerçekten hassas bir durumdayım, halime ağlıyorum, sürekli benzer şeyler yaşıyor olmak artık gerçekten canımı yakıyor, herkes aynı, ben farklı düşünüyor olamam ya..
Sizden hatalı, haklı olduğum yönleri, neleri yanlış, eksik yaptığımı, ya da bakış açımı değiştirmem gerekiyorsa bunları söyleyin istiyorum.. Artık gerçekten çok üzgünüm ya, kendimi kendimce haklı olarak geri çekiyorum ama terkedilen olmuş oluyorum bir yerde de..
