- 4 Mayıs 2015
- 70
- 35
- 30
Merhaba...yaşım öncelikle 21 belki bazı şeylere tutunmak için geç kaldım..
Çocukluk yıllarını,gençliğe adım atılan yıllarda hep yaşayamamış biriyim.
İçime kapanık biri olmam hayatımı fazlaca etkiledi..
Hayatım hep arkadaşları olanları,iyi yerlere gelenleri,Dışarı çıkıp gezenleri uzaktan izlemekle geçti..
Çevremdeki gençler,kardeşim,kuzenlerim üniversiteye giderken ben tüm gün evdeyim hiç bir
arkadaşımm yok...
liseyi yarıda bırakıp kalabalık ortamı sevmediğim için acıktan lise bitirmekteyim...
zoruma giden şey gençliğimi eve kapatmak isteyerek yapmıyorum çok caresizim bende herkes gibi
üniversiteye gidip hayatımı kurtarmak istiyorum ama cevremde hep ''yapamazsın,gidemezsin,kim senmi gitcen vb..'' şeyler duyuyorum hevesim kaçıyor ve bende kendime diyorum benden bişe olmaz diye...
Öz halam bile bana herkesin içinde''Bir enayi bulursun artık'' dedi çok zoruma gitti ...
Kuzenimle tartışırlen benım gezecek arkadaşlarım var senin kimsen yok dedi...
Tutamıyorum kendimi herşeyi içime atıyorum hep sessiz ağlıyorum şuan bile..
benim bu durumdan cıkmam için ne yapmam gerek?
nereden nasıl başlamam gerek üniversiteye gitmek için?
Çocukluk yıllarını,gençliğe adım atılan yıllarda hep yaşayamamış biriyim.
İçime kapanık biri olmam hayatımı fazlaca etkiledi..
Hayatım hep arkadaşları olanları,iyi yerlere gelenleri,Dışarı çıkıp gezenleri uzaktan izlemekle geçti..
Çevremdeki gençler,kardeşim,kuzenlerim üniversiteye giderken ben tüm gün evdeyim hiç bir
arkadaşımm yok...
liseyi yarıda bırakıp kalabalık ortamı sevmediğim için acıktan lise bitirmekteyim...
zoruma giden şey gençliğimi eve kapatmak isteyerek yapmıyorum çok caresizim bende herkes gibi
üniversiteye gidip hayatımı kurtarmak istiyorum ama cevremde hep ''yapamazsın,gidemezsin,kim senmi gitcen vb..'' şeyler duyuyorum hevesim kaçıyor ve bende kendime diyorum benden bişe olmaz diye...
Öz halam bile bana herkesin içinde''Bir enayi bulursun artık'' dedi çok zoruma gitti ...
Kuzenimle tartışırlen benım gezecek arkadaşlarım var senin kimsen yok dedi...
Tutamıyorum kendimi herşeyi içime atıyorum hep sessiz ağlıyorum şuan bile..
benim bu durumdan cıkmam için ne yapmam gerek?
nereden nasıl başlamam gerek üniversiteye gitmek için?